Ik heb 3 kleuters aan tafel zitten en erger me verschrikkelijk aan de tafelmanieren. Eeuwig die handen in borden en bekers, van tafel willen, naar het toilet moeten. Drie in dezelfde leeftijdsfase heeft zijn uitdagingen, dat blijkt ook weer op dit gebied. Dan heb ik ook nog een peuter aan tafel, dat is ook altijd een punt van aandacht ( understatement). Ik ben nooit zo van stickers plakken/ beloonsystemen maar nu overweeg ik het serieus. Per week 5 vakjes en als je vol zit kun je op je kamer eten ofzo. Klinkt heftig, dat vind ik ook maar mijn eet plezier wordt behoorlijk vergald. We eten overigens altijd op tijd, 17.30. Niet omdat ik dat leuk vind maar omdat bij een later tijdstip de sfeer al helemaal niet omhoog schiet. Hoe is het met de tafelmanieren van jullie kleuter gesteld?
Ik weet niet hoe oud jouw kleuters zijn, maar die van mij zijn 4 en 6. Die van 4 doet dat ook. Die van 6 niet meer. Dat is vanzelf over gegaan. Ik zou proberen er niet over te stressen en het wat los te laten. Wij benoemen wel dat ze haar hand niet in het drinken mag stoppen en wijzen haar op het gebruik van het bestek. Verder als ze naar de wc moet, een lepel wil pakken omdat ze een vork heeft, of een vork omdat ze een lepel heeft, laat ik haar gewoon gaan. Zorgt dat we zelf ook wat ontspannender kunnen eten. Kleuters hebben een beperkte spanningsboog en aan tafel zitten duurt voor kleuters heeeeeel erg lang. Even een loopje kan haar helpen. Zoon is daar echt al overheen gegroeid, dus er is hoop . Ik kies er ook wel eens voor iets te maken wat ze met de handen mogen eten, op de een of andere manier eten ze daarna weer beter met bestek. Gek genoeg wil onze dochter kippenpootjes alleen met bestek eten, hahaha.
Hier aan tafel; 4,5 jaar, 3 jaar en 1,5 jaar. Eigenlijk doen ze het hartstikke goed! Voor hun leeftijd!! vanaf dat ze aan tafel mee eten zit ik er ook bovenop En t lijkt zo zijn vruchten af te werpen nu. Alleen de middelste maakt er af en toe een klein potje van. En als er niet geluisterd word en/of elke x vd stoel af gekropen word dan zetten we ze vast met een simpele riem. persoonlijk zou ik ze niet op hun kamer laten eten.. ze zijn nog zo jong/klein...
Hier een 2jarige en een 3jarige. en eigenlijk gaat het goed met tafelmanieren. Ze eten met vork/lepel. De tweejarige wil nog wel eens te veel opscheppen en knoeit dan wat, maar hier zeg ik tegenwoordig wat van en dan doet ze het weer 3 happen goed (en dan nog maar eens herhalen) met handen eten mocht van mij niet meer vanaf dat ze redelijk konden prikken/scheppen (ergens rond 18m). Knoeien met opzet = bord weg. Eten in bekers gooien = beker weg Van tafel gaan = klaar met eten en in kamer gaan wachten (1x moeten doen met allebei en proberen ze niet meer) naar de wc moeten ze hier voordat we gaan eten. met mijn 3jarige is het nu vooral oefenen met de mond dicht te eten. Voor de rest knoeit hij echt heel weinig en blijft ook goed zitten. Ik denk dat je wel wat strenger mag zijn. Eventueel kan je de nieuwe tafelregels voor de maaltijd al eens met ze bespreken en ook de gevolgen als ze niet luisteren. En dan tijdens het eten nog een paar keer herhalen waarschijnlijk en ook echt doorpakken als ze niet luisteren en niet mee toegeven. Ze krijgen er niks van als ze bij de maaltijd hun beker een beetje niet hebben
Hier gaan we voor het eten naar de wc.. En drinken doen wij "na" het eten. Drinken bij 't eten vind ik niet nodig. En tijdens het eten naar de wc doen we ook niet. Dan wacht je maar.... Hier is het vaak ook niet heel gezellig maar dat is voornamelijk omdat ze niet willen eten (helemaal niets...) nouja, dat los gelaten.. Dan maar niet. Maakt het een stuk gezelliger aan tafel. Hier zijn ze 6 en 4 (de oudsten)
mijn kinderen zijn 7, net 6 en 2.5. die van 7 en 6 eten best ok, op sommige vlakken dan. 's' avonds wel met mes en vork, maar soms wel snel van tafel en dan roepen ze moet naar de wc! met lunchen kruimelen ze wel behoorlijk (toen de oppas een keer op ze lette tijdens de lunch zei ze, they eat like rabbits, whoehaha). die van 2 is nog wel soms een ramp, ook moeilijkere eter dan de andere 2. denk dat het ook aan het type kind ligt. onze drie zijn allemaal best actief, dus rustig aan tafel zitten is voor hen wel moeilijker. ook merk ik dat als ik doordeweeks nu altijd alleen lunch met de oudste twee ze echt veel rustiger zijn dan wanneer onze stoorzender, oftewel de peuter erbij zit. Ik vind het overigens zeker op jonge leeftijd het belangrijkste dat ze goed en gezond eten, pas bij iets ouder worden ga ik meer corrigeren op manieren.
