Hoe ervaren jullie het ouder worden? Ik vind het zo irritant dat het nu goed in mijn gezicht te zien is, kraaienpootjes, wallen, fronsrimpel. Ik ben meer aan het camoufleren dan ooit. En ook dat ik nu opmerkingen maak die niet meer gepast zijn. Ik voel mij nog steeds 25 maar ben 37 en dan merk je dus dat als je iets zegt het ook klinkt zoals een tante van mij vroeger dingen zei. Dat je denkt, je wilt grappig gevonden worden, maar je bent het niet. Oef. Hier meer moeite met ouder worden? Of hebben jullie er geen last van? En doen jullie er iets aan? Voelen jullie je ook nog jaren jonger?
Ik heb er geen last van. Alleen dat ik fysiek niet alles meer kan vind ik irritant, maar dat ligt niet per se aan mijn leeftijd.
Ik heb er niet zoveel moeite mee. Volgend jaar wordt ik veertig, maar ik denk zelf dat ik er in mijn gezicht (altijd zonder make-up, enkel mascara) nu beter uit zie dan rond mijn 35e toen ik in een burnout zat. Toen zo'n doffe huid, wallen, veel lijnen. Nu wel kraaienpootjes, maar wel een veel gavere huid. Ik ben wel bewuster gaan leven, veel meer bewegen, veel naar buiten, gezondere voeding en goede gezichtscreme via de schoonheidsspecialiste, ik geloof wel dat dat de huidveroudering wat tegen kan houden.
Qua uiterlijk niet. Heb gelukkig goede genen en zie er (net als m’n moeder zus en oma) een stuk jonger uit dan dat ik ben. Leeftijd zegt mij verder ook niet zoveel.
Oja, en qua werk had ik heel lang het idee te worden aangezien als 'de secretaresse/assistente' en pas nu ik er wat ouder uitzie merk ik dat ik meer als 'gelijke' word gezien en inhoudelijk meer op waarde word geschat. Helaas... Maar dus toch een voordeel om er niet meer piepjong uit te zien, haha.
Ik heb er veel moeite mee... Veel voordelen op werk gebied etc maar mijn grijze haren, lijntjes in gezicht, Niet meer nagekeken worden door mannen en te oud zijn voor mannen die ik fysiek aantrekkelijk vind... ik vind het heel lastig!Ik ga graag naar festivals maar met mijn 42 jaar... ben ik een van de ouderen terwijl ik mij niet zo voel. maar ik ben anti Botox... vind ik geen voorbeeld voor mijn kindeeen en vind dat ik het ouder worden moet omarmen
Ook geen moeite mee. Behalve met betrekking tot de kinderwens. Ben 38 maar word altijd jonger geschat en qua lijf kan ik nog steeds veel. Hele avonden zuipen en dansen misschien niet
Yup, herkenbaar! Ik zie er met mijn bijna 38 nog echt prima uit en word meestal zo 30 geschat maar er zijn periodes dat ik mij oud, lelijk en dik vind. (Vooral 1 keer per maand... hihi) in mijn hoofd ben ik nog steeds 28 en ben ook echt niet van plan om anders voor te doen alleen maar omdat het niet “bij mijn leeftijd past”. Natuurlijk ben ik niet precies hetzelfde als 10 jaar terug.... Door mijn werk mag ik lekker gek doen (kinderopvang) en niemand die dat raar vind alleen omdat ik 37 ben
Nee, totaal geen moeite mee. Ouder worden hoort nou eenmaal bij het leven. Op mijn 26e zag ik er ook anders uit dan op m'n 18e. En dat is helemaal prima. Nu ben ik 34 en vertoon nog geen tekenen van ouder worden in de zin van grijs haar/rimpels. Mijn oma is trouwens 89 geworden met amper rimpels dus hopelijk heb ik de genen mee ... Maar mocht dat niet zo zijn, dan ben ik niet van plan daar iets tegen te gaan doen. Wel baal ik van mijn lichamelijke klachten, maar dat is volgens mij niet zozeer leeftijdsgebonden.
Ik vind dat juist altijd fantastisch om te zien. Mensen waarvan je ziet dat ze wat ouder worden, of dat nu 40, 50 of 70 is, maar zo heerlijk nog doen waar ze blij van worden. Ik zelf heb niet zo heel veel moeite met ouder worden. Ik vind het zelf wel een mooi iets. Vind vaak oudere mensen steeds meer charisma krijgen. Ik hou er dan ook wel van als ouder wordende mensen nog lekker ondernemend zijn en niet diegene die op hun 55e al in een seniorenflat gaan wonen en niets aan hun uiterlijk doen. Zelfs een 80 plusser kan er hip en mooi verzorgd uitzien. Mijn vader is 78 en loopt altijd in hemd met stropdas en jasje. Vaak ook een mooi vest ipv het jasje, maar altijd een stropdas . Ik vind grijs haar ook altijd wel gewoon mooi. En zeker als het wit wordt, nog mooier. Rimpels vind ik ook niet persé niet mooi, ze tekenen het leven, dat heeft juist iets. En dan snap ik echt wel dat kaal worden op je 30e, grijs worden op je 35e, al flink gerimpeld op je 35e etc niet altijd fijn is en dat iemand dat ze niet mooi vindt. Sommige mensen hebben wat eerder last van de tekenen van ouder worden dan een ander. Maar zo langzaam aan rimpeltjes en grijze haren vind ik helemaal niet erg en wel iets hebben.
