Thanks! Ben benieuwd hoe het op school gaat en in hoeverre het van invloed is op prestaties. Want verbaal rond 90 (bij ons) lijkt me dat bv havo er niet in zit, maar met een deel van het iq rond 130+ lijkt me ook dat een lager schooltype niet passend is. Of zou t een het ander toch wat kunnen opheffen?
Gemiddeld is t bij zoon trouwens 120, maar die score mag niet gebruikt worden vanwege de verschillen...
@Olifantje1991 Ik herken heel erg wat je schrijft, mijn zoon heeft ook zo'n voorsprong maar ook dat andere, van veel structuur enzo nodig hebben. Wij liepen in groep 3 wel vast, als in, hij wilde niet meer naar school. Onderzoeken gedaan, autisme niveau 2 en een hoge intelligentie (maar niet goed te duiden omdat hij niet meewerkte aan de test). Wil niet zeggen dat dit bij jullie ook zo is, maar wat ik wilde zeggen is dat er nu wel na de diagnose toch ineens nog een stuk meer mogelijk is op school. Meer begeleiding, meer rust en structuur, meer begrip. Mocht je je zorgen blijven maken, dan zou ik er wel achteraan gaan. Het is fijn om op een vroeg punt in de basisschool al meer duidelijkheid te hebben.
Mijn zoon is van 2014 en zit in groep drie. Wat jij noemt aan zorgen vind ik wel herkenbaar. Ik denk dat het naast de score ook erg afhankelijk is van de inzet. Het is verleidelijk om meer aandacht te besteden aan dingen die beter gaan. Deze jonkies zijn nog niet zo lang aan het lezen. Ik vraag mij daarom af hoeveel er nog kan veranderen met de juiste middelen en inzet. Ik ben daarom vaak op zoek naar dingen die mijn zoon hopelijk leuk genoeg vindt om meer kilometers te maken. (Ik zit nu te overwegen om een abonnement op de zo zit dat te nemen). Dat gezegd hebbende heb ik zelf ook een scheef profiel waarbij verbaal niet mijn ding is. Voornamelijk de verwerking van taal en een gebrek aan concentratie bij het lezen. Vroeger ging schrijven mij slecht af, maar dat is beter geworden. Ik heb een propedeuse (daarna gestopt om andere reden dan profiel). Er zijn technieken die je jezelf aan kan leren om bijvoorbeeld de tekst in te korten. Een markeerstift was onmisbaar voor mij en het hielp om niet alleen te lezen, maar ook de belangrijke punten met de hand op te schrijven.
Dankjewel voor je uitgebreide reactie! Een abonnement op Zo Zit Dat hebben we hier ook. Voor dochter fantastisch, maar zoon heeft nog weinig interesse. Hij las al in groep 2, dus had t niet helemaal zien aankomen. Maar lezen is natuurlijk ook een technisch kunstje en hij leest niet echt voor z'n plezier. We hopen dat de interesse voor zijn omgeving en hiermee ook meer begrip nog komt. Goed om te horen dat je ook wat trucjes hebt om toe te passen om te helpen verbale info te verwerken.
Ik herken het wel van mezelf. Ben nooit getest dus geen idee of ik ook een disharmonisch profiel heb. Maar wel m’n altijd hoge scores op rekenen en spelling. (En wiskunde, scheikunde en natuurkunde op de middelbare school) Altijd ‘slechte’ scores op begrijpend lezen vergeleken de rest van m’n cijfers. Maar nooit heeft iemand gedacht dat ik daar wat mee moest op de basisschool. Op de middelbare school voor ongeveer al m’n leestoetsen in elke taal onvoldoende gehaald, wat ik weer compenseerde met spelling en woordjes leren. Geschiedenis was niet mijn ding. Kon niks met die teksten. Natuurkunde scheikunde en wiskunde heb ik op hoogste niveau vwo gedaan. Engels kwam ik door m’n 3 op m’n tekst uit op een 4,5 op m’n eindlijst. En toch geslaagd. Zo in het tweede jaar van de universiteit begon ik door te krijgen hoe je een tekst moest lezen. Ik las altijd heel veel boeken, ben gek op lezen. Ik wou dat ik eerder had geleerd hoe ik met teksten om moest gaan. Maar heb dus wel een universitair diploma gehaald. Ondanks m’n problemen met begrijpend lezen.
