@bozoe Ik zou ook bellen en vragen. Loop je ook eventueel bij een verloskundige die drempel is soms minder hoog om na toe te gaan.
Maar straks na je bevalling heeft de verloskundige het kraambed. Alvast contact opnemen en dan gelijk een echo vragen? Maar zhuis is er voor om jou gerust te stellen. Wanneer heb je anders weer controle?
Op 29 april anders weer. Ja de verloskundigenpraktijk voor het kraambed is dezelfde als bij X. Heb al contact met ze maar zij adviseren om toch het ziekenhuis de echo's te laten doen.
lastig een weekje valt mee maar is ook enorm lang. Je kan altijd bellen ook al is om geruststelling te krijgen.
Hier helaas weer niet gelukt. Ik had zo gehoopt zwanger te zijn. Ik voelde me echt zwanger, alles klopte. Dus na een rotdag gisteren en een slechte nacht dacht ik mezelf op te beuren met een positieve test. Nou... witter kon ie niet.. Ik kruip het liefst even helemaal ver weg momenteel, ben zo verdrietig....
Misschien wil ik ook wel meeschrijven. Geen stilgeboren kindje maar mijn dochter (een van een tweeling) is 18 dagen na de geboorte overleden. Ze had een ernstige hartafwijking. Sinds augustus proberen we weer zwanger te worden. Dat was vrijwel gelijk raak maar werd een miskraam, waar we tijdens de termijecho achterkwamen, eind november. Lange nasleep en ik kreeg op 11 februri een ingreep om de laatste resten te verwijderen. Ronde 1 niks, ronde 2 hadden we allemaal corona, werd dus ook niks, en nu ronde 3 ook niks. Nu ronde 4. Ik vind het lastig om positief te blijven... hoe doen jullie dat?!
Hallo lieve mede sterrenmoeders Wat fijn dat ik hier nu een plekje heb gevonden om ervaringen met lotgenoten uit te kunnen wisselen. Ik zal mij de komende dagen proberen in te lezen in jullie verhalen, en zal hier onder mijn/ons verhaal vast delen: Ik ben Nova, 34 jaar en moeder van twee meisjes. Onze oudste dochter word alweer 4 deze zomer, en onze jongste dochter kwam op 2 juni 2020 stil op onze wereld. Ze had triploïdie (een niet erfelijke chromosoom afwijking waarbij kindjes een extra set chromosomen hebben) en werd geboren met een termijn van 21.5 weken. Wat een donkere periode hebben we achter ons. En er zijn nog steeds donkere dagen, of delen van dagen. Maar we durven weer te dromen over een broertje of zusje. Ik heb PCOS en van onze oudste dochter ben ik door middel van ovulatie inductie zwanger geraakt met Clomid. Van mijn jongste werd ik spontaan in ronde 2 zwanger zonder hulpmiddelen. Afgesproken met mijn arts dat als mijn cyclus weer onregelmatig werd, ik altijd terug mocht komen om samen te kijken naar een manier om onze wens in vervulling te laten gaan. Ik was immers de tweede keer spontaan zwanger geraakt. Dat gaf, ondanks we haar verloren, ook moed. Mijn lf bleek kort, 8-9 dagen, maar ik had wel een spontane eisprong rond dag 21. Na 5 maanden proberen zonder gewenst resultaat, toch gebeld. Afgesproken dat we een aantal maanden mijn cyclus gaan monitoren dmv follikel meting en ter ondersteuning van mijn lf kreeg ik 200 mg utrogestan mee. Een lage dosering, maar het doet wat het moet doen; mijn menstruatie blijft uit tot ik stop met de pillen. Al met al best weer een 'eenzaam' proces. Mijn man staat me bij voor zover hij kan, maar dit moeten jullie vast herkennen, het gebeurd toch in onze lichamen en hormonen kunnen de boel behoorlijk in de war schoppen. Mijn NOD is aanstaande zaterdag. liefs, Nova
Welkom @NovaEve en @Mamavandrie34 Ik zit nu in ronde 4 na mijn bevalling met 22+1. Inmiddels 1 ronde acupunctuur gehad en zelf bezig met wat yoga en meditatie oefeningen. Vooral dat laatste doet mij enorm goed om te kunnen blijven ontspannen en los laten. Wij hebben een vrij extreme periode achter de rug (jan mn bevalling van een zoontje met ernstige afwijking, half februari stiefdochter zwanger en abortus, eind februari overleed mijn moeder, inmiddels in een traject met veilig thuis door de situatie met stiefdochter die bij haar vriendje wil wonen), dus de ontspanning en loslaten is wel heel welkom, niet alleen op fertiliteitsgebied.
@Mamavandrie34 wat heftig dat jullie 18 dagen na de geboorte afscheid hebben moeten nemen. Was haar hartafwijking bij jullie bekend? Of kwamen ze daar pas na de geboorte achter? Ik kan je geen advies geven met positief blijven. Vind dat zelf ook heel moeilijk. @NovaEve ook voor jullie heftig dat jullie afscheid hebben moeten nemen van jullie dochter. Wij zijn zelf na 2,5jaar zwanger geworden door IUI met hormonen. Na de bevalling in januari dit jaar meteen weer begonnen met IUI en nu zwanger. Ik vind het wel vervelend om te lezen dat je het als een eenzaam proces ervaart. Zo heb ik het namelijk niet ervaren. Wij hebben vandaag met 6+4 weken onze eerste echo gehad. Hartje klopte mooi en meting kwam op 6+2. Ik moet zeggen dat ik niet echt opgelucht ben, maar ben bang dat dat de hele zwangerschap niet zal gebeuren...
Vreselijk dat jullie na 18 dagen alweer afscheid moesten nemen. En dan ook nog een miskraam daarna.. Ik heb zelf nog geen nieuwe poging gehad dus ik heb niet echt tips hoe je positief kunt blijven. Ik ben zelf ook erg benieuwd hoe ik er mee om zal gaan als de eerste poging straks niet zou lukken. Ik probeer wel zoveel mogelijk te ontspannen nu en ben begonnen met acupunctuur.
@NovaEve Vreselijk dat jullie je dochtertje verloren zijn. Utrogestan houdt bij mij ook altijd de menstruatie tegen. Wel spannend voor je deze ronde dan. Zou fijn zijn als de medische molen jullie verder bespaard blijft. Ik ben alleenstaand dus voor mij voelt het hele proces sowieso altijd wel wat meer eenzaam. Gelukkig heb ik wel een hele goede vriendin waar ik mijn verhaal altijd bij kwijt kan.