bij de eerste ook wel heel de dag misselijk, maar toch veel minder/anders dan nu. Toen hielpen de tips van zorg dat je elke 2-3 uur iets eet. En kon ik echt genieten van eten. Om het als ik pech had vervolgens er weer uit te gooien. Maar dan kon ik daarna ook gerust weer aanschuiven en verder eten. Nu heb ik last van vermoeidheid en is de misselijkheid ook veel meer aanwezig. Tips als elke 2-3 uur eten lukt maar een enkele dag. Maar de meeste dagen is het gewoon zo min mogelijk doen, niet druk maken en zoveel mogelijk slapen. En met een beetje geluk wat water binnen krijgen en houden. Ben wel blij dat ik medicijnen heb in zetpil vorm... anders was het helemaal niet vol te houden denk ik. vorige zwangerschap nam ik alleen af en toen een tablet als het echt niet ging. Ik wilde altijd al graag 3 kinderen... maar als het zo moet... ik denk er nog maar een keer extra over na. (En moet dan ook nog m’n vriend zien te overtuigen)
dit is mét medicijnen En inderdaad als iets bij m’n dochter in haar hoofd zit... dan moet het ook op die manier. Als ik haar bijvoorbeeld ophaal wanneer we afgesproken hadden dat papa zou komen... Dan is ‘het huis te klein’
ja, jij hebt er ook nog steeds behoorlijke last van hè. Zo waardeloos, en zo andere dan m’n vorige zwangerschap. Toen had ik dan in elk geval nog energie en minder medicijnen nodig. jij schreef ook over dat je nu niet kan genieten... dat beaam ik helemaal. Met de zwangerschapstest was ik zó blij! (Heel anders dan bij m’n dochter... dat was een oepsie) Maar toen kon ik van de zwangerschap tenminste wel genieten, eenmaal bijgekomen van de schrik dan wel haha. Maar nu... bleh! Laat deze periode maar snel voorbij zijn!
Ooh help zeg!! Wat een horror! Hopelijk zakt het snel weg! Haha, dan lijk ik hard op je dochter! Dat had ik als kind ook! Ben ik wel uitgegroeid... Maar nu nog steeds helemaal niet op mijn gemak als planningen last minute omgegooid worden...
@Lientje91 haha echt hè idd worden niet betaald als we dutjes doen. Ik werk wel maar halve dagen 9 tot 1. En zit op kantoor verzet momenteel niet heel veel werk ook. Gelukkig is onze directeur heel makkelijk en word ik gewoon voor 32 uur betaald als ik maar goede strategische plannen neerleg. ik moet het op het werk nog vertellen. zie er wel tegenop omdat oktober de enige internationale beurzen zijn wie nog doorgaan alles heeft lang stilgelegen door Corona en juist dan ben ik er tussenuit. Daarbij hebben zij mij direct toen ik daar september begon een vast contract gegeven. Even kijken hoe ze reageren een mannen bedrijf dus niet echt veel empathie denk ik op dat gebied
@Wensje92 klinkt bij jou ook wel heel pittig allemaal hoor bah bah... zeker als je ook nog de leuke moeder moet spelen, best heftig. Maar ik zou die wens voor 3e gewoon even laten voor wat het is. Tzt voel je vanzelf of zon periode van miserie het je waard is. Ik had geen makkelijke zwangerschap verwacht en ik heb ook geen ervaring met makkelijke baby's... maar wij wilden ook gewoon graag 3 kids en daar moet je dan maar even iets voor opofferen... voor de oudste hebben we al 3 kwart jaar begeleiding en de jongste was echt even aanmodderen. De derde zal ook wel weer zo'n bijzonder kind worden
@Wensje92 balen dat je je zo misselijk en moe voelt. Hopelijk gaat het snel weer beter. Hier gaat het langzaam aan wat beter. Heb meer energie dan afgelopen weken en wat minder last van misselijkheid. Wel nog die vervelende smaak in mijn mond maar het lijkt iig wat te minderen. Hopelijk zet het door en ga ik me weer lekker en fit voelen. Baal wel van de suikers.... vanochtend nuchter was hij iets te hoog.. dan durf ik al gelijk niets te eten. Vanmiddag ook weer zwemles van dochter gehad dus geen tijd gehad om te lunchen. Wat ook niet zo goed is voor de suikers.. na het zwemmen snel iets gaan halen, enige wat ze hadden voor me was een bruin broodje gezond.. hopen dat daar de suikers niet van gaan pieken, moet zo weer prikken en dan avond eten... balen zo... morgen diabetesverpleegkundige.. hoop iig nog niet aan de insuline te hoeven.
