Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een hond die het lastig vind/vond om alleen te zijn (oke, misschien is ZP daar niet het meest logische forum voor maar ik waag het erop) Wij hebben een havanezer van 8 maanden. Ze was zeker geen impulsieve corona aanschaf want we stonden al een jaar op de wachtlijst bij deze fokker. Omdat we ons besefte dat het in deze corona tijd heel lastig zou zijn zijn we van begin af aan heel intensief gestart met het opbouwen van het alleen laten. Ons meisje is echt een heel braaf, makkelijk hondje, zelfstandig maar het alleen blijven wil maar niet lukken. Zolang we in huis zijn kunnen we gerust 3 a 4 uur boven werken en slaapt ze. Maar van huis gaan is een heel ander verhaal. Ze jankt en piept het hele huis bij elkaar. Uiteraard hebben we dit heel voorzichtig langzaam opgebouwd. Inmiddels hebben we ook al een gedragsdeskundige erbij maar we komen geen stap verder. Na 8 maanden kan ik nog niet voor een boodschap weg en moet ik werkelijk overal oppas voor regelen of haar meenemen. Dit is toch wel heel, heel heftig. Heeft iemand ervaring met een hond met verlatingsangst? Heeft er iemand tips?
Blijven oefenen oefenen oefenen. Eerst alleen even in de kamer en jij op de gang. Is ze stil? Heel goed. Terug naar binnen. Zo ga je dat steeds uitbreiden, verder weg en steeds iets langer. Dus dan ga je uit je voordeur, eerst nog geen eens een minuut en dat bouw je steeds verder uit. Meld je eens aan op het hondenforum.nl daar zitten mensen die je kunnen helpen en dit allemaal al eens mee hebben gemaakt.
Dit traject hebben we dus al 10.000x doorlopen. In huis gaat al maanden goed, de deur uit totaal niet. Komen niet verder in die stappen en opbouwen of uitbreiden lukt niet. Steeds weer stapje terug zetten als we willen opbouwen omdat het niet lukt
Misschien wordt ze zenuwachtig van het hele traject naar buiten gaan? Heb je een vast ritueel? Is het chaos bij het weggaan? Zoals ik al zei, het hondenforum is echt heel fijn met veel mensen die dit ook hebben meegemaakt. Ik heb dit ook gehad maar niet zo heftig en met opbouwen is het hier gelukt. Ze kan nu prima alleen zijn, blaft alleen even bij het weggaan en dat houd soms 1 of 2 minuutjes aan en daarna is ze stil. Maar dat hebben we dus ook opgebouwd. En ik heb heel veel aan de tips van het forum gehad.
Het is zeker geen chaos en we hebben inmiddels een heel ritueel van rustgevende druppels geven, thundershirt aan, iets te kauwen geven, relaxopet aan en als ze relax is gaan we weg. Dat we weg gaan vind ze ook helemaal prima. Alleen zodra ze echt beseft dat ze alleen is gaat het mis. Het is echt om wanhopig van te worden daarom hebben we ook de gedragsdeskundige erbij gehaald. Volgens haar doen we echt alles goed en hebben het altijd goed gedaan en toch lukt het niet. Vreselijk is het. Zelfs de vuilnisbak buiten zetten kan ik alleen als er iemand thuis is na 8 maanden. Ik ga eens kijken daar
Waar zit ze als jullie boven zijn? En waar als jullie weg gaan van huis? Zit ze in een bench of gewoon "los" in huis? En is dat bij boven/van huis hetzelfde? Onze hond heeft/had het ook wel een beetje, dus we moesten haar altijd in de bench doen en de bench afdekken en dan uit huis sluipen. Soms bleven we dan gewoon op de bank zitten of gingen we naar boven. Dus ze wist dan niet of we echt weg waren. Uiteindelijk viel ze steeds vaker/makkelijker in slaap in de bench. En nu gaat het zo goed, dat we gewoon weg kunnen en zij op haar kussen gaat liggen slapen.
Heb je contact gehad met de fokker hierover? Als het iets is wat vaker voorkomt binnen het ras (is bij mijn ras ook zo, hier hond van 14 jaar met extreme verlatingsangst) kan hij of zij je misschien tips geven. En inderdaad het hondenforum is echt een aanrader wat dat betreft.
