Ik heb wel de drang om iets te kopen maar daar vind ik het eigenlijk nog iets te vroeg voor. Ik wacht iig nog even tot de 16 weken echo en vanuit daar kijk ik wel of ik al wat koop. 20wkn duurt me te lang hahah. Maar met de grote aankopen w8 ik wel tot na de 20 wkn.
Hier nog niets gekocht. Als het een jongen is ga ik hier en daar mss nieuwe kleertjes kopen, maar voorlopig hebben daarvoor alles in huis. Bovendien ook nog geen idee hoe groot of klein dit kleintje zal zijn, dus ik wacht nog af. Als het een meisje is ga ik wellicht wel een paar typische meisjeskleding bijkopen, maar van rompers en pyjama kan ze gewoon die van S aan. Hoeft voor mij niet perse allemaal in het roze te zijn dan. Die eerste maanden brengen ze toch vooral al slapend door. Pas als het echt baby zijn er vanaf is dan ga ik eens rondkijken. Maar nog tijd genoeg dus.
Ooh jaaaaah!! Ik moet al stoppen. Heb al veel te veel unisex kleedjes... en een hele winkelmand bij Ikea met heel de babykamer in... klaar om op bestellen te klikken binnen een paar maanden...
Jah, voor grote aankopen snap ik dat zeker hoor! hier ook. De kinderwagen Ed gaan we pas midden juli definitief beslissen en kopen...
Trouwens, als het hier toch een meisje blijkt te zijn dan denk ik dat mijn schoonmoeder los gaat met kleding shoppen na 3 kleinzonen. ze zal geen meisjeskleding te kort komen. Denk dat niet nog net geen gat in de lucht gaat springen. Ze ziet haar kleinzonen graag hoor, maar het zijn echt alle drie jongens-jongens. Verfijnde dingen boeit hen voor geen meter, in de tuin met opa gaan knoeien, dat is pas leuk!
Heeft iemand dit ook? Ik ben zo ontiegelijk nerveus over de geslachtsbepaling. Ik wil al zo graag weten wat het wordt. En ik heb een sterk voorkeur voor een meisje, iets wat ik nooit dacht te hebben. Ik weet dan de kans 50/50 is. Maar ik kan het gevoel niet uitschakelen. Ik zal echt niet teleurgesteld zijn als ik hoor dat ik nog een zoontje krijg, want ik ben hoe dan ook blij met mijn kindje. Alleen voel ik mij soms zelfs een beetje schuldig dat ik hoop op een meisje. Zo stom.. dit had ik bij mijn 1e echt niet.
Dit had ik bij mijn 2e ook ahaha. Ik hoopte heel erg op een meisje. En natuurlijk zou ik ook blij zijn geweest met een 2e zoontje. Maar omdat je er 1 hebt hoop je toch op ook het ander geslacht. En je gevoel kun je niet uitschakelen. Bij de 3e en nu bij de 4e heb ik het totaal niet. Het maakt me echt niet uit!
Ik heb precies hetzelfde als jou hoor dus voel je niet schuldig (L) ik denk dat het best normaal is je daar zo over te voelen. Ik had het bij mijn zoontje ook niet een voorkeur. Maar nu ik al een jongen heb wil ik nu ook heel graag een meisje. Als L. Een meisje was geweest dan had ik nu echt gehoopt op een jongen
grappig, ik had dit met m’n eerste. Hoopte echt op een meisje, durfde daarom niet te zeggen dat ik dat ook oprecht dat. Gelukkig werd het een meisje, vond geen enkele jongensnaam leuk. Dus had hoe dan ook blij geweest met m’n kindje, maar was bang dat ik dan niet blij zo zijn met de naam die ik zou kiezen. nu maakt het met niet zoveel uit. Hoop bij een meisje meer kans te maken bij m’n vriend op een derde, omdat hij misschien dan toch nog wel een jongen wil proberen. Maar als het een jongen is, kan ik misschien makkelijker accepteren als hij echt geen 3de wil. nu ik erover nadenk... Misschien heb ik daarom een voorgevoel voor een jongen, en heb ik nu al mooie jongensnamen bedacht en meer moeite met de meisjesnamen
Haha, zo dacht ik ook altijd ik wil graag 3 kinderen en mijn man 2 dus ik dacht als we nou twee meiden krijgen wil hij vast nog voor een derde gaan alleen werd de eerste al een jongen dus die tactiek gaat niet meer werken hahahaha. Ik had juist heel veel meisjes namen dat vind ik veel makkelijker en vond en vind jongensnamen ontzettend moeilijk! Als het weer een jongentje is word dag weer moeilijk denk ik
Haha, ja lastig hè die namen. Die van m’n dochter wist ik eigenlijk al jaren. Hoe is het nu bij jullie? Nog stellig 2 en 3? Of heeft iemand al toegegeven? Misschien als het weer een jongen is, dat hij jou nog de kans op een meisje gunt?
Ben momenteel vooral écht zenuwachtig voor de nipt in het algemeen. Ergens blijf ik toch een beetje denken dat die niet goed gaat zijn of zo. Voor geslacht; wij hopen allebei op een jongentje en gaan daar nu ook een beetje van uit. Dus zal heel raar zijn als het een meisje is. uiteraard gaan we dan ook heel erg blij zijn natuurlijk!! Maar toch... Ik kan ook hopen jongensnamen bedenken, maar vind voor een meisje niets mooi... :-s zal vast wel komen als het een meisje blijkt, maar toch!
