Er is wel evidentie voor, maar goed. Je mag jouw mening erover hebben en boos zijn en mijn visie kort door de bocht vinden. Eveneens dat ik mezelf er niet voor hoef te verdedigen. Ik sta achter de visie en de methode waarmee ik met BPS werk, ik zie dat ik mijn werk goed doe door de resultaten die ik met cliënten boek. Ik zal je bericht weghalen met gevoelige informatie, ik wist niet dat je het had aangepast.
@siriel wat ontzettend goed dat je het gesprek met je zoon bent aangegaan en vanuit zijn verhaal/optiek bent gaan praten. Wat lijkt me dit een ontzettend lastige situatie zo. Je wilt het allerbeste voor je kind maar ook je kind niet alles verbieden en je kind zijn eigen keuze laten maken
Ik snap suus1983 wel. Het kan best zo zijn dat ouders daar een rol in spelen (zou het zelfs raar vinden als dat niet zo was) maar het is de toon die de muziek maakt in dit geval. Jouw stelligheid en de manier waarop je dit beschreef stuitte mij ook tegen de borst. Vast niet zo bedoeld maar ik las ook "het ligt aan de ouders dat een kind zo is "punt". En dat vind ik.van een professional ook niet heel chic om dat zo te zeggen.
@siriel: klinkt inderdaad als een goed gesprek. Goed dat je zoon er vooral zelf over nagedacht heeft, met jullie hulp. Volgens mij hebben jullie een lieve en verstandige jongeman opgevoed.
Het was niet mijn bedoeling om het zo stellig neer te zetten. Ik kan het helaas niet meer aanpassen, maar ik bedoel meer - ook door de reactie die ze geven op haar problematiek - dat ze niet echt liefdevol op haar reageren.
@Chechi ik vind het als proffesional ook jammer dat het er zo stellig stond. Bps is een combo van nature als nurture. Gelukkig zijn we het al lang verlaten in de psychiaterie dat het de schuld van de ouders is. Goed wel dat je de nuance aangeeft tussen de ernst. @siriel onthoud idd wat je hier leest vaak de meest ernstige zijn en dat dit niet meteen hoeft te betekenen dat dit ook voor dit meisje geld. Je zou het ook positief kunnen kijken ze woont begeleid krijgt behandeling en is nog jong. Waarmee je dan de stap kan zien de patronen die ze heeft zijn nog niet zo diep ingesleten dat er mogelijk verandering mogelijk is. Verder gewoon denk ik kijken wat je zoon nodig heeft en hem misschien ook wat begrenzen in zijn gedrag. Bijv het bellen of minder vrienden zien, uitleggen dat dit juist ook misschien goed voor haar is. Dat ook al is hij er niet altijd hij ook weer terug komt, net zoals verlatingsangst bij kleine kinderen. Ik vind je echt een lieve moeder hoe je dit allemaal oppakt!
Ik kan helaas het bericht niet meer aanpassen, want de stelligheid was niet mijn bedoeling in zijn algemeen voor alle bps. Het was vooral als reactie op de opmerking van haar ouders dat ze haar gedrag aandacht vragen vinden. Dat op zichzelf is al een typische invaliderende opmerking die niet van hele prettige emotionele benadering getuigd, omdat ze daarmee compleet voorbij gaan aan haar emotionele beleving. Dus nogmaals voor iedereen: het was niet mijn bedoeling om zo stellig te zijn. Excuses als ik mensen tegen de borst heb gestoten hiermee.
De vraag is natuurlijk wat ze precies gezegd hebben. En in welke context. Daarbij kan iemand natuurlijk ook manipulerend gedrag laten zien.
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar hij is 17. Jouw wil is nog wet. Ik kan bijna niet geloven dat ik of all people dit zeg, maar als mijn zoon in deze situatie zat, zou ik hem verbieden dit meisje te zien.
Ik denk niet dat dit bedoelt is om de schuld bij de ouders te leggen. Volgens mij bedoeld ze dat de gevoelens dusdanig complex zijn dat de ouders niet altijd weten welke reactie helpend is en welke niet. @praten met de groepsleiding. Dan zou ik eerst uitzoeken welke leiding haar het beste begrijpt. Wie zij het meeste vertrouwd.
Met alle risico's van dien. Mijn schoonmoeder heeft destijds iets met dezelfde strekking gezegd. Nu ziet hij zijn moeder nauwelijks meer.
Tenzij je hem elke dag naar school brengt en weer ophaalt en hem verder in huis opsluit lijkt me dit onmogelijk. Mijn ouders hebben me toen ik 12 was ook omgang met bepaalde kinderen verboden. Die zag ik toch heel regelmatig, alleen hingen we dan op straat in plaats van dat ik was waar m'n ouders dachten dat ik was. Ik denk dat je hier alleen maar mee bereikt dat je nog minder grip op je kind hebt.
Lastig en best heftig voor een 17 jarige, blijf vooral praten met hem. Ik ken er ook een met borderline daar word je niet vrolijk van
Dan toch even eerst lezen ipv oordelen. Hij is over een paar weken 18. Verbieden heeft écht totaal geen zin, en is ook héél kortzichtig natuurlijk. Dan gaat hij over 2 weken lekker zn gangetje en heb ik een breuk veroorzaakt tussen ons die misschien niet meer te lijmen is. Ik heb genoeg meegemaakt in mijn leven om te weten dat dát averechts werkt. Hét zal vast niet de eerste en laatste persoon in zijn leven zijn die ik liever niet naast hem zou hebben misschien. Dus beter kan je de situatie goed benaderen, begeleiden en in gesprek blijven en zijn en onze gedachten met elkaar bespreken. Iedereen voed zijn of haar kind op eigen manier op, maar om meteen te verbieden...?! Hij is dolverliefd dat ga ik niet op die manier stukmaken. Hij is open en eerlijk en ziet de ernst van de situatie écht wel in. Maar hij wil haar niet direct aan de kant zetten omdat ze toevallig een heftige ziekte heeft. Ik denk dat hij het fijn vindt dat hij zelf zijn weg daarin mag vinden. En hij loopt gelukkig niet in 7sloten tegelijk. Als hij ergens mee zit of hulp nodig heeft zijn wij de eerste die het weten, dat weet ik zeker.
Dankjewel!♡ Het is idd geen gemakkelijk situatie, en je wil altijd het allerbeste voor je kind. Hij moet ook (met bijna 18) zijn eigen keuze en eventuele fouten mogen maken. Ik ben héél blij dat hij zo open en eerlijk is en hij het toelaat dat wij hem daar in een helpende hand kunnen bieden.
Daar kan ik 100% achter staan. Ik kan me heel erg voorstellen dat ouders het op een gegeven moment ook niet meer weten. Maar dat heeft niets met niet liefdevol zijn te maken. Volgens mij las ik hier ergens dat vader met een burn out thuis zit (maar misschien ging dat om een ander verhaal dat weet ik niet meer) Dus er zal vast meer aan de hand zijn.
Super krachtig dat jij dit zo aangaat, en wat heb je een prachtige zoon op de wereld gezet en gevormd. Ik hoop dat ik dezelfde band met mijn zoons krijg later!