Jongens hebben het wel fris gehad. Maar zeiden beiden net aankleden dat het niet zo erg was dat ze geen extra thermos ondergoed wilden. Gewone warme trui met normaal onderkleding was ok. Jo gate zei wel dat hij koude handjes had. Ik heb hem gezegd dat hij tussendoor, als hij niet moest schrijven, zijn handjes onder de billen moest stoppen. Antwoord: maar ik moet wel blijven opletten hoor. En de vinger opsteken
Ik zou het anders formuleren en mss eerst kijken naar wat de kinderen zeggen. Op onze school communiceren ze eigenlijk vrij duidelijk. Dus daardoor heb je al minder vragen natuurlijk. Als het vragen zijn die specifiek over een kind gaan, worden die ook bijzonder snel beantwoord. Voor vriendenboek problemen (weinig voorkomend want dat word nog amper gedaan) hebben de juffen volgens mij vooraf gedrukte briefjes. Die moeten de kinderen dan in hun agenda steken.
Ik had vorige week een gesprek op school en heb mijn winter jas aangehouden. Mijn dochter is dus gekleed als eskimo naar school. Legging met een dikke broek. Hemd, dunne trui, dikke trui en een vest mee. Ze kan altijd nog wat uit doen.
Joggingbroek en lekkere trui aan, die van ons heeft het zelden koud. Heb haar er ook niet over horen klagen. Die was ook veels te uitgelaten over school.
Bij ons op school luchten ze tussendoor. Dochter had ik een dik vest meegegeven, deze heeft ze ook aan gehad. Het was wel handig geweest als ik ook haar nieuwe gymschoenen mee had gegeven , de oude had ze netjes meegenomen voor de vakantie. Vanmorgen wel directrice en juf gesproken ivm snottebellen protocol, dochter was alweer aan het snotteren maar had haar negatieve test, even overlegd hoe nu verder en hoe het bestuur dit ziet.
Hier vandaag eerste schooldag. Ik heb ze nog niet horen klagen. De oudste heeft het sowieso zelden koud en de jongste had het plan om gewoon haar skibroek aan te houden als ze het koud had. Ze hebben beiden een lange broek en een trui aan, geen hemd oid. Wel snowboots.
Oh haha wij hebben dus echt afgelopen jaar al 2x bericht van de juf in het ouderportaal gehad dat pietje zijn vriendenboekje kwijt was en of iedereen thuis nog even goed wilde zoeken. Had nooit in me opgekomen "dit probleem" bij een docent neer te leggen.
Hmm stel je eens voor dat iedere ouder zo denkt. Op een school met 8 groepen (× 25 leerlingen = 200 ouders. Dat dus 200 ouders hun willekeurige vragen (die in hun ogen heeel belangrijk zijn) gaan mailen... 200 mailtjes per week???!! Dat is toch niet te doen voor de directie. Je zult als ouder denk ik toch wat meer moeten leren om overbodige vragen gewoon bij je houden. En wat meer dingen los te laten. En op je kind te vertrouwen dat die ook een mond heeft en dingen kan vragen/zeggen tegen de leerkracht. Kinderen kunnen ook zelf dingen oplossen. Dus gewoon even afwachten wat er gebeurt en pas als er onvrede is vanuit je kind, kun je de school benaderen. En ja vertrouw ook op de expertise van de leerkracht en de school.
Helemaal met het voorbeeld vriendenboekje heb je als ouder altijd ook nog eigen verantwoording. Ik vroeg mijn zoon altijd als dat ding mee naar school ging aan wie hij hem ging geven. Was dat ding na 2 weken niet terug wist ik welke ouder ik aan moest spreken. En met zoon had ik de afspraak als je je boekje terug krijgt neem je hem eerst mee naar huis gaan we samen lezen wat erin staat en daarna gaat hij pas naar het volgende kind, (dus niet terugkrijgen en direct doorspelen aan de volgende) want het is geen verzamelalbum wat zsm vol moet. Als iemand moeite heeft gedaan voor jou wat leuks te schrijven ga je dat eerst ook lezen.
Als iets een probleem is, dan vind ik dat je best mag mailen. En als je een groot probleem voorziet, ook. Bij de meeste dingen ben ik voor afwachten, het meeste wordt of geen probleem of lost zich gewoon vanzelf op.
