Je hoeft echt niet alles als positief te ervaren, om er fijn op terug te kunnen kijken. Het verbaasd me zeer dat ik bljkbaar wederom vergeten ben hoe verschrikkelijk heftig die eerste trimester is. Als ik terug kijk op mijn zwangerschappen ervaar ik het geheel als geweldig en dierbaar. Dus het mooie overschaduwd het nare. En laten we wel wezen, men wat is deze fase toch heftig, voelt echt als dagelijks door komen, overleven. Niks leuks aan.
Precies dit!!! En ik wil geen zeikerd zijn maar vind het nu niks aan. Herken het ook echt dat ik het was vergeten....en daarboven op: bij de 1e slaap je wanneer het je uitkomt en bij de 2e zwangerschap sliep de 1e nog lekker smiddags. Nu niks van dit. Maakt het ook pittiger. En ik ben ook een dagje ouder, zal ook meespelen! Hoeveelste kindje/zwangerschap is deze van jou @FamNaturElle ?
Zo herkenbaar allemaal. Ben elke keer blij als de dag voorbij is vind het niks aan tot nu toe met de dag misselijker. Collega net een kipsoepje eeeste keer kantoor deze week halve dag eerste keer gespuugd. Borsten weet ik niet meer wat ik ermee aan moet zijn enorm en hoofdpijn hele dag vieze smaak opgezwollen voelen. Mijn buik steken sinds deze week. Daarbij was vorige zwangerschappen de eerste echo leuk nu een hell door de miskraam in november. dus is echt niet altijd leuk. En super dankbaar als het goed zit maar zijn wel pittige dagen.
Hier dan geen echte kwaaltjes maar toch vind ik deze weken ook maar niks. De dagen lijken voorbij te kruipen en die hormonen helpen er natuurlijk ook niet bij
Ja zo herkenbaar! Ik zei al tegen mijn man ik was dit een beetje vergeten. Dat ik me dus de hele dag zo gaar voel en door moet komen. Ik had altijd in m’n hoofd dat ik top zwangerschappen had. Haha had ik dus ook maar vorige keer was ik ook echt de eerste weken wel beroerd. Maar nu ik het gevoel weer heb denk ik ineens oh jaaa zo was het ja. Je herkent het gelijk. Ik moest gisteren bijna overgeven. Bij mij is het juist aan het einde van de dag en avond het ergste. Ik krijg t bijv nu niet voor elkaar de kids voor te lezen voor het slapen dan voel ik me zo naar! Ik heb ook dat als mijn maag een beetje leeg raakt ik misselijk wordt. En die dorst en moeheid. Daarover gesproken:’ik ga slapen haha ik ben doodmoe
Inderdaad, er is geen zwangerschap of opvoeding hetzelfde als de eerste, hihi. Het is mijn vierde zwangerschap en kindje. Mijn kindjes zijn 7,5&1. Ik ben net 40 geworden. Dus heel wat dagjes ouder Wat is jouw situatie?
Ik heb vandaag de belafspraak met de gynaecoloog gehad. Hij wilde me over 3 weken pas weer zien voor een echo. Heb zelf aangegeven graag volgende week te willen waarmee hij zomaar akkoord ging. Donderdag weer een echo Vanaf week 14 moet ik elke 2 weken voor controle komen, dat gaan nog heel wat echo’s worden dus... alle risico’s zijn uitgelegd, nu hopen op een goede zwangerschap! Tot nu toe nog amper kwalen, hoop dat het zo blijft. moet zeggen dat ik vooral trek heb in vette, ongezonde dingen en het me moeite kost gezond te blijven eten...
Jou post geeft mij toch wel goede hoop. Amper kwaaltjes maar toch wel zwanger van een tweeling. 4maart pas de echo hier. Dagen gaan zo langzaam om.
Wat fijn om hier al die herkenning te lezen. Ik voel me ook zo uitgeput en sleep mezelf ook echt de dag door. De toenemende misselijkheid de hele dag door helpt daar ook niet bij. Ik kan me van mijn vorige zwangerschap wel herinneren dat ik ‘s avonds om 19u op de bank lag te slapen en dat ik ‘s ochtends misselijk was, maar het voelt nu wel veel pittiger. In de loop van de dag begint mijn broek al te knellen en moet ik echt mijn knoop los doen, volgens mij kan dat nog niet mijn baarmoeder zijn, dus het zijn vast mijn darmen. Hebben anderen dat ook al? In mijn beleving was dat mijn vorige zwangerschap pas later.
Hier kruipen de dagen ook echt voorbij. Ik ben zó onzeker, vraag me af of het ooit gaat lukken. En ik heb ook geen echte duidelijke kwaaltjes, maar denk wel dat de hormonen het gevoel versterken. Als een klamme deken op mijn humeur. Pff, ik vind het maar zwaar hoor! (Sorry voor het klagen, ik ben over het algemeen best een positief persoon, maar op dit gebied weer ik mijzelf soms geen raad.)
Oh, ja dat duurt nog wel even. Balen zeg. Ik ben met mijn echo 6+4 of 6+5. Net zo'n tijd waarbij je al net wel, of nog net niet een hartje zou moeten kunnen zien. Dat maakt mij extra onzeker. Eerste 2 zwangerschappen was het meteen met de eerste echo duidelijk dat het niet goed was, maar de laatste keer was er op die eerste echo wel een hartslag te zien. Wel was het moeilijk te meten en leek het zijn dat ik wat achter liep. Week later precies een week verder, maar dus nog steeds een achterstand en de week erop was het gestopt. Die echo's maken me dus vooral heel onzeker, ipv dat ze de onzekerheid wegnemen.
Dat heb ik ook wel eens gehad. Pff ik heb 6 miskramen gehad dat ik niet eens meer precies weet hoe en wanneer wat is gelopen. Ik vind het nu ook heel spannend, ik durf geen hoop te hebben. Bang voor de teleurstelling. Ik hoop dat je dinsdag gewoon een mooie duidelijke echo hebt waarop het kindje goed op schema is en een sterk kloppend hartje heeft.
Goedemorgen ladies, Die angst herken ik goed. Ondanks de goede echo kan ik er nog niet van genieten. Ik denk dat ik pas kan genieten van deze zwangerschap als het 1e trimester voorbij is. Dit is mijn 9e zwangerschap, en wordt ons 2e kindje. Ik durf me er nog niet aan te hechten. Weer wat nieuws: ik werd wakker van de honger... normaal eet ik direct bij het wakker worden een crackertje om maar direct de maag te vullen. As we speak heb ik al 4 boterhammen op. En dat terwijl ik voor de zwangerschap nooit ontbeet Straks mag ik gaan bloedprikken. Hebben jullie dat al gedaan?
Hebben jullie ook zo'n pijn bovenin de buik? Boven de navel ongeveer ter hoogte van de maag? Het zakt alleen als ik ga liggen