Echt waar? Hm. Ik dacht dat het een stukje hoger lag. Volgens maakt het ook erg uit in welke omgeving je woont mbt lonen en lasten. Zo liggen beiden in de randstad bijvoorbeeld hoger dan in het topje van het hoge noorden. Verder ben ik het wel eens met dat je leeft naar wat je hebt. Zo hebben wij het nu stukken breder dan toen wij beiden net onze eerste baan hadden of daarvoor toen we nog studeerden. Toen woonden we bijv ook in een gehuurde studio en waren onze lasten stukken lager. Ook toen kwamen wij prima uit en hebben we nooit geldzorgen gehad. Maar het is natuurlijk wel zo dat je uitgavenpatroon verandert naarmate je meer te besteden hebt. Je hebt dan niet alleen meer lasten (door andere woon- en leefsituatie), maar besteedt je inkomen toch ook gewoon anders?
Nou, dat is dus bij ons niet zo. Ik geloof echt dat dit vooral het geval is bij mensen die toch al makkelijk geld uitgeven. Wij kopen nog steeds tweedehands, eten nog steeds weinig vlees en gaan nog steeds zuinig om met grondstoffen. Ik zou ook niet weten waarom ik bv de vervuilende kledingindustrie ineens zou moeten spekken, alleen maar omdat het nu "kan". Uiteten gaan vinden we ook nog steeds niks aan. Oh, en wij zijn bewust kleiner gaan wonen. Je hoort vaak dat hoe meer geld er is, hoe groter de woningen worden maar dat was hier juist andersom.
Dat kan, maar is niet automatisch zo. Wij kiezen er bewust voor om nu niet groter te gaan wonen, houden onze maandlasten zo laag mogelijk, zodat we op een zo'n laag mogelijk inkomen zouden kunnen leven. Het idee om alles te baseren op je maximale inkomen (zeker ook als tweeverdieners) vind ik helemaal niks. En ik geef zeker af en toe wat uit, maar dat kan ook, omdat we de lasten zo laag mogelijk willen houden.
Ah oke, maar ik ben het hier niet mee eens Want anders wonen, betekent ook andere lasten en andere verzekeringen. Maar ook onderhoud aan je huis etc. Ook doen wij bijv heel anders boodschappen met 2/3 kinderen dan toen wij nog samen waren. Geldt ook voor vakanties. Denk ook aan de normale dingen die we kopen. Dat is wel heel anders dan 10 jaar geleden. We kopen nu minder impulsief (we kopen wel veel, dat wel, maar denken er over het algemeen wel beter over na). Dat bedoel ik
Oh nee helemaal mee eens. Dat hebben wij ook absoluut niet gedaan qua hypotheek. Zeer onverstandig ook, want je weet nooit hoe het in de toekomst loopt en of een van ons bijv misschien minder moet/wil gaan werken! Nooit in de top van je hypo gaan zitten
Ik werk met spaarpotjes in de app. Vaste lasten, tanken, eigen bijdrage zorg, eigen bijdrage kdv, kinderen spaar, onvoorzienbare uitgave. Van het gehele geld zet ik x bedrag om van te leven en de rest verdeel ik in de potjes.Dan houdt ik nog spaargeld over. Als de eigen bijdrage potjes vol zijn spek ik die niet hoger op. Dus 2x 385 euro en dan klaar met sparen daar en meer in de eigen pot. Nu kan dat met 2 goede banen. Toen ik huishoudelijk hulp was hebben we alles moeten omdraaien. Ik weet dus hoe zwaar het kan zijn.
Wij sparen aan het begin van het salaris een klein bedrag en hebben de rest van de maand een ruime pot om uit te geven. Maar wij leven niet luxe en onze maandelijkse hypotheeklasten zijn door stijging salarissen en aflossing ca 15% van het maandinkomen. We houden elke maand daarom erg veel over. Ik merk dat ik nu wel steeds meer mijn grens voor de prijs van een kledingstuk op aan het schuiven ben. Niet dat ik veel kleding koop, maar als ik het koop, mag bijv een broek wel 100 euro zijn en een trui ook, een blouse 80. 'Vroeger' lagen die bedragen op de helft. Voor meubels hoef ik ook niet naar de Ikea of Leen Bakker.
Ja, Ik spaar in doelen, een doel voor de kinderen, doel voor de boodschappen en onvoorziene uitgaven, en een doel voor leuke dingen en een ander potje voor een reis. Ik wil heel graag naar Amerika wanneer het weer mogelijk is. Dus dat is een vooruitzicht. Wat we ook doen is een keer per maand een kar boodschappen geven aan onze buren. Zij hebben het niet gemakkelijk dus daar geven we €100/€130 aan uit.
