Goedemorgen allemaal. Zojuist goed nieuws gehad. De NIPT test is helemaal goed gegaan, ons kindje heeft geen indicatie van een van de 3 geteste downsyndromen yesyesyes! Vorige week maandag laten prikken, dus best snel gedaan.
Wow hoe cool is dat! Voelde vast heel magisch zo die eerste keer hahaha, ook al zo'n issues met namen dus? Wij komen er ook nog echt niet uit als we het geslacht weten zal het vast beter gaan, maar nu is het echt nog een "gevecht" met een hoop Veto's
Wij hebben het geluk dat we opa en oma dichtbij hebben wonen die maar wat graag hun eigen planning aanpassen om op te kunnen passen. Dus hier gelukkig weinig gedoe met oppas. En het voordeel dat we een schoolgaande bijna 6 jarige hebben, dus probeer zoveel mogelijk sochtends te plannen.
Oh wat bijzonder zeg Als ik savonds in bed lig probeer ik me ook wel eens goed te concentreren op mijn buik in de hoop dat ik wat voel, maar moet nog even geduld hebben vermoed ik haha.. Ik mag mijn partner gelukkig meenemen naar al mijn echo's. Alleen de checkups bij de VK moet ik helaas alleen doen..
Hallo dames, Wat een hoop goede berichten de laatste tijd, super fijn! Laatste tijd wat minder actief, maar probeer wel alles te lezen. Vrijdag bloed laten prikken en werd 's middags gebeld: bloedarmoede en suiker iets te hoog. Nu een ijzerkuur en volgende week weer prikken voor suiker. Ben vooral de hele dag echt heel moe en misselijk, na het douchen moet ik echt bijkomen op de bank. Hopelijk gauw beter! Wat betreft het geslacht; ik ben gewoon te nieuwsgierig. Voor een naam vinden we het ook praktischer, dat hebben we voor nu dan ook losgelaten. Wel hebben we besloten het niet met onze omgeving te delen.
@wolkje1994, alles goed met je? @Milkyway7, ah wat mooi! @MB91 en @Silani, wat fijn van de goede nipt! @Daisy2890, balen van je suiker Hoop dat ie volgende week wel goed is.
Wat lief! Zo denken wij er ook zeker over! Ik heb een beeld in de kamer staan van een engel. Ik heb normaal helemaal niks met engelen beelden, maar mijn man zag deze bij de hornbach toen hij er voor iets anders was. Stuurde mij een foto en ik voelde precies wat hij ook voelde. Ze waren er in 2 varianten. 1 die naar links keek en 1 die naar rechts keek. We hadden allebei precies het sterke gevoel bij hetzelfde beeld! Het medium gaf aan dat hij graag een naam wilde. Ik wilde dat altijd al doen net als een herinneringsdoosje. Nooit gedurft want ja wat als ik het toch mis had. Daarna zijn we direct een naam gaan zoeken en heb ik een doosje met dingen gemaakt ter nagedachtenis aan hem. Daar zit een speentje in met papa is the best, Een rompertje met love mommy en 2 speelgoedautootjes van cars. Mijn schoonouders hebben een beertje er in gedaan en ze hebben thuis precies zo'n beertje staan in een stolp als herinnering aan hem. En mijn moeder heeft er 2 vliegtuigjes van planes in gedaan. En dan zit er nog een kaartje van mij en 1 van mijn schoonouders in. Ik moest echt even lachen om je 'niets aan te doen stuk" haha. Maar het is zoals het is idd! Je kunt het niet zomaar terug stoppen. Het is een gok die je neemt, waarvan je van tevoren weet dat het weer hetzelfde geslacht gaat zijn. Maar idd ik vind het wel belangrijk dat een kindje in een verantwoorde situatie terecht komt. Hoe verdrietig het dan ook is dat we langer moeten wachten en misschien zelfs minder kindjes kregen dan gewild. Ooh wat vreselijk! Ik snap uberhaupt niet waarom vrouwen tegenwoordig nog vastgeklampt worden aan bed! Het is algemeen bekend dat men wil bewegen bij ernstige pijn. Moeten blijven liggen is zooo ouderwets. Ik hoop dat je deze keer natuurlijk mag bevallen en blijven rond lopen.