Mij kleuter is 4 en loopt continu van tafel. Vindt alles vies en wil niet eten. Mijn groep 3-er is 6 en eet als een bouwvakker. Vaak met de handen, soms liggend op het eetbankje, knoeit een hoop en praat met mond vol. Ben er helemaal klaar mee! Na tigduizendmiljoen keer zeggen, aangeven en waarschuwen heb in het sinds gisteren over een andere boeg gegooid. elke keer als 4 jarige van tafel gaat is het 10 minuten eerder naar bed, elke keer als 6 jarige met handen eet of gaat liggen is het ook 10 minuten eerder naar bed (per keer). Op hoop van zegen!
Plassen voor het eten. Eten met vork of lepel. En ja ze willen constant van tafel maar hier is het heel simpel, of je zit met je kont op de stoel of je zit met je kont op de trap. Ze krijgen 1 beker drinken tijdens het eten. Op = Op. De jongste mag nog met der handen eten maar die weigert dat en wilt alleen maar eten met een vork. en verder laat ik het los. Anders geeft het een hoop frustraties.
Dit. Klinkt best hard zoals het hier staat maar basically wel waar het ook hier op neer komt. Ik maak voor de middelste wel eens een plasuitzondering maar alleen als ik zelf niet heb gevraagd te gaan plassen voor het eten.
Onze knul is 6 en eet met een vork en als hij iets wil snijden pakt hij zijn mes. Soms schiet er dan wel iets van het bord maar over het algemeen gaat dat wel prima (behalve met rijst dat plakt niet en kun je niet prikken) Met je handen eten dat mag bij frietjes en pizza. Eerst ook bij pannenkoeken maar nu eet hij dat netjes. Van tafel gaat hij niet ook niet toen hij jonger was. Dan was het aan tafel moe van tafel en ben je klaar met eten. Misschien moet je concentreren op wat wel goed gaat. Wat eet jij netjes, of wat probeer jij dat goed.
Mijn zoon van 6 eet inmiddels met mes en vork. Mijn dochter van 4 kan het wel, maar ze eet het liefst met haar handen. Zij wil het liefst haar eten voelen, ontdekken (zo leert een kleuter). Wij vinden dat geen probleem. Als ze een keertje heeft geknoeid mag ze het zelf schoonmaken, wat ze overigens helemaal niet erg vindt De ruimte krijgen om zelf schoon te maken is weer goed voor het zelfvertrouwen (Ik kan het zelf!). Ter informatie: Gemiddeld gezien kunnen kinderen pas een mes en vork hanteren als ze 6/7 jaar oud zijn. Dit heeft met de fijne motoriek te maken, dat is bij kleuters nog volop in ontwikkeling. Kinderbestek en eten in een diep bord aanbieden (dan is het eten makkelijker op te scheppen) wil nog wel eens helpen. We drinken altijd water bij elke maaltijd. Mijn dochter gooide haar beker tot voor kort nog regelmatig om, maar ook dit heeft te maken met je motoriek. Plassen doen we voor het eten. Aan tafel blijven zitten is lastig als je een korte spanningsboog hebt. Gemiddeld gezien heeft een kleuter eind groep 2 een spanningsboog van 10 minuten, in een kleine setting iets langer. Bij ons moeten ze wel aan tafel blijven zitten. Als ze voor de 2e keer van tafel gaan, schuiven we de stoel weg en mogen ze staan. Dit is bij beide 2x gebeurd en daarna niet weer