Heb je wel een bench? Anders zou ik dat zeker proberen. Maar ik weet niet of je haar daar nu nog aan kan laten wennen als je er nog geen hebt. Lastig hoor!
Nee geen bench in huis. Voorheen hadden we een puppyren maar die hebben we juist weg gedaan omdat de gedragsdeskundige dacht dat daar het probleem lag.
Mijn Roos schreeuwt na 10 jaar nog steeds de tent bij elkaar, echt allessss aan gedaan We nemen haar zoveel mogelijk mee, anders komt mijn vader en ja, soms zit ze even alleen. Gelukkig wonen we in een vrijstaande bunker
Herkenbaar. Mijn hond had het al een beetje maar dit werd minder toen er een tweede hond bij kwam. Sinds we 2 jaar geleden verhuisd zijn is het alleen maar erger geworden. Als ik naar de auto loop dan loopt hij al zenuwachtig door het huis en springt piepend tegen de vensterbank op. Loop ik achterom om de kliko weg te brengen dan loopt hij loeiend en zenuwachtig door het huis of de tuin. Als ik achterom weg ga dan kan hij me weg zien gaan en moet ik er altijd voor zorgen dat hij ergens mee bezig is. Zo niet dan springt hij tegen de ramen op en gaat loeien. Bench: ik zou toch echt een bench proberen. Neer zetten, leuke en lekkere dingen erin en belonen als ze er zelf in gaat. Ze moet dit als haar leuke en veilige plekje gaan zien. Maar denk erom, ook dit moet je goed opbouwen. Gaat ze erin? Deurtje even een seconde achter haar dicht doen en weer open doen en belonen op het moment dat ze rustig blijft. En dit op verschillende momenten doen dus ook als je gewoon in de buurt bent. Ze moet niet het gevoel krijgen dat ze in de bench moet wanneer je weg gaat want dan linken ze dat daaraan. - gebruik je een kong? Dat werkt hier goed. Hier smeer ik pindakaas in of vers vlees en vervolgens in de vriezer. Soms prop ik er een gekookt ei in. En ik heb een voetbal waar je brokjes in doet en die ze moeten rollen voor hun eten. Je moet ze mentaal moe maken en bezig houden . Krijgt ze genoeg beweging? En als je weg gaat dan proberen het onvoorspelbaar te maken. Ik had bijv onbewust een vast ritueel. Radio aan, spullen pakken, hond in de keuken enz. En op een gegeven moment weten ze dat ritueel en ook dat je weg gaat. De mijne werd al zenuwachtig wanneer ik m'n sleutels of schoenen pakte. En heb je een camera zodat je kan zien wat ze uitvreet? Ik heb een tablet neer gezet en op tablet en m'n telefoon een babyfoon app gezet. Ik kan dan op telefoon zien of hij onrustig wordt en wat hij doet. Handig bij trainen: je ziet dan op beeldscherm wanneer hij rustig ligt en dan kan je naar binnen en hem belonen. Je moet eigenlijk niet naar binnen gaan wanneer hij zenuwachtig/gestresst is want dan beloon je hem onbewust voor z'n gedrag. Ik wacht ook altijd met naar binnen gaan tot ik hem niet meer hoor. Als ik naar binnen stapt dan negeer ik hem ook even. Voordeel van die babyfoon app: je kan terug praten . Dus als hond gaat blaffen dan kan je hem corrigeren. Dat werkte bij die van mij aardig en hij heeft het idee dat ik in de buurt ben. In het stopcontact heb ik zo'n dapt adapter met een rustgevende geur die ze ook bij een moederhond ruiken. Ik gebruik valeriaan druppels of Bach reascue. Bij de hond van m'n collega werkt hennepolie goed.
Zou toch eens een bench proberen. Onze hond vond het huis te “groot” om te bewaken en een bench gaf rust. Daarnaast als t shirt of iets geprobeerd achter te laten bij jullie hond als jullie weg gaan? (Gedragen ivm geur, geeft veiligheid) Volgen jullie cursus?