Zwanger van de derde

Nou gaat inderdaad zo snel ineens hè! Voor je het weet is het zover!
Ik denk nu ook echt, phfff ik moet nog zoveel hehe

 

Wij moeten alles nog!!! Vind het nu nog te vroeg om alles in huis te halen. Over 3 weken gaan we een begin maken met het kamertje.

 

Ja dat had ik ook steeds, nog veelte vroeg! Gelukkig is het kamertje nu wel klaar, ook al slaapt hij daar niet. Ben deze week begonnen met de eerste wasjes.. en dan de boel inrichten in de kastjes en de rest van alle spullen sorteren en schoonmaken.
Vluchtkoffer klaarmaken..
En dan zijn er in huis nog wat dingen die even op orde moeten, fijne combi als de nesteldrang zich begint aan te dienen en ikzelf te moe ben en teveel pijn heb
Gelukkig komt mijn moeder volgende week even helpen

 

Derde keer is scheepsrecht toch

 

Ik kan me voorstellen dat je je daar toch druk om maakt. En ja, natuurlijk kan je het nuchter bekijken: deze komt er ook heus wel uit. Maar ik gun je een fijnere ervaring deze keer. Goed om alle opties te bespreken en de kennis van de vorige keren mee te laten wegen. Fijn dat ze daarin met je meedenken.

 

Wat betreft invallers/vk die je niet kent aan je bed: ik heb wel een beetje een luxe-positie

De eerste keer was een vriendin die ik van de opleiding ken bij mijn bevalling. Ik vertrouw haar echt voor 100% en ze heeft me er toen zo goed doorheen gesleept. Ik werd medisch (24u gebroken vliezen, bijstimulatie, ruggenprik) maar ze heeft gewoon alsnog mijn bevalling begeleid, alleen was er voor de zekerheid nog een verloskundige van het ziekenhuis op de kamer. (Die ik overigens niet eens heb gezien, het lieve mens zat letterlijk in een hoekje en liet ons begaan.)

Bij de tweede bevalling waren we praktisch tegelijk uitgerekend en is zij 3 dagen eerder bevallen. Dus vanzelfsprekend kon ze er niet bij zijn, vonden we allebei heel jammer. Ik ben wel nog bij haar op kraamvisite geweest terwijl ik al voorweeën had, dat had ze ook heel goed in de gaten .

Die tweede bevalling werd door een van mijn collega's bij de praktijk waar ik werkte (en onder controle was) begeleid en daarin kon ik ook een beetje kiezen. Ze hebben namelijk twee teams, dus twee vk' s die tegelijk dienst hebben. Toen ik belde met weeën had 1 invaller dienst die ik amper kende (ze verving mijn verlof) en 1 collega die ik van de opleiding ken, nou ze regelde zelf wel ff dat die laatste naar mij kwam. Uiteindelijk nam een andere collega het nog over ivm wisseling van de dienst en met haar was ik ook zo blij. Heb ook echt een geweldige tweede bevalling gehad: thuis en in bad, precies zoals ik hoopte.

En nu voor de derde kan hopelijk mijn vriendin er weer bij zijn! Zouden we allebei heel graag willen! Inmiddels heeft zij zelf ook 2 kinderen dus er bestaat een kans dat het gewoon op het verkeerde moment is en ze het niet geregeld krijgt, maar dan ben ik ook heel gelukkig met mijn oud-collegas.

Dus ja, echt een luxe-positie... Ik kan me levendig voorstellen dat een onbekende aan je bed niet prettig is

 

Precies!!

Ja dat is wel heel fijn!!
In NZ had ik ook maar 1 vk die 24/7 voor jou klaar staat (pittige baan daar, en begint nu een beetje te veranderen)
Laatste keer in NL had ik de vk waar ik de beste klik mee had, was dus heel blij toen ik haar stem hoorde aan de andere kant van de telefoon.
En heb afgelopen wk controle gehad bij een nieuwe collega van hun en heb het ook aangegeven, ze zei wel dat we op zo’n moment altijd kunnen kijken of “de” vk beschikbaar is en ze alsnog de bevalling wil gaan doen, doen ze wel eens vaker..
Maarja we gaan het zien, pin me er iig niet aan vast!!

 

Ja dat hoop ik ook! We gaan het zien haha. Nog ongeveer een half jaartje dan weten we het haha. Maar de mensen is deze praktijk zijn zo lief allemaal! Zo fijne bejegening en heel laag drempelig. Daarom ga ik ook naar hun. Bij ons in het stadje zijn 2 vk praktijken maar voor geen goud ga ik daar heen. Deze 2 praktijken waren vroeger 1 praktijk. Toen was ik daar met mijn eerste. Onpersoonlijk, onprettig gevoel. Geen gevoel van geruststelling. Toen kwam ik met 27 weken voor een 3d4d pretecho bij de praktijk waar ik nu ben en merkte ik het verschil. Ik moet er 25 min voor rijden en het is 27 km van mijn huis. Maar dat heb ik er echt heel erg voor over! Wat een verschil met de eerste keer zeg. Zulke fijne begeleiding gehad bij de tweede en nu derde. Zijn ook gewoon eerlijk als ze iets niet weten of geen ervaring hebben. Daar kun je op bouwen

En die praktijk waar ik met de eerste was zijn de 2 hoofd vk's uit elkaar gegaan omdat ze ruzie hadden/het niet met elkaar eens waren. Ik klikte met beide niet goed dus toen gebeld met die leuke praktijk of het mogelijk was dat zij me gingen begeleiden want ik hun site werd mijn woonplaats niet genoemd maar wel de plaats naast ons met 7 km verschil. Ik was zo blij dat het mocht haha

 

dat klinkt goed allemaal! Ik denk dat je ervaring met de tweede bevalling ook meespeelt dat je met bmi >40 thuis mag bevallen. Wel fijn als je dat graag wilt. Dat wou ik ook altijd graag, thuis en in bad. Ik had er dus eerst heel veel moeite mee dat ik met de tweede niets eerst thuis mocht proberen. Na die tijd was ik heeeeel erg blij dat ik in het ziekenhuis was. Nu zou ik niet eens thuis willen bevallen gezien de kans op ingrijpen bij mij heel hoog gaat zijn.

