dit inderdaad! En als je nu terug kijkt: de discussie is nu weer mooi overgelopen in het opkomen voor jezelf, stimuleren om hulp vragen, liever worden voor jezelf.
Haha, zie je al staan blauwbekken voor de deur Neem dan wel een slaapzak mee Ik zat maandag eens te kijken waar wij kunnen stemmen. Toen ontdekte ik dat in ons dorp geen stembureau open was op maandag en dinsdag. Dus als je van plan was om eerder te gaan stemmen ivm je gezondheid ofzo je dus gewoon even naar een andere plaats moest gaan Niet voor mij van belang, maar vond het wel vreemd. Niet iedereen stapt zo even in de auto om dat te doen..
Hier ook. Binnen de gemeente met 6 dorpen was er maar 1 stemlokaal in 1 dorp open.echt te gek voor woorden. Nu vandaag gelukkig wel minimaal 2 in elk dorp.
Hier zijn de vele kerken ineens beschikbaar en de sportlocaties. Normaliter werd t in buurthuizen en scholen gedaan, begrijpelijk dat dat nu niet gebeurd. Maar stemmen in een kerk...best apart, als je bedenkt dat kerk en staat gescheiden zijn.
Ik heb gestuurd dat hij het kan typen en anders heeft meneer pech. Als het echt zo belangrijk is als dat hij beweert is typen niet zo moeilijk toch? Bedoel als je het na 3 jaar nog steeds kwijt wilt. Ik weiger te bellen.
Mooi verwoord, en ook helemaal waar. Ik vind het alleen zo lastig. Het is gewoon mij karakter, mijn persoonlijkheid, om zoveel mogelijk voor de mensen om mij heen klaar te staan, ik ben heel attent, en denk bijna overal aan. Hoe hard ik het ook probeer om dit bij bepaalde personen niet meer te doen, omdat ik er toch niks voor terugkrijg, ik blijf het doen. En het ergste is ook nog dat deze personen van nature uit al niet zo attent en meelevend zijn, maar zij het dus wel altijd voor elkaar krijgen om te nemen, om dingen te krijgen, dat er mensen aan hun denken, en ze daar dus niks voor hoeven te doen. Ik heb al vaak zat tegen mijn vriend gezegd, ik kap ermee, ik ga ook eens minder aan mensen denken, om andere geven, misschien wordt ik dan wel gehoord en gezien. Want soms heb ik het idee dat mensen dwars door mij heen kijken en ik het toch allemaal voor jan lul doe. Dus ja, ik ben nu al zover dat ik geen tijd en energie meer in bepaalde personen ga steken. Is hun gemis. Ik heb mij door bepaalde personen die erg dichtbij staan heel erg eenzaam en onbegrepen gevoeld in de periode van mijn burnout. Het zijn dan de kleine dingetjes die het doen waardoor ik denk, wat doe ik verkeerd? wat is er mis met mij? Bijvoorbeeld dat wij een grote vriendengroep hebben, dus ook een groepsapp en dat er bij iedere verjaardag van iemand uit de vriendengroep door iedereen wordt geappt met felicitaties, zelfs als er iemand jarig is die we allemaal zelden zien, of zelden iets van horen, en afgelopen 2 jaar kon er bij mijn verjaardag dus geen een felicitatie vanaf. Van bijna alle dames kreeg ik dan wel persoonlijke appjes dat wel. Snap je wat ik bedoel, terwijl ik zelfs voor mannen/gezinnen in de vriendengroep klaar sta. Maar ik wil me daar niet meer druk over maken eigenlijk, hoe lastig ik dat ook vind.
Ik snap je maar je laatste voorbeeld vat je die niet onterecht negatief op? Dat iedereen juist de moeite doet je persoonlijk te feliciteren ipv het in een groepsapp te doen? Dat ze juist voor jou wel die moeite nemen?
Heel appart idd, stemmen in een kerk. Hier in het dorp is 1 locatie normaal ook in de school maar dit jaar dus in het buurthuis. En de andere zoals altijd in een zaal van 1 van de cafés.
Stemmen in een kerk is toch niet zo vreemd? Ik heb in meerdere plaatsen gewoond en overal gestemd in kerken. Vaak dan wel in de zaaltjes van de kerk en niet de kerk zelf. Zie er geen enkel probleem in. Zijn toch mooie grote ruimtes, staan toch vaak leeg doordeweeks. Overigens ben ik zelf niet gelovig.
Euhm ja.. heb ik natuurlijk ook aangedacht. Maar dan komt mijn onzekerheid naar boven. Waarschijnlijk omdat ik "vroeger" door iedereen aardig gevonden wilde worden
Wel apart idd. Maar Ja. Hier was het eerder altijd in het bejaardencentrum. Nu ook niet echt geschikt. Ernaast is een grote kerk. In het bijgebouw ervan is nu stemlocatie ingericht.
Vroeger? Of stiekum nu nog steeds? Wel herkenbaar hoor. Ik heb dat ook. Dat ik bij heel veel dingen erover nadenk hoe ik denk dat anderen vinden van wat ik doe. Ik probeer me daar niet teveel door te laten beïnvloeden. Maar soms is dat gewoon lastig.
Heel gebruikelijk hoor. Hier op het dorp zijn ook twee stemlokalen. Allebei in een kerk. Tenminste in het gebouw bij de kerk. Meeste kerken hebben een of meerdere zalen bij het kerkgebouw. Die worden voor tal van andere dingen gebruikt. En nu dus als stemlokaal