Nu 6w5d, moe! Af en toe nog duizelig en verder zga nergens last van. Wat me dan ook meteen mega onzeker maakt! Over 6 dagen pas de 1e echo. En jij?
Ja, dat snap ik wel! nog eventjes voor jou.. Ik heb volgende week dinsdag echo, het schiet voor mijn gevoel wel op. Wat je zegt herken ik wel, ben ook erg moe, maar ook weeïg op de maag. Hoop dat het zo blijft en niet extreem misselijk. Ben namelijk aan het solliciteren.. maakt het allemaal nog spannender.
Ik ook dinsdag Daarna een avonddienst dus ik hoop echt op goed nieuws want ik heb het nog tegen niemand verteld! daar willen we allebei echt mee wachten tot na de 1e echo. Mijn werk ligt ik kort na de echo in, (werk op een agressiegroep ghz) familie etc echt pas rond de 12 weken na de nipt test. Ja dat weeïge gevoel herken ik ook wel, tis vooral dat ik nu optijd moet eten anders idd dat gevoel.
nou ik voel me ook wel prima nog. Af en toe wat weeig, 'smorgens moe na het ontbijt, dan zou ik wel op de bank willen blijven liggen. Als dat kan doe ik dat maar als ik iets ga doen voel ik me eigenlijk beter ha ha. Soms een beetje bandenpijn bij hoesten of zo. De stress voor een echo heb ik niet en ik krijg ook wel zelf steeds meer vertrouwen dat het helemaal goed gaat lopen. En als niet dan zie ik dat vanzelf. Als ik lees dat een vroege echo gerust moet stellen en dan uitpakt in veel onzekerheid dan ben ik heel blij met mijn keuze. Soms ben ik ook wel nieuwsgierig en vooral dan of alles "goed" is. Niet of ik nu een miskraam krijg of niet, dat zal ik vanzelf merken maar vooral of er geen afwijkingen zullen zijn waarvan het handig was dat van te voren te weten. Maar goed, als mijn gevoel dat zegt tegen die tijd zal ik een 20 weken echo niet uitsluiten.
Ik denk daarnaast dat ik ook iets verder ben dan als ik reken met de eerste dag van mijn laatste menstruatie. Die was namelijk op een zondag maar ik weet heel erg zeker dat 2 april de enige en laatste keer was dat we hebben gevreeen voor de eisprong. Ik was de cyclus ervoor ook in elk geval 3 dagen te laat (maar wel al aan het vloeien, heel ligt dus telt niet in mijn ogen als menstruatie, meer zo voor gepruttel maar dat dan een week...) Dus ik denk eigenlijk dat ik niet 6.3 ben maar 6.6, scheelt toch weer 3 dagen hihi.
Hier vanmorgen ook een goeie echo gehad! Heel fijn! Mooi kloppend hartje en al beginnende armpjes en beentjes. Zo mooi! . Wel flinke cystes van de punctie nog, die voel ik ook nog wel maar die kunnen behalve pijnlijk zijn niet zoveel kwaad. Volgende week mag ik weer! Dan ben ik ook m'n missed abortion termijn voorbij en dan kan ik hopelijk weer goed op n gevoel vertrouwen. Verder ben ik vooral moe en veel misselijk. Hou het spugen nog wel redelijk in controle gelukkig.
Ik ben misselijk als ik niet snel genoeg eet, maar aan de andere kant ook weinig eetlust. En heel moe. Vooral pijnlijke vermoeide spieren. Is dat herkenbaar voor iemand?
Wel erg fijn dat je die stress niet hebt voor een echo en zoveel vertrouwen hebt, bewonderenswaardig in deze tijd, waar je wel alles kan gaan controleren.
@mamavaneenengeltje ik hoop dat je zondag een mooie echo hebt die jou dan weer wat meer geruststelt Mama’s met een goeie echo, gefeliciteerd Met mij gaat het goed. Ben wel wat vermoeider als normaal maar gelukkig tot nu toe weer niet misselijk (zeiden gelijk allebei nou dat is dat vast weer een meisje). Mijn moeder was bij mij ook niet misselijk maar bij mijn broer weer wel en ik de vorige 2 keren ook niet misselijk en zijn beide meisjes. Nu op naar 19 april en 10 mei
Hoi dames, weer een berichtje van mij. Het lukt me nog niet goed om continu mee te schrijven, maar lees wel alles mee. heel veel sterkte voor degene die geen goeie echo hebben ik heb volgende week donderdag mij eerste echo. Ik ben dan 8+1 vind het echt weer spannend! Voel me wel misselijk, vorige 2 zwangerschappen geen last van gehad (2 jongens) Heb nu dus een lichte vermoeden dat het een meisje is ik heb vanmiddag een sollicitatie gesprek. Ik werk nu in een hotel (ontbijt medewerker) en heb nu gesolliciteerd naar balie medewerkster bij een tandarts iets heel anders, maar wil graag de horeca uit. Hoop zo dat het iets is, maar voel me gelijk ook “schuldig” ofzo ik lees ook overal dat je al langsaam aan verschil gaat merken in je broeken, dat ze niet meer fijn zullen zitten. Zelf heb ik daar nog geen last van (maakt me gelijk weer onzeker) heb ook wel een beetje overgewicht, dus dat zal ook wel meespelen.
