Onze peuter dochter is sinds baby af aan wel lastig. als baby veel huilen en weinig slapen en nu als peuter een enorm sterke eigen wil met de bij behorende driftbuien. We herkennen dit gedrag totaal niet van onze oudste. Dus wellicht gewoon een normale peuterpubertijd fase en hebben we geluk gehad bij de 1e. Maar waar we veel tegen aanlopen is dat ze bijna geen hulp accepteerd alles zelf wil doen. We geven haar veel de ruimte maar soms gaat dat gewoon niet en dan is het huis te klein. verder vinden we dat ze extreem veel wisselend reageerd. Bijv ze wil verven. Ik pak de verf. Mevrouw wilt toch niet verven en gooit de spullen aan de kant. Ik haal het weg omdat ik dat gedrag niet oke vind. Zij boos want wilt wel verven. Geef haar nog 1 kans. En doet weer het zelfde. Deze situatie gebeurd heel vaak ze zegt a vervolgens b en dan weer a met driftbuien tot gevolg. We zeggen wel eens ze lijkt wel iemand met borderline ook al is dat misschien een heftige benaming maar we zitten echt met ons handen soms in het haar dat we haar totaal niet kunnen volgen soms. Iemand die dit toevallig herkend?
Hier een peuter van twee jaar. "Boterham" Ik smeer een boterham en geef het. "NEE! NIET!!" Ik zet tv aan. "Mickey Mouse!" Ik zet Mickey Mouse aan. "Nee, andere." Ik vraag welke. "Nijntje aan." Ik zet Nijntje op. "Nee, andere." Etc etc etc. Uiteindelijk heeft ze gewoon pech, want dan ben ik het zat. Na 3 minuten jengelen en boos doen leid ik haar af met wat anders en dan is het weer klaar. Ik maak mij hier geen zorgen over. Lijkt mij typisch peuter gedrag.
Nou dit zou de perfecte aanvulling zijn voor nog meer voorbeelden. Dus toch wel enigszins normaal peuter gedrag. Dan was mijn oudste zo'n ander kind. Dit is zo vermoeiend. Hopelijk wordt het snel beter.
Voor mij heel herkenbaar peutergedrag, mijn zoon gedraagt zich precies zo. Herken je vraag wel, hoor: mijn oudste is echt de braafheidzelve. Nóóit van die dramatische peuterbuien gehad, wilde alles ook zelf doen maar zonder hysterisch gekrijs en gedoe erbij, altijd lief, luistert altijd. Bij de middelste me dus ook regelmatig afgevraagd: wat is er mis dat-ie zo doet Maar als ik mijn omgeving zo hoor, oa de creche-leidsters, is wat mijn zoon doet doodnormaal en was mijn dochter eerder de rustige uitzondering als peuter. Ik zou dus zeggen dat jullie met de oudste ook gewoon mazzel hebben gehad. Héél vermoeiend soms, maar het is een fase. het is een fase. het is een fase.
En elk geval fijn om te horen dat het wel herkenbaar is. En idd ontzettend uitputtend. Als mijn 1e zo was geweest had ik waarschijnlijk geen 2e genomen haha. Maar gelukkig dan 1 makkelijk kind en hopelijk is deze fase snel heel snel voorbij.
Klinkt als normale peuterpuber. Hier ook 1 pittig exemplaar en regelmatig een gillende fluitketel. Als ze moe is is het nog een graadje erger... Ik vind vooral uit/aan kleden een ramp. Ben soms wel een half uur bezig. Tig keer vragen trek je tshirt aan/uit. Spullen gooien mag niet hier. Dus als ze dat doet opruimen. Bij weigeren kan ze conform leeftijd 2 minuten op de gang. Vaak biedt ik een keuze aan: Verven of kleuren? Nijntje of kikker kijken? Boterham of cracker? Kaas of pindakaas? Legging of broek? Etc. Dan kan je wel beetje sturen maar ze kan ook zelf kiezen/bepalen. En soms is er gewoon discussie mogelijk.
