Ik heb een vriendin met een newborn van 4 weken en ze woont in Engeland. We zitten met nog een gezamenlijke vriendin in een appgroepje. Al te vaak stuurt ze er dingen in waarvan ik denk: Neeee joh! Dus dingen die niet kloppen (mbt borstvoedingsbeleid) of waarvan ik denk: zo ga je niet met jezelf (na een keizersnede) of je dysmature kindje om (geen kruiken en niet temperaturen). Ik wil het allemaal niet meer weten, want ze doet niets met mijn ervaringen (wat op zich haar goed recht is natuurlijk). Maar nu kan ik er gevoelsmatig niets meer van zeggen, want ze is heel kwetsbaar, en niet uit de groep stappen, want dat is ook eigenlijk vreemd. Dus ik vreet mezelf nu maar op en probeer het te negeren.
Oh bah, dat lijkt me rot Je kunt nu ook niet even aanwippen om echt te praten. Lastig zulke dingen. Sterkte daarmee
Boehoehoeeeeeee komt even schoppen om t schoppen.... Maandag dochter naar BSO bij ophalen blijkt ze naast een hoestend kind te zitten. Covid of niet, de moed zakt ons al in de schoenen en 3...2...1 Dinsdag: Dochter geen BSO want kuchelt ook wat dus die houden we dan thuis. Ze heeft dr peuterastma achtergrond dus dit is vrij normaal voor haar en er is ook wat meer ruimte wat dat betreft. Omdat ze van "niks bijzonders" naar stikbenauwd kan gaan en we die nog niet meegemaakt hebben met dr puffers kunnen we ook niet inschatten hoe dat verloopt dus zelf vinger aan de pols. Het is maar een BSO dag, bij een schooldag (buitenom Covid) hadden we allicht anders gekozen. Prima dagje, wel klere weer buiten en dat merk je binnen maar we vermaken ons wel, al ben je afgedraaid en moet je daarna nog werken want er staat een release gepland. Tussendoor ook elkaar afgewisseld want een hele dag is het best een pittig ding en man heeft ook examens na te kijken. Woensdag: Heeeeel de dag aan t miepen en mekkeren. Bloed onder nagels toontje zeg maar en de hele tijd dat gekuchel. Niet van een productieve hoest ofzo maar echt een tik. Is ze zwaar geconcentreerd op iets doet ze t helemaal niet, is ze in "rust" modus hoor je t vol continue. Heeft ze wel vaker, denk aan een collega die elke 2-3 minuten zn keel schraapt, de heeeele dag door. Op een gegeven moment zit dat onder je huid. Nog uren gewerkt tussendoor in ploegendiensten om de voorgaande dag te compenseren en nog iets van de release voor te bereiden. Woensdagavond: 38.0 en 38.2 op de oorthermometer...fijn ook dat nog...neeeeeej. Werken in de avond aan de release niet mogelijk want: gaar (ook niet heel vreemd) Donderdag:...oplevering van een release eind van de dag en met die grappen van storingen tussendoor heb ik nog aardig wat werk liggen. En dan heb ik dinsdagavond en woensdag al extra bij staan te draaien, deels schade opvangen van de afgelopen dagen. Deels achterstand omdat ik hondsberoerd ben geweest en ook niet echt fit door kwaaltjes. Dus vandaar klaaaaaaaaag (al zijn er 10.000 redenen om harder te klagen) Ik wordt soms zo krankzinnig gestoord hiervan. Zelfs parttime is het zo echt GEEN doen. Hormoon tik allicht dat t me nu naar mn strot begint te grijpen, zelf ook niet zonder klachten en dat is ook knap vermoeidend maar er lijkt ALTIJD wel wat. Zonder school en zonder KDV was t in elk geval een stuk relaxter (hanteerden een gesloten kring dus kon oma wel oppassen en niet ziek want gesloten kring) Ze is sinds maart op school en dit is de derde epsiode al! Dag voor de koningsspelen was ze de laatste keer hersteld en nu alweer raak (!!!) Hiervoor zat ze op de KDV dus ook genoeg opgepakt. Zou dit dr eerste contacten zijn zou ik t logisch vinden, maar ik vind t zo absurt vaak, zelfs los van de covid regels die t effect allemaal wel wat uitvergroten. Tips om weerstand te boosten zijn welkom. Hier multivitamine en sumbucol tabletjes al standaard in t programma. Geloof dat ik de Sambucol maar weer inruil voor A.Vogel weerstand maar daar zit nu standaard vitamine C bij geloof ik (en die zit ook al in dr multivitamine) vandaar dat ik die nog niet heb gehaald.