Heb het speciaal opgezocht mijn man verdiend overigens boven modaal en ik ver ver ver beneden modaal. Ik ben wel enorm zuinig en heb overal een budget voor. Behalve voor kleding voor de kinderen want daar kan ik echt honderden euro’s aan uitgeven
Hier eigenlijk ook wel zo. Wij kijken ook niet naar wat we kunnen kopen of uitgeven maar naar wat we willen uitgeven. Wij kunnen makkelijk een hoop geld uitgeven aan vakantie maar toch doen we dit niet. Ik kan makkelijk voor iederen binnen het gezin overmatig shoppen en merkjes kopen maar ik doe dat niet. Ik koop voor de jongste heel vaak leuke 2de hands spullen en ga gewoon naar c&a, h&m of andere ketens. De grootste aanpassing is hier dat ik altijd maar minder ga werken. En dat vinden wij de grootste luxe. Sparen ( in mijn ogen best veel per jaar) , halftijds werken( Belgische vrouwen werken vaak ook gewoon voltijds), geen opvang nodig voor de kinderen, ....
Hier hetzelfde. We gaan volgend jaar naar een camping die verschillende stacaravans aanbiedt: van basic tot erg luxe. Die laatste kunnen we prima betalen, maar die basic staat als enige aan een autovrij straatje en ziet er gewoon gezellig uit. Grotere kans op kinderen in het straatje. 800 euro per week, hoogseizoen.
Hier precies zo en dat vind ik heel wat meer waard dan veel materialistische dingen. Als het aan mij lag zou man ook nog een dag minder werken, maar dat wil hij niet
Nou ik geef ook niet uit om maar uit te geven, maar ik kan wel veel bedenken dat ik nu makkelijker doe dan toen we veel minder te besteden hadden. Toch maar even een zakje paaseitjes mee, geen zin om te koken, dan halen we een keer wat. En dat is dan niet 3 keer per week, maar zeker elke maand wel een keer. Wat dus echt niet ging voorheen. Maar toen miste ik dat ook niet. Het kon gewoon niet, klaar. Nu het wel kan vind ik het dus wel leuk. Dus ja, wij geven wel meer uit naarmate we meer te besteden hebben
Ja hier precies hetzelfde. Ik ging ook steeds minder werken naarmate we meer verdienden. Maar minder wil mijn man ook niet. In zijn werk is dat ook niet zo standaard, en hij vind dat een goede reden om dan maar niet te minderen . Mogelijk gaan we het wel zo regelen dat ie eerder kan stoppen.
Ja hier is dat ook een beetje andersom gegaan. Ik werkte natuurlijk wel altijd, dus waar wij voorheen 3x afhaalden, doen we dat nu 1 (soms 2) keer. En vreemd genoeg sparen we meer dan toen ik nog werkte.
Dat ook, ja, om ons heen veel mensen die hypotheken afsluiten op beide salarissen. Wij hebben een huis gekocht op 2/3 van mijn mans salaris. Ik heb nu ook een baan en merk dat we wel wat ruimer in de broek zijn gaan zitten.(figuurlijk dan, letterlijk is het eigenlijk het tegenovergestelde ) Dus, sinds ik een baan heb kan er meer gespaard worden, maar ook bij ons weleens een maand dat de auto een reparatie nodig heeft, de oven het begeeft, een bril kapot gaat etc.etc.
Hier zit ik niet in de hypotheek mee hoor en we konden nog aardig wat meer lenen, maar ik werd dan misselijk van het maandbedrag. Dus dat ging hem niet worden. Ik had een bedrag in mijn hoofd, daar hebben we de maximale koopprijs aan vastgebonden. Ik ben wel het typ..we leven nu! Ik rag alles er doorheen en mijn man heeft het stuk “later” afgedekt Als hij mij meer geld geeft, maak ik meer op. Mijn moeder zag meteen toen ik 7 jaar oud was, dat het nooit wat ging worden Zo lang je maar geen grote schulden hebt naast studie en/of huis.....doen wat je fijn vindt
Herkenbaar, ik heb ook eerder een maximaal maandbedrag (maar daar zitten we dan ook aan )dan wat we evt. kunnen krijgen aan hypotheek.
Maar ik snap het op zich wel in deze markt dat er hogere hypotheken weer worden afgesloten (op beide salarissen) want waar vind je nog een huis voor Jan modaal? Want ja, wij hebben dus een hypotheek op 1 inkomen, maar wel de luxe dat we en een hoog inkomen hebben en iets overwaarde uit ons vorige huis mee konden nemen. Als starter (met een startersalaris vaak) kom je er gewoon niet meer tussen. Edit: en huren, hier is een wachtlijst van minimaal 8 jaar, dus dan ben je ook minstens 26 voordat je aan een huis kan komen (toen was ik al zwanger van nr 2) ..