bedankt. Ja, het was maar een droom... dat is iets dat ik mezelf vaak moet zeggen haha. Ik ben dat dromen alleen helemaal niet meer zo gewend. Vroeger droomde ik wel veel, maar die kwamen vaak (gedeeltelijk) uit, of in elk geval zorgden ze dan wel voor een deja vu moment. Misschien dat ik daarom nog wel extra bang ben, dat hier ook een kern van waarheid in zit. de enige manier om dat te checken is Suiker houd ik sowieso nu al in de gaten, alleen nog net niet structureel genoeg om er echt een conclusie van te stellen. Wat ik dus wel merkte is, dat hoe beroerder ik me voel, hoe slechter ik suiker kan verwerken. Wil het sowieso wel even bespreken, kijken wat ze ervan zegt, ik heb er immers geen verstand van. Maar echt met het eten erop letten, wilt nog niet echt lukken. Ben soms blij dat ik überhaupt 3 happen naar binnen krijg in de avond.
Zou heel goed kunnen hoor. Maar misschien ook omdat je meer verhalen hoort van schoondochters die hun schoonmoeder lastig vinden dan schoonzoons Maar dat is misschien erg gekleurd. Mijn eigen schoonmoeder heeft geen klagen volgens mij. Die heeft ook alleen maar schoondochters (4 stuks) Ja, bij de anderen wisten we het ook niet! Nu het liefst ook niet, maar het praktische van het wel weten begint wat zwaarder te wegen Wisten jullie het bij je dochter?
Ach, wat rot dat het zo liep. Maar wel heel fijn dat ze toch nog gekeken hebben! En gefeliciteerd met jullie blauwe wolk!!
Oooh die dromen zijn zo herkenbaar!! Heb al hééééél vaak een miskraam gehad, dat ik super hard bloedend in bed lag, wakker schrok en niets aan de hand... Moet dan echt een half uur op het wc zitten bekomen van de schrik of zo. Echt zot die hormonen! Maar idd, zoals hier al gezegd is: die onzekerheden kan je gelukkig echt wel met de verloskundige bespreken! En die dromen hoeven (meestal) ook echt gewoon niets te betekenen en zijn gewoon hormonale gruwel-dingen... :s Hopelijk heb je die in elk geval niet vaak meer! Misschien kan je proberen om je droom gewoon zelf af te maken? Door het jezelf in te beelden en zelf een goede afloop te kiezen zogezegd? Maar ondertussen is het ook al bijna middag, hopelijk helpt dat wat tegen de onzekerheid! komt vast goed!! xx
nee, bij onze dochter wisten we het ook niet. Tot de 20 weken waren we toen vooral nog in shock dat ik zwanger was volgens mij. (Dat krijg je als het niet gepland is) En bij de 20 weken echo vroegen ze of we het wisten, was dus nee. Willen jullie het weten (had ik denk ik niet nee op kunnen zeggen) maar m’n vriend zei gelijk nee, en we waren het er wel over eens. Maar nee zeggen is dan soms best lastig haha. En het ‘omzeilen’ van het geslacht ging makkelijk... dus verliep allemaal heel vanzelf sprekend eigenlijk. Alleen iedereen in de omgeving dacht dat we het wel zouden weten. En de meesten dachten ook een jongetje dus dat was wel heel grappig. Snap wel dat ze dat dachten... bij gebrek aan uniseks als we iets nodig hadden, gingen we toch vanzelf richting de jongenskant... beter stoer voor een meisje dan meisjespullen voor een jongen. alleen was ik wel blij, dat ik de stof voor het wiegje gekocht had ondanks dat iedereen hem meer voor een meisje vond. Had er anders echt spijt van gehad, helemaal toen bleek dat het een meisje was. omdat m’n vriend geen derde kindje wil, zou ik ook graag meisjesspullen opruimen als het een jongen is. En nieuwe spulletjes voor een jongetje kopen. Maar denk niet dat ik praktisch boven gevoel durf te stellen. vond het wel heel bijzonder hoe m’n vriend zei dat het een meisje was, toen niemand daar nog mee bezig was haha. En ik hoop dat ik m’n vriend nog kan overhalen tot een derde... De enige rede die hij steeds noemt is financieel. Nu had die het ook wel over ruimte. Maar we staan er ook anders in. Ik vind kamers delen geen probleem. Hij wel. Ook vind die de babykamer te klein voor een groter kind... ik denk dat het wel moet kunnen. En financieel... tuurlijk, vakanties zijn duurder maar verder ga je er ook niet zo héél veel op achteruit. hoe doen jullie dat eigenlijk? Werk jij zelf ook? En hoeveel? Of alleen je man? En heeft die dan inderdaad zo’n goed salaris, of nemen jullie genoegen met minder (dan wat tegenwoordig de norm lijkt te zijn... tig keer op vakantie, veel naar pretparken etc...)