Ik probeerde zo positief te blijven, maar vandaag voel ik mij zo onwijs down en verdrietig. Mijn man snapt er niks van, is heel lief en wilt mij helpen, maar ik weet gewoon niet waarom ik mij zo slecht voel. Ik wil gewoon even een dagje er tussenuit even wat anders dan thuis verzorgen en politie agentje spelen, huishouden, oftewel nonstop bezig zijn. Wat zou ik graag een hele dag in bed willen liggen Het liefste met mijn zoontje, maar die heeft geen rust in zijn kont.
En sorry voor als ik niet op iedereen reageer. Ik lees het wel allemaal, maar soms de tijd er niet voor om er op te reageren
Ik vrees dat ik geen diploma krijg deze zomer als ik nu toe ga geven aan de vermoeidheid @PixieDust, wat naar allemaal. Kan je niet 1 dagje rust krijgen zonder kind? Wellicht dat je je dan alweer wat beter voelt.
Ow snap ik @MoesCH il heb juist geen trek vandaag wel wat meer gegeten. En minder misselijk en pijnlijke borsten.
En kan je man dat niet eens regelen dit weekend? Dat je een dagje gewoon in bed kan liggen? Kan soms toch zo'n deugd doen!!! Maar das allicht moeilijk idd met kinderen in huis... hopelijk lukt het je toch om op zijn minst een beetje rust te nemen! XXX Haha! Jah, altijd maar toegeven is nu niet bepaald een optie he... morgen werk ik nog eens een dagje op kantoor. Dus das wéér geen middagdutje... kijk er nu al een beetje tegen op, maar ga t morgen op kantoor wel tegen een van mijn collega's vertellen, dus het gaat het gelukkig wel waard zijn!
Heel herkenbaar, ik voel me met vlagen ook extreem down. Je hebt de kids ook vlak op elkaar zitten en dat is pittig en gaat echt nog een hele tijd pittig zijn. Totdat de jongste een jaar of 2 is ga je jezelf voorbij lopen. Daar mag je je gewoon rot over voelen hoor. Niet alles hoeft altijd regenbogen en uniqorns te zijn he.
Ik leef met jullie mee meisjes!! Het 1e trimester is sowieso al pittig en als je er dan ook nog kleintjes bij hebt lopen, dan nog meer. Ik ben blij dat die van mij al 6 en 7 jaar zijn. Ze zijn al redelijk zelfstandig, dat scheelt toch echt. Weltrusten allemaal. Ik lig alweer heerlijk in bed, mijn favoriete plek tegenwoordig
Pffff dit gaat een lange, zware dag worden. Lig al vanaf kwart voor 6 wakker, alleen maar piekeren. Vandaag werken van half 9 tot half 7 en tussendoor ook nog telefonische intake met de VK. Ik ben benieuwd hoe zij gaat reageren op mijn stemming en onzekerheid. Bohhhhh ik kan wel janken en dan is m'n dag nog niet eens echt begonnen
@Zuri, 3e ben ik gelukkig nu inderdaad niet zo mee bezig... eerst dit maar uitzingen inderdaad. Maar denk wel dat zelfs als ik besluit dat het me waard is voor een 3e m’n vriend het daar niet mee eens gaat zijn. toevallig heeft die het ook hartstikke druk op het werk, en loopt die z’n eigen (bijna) voorbij. Wil hem dus graag helpen met de dingen die ik normaal ook doe, maar zit er nu echt even niet in. Gelukkig werk ik normaal 3 dagen, dus kan m’n dochter vandaag ook naar de opvang. Voor nu ben ik ziekgemeld . hopen dat het vandaag wat beter gaat. Anders is denk ik een ziekenhuisopname hier ook onvermijdelijk is. Ik denk echt dat ik gister meer vocht uitgespuugd heb dan dat ik gedronken heb namelijk. Aan de ene kant lijkt het me rust te geven, maar als ik dan denk hoe we dat m’n dochter uit moeten leggen, schiet ik gelijk in de stress. Halve nacht wakker gelegen en mezelf daar druk over lopen maken... Schiet je ook niks mee op, maar op het moment kan je dat ook niet veranderen. Heb even jullie advies nodig... Wat zouden jullie doen in mijn situatie? Ik denk eraan om de verloskundige of huisarts te bellen om te overleggen. Maar ben ook wel bang dat als ze vragen over m’n vochtiname en hoeveelheid spugen, dat ze me gelijk willen opnemen ofzo... Misschien toch nog even sowieso de ochtend afwachten? Maar in de middag is het sowieso erger, en dan kan ik de dokter misschien niet meer bereiken... Ik ben benieuwd naar jullie ingeving. *fijn om het even van me af te schrijven, scheelt ook al