Ik zei toevallig van de week tegen iemand. Ik heb bij hem al zo vaak aan m'n opvoeding getwijfeld, sommige dingen waren zo'n strubbeling en nu hij ouder wordt leer ik hem steeds beter kennen en leren we steeds beter communiceren met elkaar. Vroeger explodeerde hij gewoon en kon ik er weinig meer mee beginnen, inmiddels is het soms alleen nog een paar tranen, maar daarna een diepe zucht en dan probeert hij uit te leggen wat het probleem is. Hier vond hij thuisonderwijs ook heel prettig en ik zag ook dat wat hij aangeboden kreeg voor hem niet uitdagend genoeg was. Toen hij weer uitdaging kreeg ging het weer beter en inderdaad veel minder prikkels. Wat fijn dat het bij jouw dochter nu ook beter gaat, in dat opzicht is de lockdown wel 'fijn', je ziet veel meer van je kind en gaat ze beter begrijpen. En wat jij zegt is ook zo, als het nu rustig is en het gaat goed, is het ook belangrijk daarvan te genieten, wij laten het voor nu denk ik ook even zo, tenzij hij op korte termijn weer het plezier in school kwijt raakt, maar dat verwacht ik eerlijk gezegd niet.
'Fijn' wat herkenning ook. Ik heb hier ook al wel eens gedacht dat het wellicht een combinatie ook zou kunnen zijn. Moet zeggen dat hier op school al best wel veel mogelijk is wat betreft het aanbieden van ander werk etc enz, maar ik mis inderdaad ergens wel dat hij soms even 1 op 1 begeleiding krijgt, maar ik heb geen idee of ik dan teveel verwacht? Ik wil het voor nu nog even aankijken, maar mochten er op korte termijn weer problemen opspelen, dan gaan we eens verder kijken. Via welke weg hebben jullie de onderzoeken gedaan?
Dat is nog eens bemoedigend!! Dankjewel, doet me echt goed. Superfijn om te lezen. Geeft hoop dat met hulp en compenseren nog ruim mogelijkheden zijn.
Fijn dat bij je zoon de buien ook minder heftig worden. Het is voor henzelf ook een zoektocht natuurlijk (en zelfs als volwassene leer je nog zoveel dingen over je eigen innerlijk). En wat je zegt klopt wel, door het thuiswerk en onze terugkoppeling naar de leerkracht over het niveau voelen ze zich meer gezien en gesteund natuurlijk. Bij ons wilde school in de eerste lockdown ook geen werk op eigen niveau aanbieden, vreselijk frustrerend! Tweede schoolsluiting was dat veel beter geregeld gelukkig.
@botervliegje Als je googelt op ‘hoogbegaafd en begrijpend lezen’ kom je veel artikelen tegen waarin beschreven staat waarom hb-ers daar moeite mee hebben. Dus het is helemaal niet zo gek dat ze daar slecht op scoren. Voor de beeldvorming: Ik ben uhb getest en heb vroeger altijd bijles gehad in begrijpend lezen, waarna ik het nog niet kon zoals ze het van mij verwachtten op school. Ik heb met gemak mijn hbo-diploma gehaald en had ook prima naar de universiteit gekund, maar dat wilde ik niet, ik wilde gaan werken.