Ik moest wel even slikken dat mijn voormalig oppaskind een kind kreeg, jeetje wat voelde ik mij oud! Maar ik was zelf nog tiener toen ik op ging passen en tja... zij is net zoals ikzelf ouder geworden. Ik ben jong van geest maar mijn lijf is ouder dan werkelijke leeftijd maar verbloemd t door er van nature jonger uit te zien Ik gebruik nooit make up maar ik verf mijn grijze haren wel
Ik vind het echt wel moeilijk... ik werk met veel jonge mensen en ik moet oppassen dat ik niet teveel in een moederrol schiet de hele tijd. Ook als ik een keer een schunnig grapje wil maken, dan zie ik ineens mijn moeder weer voor me die altijd vlot uit de hoek wou komen bij mijn vriendinnen en hoe genant ik dat vond als mijn moeder sexueel getinte grappen vertelde Ik bof wel dat mijn man er nog heel goed geconserveerd uit ziet, die is nog steeds heel aantrekkelijk. Maar verder heb ik er ook last van dat ik mannen van mijn eigen leeftijd niet echt mooi meer vind. Soms zie ik een knappe man en dan had ik zn moeder kunnen zijn, ik word echt zo’n oude snoeperd later denk ik Als jong meisje had ik behoorlijk overgewicht en vond ik mezelf niet mooi. Nu is eindelijk dat overgewicht er af maar ben ik rimpelig met oude-vrouwen-haar.... vind ik mezelf nog niet echt mooi.
Nee eigenlijk totaal geen moeite mee, elke leeftijd heeft zo z’n charmes. Ook de dood heb ik geen moeite mee. Al bedacht ik me gisteren (met het nieuws van Bibi Mentel) dat ik inderdaad toch nog wel minstens 14 jaar zou willen leven zodat ik de jongste 18 kan zien worden. Oh en mijn smaak verandert ook mee, al val ik sowieso wel op oudere mannen. Alleen was dat toen ik 16 was iets van 20-30 en nu 40-55
Ik heb geen moeite met het ouder worden. Ik omarm het en geniet ervan. Het geeft mij zoveel rust dat veel oppervlakkige zaken nu niet meer spelen voor mij die wel meespeelde toen ik tussen de 16 en ongeveer 35 was. Zoals uiterlijk, mode, mannen. Ik ben nu veel meer zoals ik ben. Niet willen wat andere mooi of geaccepteerd vinden, maar wat ik wil.
Wat ik moeilijk vind aan ouder worden is het verliezen van steeds meer mensen waar je van houd. Ik heb best een kut jeugd gehad (grof gezegd) ,en ben blij dat dat steeds meer naar de achtergrond verdwijnt dat vind ik dan wel positief. Maar er zijn ook mensen waar ik wel veel van hield en die ik nu nooit meer kan opzoeken. Verder vind ik het moeilijk dat ik nog steeds geen kindjes heb en dat ik uiteindelijk het punt ga bereiken dat ik toch echt te oud ben. Ben nu pas 31 maar voel het wel al heel erg misschien ook omdat ik al zo'n zware periode achter de rug heb gehad. Ouder worden is voor mij dingen achter laten
Bij elke verjaardag denk ik is dat mijn leeftijd. Ik zie er jonger uit dan ik ben en lijk achter te lopen in mijn hoofd. Mijn hoofd voelt zich toch echt jonger Maaaaar zoals laatst heb ik 3.5 uur met zoon op de grond met lego zitten bouwen en dan voel je toch echt wel dat je ouder bent
Nou ja zo nu en dan vind ik het ouder worden wel een dingetje. Ik heb de afgelopen jaren toch wel wat lichamelijke klachten erbij gekregen die ik 10 jaar terug niet had en dat vind ik soms wel lastig. Verder voel ik me zeker niet als iemand van halverwege de 40 en ik hou van schunnige en flauwe moppen en die maak ik ook graag Ik ben het afgelopen jaar veel afgevallen en voel me daardoor ook een stuk zekerder maar wat ik wel heel jammer vind is dat in nu wel meer lijntjes in mijn gezicht heb gekregen maar als ik mezelf dan weer vergelijk met iemand die een stuk jonger is dan mag ik in mijn handjes knijpen met mijn nog best gave huid. Mijn moeder ziet er met haar 73 jaar ook nog heel goed uit. mbt mannen van mijn eigen leeftijd: die kan ik nog best aantrekkelijk vinden want de mannen die ik nu niet aantrekkelijk vind die had ik 10 jaar geleden ook niet aantrekkelijk gevonden haha Ik ben allang blij als ik zonder nare ziektes oud kan worden. Ik zie op mijn werk zo enorm veel vrouwen van mijn eigen leeftijd met borst K en dan heb ik 100x liever een gerimpelde kop en een hangbuik dan die ellende en onzekerheid. Ik vind het ergens ook wel wat hebben dat ouder worden.
Ik vind het jammer dat ik ouder wordt, en niet meer onder "jongere" val, maar ik merk ook dat ik meer vrede heb met wie en hoe ik ben. Ik ben tevreden met mijn uiterlijk, er kunnen wel wat kilo's af. Maar in mijn omgeving zijn er genoeg dames die ruim boven de 40 en 50 zich om laten scholen bijvoorbeeld, super stoer gewoon!