@Kruimel14 ik had de punctie op CD14, na start gonal f op CD3 vanuit natuurlijke cyclus. Bij IUI altijd inseminatie CD11-12 dus ook vroeg. Ik vind het soms maar een gedoe met werk omdat het vaak zo onvoorspelbaar is en als ik afwezig ben een groot deel van het werk niet door kan gaan en mensen afgebeld moeten worden. Dus ookal werken ze redelijk mee, het is altijd een bezwaarlijk gevoel van mijn kant.
Overvalt me ineens de gedachte dat ik het deze keer naar vindt dat ik mijn man niet mee kan nemen naar de follikelmeting volgende week. Hoop zo dat het meevalt qua aantallen. Had dit voorheen nooit maar nu met hoogstwaarschijnlijk de laatste keer toch meer spanning..
Niet gek toch, dat het extra spannend is, nu een nieuwe plek, (in principe) laatste behandeling. Hier helaas al sinds IUI 3 alleen naar alle controle/echo afspraken (behalve inseminatie en punctie). Dat geeft soms wel extra het gevoel dat je het als vrouw grotendeels alleen moet doen
Ja dat gevoel heb ik ook zo. En bij deze punctie mag hij ook al niet bij zijn. Ook niet als we in quarantaine gaan en negatieve PCR test voorleggen.. ga dan volgende week ook maar even alleen er heen. Ben die lange afstanden alleen niet gewend te rijden. Het is ook maar voor even.. het gaat om een aantal dagen voor follikelmetingen en een bloedafname en dan ben je zo klaar. Alleen dat we ons al om 7:00 uur moeten melden terwijl de punctie misschien pas om 9:30 uur kan zijn, lijkt me voor hem echt niks. Hij mag niet in t ziekenhuis wachten dus moet dan in de parkeergarage. Denk dat hotel in de buurt dan toch de beste optie is.
Hi ladies, dank voor al jullie reacties, erg fijn. Vandaag was een baaldag: voor het eerst heeft mijn menstruatie niet door gezet (alleen een paar druppels bruin -sorry voor de details). Vanmiddag mijn schema met de juiste data ingevuld en in mijn telefoon prik reminders gezet. Nou ja, hopen dat ik morgen echt ongesteld ben (gekke uitspraak) en dan mijn schema aanpassen. Daarnaast heb ik mijn hand flink gebrand (ongelukje met kokend water) en was ook bij de HAP. Lekker avondvullend zullen we maar zeggen.... @Wondertje2020 balen zeg dat je partner niet mee mag. Ik kan me dat goed indenken en zou. Hier zijn de regels: alles alleen, behalve punctie en zwangerschapsecho. Succes!
@Wondertje2020 Heel naar dat hij niet mee mag... Hier helaas ook alles alleen moeten doen. We mochten wel facetimen maar dat is toch echt niet hetzelfde! Hou samen het goede doel voor ogen❤️ Dikke knuffel❤️
Eerste Orgalutran zit er ook in, moet eerder ivm vroege eisprong. Wel even wennen om 7:00 uur meteen een spuit.
Ik ben ook niet echt van de alternatieve therapieën. Maar voel die afstand met een arts ook niet. Diegene die ik tegen kom staan altijd open voor overleg, kritische vragen en meer informatie. Je moet indd wel zelf de regie houden, maar ja, dat moet overal en zeker ook bij alternatieve geneeskunde. Men kan nu eenmaal niet in je hoofd kijken. Maar misschien door m'n werk wel een andere manier in benaderen heb wat beter werkt. Weet dat veel artsen wel in dubio zitten met de alternatieve geneeskunde die aangeeft regulier te kunnen vervangen. Want dat kan gewoon niet. Het kan ondersteunen. Maar het wordt best vaak ook geadviseerd om bv acupunctuur te doen. Wordt ook gewoon vergoed, dus denk dat er toch al veel samen daarin is. Heb zelf trouwens wel een hele hoop geprobeerd met alternatieve geneeskunde en acupunctuur. Maar na meerdere negatieve ervaringen is dat voor mij een no go geworden. @Wondertje2020 succes met prikken! En dat er alles alleen moeten doen is vervelend ja. Helaas voor iedereen zo. Maar dat kunnen we! Praat er goed over met je man! Dat helpt. @Betsies ook mooi en maandag punctie! Spannend! Is voor jou ook de derde of niet? Zelf weer begonnen met triptofem. Hopelijk over een week ongesteld!
