Onze oudste dochter is momenteel heel negatief aanwezig is ons huis. Overigens niet alleen bij ons maar ook bij oma. Ze gaat constant over alles in discussie. Over een sok die niet goed zit, der haar dat anders moet. Of ze op der skeelers naar school mag etc etc. Ze huilt enorm veel, zeker als ze der zin niet krijgt of als ik iets anders zeg als dat ze had gehoopt/verwacht. Ik ben normaal een heel rustig persoon met enorm veel geduld maar op dit moment is mijn geduld echt op. Ze kan midden in de nacht al ruzie schoppen of een discussie willen voeren. Dat is ook 1 van de dingen die ze ‘s morgens als eerste doet. Er vallen mij al een tijdje meer dingen op waarvan ik in eerste instantie dacht dat het niks was maar waarvan ik nu denk dat het misschien toch iets is. - ze kan absoluut niet stil zitten.. zit altijd te friemelen of gaat staan aan tafel - als ik iets tegen haar zeg, zie je dat ze na 2sec de aandacht kwijt is en na 5sec gaat ze door me heen praten over een heel ander onderwerp - als dingen niet gaan zoals zij wilt/hoopt dan wordt ze boos/verdrietig - huilt enorm veel (10x op een dag is normaal) - zoekt ruzie en voert constant discussies - is altijd spullen kwijt - heel chaotisch even gauw uit mijn hoofd opgenoemd wat ons de laatste tijd is opgevallen. Op dit moment kan ik ‘s morgens soms alleen nog maar huilen als ze weer begint omdat ik gewoon niet meer weet hoe ik moet reageren. Boos worden? Begrip hebben? Met der praten? Alles heeft uiteindelijk hetzelfde effect. Zij word woest, gaat gillen, huilen en slaan. Ze is overigens ook enorm lief. Is heel behulpzaam naar der broertje en zusje. Ze helpt mij graag met koken etc Ze is heel zorgzaam. ik ben op.. ik ben constant met haar bezig terwijl er nog 2 kinderen rond lopen die mijn aandacht willen. maar waar begin ik? School? Ik krijg altijd alleen maar positieve dingen over haar te horen Huisarts? Iemand die tips, adviezen oid voor ons heeft. Ik wil graag weer eens een dag zonder deze strijd.
Kan natuurlijk heel veel achter zitten (als in: verschillende oorzaken) Ik weet nog wel van die leeftijd dat onze oudste daar ook een handje van had. Heel vermoeiend inderdaad ... Hier bleek achteraf dat ze HB was en ook nog heel gevoelig. Tekentherapie heeft voor haar heel veel gedaan (tekenen vindt ze al fantastisch, dus dat was wel een plus). Toen zat ze al wel in groep 3 trouwens. En wat betreft de discussies, we gingen gewoon niet in discussie, het is zoals mama/papa het zegt, klaar. Op dat moment was ze ook duidelijkheid nodig en toen ze dat kreeg ging het wel beter. Blijft een pittige tante hoor dus ben benieuwd hoe de puberfase gaat verlopen
het is inderdaad heel vermoeiend. We praten ook veel samen, waarom ben je zo boos? Weet je ook wat je zo boos maakt? Maar ze zegt constant nee ik ben gewoon boos en dat maakt het nog lastiger. discussie gaat gewoon door als ik zeg dat het nu klaar is en nee is nee. Wat uiteindelijk resulteert in een ontploffing bij haar ik zit nu te kijken voor een emotie dagboek. Misschien dat dat werkt? En ik ga toch even de juf vragen of zij ook bepaalde dingen herkent.
Zo lastig hè Oudste was op school ook een voorbeeldige leerling, maar thuis kwamen de frustraties er uit. Dan ziet school dus niet wat er aan de hand is, en thuis snap je niet waar het weg komt. Dus hier was school i.c.m. intelligentie uiteindelijk het probleem. Op die leeftijd zetten we ze op de gang, even afkoelen.
Wij hebben een tijdje slaapklets gebruikt, dat werkte heel fijn en zo kwamrn er vaak ook emoties boven. Helaas wil ze dat nu niet meer doen. Qua hulp, hier via de ib'er in contact gekomen met de gemeente, en via de gemeente doorverwezen naar de orthopedagoog. Hier ook een meisje waar ze op school niets aan merken, maar thuis komt alles eruit. Hier heeft het te maken met hooggevoelig zijn, overprikkeld raken en daardoor moeite met concentreren. Hier gaan we binnenkort beginnen met onderzoeken, naar o.a. add en intelligentie.
Onze jongste wordt ook in de zomer 6 en aan haar zie ik weer hoe erg een kind toe kan zijn aan groep 3. Oudste en middelste hebben deze zelfde fase gehad. Eerst van 3,5 tot 4 jaar en eindelijk naar school mogen, en toen in de laatste maanden van groep 2 opnieuw. Nu wordt het hier deels ook zeker versterkt door een pittig karakter, maar ik denk echt dat ze op een gegeven moment toe zijn aan meer uitdaging en meer structuur en regels van groep 3. Hier is ze overigens ook een engeltje op school. zou het bij jou ook nog kunnen meespelen dat je zwanger bent? Dat je wellicht net iets minder beschikbaar bent voor haar?
