Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon! Fijn dat het genieten lukt ondanks de vervelende bevalling. Veel geluk gewenst!
Ja was heel fijn bij de verloskundige (je zal ze wel kennen)! Spanning heb ik niet echt gehad. Ben zo ziek geweest dat ik geen tijd heb gehad om me zenuwachtig te maken... hahaha. En verder voelt de zwangerschap wel heel goed. Enkel vanmorgen even in de wachtkamer licht zenuwachtig maar we gingen echo maken en de zenuwen waren ook meteen weer weg.
Jaaaa heel blij!!! Maar ging ook allemaal zo relaxed en ze waren zo lief (hadden zich netjes ingelezen in ons dossier), dus super fijn. Wij zitten lekker op een roze/blauwe wolk ❤️
Fijn dat het fijn was bij de vk! Ik ken ze wel maar ben er niet geweest met mn zwangerschappen. Liep bij m'n moeder in andere praktijk. Vervelend dat je je zo rot voel, maar genoeg afleiding..liever andere afleiding natuurlijk! Top dat de zwangerschap goed voelt, het gaat om gewoon helemaal goedkomen nu!
Over roze/blauw gesproken.... niet dat een hol uitmaakt, maar heb je een voorgevoel? Of nog niet over na kunnen denken omdat je zo ziek bent? Klote trouwens zeg lijkt me zo naar als je zo misselijk bent.
Man en ik denken beide team roze! Vooral gebaseerd op bakerpraatjes (enorm ziek, mega haaruitval, last van puistjes, geen zin mezelf te verzorgen, slapen op rechterzijde, linker borst is groter dan de ander, geen hoofdpijn (dat was de vorige keren wel anders) en voornamelijk zoete cravings). Qua gevoel zegt man meisje en ben ik nog in dubio.... hahaha. Ja die misselijkheid is niet heel leuk, maar gelukkig helpt de Primperan goed. Daarmee is het voor 90% beter en dus goed uit te houden. Bed en bank zijn weer ingeruild voor een stoel en werken !
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon! Neem lekker de tijd om te herstellen en bij te komen! Klinkt als een heftige bevalling met veel emoties. Nu hij er is kunnen jullie lekker van hem genieten. Het verhaal horen we nog wel een keertje.
Wat fijn dat je meisje zo lief en makkelijk is! Snap dat het erg spannend is om weer aan t werk te gaan en je baby ergens anders achter te laten. Ik hoop dat het snel een beetje went!
Wat betreft bakerpraatjes, ik voelde me bij P en J exact hetzelfde in de zwangerschap en ik ken moeders van zonen en dochters die knettermisselijk waren, dus het zegt allemaal niks. Het is gewoon afwachten. Ga je tzt een geslachtsecho doen? En wat ik me nog afvroeg, krijgt de donor te horen dat er een zwangerschap is opgetreden? Of kan ze haar conclusies trekken omdat ze niet opnieuw wordt opgeroepen?
Daarom zeg ik ook “bakerpraatjes”. Mijn moeder voelde zich ook hetzelfde 2 zwangerschappen en een meisje en een jongen. Vriendin ook echt ziek en een meisje, andere zwangerschap echt de jongens bakerpraatje en werd ook een jongen. Het maakt ons uiteindelijk ook niet uit. Heel cliché als het maar gezond is. Ja we willen het wel weten en gaan dan ook tzt wel een geslachtsecho doen. Nee de donor krijgt niets te horen. Het is volledig anoniem voor ons maar ook voor de donor.
@Nancydierengek : Van harte gefeliciteerd met de geboorte van je zoon! Jullie wonder! Nu bijkomen en lekker genieten! @Kramertje : wat mega fijn dat jullie een goede echo gehad hebben, wauw! Oprecht blij voor je, wat moet dat een onbeschrijflijk gevoel zijn!
Meldingen stonden weer eens uit zie ik dat ik een prachtige update heb gemist!! Wat heerlijk die mooie echo @Kramertje!! Alweer een hele grote stap! En wat fijn dat jullie vertrouwen hebben in deze zwangerschap, al zal het vast ook heerlijk zijn als het eerste trimester achter de rug is. En ook fijn dat je je met de medicatie wat beter voelt. Zo enorm beroerd zijn is heel naar!
@Baby234 hoe gaat het met jou? Ik duim heel hard dat deze blijft plakken!! @Chitje Wat heerlijk dat je zo geniet van je meisje! Dat weer gaan werken na je verlof is ook ff een hobbel hoor, tenminste, vond ik wel. Maar na de eerste paar dagen is het ook weer fijn. Succes!
Wij zijn nog steeds met zn allen aan het nagenieten van de goede 20 weken echo! Het voelt allemaal weer een stapje "echter" en concreter, zelfs bij de derde had ik in het begin nog niet zo het besef dat ik straks weer een baby in mijn armen heb. Ik vind het zo leuk om nu te weten dat het een meisje is. Ik merk ook bij mijn man en de kinderen dat ze er nu al meer "bij hoort". En sinds een paar dagen voel ik beduidend meer beweging, niet alleen meer als ik rustig in bed of op de bank lig maar echt de hele dag door. Dat vind ik echt een van de leukste dingen aan zwanger zijn, dat gezellige gewiebel in je buik! Voel me ook wel goed nu, al moet ik qua rug/bekken wel blijven opletten wat ik doe. En bij vlagen ook wel erg moe, maar gelukkig ook dagen met juist energie voor 10 ertussen.
Dankjewel! Hier gaat het goed. Gisteren en eergisteren wat buikkrampen gehad, en ja, natuurlijk ga je dan denken en hopen... al heb ik dat wel vaker, dus zegt het nog niets helaas. Maar verder voel ik me niet anders dan anders, dus zit niets anders op dan rustig afwachten. Fijn dat het bij jou goed gaat met de zwangerschap! En lijkt me ook een super gevoel als je de baby in je buik voelt, heel bijzonder. Lekker van genieten!
