Mijn borsten zijn overdag helemaal niet gespannen of gevoelig. Pas tegen de avond een beetje. Soms ook 's avonds niet.
@MoesCH hier ook ochtend word ik vaak heel fit wakker en nergens last van en pas middag en avond komen mijn kwaaltjes. Word er ook heel onzeker van want nu voel ik mij eigenlijk redelijk goed, en wacht ik weer op alle symptomen
Jep, begin deze week ineens veel minder. Dat was eigenlijk een opluchting want ze deden daarvoor echt zeer. Gisterenavond ineens weer last en vanochtend ook. Ik zie dat je op 6-2 zit dus dat is gelijk met mij in dit geval (morgen 7 weken)
Fijn dat er geen hele gekke dingen uit de onderzoeken zijn gekomen. Maar toch gek dat het dan al drie keer is mis gegaan.. Maar geef de moed niet op hoor. Het kan echt nog steeds! Ik ben steeds heel snel zwanger. Maar heb wel veel miskramen. Daarom denk ik weleens dat mijn lichaam overal maar iets van probeert te bakken. En later denkt: "Nee sorry, hier kan ik toch niks mee." Bij mij gaan de symptomen ook af en aan hoor. En ben nog steeds onzeker, maar iedere week verder is er weer één die de kans op een goede zwangerschap verhoogt.
@Chayammy ik snap het helemaal ik heb onlangs nog een miskraam gehad. denk nu eerder van gaat fout als goed terwijl het mijn eerste was. Kan ook nog niet aan een baby of kindje denken zo onzeker. @Tioman ja dat gevoel heb ik soms ook ik ben als ik begin met zwanger willen worden elke keer in ronde 1 zwanger geweest nu alleen ronde 2 moest herstellen van melkklieren die voor pijn zorgde. En twee keer door pil heen wat twee abortussen zijn geworden op jongere leeftijd. Overigens waren dat wel met 11 en 7 weken intakte zwangerschappen. hier gaan de symptomen ook op en aan valt niets van te zeggen. Vanochtend werd ik wakker met nul symptomen voelde mij heel goed en pijn in borsten was weg. Dacht echt nu gaat het mis. Maar de symptomen zijn weer terug. Daarbij denk ik elke keer als ik krampje voel want voel van alles in mijn buik ohhnneee toch geen bloed. Dus snap je helemaal daarin die onzekerheid is echt killing.
Hi hi meiden! ik hoop dat het nog mag en kan.Maar ik zou graag willen meeschrijven! Na 2,5 jaar ben ik eindelijk zwanger geworden via een ivf traject en ben ik momenteel 7+2 weken. Ik had aan het begin heel veel onzekerheid en die werd erger toen ik last begon te krijgen van roze afscheiding. Gelukkig heb ik vorige week met 6 +4 een goede echo gehad en komt een beetje bloedverlies volgens mijn kliniek wel bij meerdere vrouwen voor. In mijn geval wordt het veroorzaakt door mijn dikke baarmoederslijmvlies wat goed doorbloed is. Ik vind het eigenlijk heel spannend om mee te schrijven, maar ik denk dat het tegelijkertijd ook goed voor me is om er langzaam aan steeds meer bezig mee te zijn ipv elke dag in angst te leven dat het misgaat. Het is m’n eerste kindje en volgens de kliniek ben ik 8 oktober 2021 uitgerekend! kwaaltjes tot nu toe: - gevoelige borsten( in de ochtend met uit bed stappen het ergst) - als ik niet op tijd eet een licht misselijk gevoel, waardoor ik geen eetlust meer heb. - roze/bruine afscheiding - krampen en steken in me buik/rug Groetjes Emma
Welkom en gefeliciteerd! Tuurlijk mag en kan het nog Bijzonder om te lezen dat het na zo'n lang traject gelukt is. Hoop dat je een super fijne zwangerschap hebt en dat jullie in oktober jullie eerste kindje kunnen verwelkomen. Ik was mijn eerste zwangerschap ook heel onzeker en nu ook wel weer, maar ik verplicht mezelf alleen maar positief te denken en er van te genieten. (Is soms wel makkelijker gezegd dan gedaan )
jij ook gefeliciteerd! Jullie allemaal natuurlijk heel leuk dat we de reis met elkaar allemaal mogen meemaken. Het is dus niet Perse raar om heel onzeker erover te zijn. Ik ben soms echt aan het aftellen tot ik 12 weken ben omdat ik dan in me hoofd heb dat de kans dat het mis zal gaan kleiner is. Terwijl in realiteit er natuurlijk altijd iets mis kan gaan, dus dan positief blijven denken zoals jij zegt gewoon het beste. Na dinsdag wanneer ik me tweede echo heb gemaakt, wil ik eigenlijk ook die gratis baby pakketjes bestellen zodat het dan gewoon echt gaat voelen
Nee zeker niet, denk dat bijna iedereen daar wel mee te maken heeft. Ik vind het ook nog steeds onwerkelijk ondanks dat we het bewijs op de echo hebben gezien Vond bij de eerste het vooral heel fijn toen ik ook echt beweging voelde in de buik. Dat gaf mij veel rust en bevestiging dat het goed ging met de kleine. Daarvoor keek ik echt uit naar ieder echo om weer even te zien dat alles goed ging. Kijk er ook weer echt naar uit om de schopjes en bewegingen te voelen.
