Een kleine intro op ons verhaal. Wij hebben al 2 kindjes (4 & 2), waarbij we bij allebei in de eerste ronde zwanger raakten. Geen miskramen gehad. Vrij normale zwangerschappen gehad, laatste keer wel regelmatig bloedingen gehad. Vorig jaar maart heb ik na veel ellende mijn koperspiraal laten verwijderen. Mijn lichaam een jaar de tijd gegeven om aan dat ding te wennen na plaatsen, maar kan niet anders zeggen dan dat ik vooral heel veel last van dat ding heb gehad. Op dat moment waren we nog niet helemaal ‘klaar’ voor een 3e kindje, maar hebben we er wel heel bewust voor gekozen om geen andere ac te gebruiken. Uiteraard wisten we heel goed dat het heel veel geluk was om 2x in de 1e maand zwanger te raken. Daarom gingen we er helemaal niet vanuit dat dat een derde keer weer zou gaan gebeuren. Inmiddels zijn we echter 12 ronden en 10 maanden verder. Mijn cyclus wisselt elke maand tussen de 25 en 28 dagen. Met altijd een lf van 10 dagen (was ook zo bij de vorige 2 zwangerschappen). Inmiddels word ik toch wel onzeker over mijn eigen lichaam. Wanneer zouden jullie aan de bel trekken bij de huisarts? En wat zou mijn hulpvraag dan zijn? Bloed laten prikken (waarop dan)? Doorverwijzing naar de gyn? Zou het door het koperspiraal kunnen komen nog? Lijkt mij niet, maar na zoveel ellende van dat ding begin ik toch te twijfelen. Het is niet dat de tijd begint te dringen voor ons, we genieten ook nog ontzettend van de andere 2. Mijn man ziet de behoefte van een check dus ook veel minder dan dat ik dat zie. Onze wens is zeker heel sterk, maar voor hem voelt dat toch anders dan voor mij. Ik word vooral heel onzeker over mijn lichaam, ook al weet ik ook heel goed dat een jaar of langer voor heel veel meiden meer dan normaal is. Kortom (of eigenlijk, lang verhaal) ik weet dus niet goed wat ik wil en moet doen
Ik zelf zou gecheckt willen worden, Of anders nog een paar maanden proberen waarin ik geen koffie drink en minder suiker eet etc. Maar julie moeten doen wat goed voelt voor julie!
Dank je wel. Maar wat zou jij dan aan de huisarts vragen? Bloed check of echo of? (Ik bel altijd graag met een duidelijke vraag ). Ik drink altijd al 1-2 koppen koffie per dag. Alleen daar doe ik 1 schepje suiker in. Verder snoep ik niet, eet geen koekjes. Drink geen alcohol, rook niet. We eten verse producten. Verder dus alleen suikers in andere voedingsproducten. Ik ben 31 en partner is 34, ook allebei dus nog ‘vrij jong’. Ik weet dus oprecht niet goed wat ik wil .
Heb je al gericht seks gehad dmv ovulatietesten? Temperatuur je? Dan zou ik dat eerst doen namelijk. Als je cyclussen zo wisselen kan het zijn dat je iedere keer verkeerd schiet. Gezien je leeftijd en dat het eerder gewoon 2x goed je gegaan is er eigenlijk weinig aanwijzing waarom het nu niet natuurlijk zou kunnen.. dus ik zou als je naar de huisarts gaat wel met “bewijs” komen. Als je ovulatietesten gebruikt kun je echt zeggen dat je niet zwanger raakt terwijl timing goed is.
Goede tip, dank je. Ik gebruik ovulatietesten, temperatuur niet. Om de maand heb ik een ovulatie op dag 15 ( en dag 26 ongesteld), en om de andere maand op dag 18 (en dag 29 ongesteld). Ondanks de niet elke maand gelijke cyclus, toch best regelmatig
Ik ben nu weer zwanger.. en heb deze cyclus elke dag 1 kiwi gegeten en elke dag 1 glas granaatappelsap en ben dus zwanger bij m'n dochter 4 jaar terug ook gedaan na 12 maanden proberen.. Weet niet of t er aan ligt maar wie weet een tip
Je kunt ook bij je huisarts aangeven wat je in je openingspost hebt gezet. Je hoeft niet altijd een exact “doel” te hebben duidelijkheid willen of zorgen weg laten nemen is ook al een doel op zich toch? Gewoon aangeven dat je je zorgen maakt, dat jullie al een jaar bezig zijn en het bij de eerste 2 kindjes heel snel ging en je graag zou willen weten waar het aan kan liggen. Dan kan de huisarts vervolgens wel met een plan komen. Ik verwacht dat je een doorverwijzing krijgt naar en gynaecoloog/fertiliteitsarts waar de “standaardonderzoeken” zullen komen. Misschien nog een zaadtest bij de huisarts, etc. Succes! Hopelijk is er snel duidelijkheid!