Hoe werkt dat precies met triptofem, dat gaan wij volgende ronde doen voor het eerst. Moet je dan gewoon op dag 21 beginnen en hopen op menstruatie 7 dagen later (en wat als die niet komt/langer duurt?) Of 7 dagen voor verwachte menstruarie? Want ik weet door mijn afwijkende cycli van de laatste tijd helemaal niet meer waar ik aan toe ben..Of moet je ovulatietest doen en dan 8e dag beginnen? En in theorie he.. (dat geloof ik niet) zou je spontaan zwanger kunnen raken als je een eisprong hebt.. wel gek om dan in de luteale fase met medicatie te beginnen..
Grappig dat veel van jullie het vervelend vinden dat je man niet bij metingen en puncties kan zijn. Jullie hebben natuurlijk ook al de ervaring om dit samen te doen. Alle behandelingen en onderzoeken die ik óóit bij een dokter heb gehad sinds mijn tienertijd zijn alleen geweest. Ook alle echo's ed van spiraaltje bijv. Het idee dat mijn man erbij zou zijn terwijl ze een vaginale echo doen vind ik juist best gênant? En ook dingen waarbij ik pijn heb haha. Wil liever dat zo min mogelijk mensen dat zien? Raar eigenlijk, ik had er nooit zo over nagedacht. Maar ik vind het helemaal niet erg als mijn man niet bij de punctie zelf mag zijn. Als het straks wél zou mogen tegen de tijd dat we het evt gaan proberen, dan weet ik eigenlijk helemaal niet of ik het wel wil
Gaat er meer om het idee dat je het dan samen doet. Zeker een terugplaatsing.. en zeker als je na een lang traject van 6 jaar in de eindfase bent beland. Dan wil je dat ook samen op die manier kunnen afsluiten.
Je moet gewoon op dag 21 beginnen, ovulatie maakt niet uit (vorige keer had ik die op dag 19, nu dag 17). Je menstruatie is bij vaak wel later dan (bij mij in ieder geval). De eerdere pogingen hadden we geen sex de maand van start triptofem. Maar deze maand wel, arts zei dat triptofem geen probleem was als wel zou lukken. En na 10 dagen nog geen menstruatie moest ik maar gewoon testen. Maar vorige keer kwam.ie als op dag 12 van de triptofem.
Het is hier vooral een ding omdat de man altijd al zo ‘buiten beeld’ staat in een traject. En helemaal in een donortraject. Hij hoefde niet eens een potje in te leveren. Ik wilde hem verder overal zoveel mogelijk bij betrekken. Je stapt hier tenslotte samen in! Dus willen we alles zoveel mogelijk samen doen. Helemaal gezien ons soort traject. Ik vond het echt heel jammer dat hij op het laatst niet meer mee kon. Hij heeft de terugplaatsing via facetime gezien. Dat was echt heel jammer. Wat @Wondertje2020 inderdaad zegt: je stapt er samen in en na zoveel jaren strijd wil je dit gewoon samen doen. Wat ik nog het meest nare vond ik dat hij aanvankelijk niet mee mocht met de eerste zwangerschapsecho. We hebben er een flink punt van gemaakt bij de kliniek en zijn toen een verloskundige gaan zoeken bij wie we wel samen een vroege echo konden doen. Snel gevonden gelukkig, en de afspraak in de kliniek afgezegd. Daarna bleek de kliniek ietsje te versoepelen en konden we toch samen daarheen. Ook wel fijn om het zo af te sluiten. Maar echt hoor... alleen die dingen doen is echt niet fijn. Alsof je partner minder recht heeft om deze ervaring te hebben. Gelukkig heb ik een hele lieve, nuchtere vriend. Maar je zou er als partner zijnde toch ook flink rot door kunnen voelen. Wat ik al zei: de partners kijken al zo machteloos toe. Als ze dat kleine stukje wat ze dan wel kunnen doen, ook niet mogen doen, is dat rot.
Wat leuk dat je dit schrijft, ik vind het wel interessant dat je er zo tegenaan kijkt. Leuk in de zin van = leuk om andere zienswijze te horen. ik herken je deels wel. In het begin was er meer een drempel en voelde het raar als ik daar zo lag en mijn man was er ook bij. Maar inmiddels is dat stadium ver achter ons. Hij heeft met de bevalling ook alles gezien zeg maar (knip, vacuüm, alles). Daarna speelt dit niet meer, haha ik ervaar de meeste handelingen in het ziekenhuis als medische handelingen en vind het niet erg om alleen te doen. Weet niet of we dat zouden veranderen als hij wel weer mee mag. Een punctie zou ik wel vervelend vinden als hij niet bij mag zijn. Bij ons mogen ze wel in de uitslaap kamer, voor nu zou dat voor mij voldoende zijn (maar liever mee als het kan). Dan zien ze toch wat er allemaal gebeurt en hoeveel je er als vrouw voor over moet hebben. Anders blijft dat toch meer abstract. Het is wel jammer als de man dat minder meekrijgt. Want zoals hiervoor al gezegd, je doet het allemaal al zo alleen. overigens hebben we hier thuis ook wel eens discussies over dat laatste. Deze week weer. Over het gesprek dat ik had. Hij vraagt ook niet eens of hij erbij moet zijn. Dat stoort me soms wel. Het is zeker niet zo dat hij geen tweede kind wil, dat wil hij ook heel graag. Maar hij vind het ook lastig en sluit zich er liever wat voor af. Voor hem kan dat ook meer, voor mij niet natuurlijk maar aan de andere kant ben ik er ook teveel mee bezig. Bijna iedere dag wel. Toch weer dingen aan het lezen, jullie vragen stellen, andere opties uitdenken, nog meer lezen. Zou ook beter zijn als ik dat wat minder zou doen misschien.....