Ik vind 1 kleuter (gaat richting de 5) en 1 peuter (net 3) al een flinke uitdaging Plassen doen we voor het eten. Dus dat gezeik P) hebben we aan tafel in principe niet. Maar helaas wel 9 van de 10 dagen enorm drama: ''ik moet niet plassen!''. Terwijl ik gewoon zeker weet dat ie wel moet (omdat hij dan al lang niet is geweest). En dan zijn we nog concreet ook he wanneer het tijd is om naar de wc te gaan. Eerst altijd door bijv. te zeggen: X, als mama de tafel heeft gedekt is het tijd om naar de wc te gaan. Tegenwoordig door op de klok aan te wijzen 'als de wijzer hier staat is het tijd om naar de wc te gaan'. Vorige week wist ik niet wat ik meemaakte: vrijwel de hele week zei hij: oh maar dan ga ik nu want dan hoef ik straks niet meer (hij had dan nog ongeveer 10-15 minuten voordat ie zou moeten stoppen met spelen)! Maar goed, dat was dus van korte duur Nou ja, afijn.. eenmaal aan tafel gaat het 9 van de 10x niet zoals wij wensen. Wat onze oudste goed kan tijdens het eten: - eten met z'n handen - met z'n vieze handen aan z'n gezicht/haren zitten - onze armen aaien met z'n vieze handen - neuspeuteren - op z'n nagels bijten - zn hand onder z'n hoofd houden (die vind ik zelf nog het minst erg) - eeuwige discussies voeren met z'n zusje - zich onnodig bemoeien met z'n zusje - z'n zusje pesten - zich als een complete idioot gedragen zodra hij 1 seconde klaar is met eten - z'n vork zo houden dat de ''prikkers'' richting z'n ogen gaan ipv. richting z'n eten. Hartverzakking alom. - vragen hoeveel happen iemand nog moet eten/ hoe lang het nog duurt - niet luisteren Ik vraag me met regelmaat af hoe die franse ouders dat toch doen: hun kind zo goed in het gareel houden aan/om tafel. Van tafel gaan kan hier niet. Daar zijn hun stoelen niet geschikt voor Maar sowieso weten ze dat we pas van tafel gaan als iedereen klaar is (en de kinderen hun handen en mond zijn schoongemaakt). Drinken krijgt de oudste max. 2 bekers. We schenken de laatste beker pas in als 1 van ons op staat om de rest van het eten te halen (als we agv. eten dan doen we dat in 3 delen). De jongste moet juist meer drinken maar dat komt er nagenoeg nooit van helaas. Maken ze het hier echt te bont aan tafel dan krijgen ze max. 2 waarschuwingen. Bij de 3e keer draaien we ze om met stoel en al. Dat vinden ze vreselijk. Hoe eerder ze stoppen met schreeuwen/janken/brullen dus hoe eerder ze weer rustig kunnen doen, des te eerder mogen ze weer terug aan tafel. Maken ze het nOg bonter dan ze al deden, terwijl ze al omgedraaid zitten, dan is het voor een x-aantal minuten afkoelen op de gang. Maar hoe vreselijk ze die consequenties ook vinden, beklijven doet het nogsteeds niet helaas (maar dat is de leeftijd).
Hier gaat het ongeveer hetzelfde met mijn zoontje van 4 jaar. De enige regel die wij eigenlijk echt hanteren is blijven zitten, bij lopen/spelen gaan we er vanuit dat hij klaar is. Wij zijn een tijdje geleden met hem bij een ergotherapeut geweest en zij vond het geen enkel probleem dat hij meestal nog met zijn handen eet, want inderdaad goed voor de fijne motoriek. Als zij er niet mee zit, ga ik dat zeker ook niet doen
Hier geen problemen mee. Maar zijn ook beet streng. Enige uitzondering waarvoor hij van tafel mag is om naar de wc te gaan. Als hij moet dan moet hij, hij hoeft het van mij echt niet op te houden. Hij moet vragen of hij van tafel mag en is het antwoord nee, blijft hij ( soms wel met gemopper hoor ) zitten. Hij heeft gewoon met bestek, eet netjes ect ect. We hebben hem dit aangeleerd door telkens een beetje meer van hem te vragen en consequent te blijven. Daarnaast telkens benoemen wat wel goed ging.