Ik heb zo'n hekel aan de ochtenden dat mijn dochter wakker word als een gillende sirene om 6 uur, en wanneer ik d'r dan omdraai in d'r bedje (Mevrouw ligt dan op d'r buik en kan opeens niet meer omdraaien) ze begint te lachen en kraaien. Goeiemorgen mama!! Ugh.. tijd voor koffie.
*deelt koffie uit* Hier heel de nacht naast een kuchel koppie. Die ligt ook geen seconde stil. Vannacht ineens spugen van t hoesten...hoppa emmertje er onder net op tijd. "dank je mama, dat vind ik heel erg lief van jou" Het is een schattie, maar man wordt dit een klere dag. Geen oog dichtgedaan en nog een volle dag met werk staan. *wil je nog suiker en melk erbij? Of een blik redbull?"
Hier wel ja mja beperkingen he. Denk ook niet dat de misselijkheid t toelaat na bak 2 ben ik wel ff genezen, terwijl mn hoofd "hmmmmm koffieeeee" roept. Onhandige conflicten
Oeeeeeeh yeaaaaaah onweer! Dochter is net pas weer stil (moest nog even dr boek voorlezen en somewhere over the rainbow zingen zo te horen (je gaat soms echt stuk)) en in slaap gevallen...mocht ze wakker worden van het onweer weet ik al wat t gaat worden: "maaaaamaaaaaaa, gaan we samen onweer kijken?" "tuurlijk!" In bed, rolgordijn open en samen bliksem kijken (vallen we toch wel weer in slaap). Brak of niet brak, liever een momentje minder slaap en een kind dat blij wordt van onweer als die panisch ervan is. Dat kost meer tijd Buiten vindt ze t niks, binnen gaat ze er echt voor zitten/liggen. Heerlijk! Ik ga dr alleen niet speciaal wakker voor maken, daar pas ik voor. Vorige keer ook... "ohneee...onweer kom teruuuuug!" Kan daar ook echt wel van genieten, dat blije koppie "soooooooow die was groooooot!" en elke keer weer tellen tot de boem. Kan niet wachten tot ze ouder is en we samen maansverduisteringen en vallende sterren gaan kijken. Maansverduistering en bijzondere kometen enzo ga ik nog altijd samen met mn moeder op pad, vinden we leuk. Zou grappig zijn als dochter het ook leuk vindt en ook mee wil (desnoods alleen voor de gezelligheid of het "gekke").
Wie had hier nou ook alweer interesse in Prowin...??? Ik heb binnenkort een whatsapp demo, dus als iemand interesse heeft???? Grrr baal dat ik ff niet meer weet wie het was....!
Wauw. Zit je hier effe mijn mooie jeugdherinneringen te beschrijven Ooit was ik bang voor onweer. En dus is mijn vader met mij gaan kijken. En tellen idd. Nooit meer bang geweest (behalve die ene keer dat ik over een dijk fietste toen het los barstte en er nergens enige beschutting was ) En sterren kijken. Dat deden we in Frankrijk. Stukje bij het licht op de camping weg lopen en op je rug in het gras liggen. Sterrenbeelden aanwijzen. Vallende sterren zien (en een wens doen) en leren wat het zijn. Bijzondere verschijnselen kijken. En de gesprekken tijdens die avonden. En deze dingen geef ik uiteraard weer door aan mijn kinderen
Hahaha ik was zelf meer van de sterrenkunde hoek, daarna is mn moeder er gek op geworden. Mn vader boeide t niet zo, totdat ik een telescoop wilde kopen. Dat vond ie dan wel weer wat. Hup samen door die boeken heen. Zelf bouwen kan ook overigens, hebben we overwogen overigens maar werd m niet. Toen zij samen in spanje waren kwamen ze in barcelona langs een winkel met allerlei telescopen. Heeft toen nog serieus overwogen om daar een spiegeltelescoop mee te nemen. Stonden echt bizar mooie tussen maar hij zag niet hoe hij dat veilig mee naar huis kon krijgen. (busreis) Geen probleem, als mn dochter dezelfde hoek in duikt staat hier over een paar jaar gewoon een spiegeltelescoop hoor! (moahahahaha)
Ooh, jaloers! Wij zitten er ten minste tot 20ste (behalve 2 jongsten die positief getest waren, die mogen er 13de al uit), maar wij worden 17de voor de tweede keer getest en hooopelijk wordt dan iedereen negatief getest, anders wordt quarantaine natuurlijk weer verlengd.
Balen he! Wij zaten al vanaf 20 april in quarantaine Waren zo blij dat we lekker door de zeik regen naar buiten zijn gegaan haha
Dat mijn schoonma weer is opgenomen in het ziekenhuis. Man is bij haar. Ik thuis met de kinderen. Kan wel janken. Ben zo bang haar kwijt te raken.