Ik probeer al vaak keuzes te geven maar zelfs dan wil ze, ze regelmatig toch weer steeds wijzigen. Misschien op zo'n punt dan nog wat consequenter zijn.
Klinkt als 'normaal' peuter gedrag. Maar als er meer aan de hand zou zijn, zie je dat pas met een paar jaar denk ik. Wij hebben ook zo'n draak.. nu is hij bijna 4 en zijn er weer andere dingen waar we tegenaan lopen. Voor nu houden we het erop dat het 'normaal' gedrag is, maar we houden het wel in de gaten ivm erfelijkheid van adhd.
Hier lijkt de peuter driftbui soms wel een scène uit de excorsist. Het scheelt weinig en z'n hoofd gaat om z'n as draaien haha. Hoort erbij. En is zeker niet altijd makkelijk, sta ook wel eens met m'n handen in 't haar.
Hier had de middelste altijd enorme driftbuien, vreselijk. Dit begon al met 1,5 jaar. Tot die tijd was ze op zich wel makkelijk. Kon van het ene op het andere moment helemaal in woede uitbarsten, schreeuwen en gillen en ook nooit ergens bij geholpen willen worden. Ik heb het als erg zwaar ervaren. De oudste was altijd zo makkelijk en met haar was ik altijd maar bezig om weer een driftbui te voorkomen. Gaandeweg leer je ook conflicten te vermijden die dat gedrag uitlokken. Toen ze ruim 3 jaar was ging het wel beter maar een speelafspraak wat in de kleuterklas ineens niet door kon gaan gaf weer een hysterisch kind. Ik was het een keer zo zat dat ik haar bij het schoolhek heb laten staan en naar huis ben gelopen. Ik heb haar natuurlijk wel weer opgehaald Ze is nu 15 jaar en weet zich dit nog steeds te herinneren, heeft toen wel indruk gemaakt en sindsdien ging het beter. Het is nu nog steeds wel een kind met een sterk eigen karakter en ze is erg vasthoudend wat tevens ook haar sterke kanten zijn. Soms ook wel vermoeiend en irritant maar dat weet ze feilloos. Wat ik hier lees is zoals ik denk toch echt uitsluitend peutergedrag, niet leuk maar het wordt een keer beter. Neem zo nu en dan een time out. Ik ging weleens boven een was proberen op te hangen als ze beneden een hysterische bui kreeg. Dan kon ik haar toch niet bereiken en als ze dan tot bedaren was gekomen kon ik haar troosten. Ik kon die buien vaak niet aanzien omdat ze je niet horen of zien. Als ze dan zo een bui had gehad was het daarna ook direct helemaal over. Sterkte ermee.
Mijn middelste is ook zo'n temperamentvol ding. Als baby sliep hij weinig en was hij vaak gefrustreerd om de dingen die hij niet kon. Nu als kleuter is hij nog steeds temperamentvol en sinds school weer begonnen is komt er weer wat peuter gedrag terug. Bij hem herken ik het laatste stukje niet. Voor het eerste stukje geld bij ons iig ruimte geven om zichzelf uit te dagen. Dat tweede stukje, waarbij niks even goed lijkt heeft mijn dochter nu en dan. Meestal is dat een teken dat ze moe is een toch even een dutje nodig heeft ondanks ze dat niet elke dag doet.
Hier doen ze het ook. Het is idd echt een fase. Bijvoorbeeld ook met een snoepje. Nee ik wil die niet. Prima, dan leg ik het weg. Het is deze of helemaal niks. En dan opeens kunnen ze het wel beleefd vragen. Mama mag ik dat snoepje? Gewoon consequent zijn. Ze moeten ook leren dat een gemaakte keuze niet altijd veranderd kan worden..
