Het blijft zo knap dat je dit allemaal doet en er zo vrolijk bij blijftondanks dat je het niet makkelijk hebt.
Mwoah, ik doe dit omdat ik het wíl, omdat ik hier gelukkig van word en een mooier, beter en gezonder mens van word. Niet bepaald tegen m’n zin in. Dus vind het niet zo moeilijk om vrolijk te blijven eigenlijk haha. Voel me juist euforisch, sta continu in jubelmodus. Natuurlijk wel een jubelmodus met pijn en euforie met ongemakken, maar toch.
Wát een gewichtsverlies zeg! En dat in 15 maanden. Poe! Het is vast al wel eens verteld, maar hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
Gezond verstand... En voedingskennis. Kan alleen maar zeggen: ik heb geen dieet gevolgd, ik heb m’n lifestyle aangepast. Ben het mezelf gaan gewoon gaan gúnnen om (bijna) alleen dingen in m’n lichaam te stoppen die goed voor me zijn. Met zelfliefde, de juiste motivatie dus, gaat het dan eigenlijk vanzelf. Je lichaam heeft een aantal voedingsstoffen nodig. Vitaminen, mineralen, vetten en eiwitten. Koolhydraten mijden; dat zijn de grootste ramptoeristen. Ik eet veel magere kwark, fruit, groenten en onbewerkte noten en laat brood, aardappelen, rijst en pasta staan. En uiteraard alle snoepgoed en suikerdrankjes maar dat behoeft geen uitleg neem ik aan. Het helpt enorm dat mijn man echt belachelijk lekker kan koken, ik kom echt níks tekort ook niet qua smaakervaring. En ook wij hebben eens in de zoveel tijd wel een keer een avond dat we én een pizza én een zak chips én een zak borrelnootjes én een zak drop én een reep chocola wegvreten hoor.
Liposculptuur? Praat me ff bij... Geen BWC? Wat is het verschil? Snap het ff niet... Maarre lief vrouwke, youre AMAZING in je badpak. Niet te doen hoor! Ben jaloers!
Een bwc (buikwandcorrectie) gaat vaak gepaard met liposculptuur (strategisch vet afzuigen) anders word je ‘vierkant’. En in mijn geval dubbel winst want m’n vet is dus hergebruikt om m’n billen mee op te vullen. Ergo: beide dus. Buikwandcorrectie zijn verschillende manieren voor. Een ‘kleine’, een ‘grote’ en een ‘Fleur de Lis’. Die laatste heb ik gehad en dat is de enige met ook een verticale incisie ipv alleen maar een lage, horizontale. Behalve dit bestaat er ook nog een ‘lower body lift’: dan gaat de incisie helemaal rondom ook over de rug, wat ook de billen deels lift.
Oke, duidelijk. Dus die 4 x liposculptuur was in combi met fleur de lis. Ik heb er zelf namelijk ook over gelezen, maar was nogal verbaasd (zacht uitgedrukt, dan ging ik meteen boeken hahah) als dit met enkel een liposculptuur gedaan kon worden dit resultaat Maar hoe heet het nou precies wat je allemaal laat doen? Als jij ff een opsomming maakt, ga ik vast sparen Nee grapje... Ik heb alleen een flubberbuik (en ook boven de schaamstreek direct, dat het daar al begint)
Yes, klopt. Liposculptuur aan buik, flanken, rug en bovenbenen gehad en het bruikbare vet daaruit is dus in m’n billen gespoten (lipofilling). Daarnaast dus een Fleur de Lis buikwandcorrectie (inclusief spieren reven) en een borstvergroting gehad (mochten de details je interesseren: heb een 500cc Motiva full implantaat aan beide zijden, half onder de spier geplaatst - dat heet dual plane). In de volgende sessie krijg ik een dijbeen- en armlift, waarbij middels liposculptuur aan die twee zones m’n billen nog verder gespoten zullen worden. En de laatste ronde, de ‘finishing touch’, is puur nog een bilplooiherstel. Maar wat er allemaal aan mijn lichaam gedaan ‘moet’ worden (in uiteenlopende mate van ‘moeten’ dus) is natuurlijk veroorzaakt door én langdurig ernstig overgewicht én zes voldragen zwangerschappen (én een stukje pech/aanleg). Daarom is het zo veel. Alleen een bwc is helemaal niet gek en ook zéker niet ‘alleen maar’ een esthetische overweging. Als je er last van hebt, fysiek of mentaal of beiden, dan zou ik je alleszins aanraden om je erin te verdiepen. Het is immers te verhelpen.
Thanks!! Ja als ik jouw fotos kijk en zie... Is een droom om met zon strakke buik over het strand te paraderen
Bestond er maar zoiets als 'gewoon' even wat overtollig huid verwijderen icm je buikspieren weer richting elkaar brengen/hechten. Gewoon ff hoppa onder lokale verdoving. Ik zou zo'n ellendige narcose ivm fobie echt niet zien zitten (lees: ik heb echt heel erg emetofobie, laatste keer kotsen was voor mij 31 - 6 = 25 jaar geleden en ik heb ook gewoon het geluk dat ik me bijna nooit beroerd voel. Ik heb dan écht, dat is niet gelogen, het irrationele gevoel dat ik doodga) i.v.m. kans op ziek worden. Ik werd al panisch toen de gynaecoloog me bij de laatste bevalling erop wees dat er mogelijk geen tijd zou zijn voor een epidurale en ik dan voor een morfine pompje zou kunnen kiezen. Daaaaaaag toevallig verhalen gelezen dat mensen daarvan gingen kotsen. Mij niet gezien . Vind het nog steeds super knap dat het zo goed gaat. Ik denk serieus dat je gezonde dosis nuchterheid, een beetje zelfspot, humor en positiviteit enorm herstel bevorderend werken.
Oh en ook knap dat je in zo'n korte periode helemaal zelfstandig zoveel bent afgevallen. Denk ook dat je echt successen boekt doordat je af en toe jezelf wat blijft gunnen. Als je bijv doordeweeks gedisciplineerd met voeding om gaat, dan kun je best in het weekend gewoon genieten van zaken. Ik vind dat nu ik zwanger ben íets lastiger ivm nogal wisselende bloedsuikerspiegel. Maar vanochtend heb ik stiekem in alle rust genoten van een cappuccino met een mug lava cake en er staan choco croissantjes op het ontbijt menu die ik als het even kan ook nog rijkelijk besmeer met Nutella tsja. Die voel ik dan even regelrecht naar mijn kont gaan, haha. Maar zodra ik dit in de ochtend doe (en dus nog tijd heb over de dag voor beweging) en dan juist morgen de koolhydraten uit brood en de (slechte) suikers mijd, kan ik het accepteren
En ter illustratie: dit is het litteken na ‘gewoon’ een BWC (Verticale streepje is tekening van chirurg. Is geen litteken.) Foto is enkele uren na de operatie gemaakt, net voordat ik naar huis moest. De hel. Als ik het ooit opnieuw laat doen ga ik naar België