Ontzettend fijn @Noralie87 !!!! Ik vond het op social media zetten echt een ding, kreeg niet normaal zoveel lieve reacties. Ik heb nooit een geheim gemaakt van onze miskramen, dus we hebben een hoge gunfactor denk ik. @Mim89 heel veel succes deze week!!! ❤️ @Nien92 ik hoop dat je afspraak maandag duidelijkheid geeft, wat vervelend dat je cyclus ineens zo gek doet..! Weet je ook niet waar je aan toe bent... Met mij gaat het goed, ik voel me top, het 1e trimester is duidelijk voorbij. Misselijkheid, vermoeidheid en duizeligheid zijn helemaal weg. Ik merk eigenlijk amper dat ik zwanger ben. Had gisteren een check, even bloeddruk meten en hartje luisteren, en dat klonk goed. We zijn zo nieuwsgierig wat het is, een jongen of een meisje!!! Helaas mogen geslachtsecho's nu niet, dus we moeten echt wachten tot de 20 weken-echo op 18 maart. Maar de tijd vliegt, het is zover voor we er erg in hebben!!!
Precies, ik vind dat de tijd nu al bizar snel gaat!! We waren even op huizenjacht gegaan, maar dat hebben we snel weer opgegeven. Geboden op drie huizen, met 20.000 tot 30.000 boven de vraagprijs, en toch telkens overboden. 't Is niet leuk meer. We gaan ons flatje opknappen en hier een mooie babykamer maken, en houden de nieuwbouw in de gaten. Misschien is dat wat. Ik gun jullie dit ook zo erg @Mim89 en @Nien92 !!!
Nee dat is dan idd niet leuk meer. Ik had het gisteren en vandaag weer wat moeilijker. Het besef dat het volgende maand alweer 2 jaar geleden is dat ik de eerste poging deed. Dat, als de eerste miskraam niet gebeurd was, ik over 2 maanden de eerste verjaardag van mijn kindje zou vieren. Dat ik, als de tweede miskraam niet was gebeurd, morgen 22 weken zwanger zou zijn geweest. Allemaal 'als' waar je niks aan hebt, maar ja op sommige momenten houd je het niet tegen...
@Mim89 ik snap zooooo wat je bedoelt! Ik zat afgelopen week en de komende tijd ook in die 2jaarfase. Precies 2 jaar na de allereerste mk. Mocht het de komende ronde lukken, dan zou de eisprong vallen op dezelfde datum als toen met de MA. Dat vind ik echt bizar... dus ook ongeveer dezelfde uitgerekende datum. Maat goed, eerst moet het maar eens lukken. Ik hoop het zo voor ons én voor jou Mim!!!!
Hi dames, Eventjes terug schreef ik ook met jullie mee en heb een miskraam gehad in november. Nu ben ik weer iets meer als 6 weken zwanger en hopelijk mag het deze keer wel goed gaan merk dat na een miskraam een zwangerschap zo anders is. voorheen keek je uit naar de echo en dacht je ga wat leuks zien. En nu denk ik Ow laat die echo maar heel ver weg zijn en wil niet kijken continu blijven testen om een cb 3 plus uit elkaar te halen tot het streepje niet donkerder meer kan. Ik ervaar een zwangerschap nu heel anders en denk eerder dat het fout als goed gaat. Daarbij kan ik helaas echt nog niet aan een kindje denken en alleen maar aan laat er een hartje te zien Zijn op een normaal termijn. De onzekerheid is killing en ben ook bang dat het continu gaat blijven want tjah het is al eens eerder gebeurd.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik begrijp je angst en onzekerheid heel goed... Ik denk dat als je eenmaal een mk hebt meegemaakt, dat je nooit meer onbezorgd zal zijn in een zwangerschap... Wanneer heb je de eerste echo?
Voorzichtig gefeliciteerd @Mammavan1 !! Ik snap je angst volledig. Hopelijk krijg je bij de 1e echo te zien waar je op hoopt, ik duim!! ❤️ En ja, die data die steeds terugkomen... Al mijn miskramen begonnen op bijzonder data (verjaardagen, sterfdagen etc) dus ik kan ze ook onmogelijk vergeten. 10 feb begon twee jaar geleden mijn 2e miskraam, toen heb ik er ook echt even bij stilgestaan hoe gelukkig ik nu mag zijn. Wat gaat er veel tijd overheen he?