Een huisarts kan overigens goed meedenken in waar eventueel te beginnen. Of via een jeugdwijkteam/gemeente.
Ik zie dat je ook zwanger bent. Misschien is je energieniveau de afgelopen weken ook een stuk minder geweest waardoor je in een negatieve spiraal komt? Verder klinkt het alsof ze een kort lontje heeft en het allemaal een beetje teveel is voor haar. Hoe zien jullie weken eruit? Is er opvang en zo ja wat voor iets of ben jij volledig thuis met de kinderen? Edit: hoe slaapt ze? Hoe eet ze? Krijgt ze voldoende beweging, en hoeveel zit ze achter een scherm?
Hier was het ook zo school lief thuis niet. Later was het allebei. Wat mij geholpen heeft thuis is veilig of jij bent haar haven. Dus ja alles komt bij jou. Wat je kan doen is eventueel naar de fysio gaan gespecialiseerd in overprikkeling. Hier is het groei. Miss zit die ook bij jou. En zo verder.
Wij hebben ook een tijdje Slaapklets gedaan, vond ze fijn, ze vertelde er niet veel door, maar toch. Qua hulp: via wijkteam/CJG (gemeente dus) of eventueel huisarts (maar het wijkteam weet en kan meer, hebben wij tot nog toe de ervaring).
was ook al toen ik niet zwanger was alleen was mijn geduld toen wat meer. ze gaat op maandag naar mijn moeder. Woensdag en vrijdag naar de bso. Dinsdag en donderdag ben ik thuis. Papa is weg van maandag tot vrijdag. ze is een lichte slaper en slaapt Max tot 6:15 Ze mag 2x per dag op de tablet. Max een uur per dag. Ze eet goed.. heeft altijd honger en vraagt de hele dag om eten. Ze beweegt veel.. fietsen / skeeleren / lopen / rennen en is het liefst de hele dag buiten.
Voor ik zwanger was was het ook al zo. Ik heb normaal veel geduld en heel veel geprobeerd maar het zit me nu vooral dwars dat alle manieren die ik probeer dezelfde uitkomst hebben. Ze wordt woest. Een pittig karakter heeft ze sowieso. Dus we hebben altijd al veel structuur aangeboden en zijn duidelijk geweest. We praten ook echt heel veel met haar over haar boosheid etc. der zusje is nu al een pittig ding dus ik ben ook een beetje bang dat die straks precies zo word of nog erger.
oef, maar dat is ook wel pittig voor iedereen. Jij bent dus de hele week alleen met drie hele jonge kids onder de vijf, en nog zwanger erbij? Ze heeft dus alleen di en do middag een paar uurtjes na school om thuis te zijn, waarbij jij dan ook je aandacht moet verdelen? Kan me best voorstellen dat het best veel is voor haar (en jou!). De andere kinderen hebben dat misschien niet, maar die gaan nog niet naar school en iedereen is ook anders. Uit je openingsbericht maak ik op dat je ook denkt aan ADHD maar dit hoeft absoluut niet zo te zijn. Mijn kinderen vertonen ook heel veel van dat soort kenmerken als ze moe zijn, gespannen, overprikkeld of als het thuis wat minder lekker loopt.
klopt. Dat is ook altijd zo geweest. ik weet niet of ik aan adhd denk. Haar vader heeft adhd en zijn broertjes ook. Maar ze is niet druk qua uiting meer druk in der hoofd. En ze zit overduidelijk met zichzelf in de knoop. Ik wil gewoon wat handvatten zodat ik haar zo goed mogelijk kan helpen en we minder strijd hebben.
Ik zou hier wel serieus iets mee doen, voor haarzelf en voor jullie als gezin. Goed dat je ziet dat het niet langer zo kan. Je zou inderdaad de huisarts kunnen vragen. Wij zijn zelf doorgestuurd via de jeugdarts van het consultatiebureau. Dit was voor ons toen we niet verder kwamen bij de huisarts, hij zei ons niet te kunnen helpen. Dus dat is ook nog een optie! Na 4 jaar wordt dat het jeugd en gezin team van de gemeente denk ik? Wij lopen voor een andere problematiek bij een pedagoge/jeugdtherapeut. Ze ziet kind zelf niet, maar begeleidt vooral ons als ouders om kind zijn gedrag de goede kant op te sturen. Dit wordt trouwens compleet vergoed door de gemeente. Ik wil het je echt aanraden, het kan gewoon al opluchten om het probleem eens tegen een professional aan te houden. Dan krijg je ook handvatten om het weer gezellig te krijgen samen.