Hier mijn bevallingsverhaal: In de nacht van 12 op 13 mei waren mijn vliezen gebroken. Ik dook onder de douche en had mij opgefrist. Ik en mijn vriend gingen er helemaal van uit dat de weeën snel zouden komen. Want bij ons eerste kindje kwamen de weeën nadat mijn vliezen waren gebroken ook al heel snel. Na het douchen ging ik weer in bed liggen. De weeën kwamen maar niet. De volgende ochtend had ik nog geen weeën niks? Ik had de verloskundige gebeld en verteld dat mijn vliezen waren gebroken maar dat ik nog steeds geen weeën had. Ik moest een naar het ziekenhuis komen voor controle of het goed ging met de baby. Na die controle in het ziekenhuis werd ik meteen als medische beschouwd en viel ik onder de gynaecoloog. Alle controles waren goed maar er werd wel al een datum ingepland om mij in te leiden voor de bevalling. Ik zou 15 mei ingeleid worden om 8 uur in de ochtend. Erna mocht ik weer naar huis. Ik bleef al die tijd maar vruchtwater verliezen. Ik dacht altijd als het vruchtwater eruit is dan is het weg. Maar je maakt dus steeds weer nieuw aan. Echt vreselijk waar ik maar liep het vruchtwater bleef maar lopen. Uiteindelijk de avond voor ik ingeleid zou worden zatten we rustig op de bank. Ik voelde een gek gevoel in mijn buik en dacht zou het?! Even erna had ik weer een beetje pijn in mijn buik. Toen ik ging de tijd bij ging houden had ik het om de 7 minuten. En vlak erna werd het pijnlijker en was het duidelijk dat mijn weeën waren begonnen. Toch nog uit zich zelf. Ziekenhuis gebeld en we konden meteen komen. In het ziekenhuis had ik al een behoorlijke weeën storm. Ik moest op bed gaan liggen en had toen al 8 cm ontsluiting. Ik had een band om mijn buik gekregen zodat ze de hartslag van het kindje in de gaten konden houden. En toen ineens was de hartslag van het kindje aan het zakken. Ik moest toen op mijn linker zij gaan liggen met de hoop dat de doorbloeding van het kindje beter ging. Maar toen ik op mijn linker zij draaide was dat voor mij zelf echt een ramp. Ik riep toen: ik hou dit niet. Wat deed mij dat zeer om zo te liggen. En ook op dat moment was ineens de hartslag van het kindje weg. Ik werd meteen op mijn rug terug gedraaid. En toen was er paniek in de kamer. Tussen de weeën storm door en de pijn die ik had raakte ik ook nog is in paniek omdat ik de paniek hoorde in de kamer dat het niet goed ging met ons kindje. Ineens stond er ook 6 man in de kamer. Ze deden erna een soort electrone op jet hoofd van ons kindje om zo zijn hartslag te kunnen zien. Er werd ook meteen bloed bij hem afgenomen. Bij mij wilden ze een infuus aanleggen voor het geval dat het kindje met spoed met een keizersnede gehaald moest worden. Ik heb schijnbaar een dikke huid want de ene na de andere die het infuus probeerde aan te leggen lukte het maar niet. Wat een paniek was er. Ik moest steeds een vuist maken met mijn hand dan weer linker hand dan weer rechterhand. Het verliep ook allemaal zo chaotisch. Uiteindelijk moest er iemand van de OK komen om bij mij een infuus aan te leggen. En die lukte het gelukkig wel. In de tussentijd kreeg ik ook een Catheter ingebracht zodat mijn blaas leeg was. En kreeg ik te horen dat het kindje binnen een uur geboren moest worden anders werd het een keizersnede. Tussen alle paniek door riep ik ook een paar keer hoe jet met het kindje was. Hier kreeg ik dan ook geen antwoord op. Ik was in paniek. Ik kon daardoor mijn weeën ook heel slecht opvangen. Wat een hel was dit. Mijn vriend gaf gelukkig aan dat er weer een hartslag te zien was. En probeerde mij rustig te houden. Gelukkig had ik vlak na deze toestanden pers weeën en werd het kindje heel snel geboren. Kindje had zijn navelstreng om zijn nekje heen zitten. Maar toen die eraf gehaald was trok zijn blauwige kleur snel weer bij. Gelukkig hij is er en alles was verder goed. Dese bevalling is zo mega rommelig verlopen. We zijn ook echt niet te spreken over de gynaecoloog afdeling hoe het allemaal gelopen is. Ik had tijdens het bevallen wel 6 mensen tegelijk die onderend tegen mij wat zijden. Ik had liever 1 persoon gehad die mij aansprak of dingen zou zeggen. Ik wist niet meer naar wie ik moest luisteren. Maar ook de paniek die ik mee kreeg. Paniek mag er zijn maar laat jet mij niet merken en breng mij op de hoogte. Ik hoorde maar niks en werd gek daarvan. Nou al met al ik vond het echt een vreselijke bevalling. Maar goed alles gaat goed met ons kindje gelukkig! Ik zelf heb wel nog last van na weeën pijn maar goed dat heeft even tijd nodig.
Jeetje was heftig zeg! Gelukkig is het allemaal achter de rug. Gaat het verder goed met jullie? Herstel je al een beetje?
Poeh wat een nare bevalling zo Vooral die slechte communicatie heeft het niet beter gemaakt. Gelukkig is hij gezond en wel geboren. Houd je wel in de gaten dat je er geen last van gaat krijgen? Heb je er achteraf nog eens een gesprek over met de vk of het ziekenhuis?