Het inkopen van medicijnen is vrij ingewikkeld. Ieder land koopt zelf medicijnen in. De prijzen die een land aan de farmaceut betaalt, verschillen. Het is allemaal vrij ondoorzichtig, omdat meestal wordt afgesproken om de prijzen geheim te houden. Je weet dus lang niet altijd wat je buurland voor hetzelfde medicijn betaalt. Vaak is het natuurlijk wel zo dat een groot land ook grotere hoeveelheden inkoopt en daardoor per stuk minder betaalt. Ook allerlei andere onderhandelingen spelen een rol bij de uiteindelijke prijs.
Over graaiend winstbelang en egoïsme gesproken... Maar wij simpele zielen worden aangemoedigd elkaar als egoïstisch te bestempelen als we niet tot vaccinatie gedwongen willen worden...
Klopt, maar ze kunnen niet van iedereen, en dan vooral van ondernemers, verwachten dat ze dit allemaal met een positieve blik bekijken terwijl ze hun schulden steeds hoger zien worden. Je kan niet verwachten van ouders dat ze jaren lang thuiswerken én kinderen lesgeven én het huishouden doen.. Mensen trekken dat gewoon niet meer. Je kan niet verwachten dat iedereen maar jaren naar de pijpen danst van de overheid en er zelf volledig aan onderdoorgang toch?
Nogmaals: je hebt mijn verdere posts niet gelezen blijkbaar. Ik zie inderdaad niet in waarom algemene basisrechten als vrijheid tot zelfbeschikking verkwanseld moeten worden vanwege een minieme groep die om welke reden dan ook geen vaccin kan nemen.
Dat weten we niet. Het is inmiddels al een jaar geleden. Misschien moeten we het gewoon eens proberen?
Daarom ook de vraag aan alle anderen om zich te laten vaccineren. Dan zijn deze mensen ook beschermd, en kunnen we allemaal weer gaan en staan waar we willen
Maar dat weten we niet, of dat gebeurt, want tussen Aug en December toen alles nog wel open was waren de ziekenhuisopnames ook niet schrikbarend hoog. Alleen in april en mei hadden we 1400 ic opnames, de rest van het jaar waren dit er tussen de 300 en 700. Op 17 miljoen mensen is dat niet schrikbarend hoog, ook met 1500 max 2000 ic bedden valt dat nog enigzins mee.
- en als het niet werkt? Dan mag de zorg daar weer voor op draaien? En dat bedoel ik niet in het algemeen, maar; de mensen aan het bed... diegene die nog aan het herstellen zijn en weer terug in hun vak proberen te komen.. En diegene waarvan die collega al 4 weken op de ic ligt door corona en die zo op hun tandvlees lopen nog, zowel fysiek als mentaal. Want daar gaat het nog láng door natuurlijk.. door ziekteverzuim, door operaties die eerder niet door gingen en nu mogelijk extra in gepland worden? Als er extra personeel beschikbaar zou zijn dan zou zoiets mogelijk zijn - als er nog ergens een heel blik verpleegkundige open getrokken kan worden, maar ik geloof dat die nog steeds niet gevonden is. En opleiden kost ook gewoon tijd...
Persoonlijk denk ik dat het al een heel eind zou helpen als Nederland eens afstapt van het compleet idiote concept waarbij werkgevers twee jaar (!) moeten doorbetalen bij ziekte. Ik heb inmiddels meer dan 20 jaar ervaring op de internationale arbeidsmarkt, en ik snap nog steeds niet waar dat concept vandaan komt, en dat niemand inziet dat het een heel ernstige afbraak doet aan de motivatie van werknemers.
Landen genoeg als voorbeeld hoor. De VS, in Engeland ging het ook al zo lekker op een bepaald moment. En maand geleden heeft een vriend van me in de VS vier uur op een stretcher moeten wachten op zorg toen hij zijn rug had gebroken met skiën. Zo druk waren ze in het ziekenhuis. De corona patiënten lagen nog tot in de parkeergarage. Laten we het maar niet proberen tot er meer gevaccineerd is.