Je cyclus zelf klinkt eigenlijk wel heel goed, het word niet gezien als onregelmatig. Dat word pas gezien als je boven de 36 dagen komt. Je LF is ook niet te kort. Maar ik snap je zorgen, opgeven moment gaat het gewoon lang duren en dan wil je graag duidelijkheid. Ik zou het aangeven bij de huisarts, die zal misschien eerst zelf bloedonderzoek willen doen en vanuit daar verder kijken. Misschien stuurt ie je al door maar misschien ziet ie daar ook nog geen aanleiding voor. Het is in ieder geval voor jezelf vaak fijn om wel wat “actie” te hebben en eer dat je de intake in het ziekenhuis hebt gaat vaak ook minimaal 3 maanden overheen. Vanuit ziekenhuis zul je dan waarschijnlijk nog een bloedonderzoek, echo en zaadonderzoek krijgen. Daarna gaan ze berekenen hoeveel kans jullie maken om zonder mmm zwanger te worden en daarop zal het advies worden om het zelf nog een halfjaar-jaar te proberen of jullie krijgen meteen hulp. Ik zou dus zelf ook niet wachten, mocht je in de tussentijd zwanger worden dan bel je alles weer af is dat is alleen maar heel fijn natuurlijk maar dan loopt het in ieder geval allemaal al wel! Succes en ik hoop dat je gauw weer zwanger bent!
Dank je wel voor je berichtje. Daar heb je zeker gelijk in. Ik ga er nog eens over nadenken. Ik zou het heel erg fijn vinden om te weten of alles Oke is bij mij, maar echte vruchtbaarheids onderzoeken willen we niet denk ik. Net als dat we niet de medische molen in zullen gaan. Dan blijft het bij onze 2 kindjes.
Dank je wel voor je uitgebreide reactie! Over mijn cyclus zelf of LF maak ik mij ook totaal geen zorgen. Het is altijd zo geweest en ik ben er 2x direct zwanger mee geraakt. Ik denk eerder dat het dan iets is in mijn eigen hormoonhuishouding (kan dat überhaupt?) aangezien mijn hormonale migraine ook de afgelopen maanden flink is toegenomen. Inmiddels is het gelukkig weer een stuk rustiger geworden. Het lastige vind ik dat ik niet goed weet wat ik dan zou willen van de huisarts/gynaecoloog. Ik zou het heel fijn vinden om te weten of bij mij alles er Oke uit ziet. Maar verder onderzoek zouden we denk ik niet willen. Vooral omdat we niet de medische molen in zouden willen voor nog een kindje. Dus waarom dan bijvoorbeeld semen onderzoek laten doen? Je merkt, mijn hoofd maakt overuren
Als het vaststaat dat jullie de mmm niet in willen, dan zou ik om bloedonderzoek vragen (wel even googlen dat je op de juiste dagen in je cyclus bepaalde hormonen prikt mijn huisarts deed gewoon random). De rest heeft denk ik inderdaad niet zoveel zin, mocht er uit de bloedwaardes wat komen dan is dat ook nog vrij makkelijk op te lossen. Een eenmalige echo zal er waarschijnlijk prima uit zien bij jou aangezien je al 2 kindjes hebt en een prima cyclus. Een cyclus opvolging komt denk ik dan ook niet heel veel uit.. zaadonderzoek is ook beetje aan je man, kan je ook laagdrempelig bij de huisarts doen dan weet je of daar nog wat veranderd is. Ik hoop dat gewoon alles goed is en dat het helaas nu alleen gewoon veel langer duurt..