Bedankt voor de lieve berichtjes. Ik merk om mij heen dat het een taboe is om er over te praten. Zeker oma's en opa's en oudere mensen roepen standaard "als het maar gezond is" en dat is ook zeker waar, maar dat neemt niet weg dat het gevoel er zit. Sowieso het hele "vroeger was alles anders" komt wel eens mijn neus uit. Ook wil ik mijn kind nooit het gevoel geven dat zijn of haar geslacht ongewenst is geweest. Wat overigens ook niet is natuurlijk, maar kinderen vatten makkelijk zulke uitspraken negatief op.
Ik had voor ik zwanger was nog melk in mijn boobies. Maar dit is compleet opgedroogd (ik gaf geen bv meer, maar het was nog niet op). En ineens deze week doen ze pijn pffff. Afgelopen weken nog geen pijn gehad, wel iets gevoelige tepels, maar thats it. Zijn hier mama's die al weten of ze bv of kv gaan geven?
Ik geef nog steeds bv al drinkt hij wel steeds korter. Ik denk dat hij er binnenkort mee stopt..... zou ik wel het prettigst vinden dat hij zelf stopt Dus ik ga deze baby zeker weer borstvoeding geven en ik hoop dat ik weer zo lang kan voeden. Ik vind het echt iets magisch zo mooi vind ik het om borstvoeding te geven. Die momenten samen zijn zo fijn ik heb nog helemaal geen last van mijn borsten gehad. Alleen wel met aanhappen dat doet wel pijn nu
Ik wil zeker proberen om bv te geven. Heb wel al besloten dat ik het ga proberen en het mezelf niet ga verwijten moest het toch niet lukken of zo. Ik weet ook nog niet hoe lang ik wil geven of zo. Heb op dit moment precies niet veel zin om tijdens het werken te kolven. Maar misschien voel ik mij wel helemaal anders eens het zover is en doe ik toch nog verder... Ga het allemaal wat aankijken. Maar sowieso probeer ik! Lijkt mij ook echt zalige momentjes...
Ik heb bij S 15 maanden bv gegeven. Dus ik ga deze keer opnieuw bv proberen. Maar wel met de instelling dat als het niet of moeilijk gaat, het ook niet echt hoeft. Ik laat het allemaal over me heen gaan.
Ik heb m’n dochter tegen mijn verwachting in borstvoeding gegeven. Helaas liep het snel terug toen ik weer ging werken en het kolven niet goed genoeg lukte. Dus na 3/4 maanden langzaamaan flesjes bij gaan geven. Uiteindelijk wel nog tot ongeveer 9 maanden gedeeltelijk borstvoeding gegeven. En bijna 2 jaar later nog af een toe (lichte) stuwing maar nu sta ik er net zo in als bij mijn dochter. Ik zie wel of het lukt. Ik ben niet van plan allerlei ‘gedoe’ op m’n hals te halen om het te laten lukken. Het moet bij mij gewoon gelijk goed gaan. En bij problemen wil ik zo snel mogelijk afbouwen. Heb bij m’n dochter wel een paar keer tegen een borstontsteking aangezeten. Dus dat zou ik graag willen voorkomen. Verder denk ik dat nu ik niet meer bij m’n schoonouders inwoon (vorige keer tot m’n dochter bijna 6 maanden was) het misschien makkelijker gaat, omdat er minder bemoeienis is. Als ik daar nog aan terugdenk wordt ik er nog gek van. Elke piepje zuchtje vuiltje, kreeg ik vragen waarom ze huilde etc. Tja, als nieuwe moeder weet je dat toch ook gewoon niet! En als ze onrustig was met drinken, kreeg ik gelijk opmerkingen als dat het misschien niet genoeg was of dat ik maar over moest stappen op flesvoeding. Ik ben zo blij dat ik het dit keer gewoon echt zelf mag doen. welke borstkolf gebruiken jullie, zijn jullie van plan te gebruiken? Ik had een nieuwe ardo calypso gekocht, maar had schijnbaar kleinere tepels dan gemiddeld. Dus nog een kleine schelp gekocht... oh man wat een hel! Dat was echt niks voor mij. Helaas heb ik niet gelijk geprobeerd hem te verkopen en staat die nog steeds in de kast Ik heb toen ook de horigen 3D gekocht (2de hands), oh dat vond ik een verademing! Die heeft zachte schelpen, zo fijn! Ik twijfel om nu een nieuwe te kopen, maar dan wil ik de ardo en deze wel verkocht hebben. Dan wil ik een nieuwe horigen met een 150s sterilisatie tas, dat lijkt mij echt een geweldige uitvinding maar moet m’n vriend ook nog overhalen om een nieuwe te kopen
Ik zag daar ook tegenop. Helaas was het bij mij op het werk ook niet heel makkelijk (soms alleen op kantoor en dan gaat de telefoon tijdens het kolven) En liep het daardoor toch terug. Maar verder, toen ik eenmaal borstvoeding gaf, voelde alles zo natuurlijk. Dus vond ik het (bijna) nooit ongemakkelijk om borstvoeding te geven. (Midden in het restaurant van de Ikea? Geen probleem) En omdat, dat zo goed ging. Vond ik het ook niet erg of lastig ofzo om te kolven wanneer dat nodig was (dat wel altijd in een afgesloten ruimte haha)