Haar eerste Cito-toetsen in groep 3 maakte ze al nagenoeg foutloos. Ze had vaardigheidsscores van M5 tot E5 en las avi M5 bij binnenkomst. Toch moest ze al het gecompacte groep 3 werk doorlopen. Ze moest de zonlijn doen en simpele humpie dumpie begrijpend lezen boekjes maken. Ze waren zo bang dat ze hiaten op liep waardoor ze haar geen moeilijker werk gaven. Terwijl ze steeds bleef aangeven dat het werk te makkelijk was. Ze hadden totaal geen ervaring met gedragsproblemen en ook geen motivatie om daar iets in te leren omdat ze alle kinderen met dubbele diagnose weerden en daar waar er enige twijfel was ze met een proefperiode werkten. Toen mijn dochter toch gedragsproblemen kreeg lag dat volgens hun aan het gebrek aan opvoeding die ze thuis kreeg dus de juf ging haar zelf maar hard aanpakken. Daar hoorde aan een arm door de klas slepen, voor straf geen lunch mogen eten, opsluiten, vernederen bij.
@Jaimio Jeetje wat heftig. Ik zal niet mijn hele verhaal gaan opschrijven. Maar ik weet hoe alles uit de hand kan lopen als 'niemand het snapt'. Dan heb ik het zover ik weet niet eens over hoog hoog. Maar over een ingewikkelde combinatie. Daar waar ze kennis zouden moeten hebben van gedragsproblemen mist het ook nog aan een hoop inzicht. Iig een x aantal jaar terug. Is dat inmiddels beter geworden? De groep die hier iets aan kan doen is niet zo groot. Laat staan als je een optelsom aan factoren hebt. Ik ben bang dat de geschiedenis zich gaat herhalen.
@Zonnestralen Ja dat vind ik ook zo lastig. Ik begin steeds meer het vermoeden te krijgen dat er bij mijn dochter ook ASS speelt en zou dat nog wel een keer onderzocht willen hebben. Maar heeft een onderzoeker ook verstand van wat er nog meer speelt; een iq binnen het zeer hoogbegaafde gebied en de gevolgen van niet passend onderwijs? Of bedoel je dat niet?
Ik heb bij mijn oudste alleen een tos onderzoek meegemaakt. Hij scoorde non verbaal tegen hb aan. Zijn score zou nog door de tos en door een uitgespeeld deel lager uit kunnen zijn gevallen dan de werkelijke score. Daarbij was hij een kleuter dus kan het nog te hoog uitgevallen zijn. Iig werd er een beetje gekeken naar zijn intelligentie tijdens het testen. Degene die zijn school begeleid was daar niet eens van op de hoogte, bij het testen hield dat inzicht al op. Tot zo ver is mijn ervaring met de huidige kennis. Maar vroeger werd daar echt niet naar gekeken. Ik heb laatst delen van verslagen gelezen waar ik echt geen woorden voor heb. Conclusies die die niet fouter konden zijn waarvan ik de gevolgen nog steeds draag. En dan zit ik denk ik (zover ik ook weet van testen) ergens in b/hb variërend tussen 125 en 135. Ik kan mij voorstellen dat als er niet een hoop verbeterd is dat het nog lastiger is als je een stuk hoger zit.
Klinkt als groep 3 vorig jaar van onze zoon met uitzondering van het fysieke. Voor straf niet buiten mogen spelen, veel mopperen, uit de klas gezet worden en bij de administratie geparkeerd worden. Zelfs een keer het vriendinnetje van zoon belonen met een sticker als ze niet met hem speelde, onder het mom van vriendinnetje persoonlijk sterker maken. En niet in de zon lijn mogen vanwege werkhouding, dus hij heeft alles niet compact regulier moeten doen vorig jaar. De cito groep 3 scoorde hij op M6 en E7, en dan nog moeten wij als ouders smeken om compacten, verrijken en een plusboek. Ik ben er zo klaar mee, maar we hebben nog geen alternatief en we weten de uitslag van de test pas net. Doortoetsen weigert school, want zelfs al is hij verder gaan ze er niks mee doen, het is een reguliere school en hij moet zich aanpassen.
pfff Wat moet dat frustrerend zijn Dit zijn metingen die ze toch zouden moeten begrijpen? Of denk ik nu te makkelijk? Als in een iq score is misschien wat abstract, maar letterlijke niveau aanduidingen in methodes die ze zelf ook gebruiken....