Dit is zo herkenbaar! Ik nader de uitgerekende datum van mijn eerste miskraam en heb het daar moeilijk mee. Het verlangen naar een gezonde baby is de hele dag voelbaar.. Hopelijk is het ons snel gegund!
Ja miskramen zijn gewoon zo verdrietig en echt iets waar je om moet en mag rouwen... Tenminste zo ervaar ik het... En vind echt dat daar te weinig begrip voor is...
Absoluut. Ben zo blij dat ik, op mijn familie na helaas, veel steun heb ervaren in mijn vriendenkring en op mijn werk. Daarnaast was het praten met een psychologe ook écht geen overbodige luxe. Ik loop nu niet voor niets nog bij de pop-poli om mijn zwangerschap zo goed mogelijk te begeleiden!
Wat jammer van je familie... Ik heb gelukkig wel steun van familie. Vooral van mijn moeder. En van een goede vriendin. Met mijn miskramen liep ik ook nog bij de psycholoog. Dat was idd fijn.
Zo fijn en zo belangrijk! Ik dacht dat ik bij mijn moeder terecht kon omdat zij zelf twee miskramen heeft gehad vroeger en nog steeds weet hoe verdrietig ze daarom was, maar dat bleek tegen te vallen. Toen ik na mijn 4e miskraam helemaal instortte en alleen nog maar kon huilen, heeft ze een uur tegen me zitten schreeuwen dat ik er niet volwassen mee omging, dat ik eens moest nadenken wat mijn verdriet met anderen deed want ik was heel egoïstisch, en dat ik gewoon moest doen alsof ik 4x te laat ongesteld geworden was. En mijn zusje vond dat ik niet naar de sinterklaasviering met familie mocht komen als ik me niet kon inhouden. M'n 4e miskraam was toen heel vers en ik zat er echt helemaal doorheen, en ja familie zien maakte me labiel. Dit heeft me heel erg veel verdriet gedaan. Gelukkig verzekerden vrienden, collega's en mijn psych ervan dat de reactie van mijn moeder niet normaal was en dat 4 miskramen terecht een rouwproces zijn en niet iets wat je kunt wegdenken.
Proficiat! Wat fijn maar de onzekerheid is ook heel begrijpelijk! Nog maar een klein weekje tot de echo. Ik duim mee voor een mooie!
Dankjewel @Nien92. Gelukkig voelt deze zwangerschap wel weer gewoon als de andere en niet zoals bij de miskraam die was wel echt anders: - geen misselijkheid en symptomen - geen melk uit mijn borsten nu wel al - had bij miskraam heel veel pijn tussen de schouderbladen - heel veel dunne bij miskraam en nu juist obstipatie - en voelde niets bij miskraam en nu voel Ik van alles in mijn buik. maar idd je gaat erheen met zal wel weer niet goed zijn. Laten we het hopen en zou nu extra blij zijn en gelukkig als het wel goed is en niet meer als iets vanzelfsprekend zien. @Siamara ow WoW wat heftig. Ik heb het niet bij ons thuis gedeeld mijn moeder zegt altijd dat dat niet bij ons gebeurd dus durfde het ook niet echt te delen.
Ik zit dit echt met verbijstering te lezen Ik kreeg van mijn zussen wel opmerkingen als dan was het nog niet de tijd voor dit kindje, jouw tijd komt wel. Zulke dingen. Ook niet wat je op dat moment wil horen, maar wsch goed bedoelt. Heb bij 1 zus wel vaak het gevoel dat ik er maar beter niet meer over kan praten, want zij komt dan meteen met zulke opmerkingen. Mijn moeder en haar man stonden allebei te huilen van blijdschap bij beide zwangerschappen toen ik hun vertelde dat ik zwanger was. Moeder was bij alle echo's. Begon net zo hard te huilen als ik toen de vk zei dat het niet goed was. Toen we bij de 2e slechte echo haar man belde dat het hartje was gestopt, is hij zelfs eerder naar huis gekomen van zijn werk. Dus met hun heb ik echt heel veel geluk. Maar idd, de reacties van jouw moeder en zus zijn echt absurd. Echt heel erg dat je dat mee hebt moeten maken ❤ Hoe doen ze nu met deze zwangerschap?