Ik heb dagelijks contact met Engeland middels collega's en schoonfamilie, en het feit dat we thuis louter Engelse TV kijken. Het valt ook daar echt wel mee hoor... En ik kan me voorstellen dat je vriend in de US heeft moeten wachten na een ski ongeluk. Dat is al jarenlang het probleem op de SEH wereldwijd. Men wordt geholpen naar gelang de spoed. Ik heb zelf ook regelmatig lang moeten wachten. Waarom ging hij trouwens skieën tijdens deze crisis?
Kun je nagaan, vorig jaar april het dubbele aantal personen op de ic met covid. Heb het vandaag nog zitten teruglezen.. Toen is het ook goedgekomen, met minder ingrijpende maatregelen notabene. En nu kijken OMT/RIVM enkel nog naar het aantal besmettingen en op basis daarvan besluiten ze welke maatregelen nodig zijn.. Verdraaide werkelijkheid.
Misschien OT, maar wie moet dat dan betalen als de werkgever dat niet doet? Als je ziek wordt en je hebt een lange hersteltijd (lees maanden of wellicht jaren, kan van alles zijn) en/of je bouwt langzaam het aantal uren weer op? Maar je kunt wel terugkeren in je ‘oude’ job? (Vraag me dit af, ik heb er zelf ook ervaring mee. Ruim10 jaar geleden, ziekte, zeer lange revalidatie. Werkgever bleef betalen en steunen. Ben uiteindelijk ook fulltime teruggekeerd in mijn baan.)
Vorig jaar 1400 ic opnames ja, 3 weken in maart en april. Daarna is het teruggelopen. Opvallend is dat het vanaf 19 december weer flink is opgelopen. Ik denk dat dat komt omdat als mensen iets niet mogen mensen het toch doen. De drang is dan hoger om toch de regels te breken. Geen idee waarom maar dat schijnt zo te zijn. Als je als kind niet maar de speeltuin mag 100 meter verderop, wat doe je dan? Juist. Je gaat er stiekem wel heen. Mijn buurjongen van 17 gaat elke avond met een heel stel vrienden vanaf 2100 uur naar buiten om kat en muis spelletjes te spelen met de politie en handhaving, juist omdat het niet mag. De drang wordt op de een of andere manier dan hoger. Ik denk dat als je minder dingen verbiedt mensen zich ook normaler gaan gedragen. Nu gaan ze stiekem 3x per week op bezoek bij opa en oma, dan misschien gewoon 1x per week zoals ze normaal gesproken ook deden. Maar das puur theorie.
@Whysteria , weet je wat ik irritant vind. Dat je mijn argumenten plots weerlegt met een andere discussie. Ik zeg niet dat jij je voor een fractie van een fractie mensen, zoals jij het zegt moet laten vaccineren of moet laten opsluiten. Ik zeg dat de meesten onder ons volledig vrij kunnen kiezen om zich te laten vaccineren of niet. Alleen moet je dan de gevolgen aanvaarden van je keuze. Zieken en kwetsbaren (hieveel, dat doet er niet toe) hebben veel minder keuze: het is vaccineren of isoleren. Misschien moeten we gewoon eens aan hen denken als we weer eens toepen dat we geen keuze hebben. Meeleven met anderen. En onze eigen zegeningen tellen. En niet mopperen omdat we tijdelijk niet naar het buitenland kunnen of naar een massaevent.
Ik zou je betoog begrijpen als ik ervan overtuigd zou zijn dat het tijdelijk is. Maar dat is het juist, deze situatie is niet tijdelijk en over nog een jaar (of twee, drie) zitten we nog in een situatie van het inleveren van vrijheden en opleggen van absurde verplichtingen/maatregelen. Steeds een stapje verder...
Daar verschillen we van mening dan. En daar kan best begrip voor opbrengen, dat je daar bang voor bent. Laten we dan hopen dat ik gelijk heb en dat het iets tijdelijk is.
Hoe gaat het dan in die landen als werknemers langdurig ziek worden? (sorry, best offtopic, maar dit vind ik gewoon interessant)