Herken je gevoel helemaal, wat mij wel helpt is de gedachte dat je daar in dienst wilt gaan voor langere tijd. Dus je gaat een duurzame relatie aan. Dapper dat je deze stap maakt om te solliciteren, ik ben ook aan het solliciteren en het voelt inderdaad alsof ik al 2-0 achtersta.. Wat dat betreft hebben vrouwen het echt wel een stuk lastiger met dit soort zaken. Oja en veel succes natuurlijk! Ik hoop dat het klikt en je wordt aangenomen. Ik heb trouwens in het eerste gesprek niks verteld over mijn zwangerschap, omdat het nog zo pril is en ik nog niet eens een echo heb gehad. Wil het ze wel vertellen na het 2e gesprek.
wow super dapper dat je gaat solliciteren! De duimen draaien dat het allemaal moeiteloos verloopt. Als je na 6 weken weer kan werken dan lijkt het me geen probleem maar ik kan me wel voorstellen dat bedrijven graag iemand hebben die direct en vol gas aan de gang gaat. Maar het kan zomaar helemaal passen! Ik voel wel dat mijn broeken strakker zitten. Mijn buik staat altijd al wat naar voren en is goed gevuld zullen we maar zeggen en nu voel ik zo'n ei onderin mijn buik en hangt de rest nog meer naar voren als normaal. Niet echt charmant maar ok... Ik voel het dus ook gewoon zitten en slapen op mijn buik wordt ook al minder aangenaam helaas. Ik herinner mij dat ik bij mijn vorige zwangerschap ook al heel snel (met 7 weken ofzo) positie broeken droeg omdat de rest gewoon niet meer lekker zat...
Veel succes met je sollicitatie! Ik duim op een goed resultaat. En je hoeft je zeker niet schuldig te voelen. Zwanger zijn is nu eenmaal een zeer natuurlijk iets, wat doodnormaal is. Dat je even uit zal zijn, dat is dus ook zeer normaal. Je bent van plan om erna terug te keren hé, dat is 't belangrijkste! Hier heb ik sinds een week dat mijn broeken te spannend zitten, dus ik doe altijd mijn knoop open, ben er mentaal nog niet klaar voor om zwangerschapsbroeken te dragen Vandaag wel plots geen last meer van kwaaltjes, geen misselijkheid, niet moe, mijn knoop kan ook gewoon dicht. Hopelijk is het niets, maar word er toch onzeker van..
Het lukt mij niet om veel mee te schrijven nu, maar ook ik lees alles wel mee hoor. Heb behoorlijk last van kwaaltjes. Ben heel erg moe, amper energie om te werken of voor mijn dochter te zorgen een hele dag. En ben ook bij vlagen behoorlijk misselijk. Zit echt in een overlevingsstand momenteel. Hopelijk wordt dat snel beter.. Volgende week woensdag heb ik de 1e echo. Daarna wil ik het ook op mijn werk gaan vertellen. (Als alles goed lijkt natuurlijk). Merk dat ik het nu al niet goed meer kan verbergen dat ik een buikje krijg. Het probleem is alleen dat ik het niet durf te vertellen op mijn werk! Mijn naaste collega zit namelijk in een ICSI traject om zwanger te worden. Als het bij haar ook lukt, dan gaan we ongeveer tegelijk met verlof. Terwijl er in het najaar topdrukte wordt verwacht op mn werk. En als het haar niet lukt, is het nog vervelender om het haar te moeten vertellen
Ik lees dat veel klachten verschillen bij een bepaald geslacht. Ik heb een dochter, tijdens die zwangerschap niet misselijk geweest en nu dus wel, dus vermoed een jongen. Anderen hebben dit weer andersom haha. Ik viel vandaag wel bijna door de mand op mijn werk hoor. Deed de koelkast open en zei gatver wat stinkt dat zeg, was het een pakje runderrookvlees. Zei mijn collega jeetje dat je dat ruikt hahaha. Hopelijk dinsdag een goede echo dan kan ik het delen op mijn werk