Ik heb meerdere indicaties voor ziekenhuis nu:
BMI>35
2x vacuum nodig gehad dus grote kans nu ook
schouderdystocie
stand van mijn heiligbeen

Ik ben heel eigenwijs, maar zelf ik ga overstag nu

Ik heb bij de eerste een zwangerschapscursus gedaan, na de bevalling dacht ik echt leuk die cursus maar heb niets gedaan ermee tijdens de bevalling. Ging allemaal volautomatisch. Daarna dus ook totaal niet meer getaald naar een cursus. Wij hebben toen de cursus Samen Bevallen gedaan omdat de man daar bij betrokken werd i.p.v. bij maar 1 les

 

Hier twijfel ik of ik in het ziekenhuis wil of gewoon thuis. Mijn man ziet het thuis niet zitten. Dus neig toch meer naar het ziekenhuis. Maar thuis lijkt me zo fijn en rustig. Nog maar eens even over hebben met de vk en m'n man als ik wat verder in de zwangerschap ben.

 

Herkenbaar.. hier precies hetzelfde maar ga toch wel aansturen op een badbevalling thuis. Ik snap zijn zorgen maar ik zal het toch echt moeten doen..

 

Dat de grond, muur bed etc helemaal vies wordt. Ik had bij m'n zoon een explosie aan vruchtwater toen m'n vliezen braken. Droop helemaal op de grond. Ook vind hij het eng dat als er iets is er niet a la de minuut een arts bij kan zijn. De tweede reden is wel een serieuze voor hem, hij voelt zich er thuis niet prettig bij.

 

Was jij bij je eerste bevallingen ook al zo zwaar? Zie er wel tegenop zo topzwaar te moeten bevallen. Bang dat ik te snel vermoeid raak

 

ik heb het juist andersom. Ik heb in openbare gelegenheden spontaan smetvrees. Dus alles is vies. Onder de douche op het krukje? Dan moet er eerst een handdoek op. Ik ga echt niet met mijn blote flamoes op het krukje zitten waar iedereen al op heeft gezeten. Muren zijn ook vies. Ik kan nog net de knop van de kraan aanraken, maar dat is ook alleen maar omdat het moet haha

 

Wat fijn dat ze zo met je meedenken en echt zorg op maat leveren in plaats van strikt protocollen te volgen. Een hoog BMI is echt zo'n voorbeeld waar je naar mijn mening ook oog moet hebben voor alle andere factoren en omstandigheden, zoals een vlotte eerdere bevalling.

Paar jaar geleden ook een cliënte in onze praktijk met BMI ruim boven de 40, vlotte eerdere bevalling en de wens om thuis te bevallen. Een van mijn collega's is nogal een zenuwpees en vond het spannend, andere collega en ik niet. Uiteindelijk afgesproken dat ze thuis maar wel op de begane grond zou bevallen (ivm toch naar het ziekenhuis moeten en ambulancevervoer) en dat we met twee vk's zouden komen om elkaar te kunnen helpen in geval van nood.

Uiteindelijk beviel ze in mijn dienst, super snel, gewoon boven op de slaapkamer en ik heb er geen collega bij gebeld. Ik had daar echt alle vertrouwen in en zijzelf gelukkig ook.

Maar goed, ik begreep ook wel weer waar de angst van mijn collega vandaan kwam. Zij heeft ooit bij een thuisbevalling een schouderdystocie meegemaakt waar het kindje het ternauwernood heeft overleefd. Dat maakt natuurlijk angstiger en voorzichtiger.

 

In jouw geval lijkt in het ziekenhuis me inderdaad echt veiliger. Fijn dat je bij die andere vk-praktijk zoveel beter begeleid werd en je ondanks de afstand bij hen onder zorg kan.

Ook in het ziekenhuis kan je een super mooie en goede beval-ervaring hebben. En wie weet ook in bad? Hier in de omgeving kan dat in alle ziekenhuizen en soms ook als je medisch bent (hangt wel van de omstandigheden af). Misschien eens vragen naar de mogelijkheden?

 

Ik vond thuis bevallen bij de tweede heel erg fijn. De eerste keer niet gelukt, wel gewenst, en dat was toen wel een teleurstelling.

Mijn tweede bevalling zou ik zo nog een keer willen doen. Echt precies zoals ik hoopte, thuis en in bad. Zo heerlijk, mijn eigen bed, douche en wc. Niet in de auto hoeven met weeën of hechtingen. En die rust daarna in huis, geen verpleegkundigen die in en uit lopen.

Mijn man was aanvankelijk ook huiverig voor een thuisbevalling. Hij is arts en denkt toch meer in risico's en alles wat fout kan gaan. De omslag kwam een beetje toen een studievriendin van hem, die zelf gynaecoloog is, van alledrie haar kinderen thuis beviel en zij echt zei dat bij een laag-risico-zwangere een thuisbevalling niet alleen veilig is maar ook zorgt voor minder onnodige interventies. Dat zei ik ook al, maar hey, ik ben verloskundige en in zijn ogen toch wel erg gericht op de fysiologie Van die vriendin/gynaecoloog had het meer gewicht