@Do1981: In UZ Gent mag de man/ partner op dit moment alleen erbij zijn tijdens de gesprekken met een arts in een kleine ruimte. Terwijl we zoiets ook prima via FaceTime zouden kunnen doen. Bij de punctie mag hij niet aanwezig zijn, ook niet in de uitslaapkamer, niet bij de zwangerschapsecho. Geen uitzonderingen. Wel is er een extra verpleegkundige aanwezig tijdens de punctie die mij gaat begeleiden in plaats van mijn man. Dat is natuurlijk heel fijn, maar zij komt met veel meer mensen op minder dan 1,5 m afstand in contact dan mijn man die hoofdzakelijk thuiswerkt. Dus dat vind ik allemaal zo ontzettend tegenstrijdig. Partner mag niet mee want extra risico op Covid19 besmetting uitsluiten en de ruimtes zouden te klein zijn, maar wel een extra verpleegkundige neerzetten. Dan spreek je jezelf tegen vind ik.. dat maakt het voor mij lastig te begrijpen... Herken dat wel van dat afsluiten. Ik ga alleen naar de follikelmetingen. Hopelijk krijg ik uitdraai en kan ik dat achteraf nog laten zien. Dan wordt t nog een beetje tastbaar. Ben er ook veel mee bezig, maar komt nu ook doordat we er weer middenin zitten. En ook omdat ik geen idee heb wat te verwachten betreft follikels, na 4 feb meer rust denk ik..
@Wondertje2020 het is echt weer een spannende fase. Het klinkt wel tegenstrijdig. Wel in kleine ruimte een gesprek en dan andere zaken weer niet. niet bij een zwangerschaps echo vind ik vrij onmenselijk. Vanuit perspectief van de arts snap ik het wel bij die punctie. Die verpleegkundige ziet de arts waarschijnlijk toch wel gedurende de werkdag. Maar al die extra mannen vormen toch een extra risico. Maar in de uitslaap kamer moet toch kunnen. Maar weet ook niet hoe dat daar geregeld is. En die Britse en zuid Afrikaanse variant zijn wel echt besmettelijker ook. zou er niet een verpleegkundige bij zijn bij de punctie? Of zijn er dan nu 2?
Ok tx, dus dan kan het zijn dat je de triptofem wat langer gebruikt tussen start en menstruatie. Want hier ook vaak laat ei op CD18.
Bij onze kliniek is het ook verboden voor de mannen momenteel, ook bij de punctie helaas. Morgen dus alleen al gaat hij wel mee (moet wel natuurlijk, hij levert de helft van onze toekomstige baby’s ) maar gaat dan door Leuven wandelen. Laatste keer toen het mis was werd hij wel binnen geroepen voor overleg, maar dat is bij de huispraktijk van onze gyneacoloog dus dat gaat gemakkelijker. Het voelt wel allemaal alleen daar maar gelukkig is hij heel betrokken en rijdt overal mee heen. Vooral bij de voorlaatste follikelmeting die niet goed was, was ik zo blij dat hij mee was! In het begin vond ik de gezamenlijke onderzoeken ook mega ongemakkelijk @Leraje ik was ook gewend dat soort zaken alleen te doen. Maar nu is alle gene er wel af, hoe bizar ook, zelfs een inwendige echo met een heel team er omheen word een soort van normaal.... Het is de tweede punctie deze keer @2jongensmama, wel de derde keer stimuleren.
Ik had liever de punctie alleen gedaan dan nu de terugplaatsingen. Ik vind een terugplaatsing toch iets positiefs bij een verder heel zwaar traject en dan is het jammer dat dat ook nog alleen moet. Terwijl mijn man net zo de patiënt is als ik hierin. Bij onze kliniek mag de 1e zwangerschapsecho gelukkig wel samen.