ja, je weet dat het niks (hoeft) te betekenen. Maar toch... je gaat er wel over nadenken. Bij m’n dochter nooit bang geweest voor een te vroege bevalling, of complicaties. Was wel überhaupt bang om te bevallen, maar dat was gewone ‘eerste kind angst’ Nu keek ik helemaal niet op tegen de bevalling, de vorige keer is het me (uiteindelijk) best wel meegevallen, dus ik dacht doe het wel even. En nu ga je toch nadenken... er kunnen zoveel dingen mis gaan. maar goed, relatieveren... hoe groot is de kans dát het mis gaat. Ik zit altijd in de middelmoot, nooit bij een uitzondering. Dus waarom zou dat nu ineens wel zijn? Positief blijven en dan komt het vanzelf goed. en zelfs als er iets mis gaat, hoeft dat niet gelijk extreme gevolgen te hebben, dan zijn er meestal nog genoeg hulpmiddelen om alles weer goed te maken. En uiteindelijk toch een gezond kindje mee naar huis te nemen.
jah inderdaad! De kans dat het niet goed gaat is ook gewoon zo veel kleiner dan de kans dat het wel goed gaat... Dus daar moet je gewoon van uit gaan! Ik heb altijd bij de uitzonderingen gezeten: 'de kans op PCOS is klein' -> Toch wel. 'de kans dat die medicatie werkt is heel groot' -> Toch niet. 'de kans dat die hsg bij jou slecht is is heel klein' -> Toch wel. en kan zo nog wel even verder gaan... Dus ik ging er eigenlijk ook wel van uit dat er nog wel iets zou komen... Maar nu toch het tweede trimester en alles loopt zoals het moet lopen, dus misschien heb ik gewoon al mijn pech al gehad en is het nu allemaal wel oke... Daar ga ik dan nu maar verder van uit, of je maakt jezelf zo ongelofelijk moe daarin!! Inderdaad maar gewoon relativeren! Over het financiële: mijn vriend begon daar gisteren ook over, dat we het nu echt wel goed hebben financieel, maar dat dat komt omdat wij beide redelijk spaarzaam zijn (wij gaan niet heel vaak met vakantie, nooit heel ver of duur, proberen er allemaal wat op te letten en kunnen dan wel eens regelmatig(er) op restaurant gaan, een leuke uitstap doen of zo...). Maar dat dat allemaal wel zal veranderen eens de baby er is, dan gaan we wel wat meer moeten kijken wat en hoe we het allemaal doen, niet te dure dingen kopen en zo... Maar op zich denk ik dat dat best moet meevallen ook hoor! Mijn ouders hebben een appartement aan zee waar we altijd op vakantie kunnen als het budget er eens even niet is, dat zijn ook altijd top vakanties (om een of andere reden hebben we ALTIJD geluk met het weer! ), we hebben beide wel deftig wat spaargeld, denk echt niet dat wij er, met de standaarden die wij hebben (van niet te duur en niet te zot) ons echt zorgen gaan moeten maken. Wij gaan wel beide gewoon blijven werken. Ik eerst een paar maanden 4/5e, met ouderschapsverlof, maar tegen de zomer zou ik toch graag terug voltijds aan de slag gaan. In Belgie kost het kinderdagverblijf ook wel een pak minder dan in NL heb ik al begrepen...
