Thanks!!! *afkloppen* maar we hebben nooit ellende gehad met prikjes, zelfs met de gevreesde BMR niet. Hopelijk blijft het zo, maar iets zegt me dat ik het behoorlijk jinx nu....
@Sado, succes nu bij het CB! We weten nog niet precies hoe lang ze het spreidbroekje om moet, maar ik ga zeker wel van 6 maand uit. (Er moeten 2 dingen gecorrigeerd worden) Volgende week weer naar de orthopeed voor een nieuwe foto en controle.
6005gr en 60,5cm Prikjes gingen goed, even huilen natuurlijk, maar was gauw weer over. Hopelijk krijgt ze er ook geen last van. 16 april terug, dan de tweede vaccinatie
Hier was het gisteren helaas 1 groot drama tot contact met de hap aan toe. Flink koorts, zelfs nog met pcm, helemaal slap zijn en niet krachtig drinken. Vanmorgen ging het wel beter, koorts is gezakt naar alleen verhoging en ze slaapt heel de tijd nog. Oudste vanmorgen verkleed naar school, een drakenpak die hij om kan doen is H er bang van dus die heeft vanmorgen alles bij elkaar geschreeuwd Vanmorgen ook de valentijnscadeautjes gekocht voor opa en oma en mijn man, ze komen alleen wat later binnen dus ze krijgen allemaal een kaart met dat de verrassing na woensdag volgt oma krijgt een nieuwe koekjestrommel met alle kleinkinderen erop, opa een puzzel met alle kleinkinderen en mijn man een telefoonhoesje voor zijn nieuwe werktelefoon met foto's van de kids
Vanmiddag had ze wederom koorts en na een hele ochtend geslapen te hebben is ze wakker en de hele tijd aan het jengelen. H doet gezellig met haar mee dus het is echt enorm gezellig in huis wel het een en ander kunnen doen vanmorgen gelukkig. Heb ondergoed voor H besteld bij de zeeman, dat kunnen we morgen ophalen, behang besteld bij de action wat we zondag op kunnen halen, kan ik de muur (of muren) bij de oudste stoer maken met een betonlook. Mijn vader komt helpen aangezien ik nog nooit behangen heb en het tot in de nok moet en tja we wonen hier sowieso nog wel 1,5 jaar als we ingeloot worden bij een huis.
Hier weer gewerkt vandaag en F naar het KDV, ze had 37,4 vanochtend en het is niet opgelopen. Mijn man heeft de hele woonkamer gesauzed vandaag, plafond en nu de wanden, hij is nog bezig... morgen laag 2 en dan is het klaar , superblij mee wel, maar ik kwam thuis in 1 grote chaos, alles op de kop , heb maar niks gezegd...
Moeten jullie veel doen in het huis? Hier vandaag een berichtje van mijn nichtje, het huis naast hun komt te koop of wij interesse hadden, qua prijs prima en hoeven er niet zoveel aan te doen is van 2013 en in onze smaak. Maar weet niet of ik en in het centrum wil wonen, de rust hier bevalt nogal goed, en naast mijn nichtje heb er een goede band mee hoor, maar er naast wonen is toch wat anders. Nu woont mijn neef (haar broer) bij mij letterlijk om de hoek maar dat is toch anders als er naast.
We moeten alle plafonds en wanden sauzen, aangezien de vorige bewoners erg van kleur hielden (limegroen/blauw/zwart...) Wij zijn meer van het wit F haar kamertje is klaar, nu de woonkamer en dan de slaapkamers. En in de loop van het jaar nemen we een nieuwe keuken, die moeten we nog uitkiezen, maar aangezien alles nog dicht is .