ooh wat heftig zeg zo lang weeën! Dan ben je al helemaal kapot tegen de tijd dat je moet persen pff. En dan denk je dat de redding nabij is met de ruggenprik, moet je er 6 uur! op wachten. Dat is toch niet normaal! Ik hoop voor jou ook dat deze keer de periode voor het persen een stuk fijner gaat zijn. Maar wat je al zegt zo'n plan is leuk, maar heb je eigenlijk niets aan. Behalve dat je er over hebt nagedacht hoe je bepaalde dingen wilt. Zodat je je mening al klaar hebt mochten er bepaalde situaties zich voor doen. Niet dat ze daar in het ziekenhuis was mee doen overigens. Dat stoort me mateloos. Ik wilde dus geen prik na de bevalling voor de placenta los te laten. Dus na de bevalling van de eerste stond er iemand naast me dat ze me een prik wilde gaan geven. Ik zei dat wil ik niet. Ja maar dat doen we altijd zo. Ik zei maar ik wil eerst kijken of het vanzelf komt. Ja maar dit is het protocol van het ziekenhuis. Dan gaan ze dus gewoon een discussie met je aan terwijl je net bevallen bent....wtf!! Ik was zo kapot dat ik dacht laat maar zitten, straks lig ik nog op de OK voor een manuele placente verwijdering. En ik had gewoon geen zin in discussie. Later had ik natuurlijk spijt, want wat een onzin! Ze konden het toch even 5 min aanzien? En hem geven als de placenta toch niet los kwam?? Bij de tweede kan ik me niet herinneren dat ik een spuit heb gehad en de placenta is er gewoon uit gekomen.
oef dan had ik nog maar een kleintje met 3980 gram haha. Ik ben zelf niet slank maar wel klein. En die bekkenpijn is ook vreselijk. Ik ben hypermobiel en daardoor altijd heel erg veel bekkenpijn. Dus ik voel je! Ook na de bevalling gaat dit altijd nog een flinke tijd door. Ik ben na de eerste na een jaar bij de manueel therapeut beland en bleek dat mijn bekken scheef stond. Ja dan gaat de bekkenpijn ook niet over he Tijdens de zwangerschap van de tweede een paar keer bij hem geweest en bekken stond nog netjes recht. Ik zei tot na de bevalling he haha. Na de bevalling ik weer terug, ik dacht ga niet weer afwachten of de pijn vanzelf weggaat. En je raad het al, alles weer schots en scheef Nu ben ik al een heeeeel tijd niet meer geweest omdat ik heb ontdekt hoe ik mijn nek/rug zelf een beetje los kan houden. Maar na de bevalling ga ik zeker weten weer even langs om te checken of alles nog wel recht staat haha. Trouwens ook al apart die beugels. Bij mij moest ik zelf mijn benen vasthouden samen met de genen die naast me stonden. Lijkt me ook echt niet fijn tijdens de bevalling in die beugels. Oh en hier kwam de VK er dus ook al zelf mee om de groei goed te monitoren en zo nodig eerder te bevallen om de kans op complicaties te verkleinen.
dit vind ik ook nog wel een leuk vraagstuk haha. Ik heb echt een bloedhekel aan ongesteld zijn. En ik heb niet eens zware menstruaties of wat dan ook. Ik wil eigenlijk niet meer aan de hormonen, maar ongesteld zijn wil ik ook niet. Maar steriliseren is me toch ook nog net iets te rigoreus omdat ik hoop dat er misschien toch nog ergens een 4de komt op dit moment. Maar ook dat laatste kan een hormonaal dingetje zijn haha
de kans is idd groot dat het net als bij mij een poliklinische medische bevalling gaat worden. Dan beval je met je eigen VK in het ziekenhuis zodat de gyn in de buurt is. Uit onderzoeken is naar voren gekomen, dat de kans op complicaties bij overgewicht wat groter is. Daarom willen ze dat je dan in het ziekenhuis bent. De grens licht bij een bmi van 35. Is je bmi 35 of hoger dan ben je medium risk zoals ze dat noemen.
whahahaha geniaal dit! Ik was er dus van overtuigd dat ik niets had gedaan, nou mijn man hielp me heeeel gauw uit die droom. Hij had blijkbaar netjes staan scheppen van buiten het bad Ik duim voor jou op een bevalling zoals je eerste!
