Ik heb zo veel last van mijn bil(spier)? Het begon bij mijn stuitje gisteren en nu zit het echt in m’n rechterbil. Vooral als ik er druk op uitoefen, zelfs bukken en dergelijke doet vreselijk veel pijn. Heb begrepen dat dit door de zwangerschap kan komen. Hebben jullie tips?
Ik heb dit altijd. Het zijn waarschijnlijk je spieren die op je zenuw drukken. In je bil loopt dit vlak langs elkaar. Ik liet het altijd masseren. Na mijn eerste zwangerschap heb ik er niks meer aan gedaan en het lijkt nu wel wat minder. Je kan het altijd bespreken met de VK maar zou er niet al te veel mee doen. Tenzij het continue een uitstraling heb dat kan je het altijd een keer los laten masseren.
Moest net echt even flink huilen omdat het me allemaal even te veel is... blijf echt super vermoeid. Kom niet aan het huishouden toe en voel me schuldig dat ik de hele dag maar 'niks' doe. Ook dat ik geen puf heb om met mijn kind te spelen. Heb continue hoofdpijn. Echt zo'n druk op mijn hoofd en oren en soms duizelig. Met vlagen misselijk en mega vol en honger gevoel tegelijk, waardoor ik ook weinig naar binnen krijg. Die huilbui had ik echt even nodig. Tegelijk voel ik me ook weer zo enorme aansteller ofzo... in de andere groep zit een dame die al voor de 3e keer is opgenomen vanwegen uitdroging, omdat ze de hele dag moet overgeven. Dan denk ik echt wat stel ik me aan... maar toch voel ik me heel rot. Pffff word beetje gek van mezelf.
Daarom denk ik dat dit een jochie is. Nu af en toe misselijk! Bij dochterlief 24/7 vanaf de positieve test..
Snap het wel hoor..hier kom ik ook niet aan het huishouden toe..ik werk 5 volle dagen en ben blij als ik even tijd voor mezelf heb.
Oh stom is dat hè! Ik voel me ook echt een aansteller met mijn lichte kwaaltjes. Ik denk dan dat ik niet moet zeuren omdat het pas een paar weken is en zo erg kan dat dan toch niet zijn zou je denken. Ook dat jullie zeiden dat je dingen al niet meer tilt. Bij mij op mijn werk zouden ze me echt raar aankijken als ik zou weigeren om dingen te tillen. Dus ik zeg maar niks en doe of alles normaal is. Ze weten het ook nog niet, maar ook al zou dat wel zo zijn. Zo lang ik geen hoogzwangere buik heb, durf ik niet hardop te klagen. Net of ik er nog geen recht op heb. Iemand met zo'n dikke buik, die heeft het pas zwaar, denk ik dan. Daar staan mensen voor op, die worden van alle kanten geholpen. Maar als ik hier die verhalen lees hebben sommige het nu toch ook gewoon al erg pittig. Die vermoeidheid valt mij ook zwáár tegen! Heb dat bij de andere 3 nooit zo erg gehad. Mijn hoofd wil soms nog wel, maar ik kan gewoon niet meer! Vandaag ook misselijk op het werk rondgelopen. De hele tijd heb ik maar gezorgd dat ik bezig bleef, wat afleiding had, want de tijd ging zo langzaam! En dan ook nog de hele tijd mijn ogen dicht willen doen. Mijn werkgever weet het nog niet, maar ik ga me voor dit ook niet ziek melden ofzo. Ik heb in een andere zwangerschap ook eens in het ziekenhuis gelegen voor mijn nieren, maar lag toen ook samen met een meisje die steeds uitgedroogd was en alleen maar bleef spugen. Was ook al haar zoveelste opname. Dat lijkt me ook echt hel zeg! Maar ik hoor ook wel eens dat je elkaars lijden niet moet vergelijken. Er is altijd wel iemand die het erger heeft. Maar voor nu is het voor jezelf ook gewoon kut. En dat mag je ook best voelen! Fijn dat je wel lekker even hebt kunnen uithuilen. Dat lucht soms ook lekker op.
