Een tijdje geleden plaatste ik een topic waar in aangaf niet meer te weten wat ik nou wilde doen qua werk. Uiteindelijk een leuke sollicitatie gehad met opleiding maar omdat ik zwanger ben is dat uitgesteld tot ik er aan toe ben. momenteel zit ik in de ziektewet. Mede door oververmoeidheid. En nu pas merk ik hoe veel rust het me geeft om thuis te zijn. Geen gehaast meer, geen stress en vooral geen druk meer voelen. Het idee om volledig thuis te blijven spookt constant door mijn hoofd en mijn man geeft me groot gelijk als ik thuis blijf en stop met werken. De ziektewet blijft waarschijnlijk nog wel even duren dus voorlopig zit ik sowieso nog thuis. mijn man wacht op een contract bij zijn huidige werkgever en pas als hij die heeft zeg ik mijn baan op. maar nu.. Ik heb dus altijd gewerkt en moet echt mijn draai vinden thuis Ben vorige week maar gaan verven , mijn huishouden is op orde dus ik heb tijd over en merk dat ik echt niet weet wat ik moet doen. Ik moet echt wennen aan het niks moeten en ben normaal gesproken altijd bezig. Wat doen de thuisblijf moeders de hele dag?
Ik ben thuisblijf moeder. In het begin erg wennen. Zeker omdat zoon heel vroeg wakker was en het huishouden om 8 uur klaar had Ik ben op heel veel plekken vrijwilliger dus een onbetaalde baan maar met veel plezier dat ik het doe. Momenteel ligt dat stil vanwege corona en toch zijn de dagen snel vol. Ik ben creatief en gebruik die tijd daar ook voor. Dus wat zijn je hobby's en misschien kijken of vrijwilliigerswerk wat voor je is. Dat kan op vrijwillige basis. Een uurtje een ochtend of liever smiddags. 1 keer in de week of juist wanneer het je uitkomt. Bij 1 doe ik grote activiteiten maar dat is niet wekelijks. Voorbeeld de bingo. Zorgen voor foto's en de kaarten ( ik zorg voor de voorbereiding, mijn doet de kaarten) Bij kerst kun je een maatje zijn om samen te dineren zo dat iemand niet alleen is.
Ik ben tijdens mijn ‘carriereoverstap’ ruim een half jaar thuis geweest en ik vond het heerlijk! Het fijnste vond ik gewoon alles doen zonder tijdsdruk. Nooit meer dat gehaast, nooit meer die onzekerheid of je door een file wel op tijd bij de school staat. Gewoon rustig vanuit school terug naar huis, nog even een ijsje met wat speelvriendjes. Rustig de tijd nemen voor het eten. Rustig opstarten. Super zen vond ik het, merkte het ook aan mijn zoon. Want als je zelf zonder (werk)stress bent.... En ik mist dat nu dus wel weer. Ik werk gelukkig niet (meer) fulltime maar ik doe nog wel veel werk thuis, dat hoort wel bij werken in het onderwijs. Daarbij ben ik nu ook minder flexibel, want ik kan niet tegen een klas zeggen: joh zullen we deze meeting ff verplaatsen of (beter nog) skippen . Verder hebben we een megatuin en die deed ik lekker zelf, ging me alvast inlezen voor mn studie, administratie wegwerken, huishouden, overal op de fiets heen (want geen haast en tijd genoeg). Het is dat ik voor mezelf die mentale uitdaging wel nodig heb (en het geld is ook wel fijn )maar anders zou ik zo stoppen met werken.
Het leek mij al pittig om te werken terwijl je alles grotendeels alleen moet redden. Mijn vriend is ook chauffeur (slaapt wel thuis). Het is heel fijn om alles zelf op te kunnen vangen. Ik vond het is het begin wel lastig om mijn draai te vinden. Toen was ik nog zwanger van de eerste en dan heb je zoveel tijd. Ik ben wat hobbies aan het verkennen geweest. Op dit moment bak ik graag. Misschien kan ik daar later meer mee zodra ik mezelf nutteloos ga voelen thuis.