Ik heb eens nagedacht wat voor mij valt onder netjes eten. En dat is blijven zitten, niet opzettelijk knoeien en dooreten (als in, dat er regelmatig happen naar binnen gaan). Ze krijgt een lepel en vork, of een vork en schuiver. De meeste dingen eet ze met bestek, maar pasta is gewoon moeilijk, ik zie dat zulke dingen niet aan/op dat bestek willen blijven. Dan eet ze maar lekker met haar handjes. Een erwtje bestuderen en plekken tussen haar vingertjes vind ik ook niet erg, als ze daarna weet door eet. Onze is nogal een miep met temperatuur, het is al snel te heet. We zijn gevorderd van uit de mond laten vallen (en dus alle kleren, stoel en de vloer onder) naar terug spugen op het bordje. Dus dat laten wij toe als het hapje te heet is of als ze een heel vies gezicht trekt. Waar ik niet van houd is draaien op de stoel, opstaan, weigeren te eten en eten van het bord af gooien, incl op de grond. Dan blijven we corrigeren met recht op de stoel zetten, of met knoeien zetten we haar bord weg met de mededeling dat ze hem terug krijgt als ze weer wil eten. We zullen zien hoe dat zich gaat ontwikkelen als ze gaat kleuteren
Hier gelukkig geen gedoe of ergernis aan tafel. Gezellig en met smaak eten vind ik bij mijn bijna 4 jarige toch echt belangrijker dan netjes met mes en vork eten. Plassen onder het eten gebeurd ook nog wel eens. Er wordt niet met eten gespeeld, geen handen of eten in een beker gegooid of andere dingen die echt niet kunnen. Ze kan heel goed met mes en vork eten. Nee niet perfect maar ze doet echt haar best. Maar soms zit ze heerlijk met haar handen te eten. Dan zeggen we het een keer maar wat we vooral belangrijk vinden is dat ze zo fijn en goed eet. Ze moppert zelden en als er een keer iets is dan is het zo opgelost. Hier is de sfeer aan tafel echt altijd goed en dat gaat bij ons voor etiquette. We geven het goede voorbeeld en daar volgt ze heel goed in zonder strijd. Bord leeg eten is ook zoiets dat hier niet moet. Wel moet het bordje eerst leeg of iig goed van geproefd voordat er voor een 2e keer opgeschept wordt. En ook dat gaat eigenlijk altijd goed. Ik wijd dit ook echt aan de rapley methode. Geen strijd dat is hier het belangrijkste
Ik vind eten een basisbehoefte en ga daar niet zo dramatisch mee om. Ik wil zelf ook naar het toilet als ik moet, dus als iemand van tafel wil/moet dan is dat prima. Het is ook echt slecht en zelfs gevaarlijk om lang op te houden, weinig mensen beseffen dit. Ook wanneer je bij mensen eet die supertraag zijn en/of veel willen praten. Prima, maar als t te lang duurt mag je gewoon van tafel. Met handen eten als peuter... ik zie het probleem niet. Lopen klieren met eten vind ik wat anders. Dan is t klaar met eten. Geloof dat wij echt super makkelijk zijn. Zolang ze maar eten. En willen ze niets? Ook goed, maak ik wel een broodje mocht dat nodig zijn. Wij zijn zelf allebei wel opgevoed met “zoals het hoort”, maar daar ben ik nu als ouder wel klaar mee. Gezondheid en gelukkig zijn is het enige wat ik belangrijk vind. Het keurslijf in niet.
Nou! Ik ben echt geschokt door sommige dingen die ik hier lees. Wij zijn qua opvoeding vrij streng als ik zo rondkijk in mijn omgeving, maar laat ik het zo zeggen: ik ben blij dat het bij ons aan tafel tenminste gezellig is Onze dochter is net twee en kan met mes en vork eten, maar als ze daar een dagje geen zin in heeft en ze wil haar broccoli eten ónder haar stoel, prima meid, ga je gang. Zolang ze haar broccoli maar eet. Ik denk niet dat ze als ze ooit tweeëndertig is nog broccoli onder haar stoel zal eten, en als ze dat wel doet, dan is het haar eigen probleem