Gejinxt dus, jeetje E kreeg gistermiddag al gauw wat verhoging en was de hele middag super onrustig en huilerig. Ze heeft vanaf 14.00 zo’n beetje de hele dag bij mij gelegen. Om 20.00 laatste flesje gedronken en naar bed en dat ging gewoon goed... tot 01.00 Tussen 01.00 en 02.30 heeft ze echt non-stop gehuild, had toen ook een temperatuur van 39.0. Al gauw paracetamol gegeven, voornamelijk omdat ze er écht last van leek te hebben maar inwerken duurt natuurlijk ook even. Na een klein flesje (nachtvoeding, dat was lang geleden) is ze weer gaan slapen, maar werd tot 04.30 om de haverklap even huilend wakker. Arm ding Nu slaapt ze “al” 3 uur rustig, dus hoop dat het ergste nu voorbij is voor haar. En dan te bedenken dat we bij de oudsten dus echt niets, nada, noppes merkten na vaccinaties Dit is echt nieuw voor me.
Mag ik vragen hoe het met jullie mentaal gaat nu sinds de bevalling? Ik probeer er altijd omheen te draaien of het te ontkennen, maar het voelt momenteel een beetje alsof ik in een zwart gat zit.. het is eigenlijk een aantal weken terug begonnen als ik erover nadenk.. Regelmatig angst aanvallen, heel erg het gevoel hebben van te falen in de opvoeding, in de band met mijn zoontje nu ik veel tijd bezig ben met Y. Het is een hele opgave om me aan te kleden en de deur uit te gaan.. kost steeds meer energie. Voel mij eigenlijk heel somber iedere dag.... Al ben ik niet onbekend met deze gevoelens, ik dacht dat ik erover heen was en het eigenlijk wel stabiel was.. daarom vraag ik me af of het nu iets tijdelijks is of dat ik er misschien toch hulp bij nodig heb.
Hier gaat het goed! Moe uiteraard en idd soms is het lastig om de boel draaiende te houden. Ik kom er soms ook niet aan toe om me aan te kleden op een dag. En dat is oké, vind ik. Dan maar in m'n joggingbroek naar school. Maar... Ik heb geen angstaanvallen en heb ook niet het gevoel dat ik in een zwart gat zit, ondanks dat ik ook wel eens somber ben. Weet je waar het vandaan komt? Komt het door covid, moeite om aandacht te verdelen? Of zie je er tegenop om weer aan het werk te gaan?
Ik geloof niet dat ik het voorbeeld ben. Ik loop nog bij de pop poli en de ene dag gaat beter dan de andere. Helaas was ik voor t hele zwanger worden al bekend met angst en paniek. Klein voorbeeld ik zit al de hele week in de stress omdat ik bang ben dat mijn vriend iets overkomt op de weg door de sneeuw. Elke ochtend moet ik dus ook huilen als hij de deur uit gaat. Wat betreft het aankleden... zit nog in me huis pak as we speak... Maar dat is vooral de afgelopen week me standaard omdat ik volgende week weer ga werken en t daar totaal niet mee eens ben en ik eigenlijk gewoon 24/7 thuis bij j wil zijn. Ik merk wel dat ik door de gesprekken bij de psycholoog wel beter kan relativeren en dat ik weet dat t ook goed voor mij is om juist wel te gaan werken/de deur uit te gaan/aandacht aan mezelf besteden. Corona maakt t niet veel makkelijker door alle regeltjes en aanpassingen is t gewoon moeilijk om en rekening te houden met die regels en rekening te houden met mijn gevoel en J zijn schema. Ik ben dan ook van de week voor t eerst naar de psycholoog toe gegaan in plaats van telefonisch gesprek. Gewoon om mezelf de deur uit te slepen. Ik kom eigenlijk alleen maar buiten voor een blokje om een boodschapje en de noodzakelijke bezoeken. Ik kan niet wachten dat de dierentuinen weer open gaan dan kunnen we ook echt even weg. Als je twijfelt of je hulp moet zoeken kan je altijd vragen of je huisarts een praktijk ondersteuner heeft. Das voor de laagdrempelige geestelijke gesprekken. Wie weet helpt dat je al een beetje?