Ik ben gestopt met werken.. Wat een rust in het gezin zeg.. Geen gedoe meer met opvang regelen.. Mijn dochter kan smorgens op een christelijke tijd uit bed ipv elke dag om 05:30 eruit te moeten (ik begon al om 05:00 /man begint om 06:00 ) Het was even omschakelen.. Maar ik ben blij dat we deze keuze konden maken
Ik ben momenteel ook thuisblijfmoeder. Deels omdat ik wil, maar deels ook gedwongen. Ik ben momenteel werkloos (sinds febr) en heb daarvoor een vervelende tijd achter de rug door onenigheid en andere zaken op het werk, welke overigens niet mijn schuld was... Mijn man heeft mij liever thuis en gelukkig dan ongelukkig aan het werk met late uren. Ook omdat wij nu in het traject zitten voor IUI en hopelijk snel zwanger mag raken, vind mijn man dan ook dat ik thuis mag blijven en op de kinderen zorg. Ik ben dit totaal niet gewend en heb altijd 32u gewekt (ook met mijn dochter toen) dus altijd heel pittig en druk. Maar het voelt ook heel fijn om geen verplichtingen te hebben en tot rust te komen. Heb gelukkig een vriendin waarbij ik regelmatig een bakkie mee doe omdat zij afgekeurd is. Maar mis wel het sociale aspect van werk. Ben dus wel aan het kijken voor een baan voor minder uren (20-24) en mag dinsdag op gesprek voor een functie die precies tussen schooltijden is. dus ideaal! Mijn man vind dit overigens heel leuk, en steunt mij ook als ik toch wil werken.
Ook ik ben begin dit jaar bewust gestopt met werken. Tijdens de eerste lockdown werd duidelijk wat de lange dagen (twee dagen bso en één dag oma, plus overblijven die dagen) met de kinderen deed. Los van werkstress toendertijd, kwam er enorm veel rust in huis. Na de scholensluiting alles weer opgestart, maar zeker tijdens de corona extra stress wat betreft opvang. Dan de kids weer snotterig, juf ziek etc. Dus de knoop doorgehakt en sinds de kerstdagen bij huis. Voor nu een heel goede beslissing, blije kids, blije ouders. Ik ben wel een webshop gestart om voor mezelf een doel te hebben, maar heb absoluut geen tijd om me te vervelen.
Wat doen thuisblijfmoeders? Nou ik ga dagelijks naar mijn ouders omdat ik hunker naar gesprek met volwassenen hahaha
Ik ben 1,5 jaar thuis geweest, omdat dat op dat moment het beste was voor onze oudste zoon. Ik had toen 2 kinderen, de derde is in die periode geboren (gelukkig, want het eerste jaar met hem was erg zwaar, ik ga d daar niet bij kunnen werken). Wat ik vooral merkte was dat alles in een andere versnelling ging. Nu doe ik mijn hele huis in totaal 3 uurtjes denk ik. Naast mijn 3 dagen werken heb ik tijd genoeg om tv te kijken, hobbyen etc. Maar in die tijd deed ik alles zo langzaam denk ik, dat ik soms op zaterdag mijn huis nog niet klaar had. Ik vond het een hele fijne tijd, sowieso dat we de luxe hadden om er voor te kiezen, omdat het toen echt nodig was voor oudste zoon. Na 1,5 haar had ik het wel weer gezien. Mijn ouders werken fulltime, vriendinnen ook veel, dus overdag kon ik niet ergens makkelijk een bakkie doen. Het voelde een beetje alleen. Ik vond het heerlijk om weer te gaan werken maar kijk met een erg goed gevoel terug op die tijd.