Ik hoor net van mijn zus dat dochter zegt dat ze het vandaag niet koud heeft gehad. Mijn neefje had het in zijn klas wel koud. In 2 klassen zijn ze begonnen met een pilot met fleece dekentjes per kind. Als de reacties hierop positief zijn krijgt elk kind na het weekend een fleece dekentje van school voor in de klas.
Die hebben wij ook alleen dan zonder de juf. en die ouders hadden de vraag ook in de groepsapp gesteld maar zonder gewenst antwoord. En de groepsapp is niet geheel compleet er zijn 3 ouders die niet in de groepsapp willen.
Hier ook zonder juf! Alleen ouders dus. Bepaalde vragen laten we de groepsleiders stellen aan de juffen, dan worden ze niet door de halve klas platgebombardeerd haha. En dit werkt goed. Als er écht iets is mail ik zelf, sommige dingen zijn natuurlijk privé...
Ik vraag me dan weer af wie bepaalt welke vraag wel en welke vraag dan beter niet gesteld kunnen worden. Wie gaat beoordelen dat mijn vraag dom is? School verwacht een bepaalde betrokkenheid van ouders, maar ook weer niet teveel, want anders is het niet bij te houden etc. Etc. Voor je het weet heb je een lijst protocollen waar je doorheen moet. Een beslisboom voor vragen. Zoiets? Wat ik jammer blijf vinden is het veroordelende karakter. Het min of meer uitgelachen worden om iets wat je serieus bezig houdt. Onder volwassen mensen. De serieuse feedback die ik vandaag ook kreeg, daar kon ik wel wat mee. Ik heb..jawel... de school gebeld en uitgelegd dat mijn vraag verkeerd over kon komen. Uitgelegd waar deze vandaan kwam ( dat hou ik voor hier prive, maar ik had een reden) en ik vrij primair als overbezorgde ouder over kon komen, waarvoor excuus. Opgelost ook. Weer wat geleerd en wel meer dan hoe een vraag te stellen.
Wat goed hoe je het hebt opgepakt! Knap dat je zo naar jezelf kunt kijken en er lering uithaalt. Welke vragen er gesteld mogen worden bepaal je gewoon zelf. Als jij het belangrijk vindt om de vraag te stellen dan moet je dat gewoon doen. De school kan dan bij jou aangeven als ze vinden dat je “te veel” vragen stelt of dat je vragen niet “belangrijk” genoeg zijn.
Hier hebben ze de hele dag de ramen open staan plus de deuren van de lokalen open Kids dik aangekleed en nog een extra vest meegegeven. Beide hebben ze het vest ook aangehad in de klas. De jongste gaf aan dat ze het alsnog koud had. De oudste vond het prima zo. Ik heb gewoon de neiging om mn jongste een omslagdoel of dekentje mee te geven ofzo
Ik denk dat je voor jezelf moet beslissen of een vraag echt gesteld moet worden of nog even kan wachten. Of dat je de vraag misschien op een andere plek kan stellen. Soms is het makkelijker (zowel voor jezelf als voor de juf/school) om het even bij een andere ouder of in de groepsapp te vragen. Bv het voorbeeld van de vriendenboekjes. Even afwachten kan er ook voor zorgen dat het antwoord op de vraag vanzelf komt. Zo heb ik het gisteren gewoon aan mijn kinderen gevraagd. Hoe was het? Had je het koud buiten? Stinden de ramen open? Heb je je muts opgedaan? Etc. Daarna had ik genoeg informatie en geen vragen meer voor school. En als je er te veel mee zit en toch zsm een antwoord wil, kan je hem natuurlijk bij school neerleggen. En ja, soms zullen ze er wat van denken, maar soms vast ook weer niet. Dus daar is geen beslisboom voor nodig. Hooguit het even voor jezelf nagaan: hoe belangrijk is mijn vraag, waar kan ik deze vraag het beste stellen, kan het nog even wachten, etc.
Ik had er echt schrik van, als leerkracht, dat ventileren met deze kou. Meer omdat ik het altijd heel snel koud heb, maar ik was vandaag vergeten te “ventileren” in de middagpauze. (Is ook maar kwartiertje, maar toch)! Maar wij (de kids en ik) hadden het zo warm dat ik twee ramen heb opgezet (op kiepstand). en nadat school uit was heb ik nog 2,5 uur in mn lokaal zitten werken met beide ramen open op kiepstand! En ik ben een enorme koud kleum! Met bijna 30 warme lijfjes, dikke truien en thermo kleding en een verwarming die volle bak stond te loeien was het echt warm!