@Stokstaartje86 en @MotorMeisje, ik vind dit wel ziekenhuis afhankelijk hoor. Ik had bij de eerste een geboorteplan, met in mijn achterhoofd dat dat ding niets waar zou zijn als het allemaal anders zou lopen. Een aantal dingen vond ik wel belangrijk , zoals het niet kunnen meekijken (geen spiegels!) en vooral, omdat de eerste -bleek bij de 20 weken echo- maar twee vaten in zijn navelstreng had, dat ik de navelstreng wilde zien. Die heeft mij 20 weken zenuwachtig gehouden en ik wilde het gewoon heel graag zien om het af te sluiten. Wat ik heel fijn vond is dat de verpleegkundige die de bevalling begeleidde binnen kwam en zei " ik heb je geboorteplan gelezen en ook besproken met de medisch verloskundige. Na de bevalling zullen we je laten zien hoe het precies zit met die navelstreng". Dat gaf zoveel rust. Mijn placenta kwam niet meteen, dus ze hebben het even zo gelaten. Uiteindelijk duurde het toch wel erg lang (bijna 1 uur), dus toen zijn ze gaan helpen en kwam ie alsnog. Bij de tweede had ik geen geboorteplan, maar wel vooraf in het gesprek met de gyn (ander ziekenhuis overigens) besproken dat, als alles het zou toelaten, ik graag zoveel mogelijk een gentle sectio wilde. Ze werkten daar in het ziekenhuis deels mee. Nog niet de baby zelf aanpakken en het kleed weg (hoefde voor mij ook niet) maar wel de baby uit de buik, op de borst. Daarna is ie echt 2 minuten weg geweest voor de check van de kinderarts waarbij mijn man is meegegaan en toen kwamen ze m terugbrengen en heeft ie bij me gelegen tot aan de verkoeverkamer (toen wilde mijn man m perse ook vasthouden ). Alles is altijd onder voorbehoud, maar sommige ziekenhuizen hebben gewoon horken in dienst of blijven vasthouden aan hun protocollen uit 1923. Bij de derde - als dat geen keizersnede wordt- stel ik gewoon weer een plan op. En we zien wel wat ervan terecht komt. @MotorMeisje, overigens bizar dat je zo lang hebt moeten wachten! Dat hoor ik heel vaak en dat is gewoon slecht. Dat komt volgens mij nog steeds voort uit de mentaliteit dat je pijn maar moet doorstaan en dat is echt onzin.
Ik ben meestal een dag of 7/8 ongesteld en de eerste dagen zit ik aan kraamverbanden Daarnaast doet het verschrikkelijk veel zeer en ben ik er ook echt goed ziek van. Als deze kleine geboren is ben ik 39 en dat vind ik volgens mij ook wel een mooie leeftijd om te stoppen. Ik werk ook 32 uur en dat wil ik blijven doen en daarnaast heb ik echt wel regelmatig de behoefte om ergens een hapje te gaan eten, drankje te doen, te gaan feesten etc. Met drie wordt dat al lastiger, met 4 klinkt dat voor mij onmogelijk (+ moet ik weer een zwangerschap door en vooral het deel wat ervoor komt met alle ellende, lange cyclussen, geen pil gebruik dus zware menstruatie en weer kans op (vroege) miskramen). Maar er zijn zat mama's die het kunnen en gewoon doen, dus dat is niet perse een reden om me tegen te laten houden. Maar manlief was hier diegene die nummer 3 graag wilde en ik vind het ook fantastisch, maar als hij niet had gewild, weet ik niet of ik over nummer 3 was begonnen (gelet op mijn leeftijd). Voorlopig eerst maar eens nummer drie en als ik de staatsloterij win, wie weet ziet de wereld er dan weer anders uit.
jaa gaat heel erg goed! Moet mij soms even herinneren dat ik zwanger ben. Het is dat je echt een buik ziet en ik wat vermoeid ben... zou anders echt niet het gevoel hebben zwanger te zijn. Merk dat ik niet heel actief ben. Zal wel meer komen aan het einde van de zwangerschap. Wordt nu zo geleefd. Druk met werk, mijn dochtertje, enz. Leuk om alle goede berichten te lezen! Ik lees zeker mee !
Sinds vannacht echt pijn aan mijn rechter heup als ik er te lang op lig misselijkheid is tot nu toe iets beter (hopen dat dit blijft). De kids geven me savonds een waterijsje en zeggen kijk mama dit is nu je infuus . Ik rust heel veel , hopelijk binnen een paar weken terug iets fitter .
Oh sterkte zeg! Niet leuk van je heup, maar wel fijn om te lezen dat het met de misselijkheid iets beter gaat en je kids je lekker aan het vertroetelen zijn. Sterkte!
Bedankt voor de uitleg Prachtig al die mooie verhalen, voor de meiden die klachten hebben, hopelijk wordt het snel minder. Ik heb vandaag de blije doos gehaald, wat een leuke doos. En heb ik gelijk wat kleertjes gehaald oooooh zo leuk. Had voor mijzelf ook een broek gekocht. Vanavond ging ik hem passen en opeens zag ik echt een dikke buik, hoe stom ik schrok en moet echt beetje wennen, hihi!