Ik zou er zelf niet aan moeten denken en zie ook de problemen bij een vriendin van me. Die is jarenlang thuis gebleven en komt moeizaam tot niet aan een baan (opgeleid als pedagogisch medewerker). Dat is dan ook hetgeen mij direct weerhoud. Ik werk nu bewust 24 uur per week bij een werkgever in de buurt met de vrijheid mn uren zelf in te regelen als t maar bekend is wanneer ze me kunnen bereiken en uiteraard centrale overleggen zo veel mogelijk meedoe. Ik behoud mn werkervaring, mocht mn man wat gebeuren kan ik makkelijk ophogen en zelfstandig alle kosten van t huishouden alleen dragen. Als ik zou stoppen met dit werk voor langere tijd dan kom je er bijna niet in, alhoewel de vraag heel hoog is en er een enorme schaarste is. Dus ik blijf liever op laag niveau aan het werk dan straks me tig slagen in de rondte te moeten werken om de lasten te dragen. Waar ik nu 24 uur voor zou werken zou me dan meer uren kosten. Pensioen niet eens meegerekend want wat we tegen die tijd krijgen laat ik maar buiten de calculatie. Ik ben dan ook echt wel iemand die gek wordt met alleen de "huishoudster/mama" rol en af en toe ook echt "mijn ding" nodig heeft wil ik lekker in mn vel blijven zitten. Was een verademing toen ik na mn bevalling eindelijk weer aan t werk mocht, gewoon een dagje "me-time" ipv "flinke poepluier" als hoogtepunt van de dag. Maar nu ze 4 is en meer begrijpt en kan zou dat allicht wel iets anders zijn, ze is gek op knutselen en koekjes bakken enzo.
Ik vind het heerlijk om thuis te zijn. In de winterperiode iets minder maar nu naar het mooie weer vind ik het altijd heerlijk. tja wat doe ik de hele dag, eigenlijk niet zo veel. Het huishouden, koffie drinken bij mijn moeder, netflixen, op het gemakje naar de schoonheidsspecialiste of pedicure, wandelen met een vriendin, sporten, in de tuin werken/klussen, winkelen, koken, de kids verzorgen, zp’en. Tzt wil ik graag een opleiding gaan volgen zodat ik daarna een baan kan zoeken in een hele andere richting. Over een jaar of 2 ga ik me daar op focussen. Afgelopen jaar is wel gebleken dat we de ideale situatie hebben geen stress om alles rond te breien.
Hier ook volledige thuis.. sinds de oudste half jaar is. Nu dus alweer 4 jaar thuis :0 momenteel komt het m’n neus uit hahah hoogzwanger , kan niets meer en de kids vliegen elkaar ontzettend in de haren!! En ik hun. hoop echt dat ik ontzettend goed herstel zodat ik weer het een en ander op kan pakken tussen de kinderpraktijken door! Denk aan huishouden, tuin, beestenboel, hobby’s. Maar ook lekker uitjes naar park/bos etc met jongsten. graag zou ik ook iets voor mezelf willen gaan beginnen om een zakcentje te kunnen gaan verdienen. Iets met hout/natuurproducten, dieren, wol. ideeen zat, uitwerkingen niet nog... thuisblijfmoedet vind ik trouwens absoluut niet altijd fijn ben ik afgelopen 1,5 jaar achter gekomen! Mis veel sociale contacten en soms ook echt een gevoel van alleen zijn...
nou dat is het vooral. Mijn man werkt internationaal en is van maandag tot vrijdag weg. In die dagen komt alles op mij terecht, kinderen, huishouden, afspraken en dan ook nog mijn werk. Kind ziek? Ik moet weg van mijn werk of thuis blijven. Ik ben daar zo klaar mee. Voel constant stress en druk op me staan en zou zo graag een lange periode rust willen. ik ga eens kijken naar hobby’s. Daar heb ik al even geen tijd meer voor gehad
Heel fijn dat het dan ook mogelijk is om die druk eraf te gaan halen. Heb je een redelijk sociaal netwerk? Hobby's herontdek je weer met wat tijd. Zorgen voor sociale contacten vind ik dan weer een uitdaging waar ik mij geen raad mee weet. Het is fijn hoor zo thuis met de kinderen. Maar het zou ook fijn zijn om af toe niet alleen moeder te hoeven zijn.
