Ik moet even wat van me afschrijven en vraag me af of andere meiden dit herkennen. Ik heb nu de afgelopen 2 jaar een sterke kinderwens, altijd een beetje onderdrukt omdat ik het ook best wel spannend vind. Vorig jaar rond augustus ben ik gestopt met de pil. In januari begonnen om echt bewust bezig te zijn met zwanger proberen te raken (ook omdat ik dacht, ik moet gewoon eerst even ontpillen en kijken wat me cyclus doet). Nu blijkt dat mijn cyclus een beetje schommelt en wel wat langer kan duren. Ik ben daarom in januari voor mijn eigen geruststelling begonnen met ovulatietesten zodat ik weet wanneer mijn eisprong is, ik hou namelijk van zekerheid.. (lees controlfreak). Ik zit vandaag op 8 DPO dus volgende week is mijn NOD. Dit is dus pas ronde 2! Waar ik nu tegenaan loop is dat iedereen om mij heen kinderen heeft, of zwanger is. Ik merk elke keer dat als iemand zegt ik ben zwanger, of het over hun kindje heeft, het me nogal aangrijpt. Ik ben hartstikke blij voor iedereen om mij heen en ik gun iedereen hun wens in vervulling te laten gaan. Herkenen jullie (ondanks dat je heel blij kan zijn voor de ander) dat je toch ook een soort verdrietig en onzeker word?
Herkenbaar hoor, dit is voor ons ronde 5 en het wordt steeds moeilijker om het los te laten In mijn omgeving zijn er 2 pas bevallen en 2 nu zwanger waaronder mijn schoonzusje en broer.... Het steekt idd een beetje ondanks dat ik het ook iedereen heel erg gun... Mijn broer vraagt weleens wanneer wij nou voor een kindje gaan maar het is te emotioneel voor me om er iets over te zeggen omdat het nog niet is gelukt
Ik denk dat het een hele normale reactie is! Je wilt het heel graag. het is ook niet gek dat je je zo voelt. Ik denk ook dat je er nu meer op let dat het lijkt dat het iedereen nu overkomt en bij jou nog niet. Jouw tijd gaat vast en zeker ook komen
Het is denk ik net zoals je rijbewijs halen, dat je dan ineens overal lesauto's ziet rijden. En zo ook met zwanger worden, je focus ligt daar nu gewoon op en dat is volkomen normaal. Zeker als je wens zo groot is! Ik merkte dat ook een paar maanden terug, ik was pas net bevallen en ik merkte al jaloezie wanneer iemand in onze omgeving een zwangerschap aankondigde. Mijn man voelde dit ook zo.. Wel een duidelijk signaal dat je er voor wilt gaan. Dus het blijft ook denk ik..
Ja heel herkenbaar gevoel hoor. Ik ben zelfs al gezegend met twee kinderen maar met een nog altijd niet vervulde wens voor een derde kindje heb ik dit gevoel ook regelmatig hoor. Ik gun het iedereen maar ik vind het ook heel verdrietig dat het bij ons niet lijkt te lukken.
Zeker herkenbaar! Toen mijn beste vriendin twee jaar geleden vertelde dat ze zwanger was, hebben we samen zitten janken. En ik ben dol op haar kleine meid en gun het haar van harte, maar het is wel heel confronterend en het komt heel dichtbij! Ik wil je dan ook met mijn huidige situatie ook een beetje hoop geven. Zelfs met mijn medische onmogelijkheden, is het na 2,5 jaar toch gelukt. De wonderen zijn de wereld nog niet uit Liefs!
Heel normaal wat je voelt. Je bent echt niet raar, haatdragend of wat dan ook voor negatiefs. Ik denk dat velen van ons hier dit gevoel herkennen. Voordat ik zwanger was van mijn dochter heb ik ook vaak gehuild. Iedere keer als iemand de zwangerschap aankondigde, vooral de oeps baby’s ben zelfs een keer een eetcafé uit gelopen, omdat naast me een vrouw met een pasgeboren baby en haar familie heel gelukkig zaten te zijn. Ik gun het iedereen, maar het maakte me ook vreselijk verdrietig. Frustratie en oneerlijkheid. Maar houd moed, ook jij komt aan de beurt!
Ja het is gek.. ben pas in ronde 2 maar in me hoofd al echt wel langer bezig met een kinderwens dus dat geeft nogal een vertekend beeld. Nu is een vriendin van mij zwanger en weet niet of ze het wilt houden, ondanks ze er ook al heel lang mee bezig is begon ze de laatste maand sterk te twijfelen. En ja... toen pats boem hartstikke zwanger. Ik heb haar gezegd doe waar jij je het beste bij voelt en zal niet anders naar je kijken of oordelen, maar hoe apart kan het allemaal lopen hè...
Dat is een hele normale reactie hoor! Hier had ik het zelf als er iemand op visite kwam, dan bekroop mij het gevoel dat ze vast met een reden kwamen. En dat maakte me altijd nerveus. Zelfs nu we geen kinderwens meer hebben voel ik altijd nog ‘iets’ als iemand een aankondiging doet. Ik had het zelf namelijk ook heel graag nog een kindje gehad en het is niet gelukt dus dat blijft een beetje moeilijk. Ik gun het iedereen maar had het mezelf ook heel erg gegund.