Haha, ja dan heb je wel even nodig om bij te komen Dat praktische hebben wij nu ook. Ik kan alvast heel veel dozen kleding opruimen als we het nu weten. Daarbij is ook mn zusje zwanger, dus als zij nou het andere geslacht krijgt kan het meteen naar haar Maar ik vind het ook stom om voor praktisch te gaan. Dus ik denk dat we weer wachten. Als je idd die 'nee' eruit kan krijgen komt het wel goed! Lastig dat jullie er anders instaan. Wij kijken naar obstakels of het 'tijdelijk' is (luiers, huilen etc) of dat iets op te lossen is (kamers, auto etc) Bij ons delen ze nu ook een kamer. Met name omdat ze het heel gezellig vinden. De zolder willen we tzt verbouwen. Dan kunnen we daar nog 3 slaapkamers extra creeren. Kamer delen vind ik ook geen probleem. Alleen tegen de tijd dat ze gaan puberen lijkt me een eigen plekje wel fijn. Maar dat duurt bij jullie best wel een tijd. Wie weet wat er in die tijd allemaal gebeurd Zelf heb ik ook altijd een heel klein kamertje gehad, en dat was geen probleem. Dat ik een eigen plekje had op mn 12e vond ik belangrijk. Niet hoe groot het was. Dat houdt ik nu voor onze kinderen ook in gedachten. Sinds de geboorte van de 4e werk ik niet meer. Mijn man verdient goed, maar we kunnen niet meer zomaar alles doen. Het scheelt dat we totaal niet materialistisch ingesteld zijn. We hoeven niet zo nodig veel nieuwe spullen. Kleding koop ik vaak in de sale, tweedehands en we krijgen ook regelmatig wat. Dat vind ik ook mooi in het kader van duurzaamheid Nieuwe fietsen vinden we onzin, dat kunnen we prima van mp halen. Wel vinden we het belangrijk dat ze gewoon naar zwemles & sporten toe kunnen. Maar dat is gelukkig geen probleem. Pretpark doen we niet vaak idd. We wonen dicht bij bos & het strand dus dat zijn al mooie 'uitjes' We hebben een tijd een abonnement op artis gehad, en de laatste jaren een museumjaarkaart. In vakanties doen we echt wel leuke dingen! Zwembad, strand, museum en af en toe speeltuin/pretpark/dierentuin ofzo. Qua vakanties doen we al een aantal jaar aan huizenruil. Wbt kosten is dat voordelig. Maar het is vooral heel leuk om op onverwacht plekken te komen met goede tips van locals. Daarnaast is er vaak speelgoed enzo aanwezig. Dus hoef je dat ook niet allemaal mee te slepen Maar we gaan ook 1 keer in het jaar een lang weekend of midweek naar iets toe. Vorig jaar een midweek efteling, nu een lang weekend Beekse Bergen en we hebben ook regelmatig een weekje op het strand gezeten in een huisje
Oh heftig he, als je zo naar droomt! Kun je dan zo lang mee zitten. Wat leuk, nog meer jongens!! Ze zijn zo leuk ♡ Ik werk maar 2 dagen in de week. Voor de rest ben ik thuis. Daar doe ik alles. Mijn vriend is zzp timmerman en is heel veel aan het werk. Qua financieen etc, je kunt het echt zo duur maken als je zelf wilt. Sommige dingen kom je natuurlijk niet onderuit, maar er zijn zoveel zaken dat er echt een groot prijsverschil is. Wij betalen nooit ergens de hoofdprijs voor. Wel ben ik anti tweedehands, tenzij het bekenden/familieleden zijn. Vakanties zijn wij dan wel heel erg van. Dat is onze hobby en de Kids nemen dat al aardig over. Sinds vorig jaar alleen niet meer op vakantie geweest ivm corona. 31 dec 2018 kwamen we terug van onze laatste vakantie, tenerife. Als ik wist dat dat de laatste voorlopig ging zijn, had ik nog meer genoten. Deze zomer gaan er naar een camping in Nederland. 1 weekje in een safaritent. Toch nog er eventjes uit. Zodra we weer "normaal" op vakantie kunnen, gaan we zo snel mogelijk naar Denemarken, buik of geen buik. Baby of geen baby
Financieel gezien kost een kindje idd veel, maar je kan zoveel doen om de kosten te drukken: pampers kopen als ze in actie staan, al kledij kopen in de sales (vind ik wel moeilijker als ze nog zo klein zijn, geen idee in welke maat ze gaan passen over 6 maanden) De grootste kost bij ons is de crèche.
Jah, hier is de creche 460euro als hij 20 dagen gaat, in het begin werk ik 4/5e, dus scheelt het al weer 100euro. Op zich valt dat wel 'redelijk' mee... En idd, gewoon een beetje kijken, dingen tweedehands van vrienden (ik ben ook wat anti-tweedehands tenzij ik weet waar het vandaan komt, dus ik ga gewoon veel van mijn beste vriendin overnemen, zij draagt echt wel zorg voor haar spullen, dus daar weet ik van dat het sowieso wel oke zal zijn.), vakanties doen wij sowieso wel wat economisch. Onze laatste echte vakantie was 3 weken canada in 2019, vlak voor we begonnen proberen, om zo nog een laatste keer te genieten met twee. Maar verder doen we altijd vrij goedkoop een weekje Frankrijk of zo. Zal met baby waarschijnlijk wel nog net iets vaker neerkomen op een weekje gratis mijn ouders hun appartementje
Voor vakantie kijken wij in de eerste plaats op Airbnb met als belangrijkste criteria 2 slaapkamers, zodat S zijn eigen kamer heeft om in te slapen. Dan moeten wij s avonds niet op de tippen van onze tenen lopen als hij gaan slapen is. En dat er iets van tuin aan is. Zodat we daar kunnen spelen. We stellen dan de prijs in op max 80 euro per nacht. Dit jaar gaan we naar Frankrijk en voor 2 weken zijn we ongeveer 650 euro kwijt qua locatie. Dat vind ik met 2 volwassenen en een peuter redelijk qua prijs. We maken dan een planning qua eten en gaan 2 keer naar de supermarkt en koken vooral zelf. Qua activiteiten: we nemen sowieso het opblaasbaar zwembad mee, en wandelen is over het algemeen gratis, voor de rest kijken we een naar kindvriendelijke dingen.