Die echte 1-op-1 begeleiding werd hier pas geregeld na de diagnose, dat zal een budget kwestie zijn denk ik. Wij hadden samen met school een hulpvraag en hebben een verwijzing van de huisarts gekregen. Ook een IQ test zat bij de onderzoeken, dit is vergoed door de gemeente als ik het goed begrijp. Ik ben nog helemaal gelukkig over hoe het loopt hoor. Hij loopt (zeker op taalgebied) héél erg voor en let daarom absoluut niet op bij bijvoorbeeld de uitleg van de spellingregels. Bij rekenen gebruikt hij ook eigen methoden in plaats van de technieken die school hem wil aanleren. Hij ziet er het nut niet van in om zijn werk en toetsen te maken. Maar het gaat wel een ietsje beter met de 1-op-1. Ik zou het bij jullie goed in de gaten houden, vooral of hij nog wel met een beetje plezier naar school gaat.
Ja dat denk ik ook wel inderdaad, hij gaat wel elke maandagmiddag naar de plusklas, dat vind hij erg leuk. Hij is de enige van groep 3, maar de kinderen uit groep 4 die gaan nemen hem leuk op sleeptouw en helpen hem als het nodig is. Hier was nu de eerste citotoets van rekenen ook niet heel goed gemaakt. De juf zei, ik had verwacht dat hij hem foutloos zou maken, maar bij de redactiesommen (verhaaltjes) is hij de mist in gegaan lijkt het. Dus ze gaat vandaag samen met hem zitten om te kijken of ze kan achterhalen waar het verkeerd gaat. Maar als ik hierboven lees zou dat dus niet eens heel onlogisch zijn wanneer hij wat slimmer is. Hij neemt alles ook erg letterlijk altijd. Het blad met gewoon allemaal duidelijke sommen erop had hij wel erg goed gemaakt, maar door de fouten in de redactiesommen scoorde hij nu dus als een gemiddelde groep 3 leerling. Aan de hand hiervan gaat de juf kijken of ze inderdaad meer energie moet steken in de juiste manieren van rekenen, ook al kan hij ook al prima groep 4 sommen maken. Ben het wel met haar eens dat het belangrijk is om de basis goed te leggen. Maar bij hem moet je dan dus gewoon even kort en duidelijk uitleggen waarom het zo moet en niet 3 maanden lang gaan oefenen met splitsen van getallen onder de 10 of 20. Dus ben benieuwd.
Kan hij het splitsen van 10 al zonder te rekenen? Mijn middelste is bezig met optellen en aftrekken tm 100. Maar hij moet echt nog aandacht besteden aan het automatiseren van het splitsen van lage getallen zodat hij niet gaat tellen. Dat is voor mij ook één van de redenen waarom ik hem graag volgend jaar in groep 3 wil hebben. Ik ben bang dat hij daar echt geen zin meer in heeft als hij nog langer dan een jaar moet wachten. Mijn oudste scoorde ook lager dan verwacht op rekenen (net een fractie onder de ondergrens van I). Met droge sommen doet hij het veel beter. Ik dacht dat het kwam door zijn taalverwerking. Maar zo te lezen is het zonder dat ook niet vreemd. De stippen zaten zo in elkaar dat ik gevraagd heb of hij toch gezien kon worden als I omdat ik thuis al merkte dat hij zich ging vervelen met rekenen. Ik begreep dat de sommen vanaf groep 5 droger zouden worden. Ik weet niet of dat op elke school zo is.
