De twijfel om een wens voor de 3e ECHT te laten varen is er zeker. Maar wat moet je. 42 jaar. Geschiedenis van moeizaam zwanger kunnen worden maar daarnaast een chronische vermoeiheid bij beide. Door werk kids en klussen belandden we vaak apart in bed en slaapt 1 al of beide tegelijk maar domweg te moe het gezellig te maken. Met geluk 1 a 2x per maand en vaak wel rondom de eisprong maar het helpt natuurlijk niet erg als er geadviseerd wordt om de dag het gezellig te maken. Ook deze maand voelt weer als verloren. 1x rondom het juiste moment net 1 dag voor mn ei. Maar 1x.. De kans dat het dan lukt is zo klein.. Toch? Geen idee meer wat ik hiermee moet. Elke maand waarop het niet lukt is een maand dichter naar 43 jaar leeftijd. Het lijkt gewoon onmogelijk nog.
Ik kan je hier niet mee helpen, je moet zelf die afweging maken. Heb je het er voor over? Je kan de voor en nadelen naast elkaar zetten, misschien helpt dat je.
Ik denk dat als je al te vermoeid bent om het gezellig te maken, je daar beter eerst aan kunt werken... een zwangerschap en gebroken nachten gaan dat m.i. alleen maar erger maken.
Die vermoeidheid komt oa door de 2 kids.zitten kort op elkaar. En langer wachten is dus vanwege mijn leeftijd geen optie...
Als jullie beiden zo vermoeid zijn zou ik niet aan nog meer kinderen beginnen. Ieder kind dat erbij komt kost energie. Dat hebben jullie nu al niet. En het gaat daarmee ten koste van de kinderen die er al zijn. En die ook hun tijd en aandacht nodig hebben. Hoe meer kinderen hie minder tijd per kind, voor je relatie en voor jezelf (om op te laden en tot rust te komen). Daarbij begint de energieke baby, peuter, kleuter tijd weer van voor af aan. En van gebroken nachten wordt niemand fitter. Hou er ook rekening dat mensen als ze ouder worden minder ipv meer energie krijgen. En jij bent al 42. Ik zou mijn energie stoppen in de kinderen die er al zijn. En zorgen dat jezelf weer lekker in je vel komt.