Bedankt voor jullie reacties. ik merk dat iedereen er anders, maar toch hetzelfde over denkt. Je bepaalt natuurlijk voor jezelf waar je op bespaart. mijn vriend heeft eigenlijk z’n hele leven thuis gewoond, en hoefde niks bij te dragen aan het huishouden. Hij ging stappen, kwam ladderzat en met flink wat minder €’s thuis en de volgende dag sloeg die meestal over. Maar... toen kwam ik in beeld, hebben we tijdelijk bij z’n ouders gewoond terwijl mijn huis verkocht werd, nieuw huis gekocht (in die tijd wel wat bijgedragen aan het huishouden natuurlijk) En in die tussentijd werd ik ook (onbedoeld zwanger) Dus ineens heel veel kosten. Maar hij vergeet volgens mij dat onze dochter maar een klein deel van die kosten was. Ik zal (nog) maar eens een overzicht maken met de kosten huis, kind en overige. En wat het stijgt bij een volgend kind. vakantie is denk ik ook meer zijn dan mijn ding. Als het maar mooi weer is, ben ik net zo lief thuis. In de zomer hebben we een zwembad staan, we hebben in principe een abonnement op een dierentuin. (door Corona verlopen en nog niet verlengd) En een dag uitje vind ik vaak al genoeg. Verder hebben/hadden we wel een droom om een keer samen naar Amerika te gaan, en ik wil daar dan ook echt voor sparen. En ga het liefste gewoon echt als gezin (zouden eigenlijk vorig of dit jaar gaan... maar ja Corona ) en straks met een baby wilt hij toch niet met het vliegtuig. dat vind ik allemaal prima, kunnen altijd nog een keertje gaan. Maar ik vind het dan zo zonde, en ben daar vaak ook boos om geworden. Dat hij dan wel met vrienden een weekend weggaat. Daar gaat ons spaargeld voor onze vakantie, voor onze leuke dingen... Ik heb soms toch aardig wat om van me af te schrijven haha. Wordt toch tijd voor weer eens een goed gesprek met m’n vriend denk ik als ik zo m’n eigen verhalen lees Overigens ben in inmiddels al bij de verloskundige geweest, ze belden of ik om half 5 kon... euh... of om iets over 12, nou doe dat dan maar haha. We hebben het over de suiker gehad, en nu zijn ze daar niet meer zo streng op als in het begin, hanteren gewoon dezelfde waardes als ergens anders. Op een paar uitschieters/te kort na de maaltijd metingen. Zijn mijn waarden gewoon goed als ik ze terugkijk. Dus dat scheelt wel een hoop. Voor nu even goed en regelmatig meten, maar dat zal wel goedkomen. mij denk zelf dat de dromen ook wel voorkwamen uit die onzekerheid, dus hopelijk wordt dat vanzelf minder. ik heb een brief mee gekregen over de 22-weken prik. Er was een stagiaire bij, en dan ben ik wel meestal minder op m’n gemak. Dus daardoor vergeten te vragen of ik antistoffen heb voor waterpokken, waarschijnlijk niet namelijk. En hebben we het minder over het dromen gehad, dan ik had gewild. Maar ik ga er even vanuit dat het vanzelf minder wordt nu. Oh, weet iemand waar de lijst is gebleven? 17 juni heb ik een nieuwe (24 weken) afspraak
Net de uitslag van de NIPT gekregen; alles is goed (ook geen nevenbevindingen) gelukkig! . Heel erg opgelucht!
Financieel maakt mijn vriend zich ook wel eens zorgen om, terwijl we het best ruim hebben. Nadeel is dat we gewent zijn aan ruim leven (regelmatig luxer op vakantie, uiteten etc) en ik minder ga werken, 3 dagen ipv 5, dus zal wel wat schelen + kosten voor de baby erbij.. Wennen aan nieuwe levensstijl moet vast goed komen. Baby gaat bij ons straks 1 dag naar opvang, mijn ouders en schoonmoeder gaan beide 1 dag oppassen. Qua huis zouden we hier 4 kinderen kwijt kunnen (we hebben 5 slaapkamers), maar laat eerst die eerste maar komen
haha, jah! precies! 1 voor 1 he! Wij hebben ook ruimte zat, hebben nog 2 lege slaapkamers naast de kamer die nu de babykamer wordt, maar die zijn dan wel klein en nog met enkel glas en zo (oud huis). De huidige babykamer is nu een extra woonkamer, dus die is gigantisch veel te groot...