Helaas, ik denk ook te simpel schijnbaar dan. Tja, de motiverende pep-talk van de juf toen zoon vandaag zei dat hij blij was met zijn huiswerkschema waar eindelijk wat herhaling uit was: "Ja, maar het saaie werk moet ook gewoon hoor, ik moet thuis ook de was vouwen wat ik niet leuk vindt, saai werk hoort er gewoon bij"
Die laatste zin is voor mij alleen logisch als het gaat om automatiseren. Als mijn jongens het accepteren om met die onderdelen bezig te zijn dan ben ik wel blij omdat dat later van pas gaat komen. Maar als dat niet nodig is dan vind ik het een stomme opmerking.
Nee, dat ging niet specifiek over automatiseren, dat ging over dat hij rekentijger echt veel leuker vond dan al het andere werk en dat dat veel minder saai was. Het kwam er op neer dat pluswerk een extraatje was naast het saaie werk
Mijn middelste krijg ik nog net zo ver om opdrachten te doen waarbij ik denk dat het gaan om automatiseren. Ik zie hem dat niet meer doen tegen de tijd dat hij in groep 3 zit (hij zit in 1). Maar mijn oudste verliest compleet zijn focus. Ik slinger hem maar zoveel mogelijk aan omdat ik bang ben dat hij anders niet de ruimte gaat krijgen om te doen wat beter past.
Het is dan zeker teveel gevraagd om ook op rekenniveau te testen? Of is dat wel gebeurd en trekken ze zich daar niks van aan?
Nee, wij vragen al vanaf groep 1 om zijn echte rekenniveau vast te stellen. In groep 1 kwamen ze er achter dat hij alle doelen van groep 2 al afgevinkt had inclusief de hogere doelen. Maar school doet pertinent niet aan niveau vaststellen. Hij is zeker heel ver voor. Edit: Hij heeft het met papa thuis over de vierkantswortel, snapt hoe procenten werkt als in 100 deeltjes en hoeveel van de 100 deeltjes het dan zijn (actief rekenen nog niet, wel begrip), las als 3 jarige huisnummer 138 op een vakantiehuisje hardop voor.
Zo ziet het er nu ook uit. Op de website hele verhalen dat ze kijken naar wat een kind nodig heeft. In praktijk gaat het eigenlijk alleen om leerproblemen onder gemiddeld. De juffen benadrukken blijkbaar ook dat hij echt moet doen waar hij zin in heeft. Voor hem betekend dat vrijheid blijheid in de gordijnen hangen, roepende ik mag doen wat ik zelf wil. (Om vervolgens het school computer spel te willen spelen waar hij echt niet de kleuter opdrachten uitkiest). Ipv de werkjes die hun in gedachten hebben. Probeer je er wat van te zeggen dan ben je de moeder die een intelligent kind wil hebben in hun ogen... Zelfs de kleuters moeten 'het programma' nog doorlopen. Want ja dat willen ze vast allemaal zelf. Moeders zal vast niet door hebben wat het kind zelf wil.
Dat passend onderwijs komt niet overal even goed uit de verf zullen we maar zeggen... Hier heeft de IB-er de mond vol over de leerkuil, dat heeft ze vast op een cursus voorbij horen komen. Maar alleen de plusklas juf snapt echt waar die over gaat. De rest van de week kent zoon allleen de frustratie kant van die kuil
Passend onderwijs zal een hoop aandacht en energie vragen. Maar zouden die scholen daarvoor wel geweten hebben hoe ze de hongerigen moesten voeden? Als ze de kennis al hadden gehad dan zouden ze dat nu toch nog moeten kunnen toepassen?
Toen deden ze de meeste scholen het ook niet, misschien nog wel minder dan nu, het bestond gewoon niet, zeg maar. Alleen de heel heel heel uitzonderlijke gevallen wellicht, maar verder niet. Net als heel vroeger ook allerlei gedragsproblemen, dat waren ‘gewoon’ lastige kinderen of kinderen die nu een stempel dyslexie krijgen, die werden toen ‘gewoon’ besteld als dom. Er zijn overigens ook scholen die wel moeite doen en zelfs scholen die het ook prima doen, gelukkig wel.