Zo eentje heb ik er ook... die kon op die leeftijd gerust appelstroop nee pindakaas nee kaas nee toch maar appelstroop kiezen met bijbehorend gegil en dat ging eigenlijk de hele dag aan 1 stuk door. Om letterlijk alles was er strijd, doodvermoeiend. Nu is er in onze familie wel borderline dus ik ben, nog steeds, wel eens bang... Maar het werd beter naarmate ze meer kon uitleggen. Naarmate we haar keuze uit 2 dingen gaven ook. En uiteindelijk: ze is enorm temperamentvol en volhardend. Dat gaat haar ver brengen in het leven als ze het goed kan kanaliseren
Haha nee maar als 3 mensen in je nabije familie het hebben lijkt er een zekere vatbaarheid voor te zijn.
Het is een combinatie van vatbaarheid en gebeurtenis(sen). Maar mensen die genen delen kunnen ook omgevingsfactoren gemeen hebben. Ik zou die gedachte proberen te verbannen.
Ik herken het van mijn jongste, dat is ook enorm pittig ding. Ik denk dat te veel prikkels, een groot verschil tussen wat ze in haar hoofd had/wilde/kon en realiteit van haar 'beperkte' lijf en motorische vaardigheden, en gebrek aan overzicht (te veel mogelijkheden/keuzes) het niet makkelijk maakte voor haar op peuterleeftijd. Nu heeft zij wel stoornissen, maar zij is vooral na de peuterleeftijd gaan opvallen. Terugkijkend naar die eerste paar jaar vielen er ook dingen op, maar dat waren andere, meer subtiele verschillen zoals in communicatie (bijv gebrek aan imiteren en gebruik van gebaren, afwijkend oogcontact, gebrek aan wederkerigheid) en reacties op geluid, licht, afwijkende spraakontwikkeling etc. Ieder jaar dat ze ouder wordt, is ze meer 'anders' dan leeftijdsgenoten. Ze heeft het op kinderdagverblijf en kleuterklassen redelijk goed gedaan, maar in groep 3 liep het spaak. Het klinkt als een normale peuter die zichzelf in de weg zit, die misschien nog wat meer structuur en overzicht nodig heeft. Een stoornis is uiteraard nooit uitgesloten, vaak zal de tijd het leren.
Zoals mijn voorganger ook schrijft als het wat anders is komt het misschien nog later naar voren. Voor nu zou ik consequent zijn en de belangrijkste ga niet alles aanvechten. Onze knul was ook heel aanwezig, in eerste instantie door verborgen reflex maar daarna was het drama om alles. Alles wat hij in zijn koppie had zitten en niet lukte was drama. Rollen van rug naar buik, gilde alles bij elkaar als het niet lukte en oefende dagen achter elkaar door... voornamelijk snachts tot het lukte. Eenmaal onder de knie was het rustig tot het volgende kwam. Dat ging dus ook met buik naar rug, kruipen, staan, puzzels maken etc Kon zich zelf op vroege leeftijd aankleden omdat we echt niet mochten helpen. In ons geval ook niet helemaal een standaard kind, hij is heel vlot in zijn ontwikkeling. Inmiddels 6 en zit in groep 4
Ik herken het enorm van onze oudste. Als baby vertoonde hij al heel veel Jeckyll& Hyde gedrag en is nu ie bijna 5 is nog even hevig. Onze jongste begint nu ze 3 is pas zo nu en dan dit te doen, maar echt héél matig en ook helemaal niet zo drammend. Het ligt echt aan de persoonlijkheid van het kind.
Dit. Tenzij er echt hele opvallende dingen zijn vind ik het gevaarlijk om in de peutertijd al een conclusie te trekken. Ik zelf heb wel wat vermoedens, maar daar doe ik nog niks mee omdat ik het echt veel te vroeg vind om er conclusies aan te verbinden. Imo is de kleutertijd daar nog te vroeg voor. Dan doel ik vooral op adhd/ass. Voor dingen als een persoonlijkheidsproblematiek vind ik het veel en veel te vroeg om daar over na te denken op deze leeftijd. Daar denk je over na in combinatie met ervaringen/omgeving en dan nog vind ik de echte pubertijd nog te vroeg voor deze conclusies (onveilige hechting vind ik dan een ander verhaal). De ervaringen/omgeving moeten dan wel erg extreem anders zijn dan het 'normaal'.