Hoor wel veel dingen die ik ook ervaar. Denk echt dat t je er geen invloed op hebt.... Maar wachten is zo rot. Zelf heb ik hiervoor een missed abortion gehad. 1e echo was bij 9 wk en toen met 8 wk helaas gestopt. Heb heel mooi afscheid kunnen nemen van ons kindje en voel me op een of andere manier heel sterk, maar sommige momenten word ik zo onzeker en wol ik janken, terwijl ik al zo dankbaar ben dat ik weer zo snel zwanger mag zijn ook omdat ik 35 ben (zit in mn hoofd hoor Het is fijn dat we onze gevoelens kunnen delen hier zeker omdat sommigen het nog niet vertellen in een vroeg stadium.
Hier echt de hele dag naar van de honger. En als ik dan gegeten heb dan word ik beroerd en licht het te zwaar op mijn maag. Om gek van te worden. Heb ook nergens trek in. En moet mezelf dwingen om een hap door te slikken. kunnen we de zondag niet gewoon een keertje overslaan. Zodat het morgen maandag is en ik mijn echo heb?
Ik ben even iets meer afwezig. Tel de dagen af tot de echo. Ik heb een goede week gehad zonder bloedingen maar gister hele dag weer roze en savonds zelfs bloed in het slijm bij afvegen. Nou had de arts gezegd bij de echo dat ik niet raar moest opkijken van bloed, vanwege het hematoom, maar toch vind ik het gek. Hele week niet gebloed en ik houd rust in het weekend en het begint. Kan er geen touw aan vast knopen en ben onwijs gespannen. Nog wachten tot de 14e.... twijfel of ik toch niet ga bellen om te vragen of ze komende vrijdag 11 juni zouden kunnen... volgens m’n eigen berekening ben ik dan 7 weken.
Hier heel de nacht wakker gelegen van menstruatie krampen. Dacht echt dat het gedaan was. Maar vanochtend geen bloed ofzo. Ik wil ook doorspoelen naar de echo woensdag. Maar nu ik hier lees van iemand 2x een kloppend hartje en na 7w alsnog mis, denk ik half weer 'wat heeft die echo voor zin dan, leuk als ik wat zie, maar geeft dus ook geen garaties'. Ik ben gewoon bang dat het mis gaat.
Ooow meid...snap je gevoel..ik dacht ook na de 1ste echo het nieuws te delen maar durf het nog niet aan denk ik. Deze weken zijn zo lastig..hopelijk woensdag gewoon een mooie echo.
Denk dat we allemaal bang zijn dat het mis gaat. En garanties heb je helaas nooit. Ik probeer me maar vast te houden aan het feit dat ik er geen invloed op heb. Ik wandel elke dag minimaal 3km, ik slik netjes mijn vitamines, til geen zware dingen meer. En probeer voldoende te slapen. That’s all you can do.
Hoi meiden, afgelopen dagen beetje afwezig geweest. Ik voel me zo mega beroerd. Vermoeidheid is echt niet te doen, liefst slaap ik de hele dag door. Misselijkheid begint aardig op de spelen. Moet de hele dag met een pakje crackers rond lopen. Ben de hele dag misselijk van een honger gevoel, maar tegelijk krijg ik geen hap door me keel en heb ik nergens trek in. Vrijdag zelfs sushi besteld en de helft laten staan, want dat kreeg ik echt niet weg. Bestelde laatste tijd vaak een kip sushibowl, maar ga nu al bijna over me nek van het idee. Gelukkig nog niet overgegeven, maar denk dat niet lang meer duurt. Daarnaast continu snel licht in me hoofd, hoofdpijn, duizelig en sterretjes zien. Heb nu met de verloskundige afgesproken dat ik mijn eigen bloeddruk bij hou tot de echo donderdag... lig nu nog in bed en voel me opzich best oke nu. Probeer mijn fles water op te drinken en een pak crackers te eten voordat ik uit me bed stap... ene kant super blij me al die kwalen, andere kant ben ik er nu al helemaal klaar mee.
Jah dat constante honger gevoel en vervolgens niet kunnen eten is zo ontzettend herkenbaar. hier net 3 km gewandeld met de hond (jonge border collie, dus kom niet weg met een paar korte loopjes op een dag) en moet gewoon op de bank omstandigheden duizelig werd. Nu moed aan het verzamelen om boodschappen te gaan doen.
Pff naar he. Aan de ene kant fijn dat je verplicht moet lopen met de hond. Ik vertoef eigenlijk echt te veel op de bank nu, moet me er echt toe gaan zetten om ook even te wandelen ofzo. Heb nog een dochter van 3 dus straks wel even met haar wandelen buiten. Mijn man is er vanmorgen even lekker uit gegaan, zodat ik kon uitslapen. Dochter vanacht vaak wakker geweest en om 3 uur ben ik naar beneden gegaan om een pakje crackers te eten waar ik ook nog even een gevecht heb gehad met een spin die ik helaas verloren heb
Erg herkenbaar jullie verhalen! Ik ben nu sinds ruim een week de hele dag misselijk. Vrijdag voor het eerst moeten overgeven en kon niet meer stoppen. Vermoeidheid was vorige week iets minder maar kikte ook vrijdag weer heel hard in. Ik ben echt weinig waard en lig de hele dagen op de bank. Vind het zo vervelend voor mijn twee jongens die natuurlijk geen idee hebben wat er met mij aan de hand is. Wil het het liefst pas na de termijnecho met ze delen (25e). Nou weer genoeg geklaagd! Vind het nog steeds heel bijzonder om weer zwanger te zijn en tel de dagen naar de eerste echo (vrijdag) af Sterkte allemaal met jullie klachten! Dat we het eerste trimester maar snel door mogen komen met nog heel veel mooie echo’s
Jah wij zijn een eigen outdoor entertainment centre op aan het zetten, maar nu is het vooral bosonderhoud
Het scheelt dat het mijn eigen zaak is, dus kan andere dingen gaan doen. Vanaf volgende morgen hebben we ook beschikking over de panden en die moeten schoongemaakt en geschilderd. Dat kan ik nog wel allemaal. willen nog een hondenkennel bouwen. Kan ik ook bij helpen.
Ik wil niet klagen, maar moet het even van me afschrijven.. ik heb 3 dagen terug een positieve echo gehad. Daar heb ik het hartje zien kloppen. Maar nu heb ik sinds 2 dagen geen gevoelige borsten meer. Dit was naast de vermoeidheid mijn enige kwaal die mij het gevoel gaf dat ik zwanger ben. Ik ben zo bang dat het toch misgaat, omdat ik het zo gek vind dat ik geen gevoelige borsten meer heb. Niet eens een beetje. Iemand die mijn ongerustheid weg kan nemen? Mijn vriend praat er zo makkelijk over..