Dat is precies de reden waarom ik ben gestopt 4 jaar geleden (ook zwanger van de vierde) Ik kon elke week wel naar het Kdv omdat mijn dochter weer koorts had. Heel fijn. En de afgelopen 2 jaar had ik helemaal gek geworden denk ik (zonder achtervang). Wel heb ik de afgelopen 2 jaar een cursus gevolgd om een beetje ‘mezelf’ te blijven. Iets anders dan alleen luiers en alles rondom de kinderen regelen. Verder heb ik nooit last van verveling, ik vind het ook heerlijk om soms helemaal niks te moeten. En ik hoop eind van dit jaar, als mijn zoon naar school gaat, weer iets te gaan doen qua werk. En mogelijk nog een hbo studie oppakken, een combi werken-leren dus. Ik ben dan in totaal 5 jaar thuis geweest, een mooie periode vind ik. Had het voor geen goud willen missen.
Ik ben vorig jaar gestopt met werken. Hebben een dochter met een gebruiksaanwijzing zal ik maar zeggen. Zelf flinke gezondheidsproblemen en ik trok t allemaal niet meer. Nu dus een bijna een jaar thuis, en eerlijk voor de meiden is het heerlijk. Ik verveel me wel, maar door mijn gezondheid zal het wel lastig zijn om een baan te vinden, ik heb al moeite met mijn huishouden eigenlijk. Maar goed, hele andere situatie dan bij jou natuurlijk.
Hier nog geen moeder, maar zoals je weet ben ik in 2019 in de ziektewet beland en toen besloten te stoppen met werken. Geen kinderen en pfoe totaal geen idee wat ik met al die tijd moest, mensen hebben vaak ook het idee dat ik dus echt hunker naar gezelschap doordat ik niks te doen heb. Maar het tegendeel is waar haha, ik kan eindelijk alles doen wat ik wil. Mis het werken wel, maar nu ik eenmaal zwanger ben moet ik er ook even echt niet meer aan denken. Het is echt wennen, sommige wennen er misschien nooit aan maar dat is kwestie van ervaren. En ik denk dat je pas na een jaar ongeveer kan zeggen of het wat voor je is. Ik verveel me nooit, wat ik allemaal doe tsja echt van alles haha.. zit natuurlijk wel lichamelijk met een beperking maar zoals je zelf zegt die rust. Jij hebt 3 kinderen, straks 4 en een man die veel weg is ik denk dat het heerlijk kan zijn! Maar dat heeft echt even tijd nodig want het is gewoon totaal anders dan wat je gewend bent.
Ik hoef het niet wanneer we ruzie hebben gehad dat lukt me niet. Het kunt beter wanneer er spontaan iets begint, dus niet na een drukke dag aan me gaan hangen en van alles van me verwachten. Ik denk dat het voor mannen vaak anders werkt, het is een soort slaapmiddel
Naast het huishouden, dingen regelen voor de kinderen en wat grotere opruimklussen, besteed ik genoeg tijd aan chillen en mijn hobby’s. Ik kook graag, dus nu kook ik regelmatig heel uitgebreid. En daar begin ik al mee als de (jongste) kinderen op school zijn (snijwerk, marineren, deeg maken, etc.) Verder durf ik ook gewoon toe te geven dat ik heerlijk kan luieren op de bank en kan netflixen Eigenlijk zijn mijn dagen zo gevuld. Nu in coronatijd is het wel een stuk eentoniger dan daarvoor, maar ik kom mijn tijd wel door, met veel kleine dingen die samen een dag vullen. En ik wilde eigenlijk weer gaan werken zodra zoon 4 werd, maar ook daar gooide corona roet in net eten. En nooit was ik zo blij om thuis te zijn. Geen stress om opvang en alles eromheen.
Ik ben (helaas) ook thuis blijf moeder. Mij bevalt het niet en ik krijg er alleen maar stress van. Wat ik doe op een dag? Het huis schoonmaken, de enorme tuin bijhouden, wandelen, strandje pakken. Ik heb niet echt een hobby, zou niet weten wat ik echt leuk vind. Ik functioneer beter op hectiek en chaos dan op dit. Ik irriteer mij mateloos aan rommel in huis, maar ik wordt er dan ook vaker mee geconfronteerd. Haha. Ik werk wel aan mijn eigen stichting maar daar ben ik nu nog maar 2 uurtjes per week aan kwijt. Wat ik wel een voordeel vind is dat ik het weekend niets in huis hoef te doen, enkel wat was weg werken. Dus weekend = weekend Niet echt opbeurend he?