Wauw ja daar kijk ik ook heel erg naar uit, heb echt geen idee hoe dat voelt. Vanaf hoeveel weken kan je dat ongeveer verwachten en voelen die schopjes? Aan de ene kant is het ook weer goed dat we ons dondersgoed beseffen dat het allemaal echt niet vanzelfsprekend is, maar eerder een wonder. Iedere keer weer opnieuw. Ik vind dat daar soms te weinig bij stilgestaan wordt.
Iemand ook last van een pijnlijke buik? Ter hoogte van de navel? Ik ben al een paar dagen kotsmisselijk, nog niet gespuugd gelukkig. Maar scheelt soms niet veel Eten gaat al een paar dagen zo lastig! Alles wat ik probeer te eten is letterlijk een gevecht. Vanavond dachten we kom we gaan makkelijk doen, lekker eten opgehaald bij de Mac. En dat ging verrassend goed, stiekem hoop ik niet dat dit nu mijn nieuwe craving wordt. 1. Duur, 2. Zo niet goed voor mij...
Ik denk dat ik rond de 22 wk was dat ik echt heel bewust voelde dat het de baby was. Daarvoor al wel veel een gevoel van vlindertjes maar dan twijfel je of het de baby is of je darmen. Mijn placenta lag wel aan de voorkant waardoor het ook wat lastiger was om te voelen. Dat is zeker waar. Ik ben ook heel dankbaar dat het ons gegund is en vind het super bijzonder hoe ons lichaam toch maar zo'n heel compleet mensje kan maken.
Pijn rond de navel heb ik vooral met mijn eerste zwangerschap gehad. Nu al echt last van mijn banden vooral als ik de kleine man veel getild heb die dag. Ik struggle ook echt met eten, met name de lunch. Vind echt niks lekker op brood en vooral geen vleeswaren
Welkom @Emma1995 en gefeliciteerd! Ik keek bij mijn vorige zwangerschap ook uit naar elke echo, in het begin leefden we echt van echo naar echo. Ook hier werd dat minder toen ik het eenmaal ging voelen. Ik voelde het pas vrij laat, een dag na de 20 weken echo. Mijn vriend had het zelfs de avond voor de echo al aan mijn buik gevoeld terwijl ik het dus pas daarna ook aan de binnenkant ging herkennen. Ik heb een groot deel van mijn zwangerschap buikpijn gehad, afwisselend van mijn darmen, banden en buikspieren dat ik eerder vooral de pijn overheerste. Hopelijk is dat deze keer minder, mijn buikspieren zijn nu in ieder geval minder sterk getraind dus misschien scheelt dat.
@Leeuwtje01 en @Ezzy120 bij mij staat zowel het ontbijt als de lunch tegen terwijl ik weet dat eten wel tijdelijk helpt tegen de misselijkheid. Wat bij mij met de lunch nu al een paar dagen werkt is iets warms eten, geen warm avondeten, maar een tosti bijv of een warm pistoletje. En dat van die mac herken ik van mijn vorige zwangerschap, dan had ik nergens zin in behalve snackbar of mac...
Dankjewel ❤️ Ja hier zijn we ook aan het leven van echo tot echo. Ik heb gelukkig een hele fijne kliniek waar ik iig volgend week en de week erop een echo mag komen maken. Dus ze denken heel erg met ons mee. Verder kan ik ook echt niet wachten tot ik schopjes ga voelen. Spannend allemaal!
Bedankt allemaal voor de geruststellende woorden. Goed om te lezen dat bij jullie de symtpomen ook komen en gaan. Ja, ik ben ook snel zwanger, nu voor een 4e keer in ongeveer 13 maanden. Misschien is mijn lichaam inderdaad ook niet zo selectief! Hopelijk zit er nu dan toch een keer een goeie tussen! Hier duurt het helaas wel steeds erg lang voordat mij lichaam weer herstelt is na een miskraam. Duurde steeds ongeveer 2 maanden na het verliezen van het vruchtje voordat mijn menstruatie weer op gang komt. Ik ben sinds gisteren ook misselijk, maar dan steeds juist pas na het eten. Voor of tijdens het eten nog nergens last van. Ook niet echt het gevoel dat ik moet overgeven, meer een ander soort misselijkheid die ik niet zo goed kan plaatsen. @Emma1995 Welkom! Wat fijn dat je na zo'n traject eindelijk zwanger bent. Ik lees dat je endometriose hebt en daaraan bent geopereerd. Ik ook. Wegens de endo twee keer IVF gehad. Ik snap je onzekerheid heel goed, zoals je wellicht uit mijn berichten kunt opmaken. Heel veel geluk gewenst!
Ja ik snap je onzekerheid heel erg! Jeetje je hebt er ook een hele weg opzitten. Ik hoop dat de onzekerheid voor ons beide of nouja voor ons allemaal hopelijk een beetje wegtrekt en dat we lekker mogen genieten van ons zwangerschap❤️