Ik weet niet of je vraag bedoeld wat voor mij, maar reageer toch even. Ja splitsen van getallen onder de 10 of 20 zit er al maanden in bij hem, daarom is het zo frustrerend voor hem dat hij het steeds moest blijven doen. Dit zijn bijv ook dingen die de juf nu voor hem gaat skippen en dan mag hij dus uit z'n plusboekjes gaan werken, volgens mij heten die boekjes 'sprinter' en 'stenvert'? Vorige week mocht hij bijv. een mindmap maken over kwallen. Kreeg hij zo'n info boekje over kwallen en daarbij een opdrachtenblad wat hij dan moest maken. Kind was helemaal blij dat hij iets geleerd had. Hier doet hij sommen tot de 100 ook uit z'n hoofd en is nu dus bezig met de tafels (ook al wordt dat dus nog niet aangeboden). Hij kent inmiddels de tafels van 1,2,3,5 en 10, die zitten er echt in, hoeft hij amper meer over na te denken. De andere tafels komt hij ook wel uit, maar moet daar nog wel wat langer over nadenken en optellen etc. Lastig ook voor jullie en moeilijk te zeggen waar je goed aan doet. Onze zoon zit sociaal gezien wel echt op zijn plek in groep 3, hij wordt ook pas in juni 7 dus voelt het voor ons gewoon het beste om hem nu in de klas te laten waar hij zit, in groep 4 zitten wat drukke jongens die zo over hem heen walsen en waar hij nog niet tegenop gewassen is. Ben bang dat hij zich daardoor ongelukkiger gaat voelen dan hij nu is. Daarbij pikt hij alles super snel op, dus de juf zei ook, stel je zou hem nu een klas over laten slaan, dan moet je toch extra werk blijven aanbieden omdat hij altijd sneller zal zijn dan de rest, dus waarom dat dan niet gewoon blijven doen in de klas die voor hem vertrouwd is. Waar anderen uitleg een paar keer nodig hebben is bij hem na 1 of hooguit 2x duidelijk wat de bedoeling is. Hij snapt bijv. ook niet waarom sommige kinderen nog niet weten welk woord je met de 'f' schrijft en wel woord met de 'v'. Hij ziet woorden 1x, weet met welke letter je het schrijft en dat zit dan in z'n hoofd. Hij wil dus 7,8,9-letterwoorden leren schrijven, daarin zit voor hem de uitdaging. Niet in woorden zoals: vaas, fiets enz... Dus vandaar nu dictee van groep 4, dan moet hij hopelijk al iets meer nadenken.
Super zeg! Dankjewel voor je reactie. We komen er hier dus redelijk op tijd achter. We gaan maar eens kijken wat we kunnen doen om hem te helpen met verbaal begrip en even stap voor stap kijken hoe t gaat. Binnenkort ook een taalkundig onderzoek bij logopedist.
Wat toevallig, (of niet) mijn zoon maakte ook de cito toets rekenen steeds niet erg goed! Hij mocht ze nu op een andere manier maken en nu heeft hij voor het eerst op alle toetsen die bovengemiddelde score die wij al verwachtten. En nu gaan ze kijken voor extra uitdaging voor hem, het zal me benieuwen. Ik denk niet dat mijn zoon het type is om ineens enthousiast te gaan werken als er moeilijker werk wordt voorgelegd. Hij wil alleen zijn eigen ding doen, dat is bij ons echt het autisme dat hem in de weg zit. Ik vond nog een plaatje terug van toen hij nèt in groep 3 zat en de rest van de groep het woord "vis" aan het leren was geloof ik: Hij zit gewoon met zijn hoofd echt ergens anders dan de rest van de klas. We hebben nog steeds erg veel lol om het woord "stoomtrien" trouwens.
Had mijn zoon ook hoor met cito rekenen. Je hebt 10 potloden, 3 ervan zijn groen. Hoeveel blauwe potloden heb je. Mijn zoon kon daar dus geen antwoord op geven want nergens staat dat er alleen groene en blauwe potloden zijn. Dus tussen de overgebleven 7 hadden ook rode, paarse, gele potloden kunnen zitten
Is toch ook gewoon een vreselijk stomme vraag...? Heerlijk als kinderen verder nadenken dan hun neus lang is. Maar je moet als leerkracht wel de moeite nemen om met zo'n kind in gesprek te gaan om er achter te komen wat er gebeurd is. Je voorbeeld doet me denken aan een jongetje in één van mijn eerste stages: een leerkracht vroeg aan hem wat de kans was dat de zon zou schijnen als er 30% kans op regen voorspelt was. Hij staarde haar glazig aan. Pas toen ik de vraag herformuleerde, naar hoeveel procent kans er was dat het droog zou zijn, gaf hij direct (het goede ) antwoord. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik dit soort dingen altijd foutloos aanpak, want dat denk ik zeker niet, ik wil er alleen mee aangeven dat deze situatie me inzicht heeft gegeven in dat sommige vragen gewoon niet kloppen.