Hallo allemaal, Ook ik ben weer terug, poging 2 komt er aan. Voor iedereen: zet m op! of je nu op t wachtbankje zit of weer een nieuwe cyclus in bent gegaan.. Ik ben nog maar net 'lid' maar heb al wel door dat dit een clubje van (noodgedwongen) doorzetters is. Ik hoop echt dat er snel iemand is die hier mooi nieuws te delen heeft Ben zelf de afgelopen anderhalve week zes keer op en neer naar t zkh geweest omdat ik een tergend langzaam groeiende follikel had. En zes keer een smoes verzinnen om 3 uur lang er tussenuit te kunnen op werk is niet simpel ben ik achter gekomen haha Maar vandaag follikel 17,5 dus om 21u Ovitrelle jippie! En zaterdag dus IUI 2. Weer met volle moed er tegenaan. Zijn er meer die rond deze dagen de iui hebben?
Oh ladeis. Zo spannend. Ik ben nog niet ongesteld geworden. Afgelopen dagen dacht ik steeds ik kijk het nog wel even aan. Maar morgenvroeg mag ik testen, maar ik heb geen test in huis. Moet het echt ochtendurine zijn? Ik kan natuurlijk morgen ongesteld worden. Maar wie weet is het wel gewoon gelukt
Wat spannend! Het hoeft echt geen ochtendurine te zijn maar hoe meer je hebt gedronken (dus bij tweede plas van de dag al ), hoe minder hcg er gemeten zal kunnen worden en dat is heel vroeg in de zwangerschap al niet zo veel... onverdunde urine werkt daarom t best zo vroeg. Ben superbenieuwd! Succes
Bedankt voor jullie betrokkenheid en lieve berichtjes. Ik ben vandaag niet ongesteld geworden. Morgenvroeg ga ik een test doen. Ik laat het jullie weten......
Hoi dames, ik lees nog regelmatig mee. De afgelopen weken waren erg spannend. Vandaag de eerste 8 weken echo...... Maar helaas slecht nieuws te klein en een heel langzaam kloppend hartje. Het is nu wachten op wanneer het mis gaat... Heel verdrietig aardig wat tranen laten vloeien. Het lichtpuntje waar ik mij aan vast houdt, is dat ik in ieder geval zwanger kan worden. Nu volgende week vrijdag weer een echo. Waarschijnlijk is dan het hartje gestopt. Als ik het mij goed herinner hebben meer mensen hier dit meegemaakt? Ik weet even niet meer wie. Maar zou graag willen horen hoe jullie dit hebben doorstaan? Hoe voelde je je? Wanneer ging het emotioneel weer goed? Duurde het lang voordat je een miskraam kreeg?! Misschien gekke vraag hoor... Maar voel een enorme behoefde aan ervaringsverhalen... Want ben even ten einde raad hoe ik dit ga handelen de komende tijd....
Ah ik vind zo spijtig voor je, wat een onwijze moeilijke situatie is het. Ik ben een van de dames die dit ook heeft meegemaakt, half december was dit. Ik had precies hetzelfde bij 8 weken, te klein en te traag, ik wilde toen nog wel hopen. Helaas is het bij de controle daarna vast gesteld dat het niet meer leefde. Het is bij mij niet vanzelf op gang gekomen, ik heb hier wel een week op gewacht. Ik ben toen weer op controle gegaan en heb toen pillen meegekregen. Deze heb ik vaginaal ingebracht en ongeveer 12 uur later kwam de miskraam. Ik heb de opgewekte miskraam wel als heftig ervaren, ik vond het pijnlijk maar ik was ook bang voor wat komen ging. Ik kan het vergelijken met heftige menstruatie kramp icm krampen van diarree. Ik voelde ook echt een druk van iets dat eruit moest. Toen het vruchtje er eenmaal uit was heb ik nog wat gebloed maar was het heftige deel voorbij. Mijn cyclus is gelukkig sinds deze maand weer normaal op gang gekomen. Ik hoop dat je hiet wat aan hebt en je mag me alles vragen hier of prive als het je helpt. Ik zou je iig aanraden om een kruik klaar te hebben liggen voor als je pijn krijgt. Heel veel liefs
Wat verschrikkelijk voor je! Lijkt me echt heel naar om mee te maken! toch hoor ik vaak dat meiden snel weer ‘beginnen’, juist omdat je weet dat je zwanger kán worden. Sterkte de komende tijd!
Knuffel op afstand. Lief dat je zo meeleeft met lotgenootjes. Ik merk dat we veel steun aan elkaar hebben. Echt fijn.
Newbie op dit forum, maar helaas geen newbie in de mmm. In t kort: ik ben Kippie13, 36 jaar en afgelopen zondag de eerste IUI in mijn huidige relatie gehad. (Met m'n ex helaas ook al in het traject gezeten 5 jaar geleden: 1x IUI, 1x ICSI, waarvan 1 verse tp en 4 cryo tp's. Toen 1x zwanger geweest maar dat werd een miskraam). In m'n huidige relatie in juli 2019 zwanger geraakt (ongepland, maar hoe ontzettend fijn was dat!) Helaas bleef die ook niet plakken en sindsdien niet meer zwanger geraakt. Na 1,5 jaar zelf proberen en een heeeeleboel onderzoeken (waar niks uit is gekomen, dus = onverklaarbaar verminderd vruchtbaar) mochten we deze cyclus beginnen met hormoongestimuleerde IUI. Mijn cyclus is regelmatig en ik heb altijd een eisprong, maar ivm mijn leeftijd willen ze de kansen wat vergroten met hormonen. Een weekje Gonal F 75 gaf een mooie score voor onze eerste IUI. Ik had 2 eitjes van 18 en 17,5 mm en 3 eitjes tussen de 14 en 17. Meer dan de arts verwacht had, maar nog net binnen t boekje, dus t was aan ons. "Ja, doen natuurlijk!" Dus: Ovitrelle 500 en 1,5 dag later inseminatie. Vriend scoorde ook mooi: VCM 12 mlj na opwerken waarvan 60% goed zwemmend (A). Afgelopen zondag de inseminatie gehad en ivm vorige miskramen Duphaston ter ondersteuning van t progesteron. Het bericht klinkt super hoopvol en ik moet zeggen dat ik nu meer hoop heb dan ik het afgelopen jaar überhaupt gehad heb, maar aan de andere kant durf ik echt niet meer te hopen. De tijd KRUIPT!!! Vanaf hoeveel DPO testen jullie?
Wat een heftige verhalen allemaal. Vanmorgen getest........en een heel licht streepje zichtbaar Hopelijk gaat het vanaf hier goed.