Ik ben er heel bang voor dat een overactieve brein binnen het kopje gedragsproblemen gaat komen te vallen. Zoals ze er vroeger ook naast zaten. Was er maar een soort van onderling ervaringssysteem waar je makkelijker uit kon vinden welke scholen naast een verkooppraatje ook echt ervaring heeft. Ik heb zoveel gezocht maar ik zie door de bomen het bos niet meer. Ook dat de juf, die zo vaak benadrukt heeft dat mijn oudste niet zwak begaafd is maar gemiddeld (dat geeft mij juist het gevoel dat zij dat vaak gedacht hebben) nog steeds niet op haar hoofd krabbelt na een uitslag die veel hoger uitviel dan zij had verwacht. En dan heeft mijn middelste geen leerprobleem... Noem het invullen. Maar ik ben van mening dat er ook een deel te lezen valt. En het blijft mij gewoon echt irriteren... Die juf heeft mijn middelste overigens nooit kunnen observeren. Ze zit sinds maart al thuis uit angst voor corona en hij kreeg haar dit jaar pas. Haar ogen sprongen open toen ze zag dat hij bij het groep 3 werk wel binnen de lijntjes kleurt. Maar nog steeds moet hij vooral maar knutselen. Snappen dat hij tot knutselen komt als hij gevoed is snapt ze volgens mij niet. Vanmorgen, nadat ik hem dus weer twee dagen mee had genomen in het leren heeft hij een aantal uren kunnen knutselen. Die rust heeft hij anders niet in zich. Ik vond het heerlijk om hem bezig te zien. Daarna heeft hij in korte tijd alsnog gedaan wat er op de planning van mijn oudste stond. Knutselen vind hij wel leuk. Maar vooral als hij ook even heeft kunnen genieten van die hyperfocus. Dat lijkt een voorwaarde te zijn.
Het is natuurlijk vaak ook erg lastig...en soms is er ook sprake van een combinatie (soms ligt de oorzaak daarvan in de omgeving, maar soms ook in het kind en soms weer een combinatie daarvan). Daarnaast spelen er zoveel andere dingen mee. Veel kleuterleerkrachten zijn van mening dat kleuters vooral moeten spelen en dat ze daar van leren. En voor het overgrote deel van de kinderen is dat natuurlijk ook hoe het is, maar voor een deel ook niet. En zo zijn er nog tig situaties die voor een kleiner deel van de leerlingen anders uit pakken dan voor het overgrote deel. Een klas van 30 (individuen!) in je eentje begeleiden is ontzettend complex. Dat is geen excuus, maar het is wel zoals het is. Ik zou vooral in gesprek proberen te blijven met school en proberen uit te leggen hoe het bij jouw kinderen werkt en samen met hen kijken hoe ze hen tegemoet kunnen komen. (Eén van mijn dochters heeft een sterk disharmonisch profiel en mogelijk daardoor, maar ook daarnaast is er bij haar sprake van gedragsproblemen (incl. diagnose). Eerst zat ze op een school met een uitgebreid mb-/hb-aanbod, dat paste echter totaal niet bij haar. Nu zit ze op een school die daar geen aandacht voor heeft, maar op een heleboel andere manieren veel beter bij haar past. Alleen nu, in de lockdown, merk ik dat ze het voor haar niet redden met het standaard schoolaanbod, dat komt in haar geval omdat alle andere dingen die ze normaal op school doen, nu niet (kunnen) doen. Als de school waar je zoontje(s) nu op zit(ten) niet past en er niets gedaan wordt nav jullie gesprekken, dan zou ik echt verder zoeken. En dan niet per sé mbt hb-onderwijs oid, maar een school waar ze bv. flexibeler zijn, beter naar ouders luisteren of waar ze een specifiek aanbod hebben kan ook prima passend zijn.)
Ik lees hier veel dat de kinderen worden getest. Ik ben eigenlijk wel benieuwd waarom dat is? Onze zoon krijgt op school al het levelwerk en uitdaging die ze kunnen bieden. Dat bleek nog niet voldoende, dus hij kwam in aanmerking voor een plusklas op een andere school, 1 dag in de week. Hij moest daarvoor cito getoetst worden en minimaal een jaar voorlopen of heb getest zijn, daarnaast nog wat andere eisen qua houding en gedrag. Onze school heeft hem doorgetoetst. Mijn dochter in groep 2 begint nu ook al, zij krijgt ook extra uitdaging. Ik zag het bij haar zelf thuis niet. Ze is zo anders dan de oudste en vermaakt zich prima met knutselen en spelen. Nu pas bij thuisonderwijs zie ik het zelf ook. Goed van school dat ze dit meteen hebben opgemerkt. Maar dan ben ik toch benieuwd, waarom laten jullie de kinderen testen? Hoe gaat dat in zijn werk? Ik lees zelf al bij best jonge kinderen, waarom zou je dat doen? Puur uit nieuwsgierigheid hoor.
We hebben in onze omgeving geen plusklassen. Het extra werk bij de kleuters was niet voldoende. Ze hadden geen ervaring met een kleuter die eigenlijk de einddoelen van gr 1 al kon. Hij had voor zijn versnelling naar gr 2 de einddoelen van gr 2 ook behaald. In gr 3 was hij nog steeds vlot en ze merken dat het gewone pluswerk niet past/ voldoende is. Ondanks het ondersteuningsteam kwamen ze niet verder. Het testen was om te kijken naar zijn capaciteiten maar ook om andere dingen uit te sluiten. ( dus bijvoorbeeld gedragsproblemen). Als ze het zelf hadden kunnen doen hadden we hem nooit getest.