Hoe doet ze het op school? Is het te makkelijk, te moeilijk of is dat wel goed? Als dingen op school niet goed gaat dan komt het thuis terug. De frustratie het boos zijn. Onze knul praat van smorgens tot savonds, heel bewegelijk, weinig slaap nodig, impulsief, veel behoefte aan autonomie, heeft meer energie dan ons bij elkaar. Hoort en ziet ook alles. Inmiddels al een tijdje bezig met slaapkletst deel 3. Het geeft wel wat meer rust en zet de boel in zijn hoofd wat meer op een rij. Overigens hb, we zijn er thuis als op school vol mee bezig. Het is een heel proces dus naast het delen van mijn verhaal nog niet mega veel tips Bij ons is duidelijkheid, consequent zijn, en ook autonomie geven.
Op school doet ze het zover wij weten goed. Heb nog nooit iets gehoord van de juf over dat het niet goed gaat oid. Wel is ze heel geïnteresseerd in rekenen en daarin loopt ze iets voor op de rest. dik gedrukte herken ik heel erg. Ik ga eens kijken voor slaapklets. Zie dat inmiddels meerdere keren voorbij komen. En ga maandag de juf even mailen of zij dingen herkent.
Loopt ze met andere dingen ook voor? Was ze als kleuters al vlot? Het is vaker dat ze op school niks zien en thuis waar het veilig is tot uiting komt. Het zou mij niet verbazen dat als hij niet zo opvallend gedrag had op school ze ook minder zouden doen. (Hij is thuis gezelliger dan op school, eigenlijk dus precies andersom) Misschien is ze gewoon op 1 gebied vlot en moet je verder zoeken dan vlot/hb. Kan me voorstellen dat je wil weten waar het vandaan komt.
Met het oog op een vader met adhd, zou ik adhd niet uitsluiten. Ik herken ook een groot deel van wat je aan gedrag omschrijft. Mijn dochter heeft adhd en was vanaf een jaar of 5 bijna onhandelbaar. Alles (werkelijk alles) was een strijd. Op school gedroeg ze zich goed. Wel aanwezig en snel afgeleid, maar geen driftbuien, eerder juist sociaal wenselijk. En dat kwam eruit zodra ze mij op het schoolplein zag staan. Dan betrok letterlijk haar gezicht en was ze klaar om alle spanning die ze op school had opgebouwd eruit te gooien. Het laatste kwam ook deels door haar hechtingsproblematiek (geen fijne combi met adhd ). En hoewel haar biologische moeder nooit getest is, vermoed ik heel sterk dat ze ook adhd heeft. En wat betreft druk zijn: je hebt natuurlijk meerdere types. Mijn dochter heeft het gecombineerde type (hyperactief, impulsief en aandachtstekort). Maar er kan ook alleen sprake zijn van alleen aandachtstekort. En dat omvat uiteindelijk veel meer. Zoals een druk en vol hoofd, en veel chaos. Het kan imo geen kwaad om het eens met een huisarts te bespreken, om hoe dan ook te onderzoeken waar het gedrag vandaan komt. Ik heb zelf de ervaring (en dat hoeft bij jou niet zo te zijn natuurlijk) dat het gedrag van mijn dochter zo veel van me vroeg dat ik tegen overspannenheid aanzat. Ik kreeg overdag niks meer gedaan, omdat ik me aan het ‘opladen’ was voor als ze uit school kwam. En dan hadden we al een ochtend aan ellende achter de rug. Daarbij was het voor mijn dochter dit natuurlijk ook geen doen, zo in de knoop zat ze. En ook al was dat natuurlijk niet meteen over, toen we een diagnose hadden. Het gaf toch wel wat ‘rust’, omdat we me die kennis iets konden gaan doen.
Herkenbaar, alleen is het probleem hier wel ook/vooral op school! Hier verder geen diagnose en inmiddels is mijn zoon een stuk relaxter (niet meer 10x op een dag huilen en minder vaak boos) Bij ons heeft het erg geholpen om te zeggen: als je voelt dat je boos wordt ga dan praten en vragen, ipv huilen en schreeuwen. En ik probeer in elke uit de hand gelopen situatie handvatten te bieden hoe hij iets anders aan kan pakken. daarnaast zijn wij inmiddels weer de baas over de woonkamer. Bij ongewenst of extreem druk gedrag: ik vraag om te stoppen met ...., bij geen verbetering geef ik aan: stoppen met ...., anders ga je op de gang, bij geen verbetering: hup ga maar op de gang. En daar laat ik hem dan 3 uur zitten (grapje) nee daar laat ik hem 5 minuten zitten (begin probeerde hij in die tijd heel erg mijn aandacht te trekken en stout te doen op de gang, dit heb ik genegeerd en inmiddels gebruikt hij de tijd ook om relaxed te worden) methode: geweldloos verzet Er is ook een boek: wat kun je doen als je snel boos bent. Dit is een help en oefenboek voor kinderen en heeft ons ook geholpen: https://www.bol.com/nl/p/wat-kun-je-doen-als-je-te-snel-boos-wordt/1001004006500140/