ik zou zelf gecontroleerd willen worden. Ik heb bij de tweede na het stoppen van de pil bloedverlies van eisprong die over ging in menstruatie. Ik had dus het idee dat mijn progesteron niet goed was. Ik ben toen in de derde maand naar de huisarts gegaan met de vraag om door te sturen naar de gyn om te kijken of mijn lichaam doet wat ie moet doen. Niet om medisch traject in te gaan. Maar ik het ook zonde vind om een jaar te proberen er dan nog achter te komen dat er iets niet goed is. Gelukkig wou de huisarts er in mee. Ik ben toen bij de gyn geweest en die heeft intake gedaan, bloedonderzoek, inwendig onderzoek, (kijken met een eendebek) en een echo. Dit alles leek goed alleen zat er iets op mijn baarmoedermond en daar heeft ze een kweek van genomen en ze had een uitstrijkje gemaakt. Bloedonderzoek heeft ze progesteron laten prikken. Dat moet 5 tot 7 dagen na de eisprong. Hiermee controleren ze of je een goede eisprong hebt gehad. Alles bleek goed te zijn dus ik was een stuk geruster. En dat bleek, want een paar dagen voor de gyn belde met de uitslag van de kweek en het uitstrijkje had ik positief getest. Totaal onverwachts want ook die maand weer bloedverlies dus ik zag het alweer als een bekeken maand. Ik zou dus ook (als je man dat wil) semen onderzoek laten doen ook al wil je niet de medische molen in. Je weet wel waar je aan toe bent. Anders heb je elke maand veel hoop en grote teleurstelling, terwijl er misschien geen of maar een kleine kans is. Als je dat weet is dat psychisch denk ik beter te behappen. Je kunt het dan beter afsluiten of meer loslaten in de maand als jullie wel onbeschermd door gaan in de hoop dat het toch wel gaat lukken. Je weet of jou en zijn fabriekje goed werkt of niet en kunt het daarmee beter een bepaalde plek geven in hoe je er mee omgaat is mijn mening
Hier ook hetzelfde. Ook twee kindjes van die leeftijd. Zijn zo’n 14 maanden bezig voor de derde waarvan 10 maanden ‘echt gericht’ bezig middels ovulatietesten etc. Ik sta er een beetje hetzelfde in. MMM zie ik niet zitten op dit moment. Heb ook zoiets van: we laten de natuur zijn gang gaan en als het niet lukt, dan niet. Maar toch vraag ik me soms af of ik niet beter de huisarts kan bellen om een check te doen om te kijken of alles wel werkt zoals het zou moeten. Puur om mezelf gerust te stellen dat er ‘niks’ aan de hand is. Lastig, ik weet het niet en ik word er gek van dat het zo lang duurt..
Wat verdrietig ook voor jullie! Lastige situatie hè. Ik heb besloten om het nog even te laten voor wat het is. Elke keer als ik ongesteld word word ik daar weer even een dag heel onzeker van. Maar aan de andere kant heb ik er ook heel veel rust in. Kan het niet goed uitleggen. De wens is echt heel groot en als ik dan iemand anders hoor over een (3e) zwangerschap kan ik daar echt emotioneel over worden, maar tegelijk geniet ik ook zo intens van de andere 2 kinderen en alles wat we nu wel (nog) makkelijker kunnen doen. Ik heb wel het gevoel dat het wel goed komt. Nergens op gebaseerd uiteraard, maar geeft toch rust. En ik ben in december begonnen met progesteron olie, dat lijkt toch ook effect te hebben op mijn cyclus.
Na stoppen van de pil was ik snel zwanger denk binnen 2@3mnd. Dit is een mk geworden. Daarna heeft het op de dag een jaar geduurd voordat ik zwanger was. Ben uiteindelijk zelfs bij fertiliteit terecht gekomen omdat ik vanalles dacht te moeten mankeren maar beide mankeerde wij niks. Arts gaf alleen aan omdat ik niet echt sporte van ga 3x per week een uur lopen dit dus gedaan en ook gelijk die maand zwanger. ( Van lopen word je natuurlijk niet zwanger maar het ontspant wel) Bij m'n 2e zoon was ik bij wijze gestopt met de pil en gelijk zwanger. Dus er hoeft niks mis te zijn hoor maar alle zwangerschappen zijn anders. Doe wat voor jou goed voelt!
Ik begrijp wat je bedoelt. Ik kan heel verdrietig worden als ik weet dat het weer niet raak is maar tegelijkertijd vind ik het voor nu ook wel ‘prima’ als ik naar mijn kindjes kijk. Dat ik niet zwanger ben en dus alle tijd voor ze heb om te genieten van ze en dat ik ook alles met ze kan doen zonder dat er een dikke buik in de weg zit. Maar een uur later kan het gevoel precies weer het tegenovergestelde zijn omdat de wens met de dag groter lijkt te worden. Knap dat je er zo positief in staat. Ik heb juist het gevoel dat het misschien niet gaat lukken, waarom weet ik niet precies. Misschien door mijn eerdere OK ervaringen na beide bevallingen dat ik bang ben dat er iets ‘gebeurd’ is daar binnen waardoor het niet lukt en ben deze maand ook weer hopeloos bezig met ovulatie testen. Zit al op CD19 en nog geen positieve sinds CD11, dus twijfel of ik überhaupt wel een eisprong heb. Misschien stop ik vanaf volgende maand wel met ovulatie testen want ik merk dat het me juist stress geeft. Wat voor olie is dat precies? Krijg je er een regelmatige cyclus van en/of is het voor je hormoonbalans?