Ik ben zo blij dat ik dat gezin vrijdag geweigerd heb. Was niet perse nodig maar meer gemakzucht zodat papa dan eerder kon starten. Nu heb ik echt een ochtend voor mezelf als dochter op school is. Helemaal top. En idd..er zijn er die hebben het vele malen erger. Baal alleen dat manlief beetje doordrijft over sex. Ik moet er niks van weten maarja hij denk dat ik er goed aan ben nu. Wat ook niet waar is..maarja..ook dat komt goed..hoop ik!
Oh dat is ook niet fijn. Hier heeft mijn man dat allang opgegeven haha. Misschien tweede trimester weer ofzo. Als ik weer wat meer energie heb. Vind het ook knap dat je zoveel werkt hoor! Ik werk maar 2 dagen (eigenlijk 3 maar heb dit jaar nog 1 dag ouderschapsverlof). En nu na maandag ben ik alweer kapot. Het is 9u en ik lig al in bed. Vraagje aan de dames met al een buikje: heb je die ook nog als je je buik intrekt of kun je het induwen? Ik dacht net toch ook van hm misschien lijkt het toch al wat te zijn, maar kan het gewoon induwen dus dan denk ik weer nee, zal mijn eigen vet wel zijn...
Klopt je moet jezelf ook niet met andere vergelijken. Ik huil niet voor niks vandaag en voel me gewoon echt rot. En je moet dat inderdaad niet vergelijken me iemand die het nog slechter heeft. Maar dat komt misschien ook door het gevoel dat jij beschrijft over nu al zoveel kwaaltjes. Maar dat is juist het erge er van... ik vind zelf het eerste trimester het ergste. Ook niet gek. Je gaat van 0 HCG naar opeen mega veel. Elke dag worden het er meer en je lichaam moet daar enorm aan wennen. Na die 3 maanden neemt je hormoon alweer wat af en worden vaak veel kwaaltjes minder. En doordat de meeste het nog niet vertellen in het eerste trimester moet je ook nog eens doen alsof alles normaal is... Bij de eerste heb ik ook 3 maanden niks verteld terwijl ik me zo ziek voelde... gelukkig wist iedereen van mijn BBZ en traject nu af waardoor ik het ook nu al aan alles en iedereen heb verteld. Tja het kan mis gaan, maar goed dan heeft iedereen daar ook begrip voor. Ik merk nu wel dat er iets meer rekening al met me gehouden word. Was laatst zo duizelig op me werk. Iedereen begrijp waarom en ik kon als eerste naar huis. Verwacht niet dat dat telkens kan, maar het is wel fijn dat iedereen het begrijpt nu. En ik kan het gewoon zeggen als ik mijn dag niet heb. Ik heb wel een collega die dit zelf nooit ervaren heeft in haar zwangerschap en vind alles nogal snel aanstellerij. Maargoed ik probeer daar ook echt schijt aan te hebben.
Vervelend... zou je eigen grenzen wel goed aan geven. Jij bent de gene die zwanger is en dit moet doorstaan. Hij pakt zijn eigen hand maar een keer extra Gelukkig zegt mijn man er helemaal niks over. Wij hebben 1x seks gehad sinds ik weet dat ik zwanger ben. Hij is al blij als ik een beetje normaal kan lachen op een dag. Ik voel me gewoon echt 'ziek' moe en hoofdpijn. Ik heb er echt geen behoefte aan momenteel. Nou wilde mijn man is het 3e trimester bij de vorige er totaal niks meer van weten. Terwijl ik toen wel wilde. Dus denk wat we het 2e trimester er maar van moeten nemen haha. Zelfde als dat ik na de bevalling bij 8 a 9 weken pas weer wat wilde. Hoor sommige na 2 weken al moet er niet aan denken!!!!! Buiten dat ik ook gewoon 6 weken gebloed heb.
Ooh ik geef zeker mijn grenzen aan maar gezellig is het niet. Ik zei..laat me hier nu ook van genieten. Nu ben ik er vrij aardig aan qua misselijkheid. We zullen zien. Nog 1 weekje en dan hebben we de echo..kan niet wachten.
Ik ben gisteren om 9u naar bed gegaan. Voel me vandaag wel echt een stuk beter gelukkig! Nog steeds wel gewoon moe, dat krijg ik niet weg geslapen lijkt wel. Maar de misselijkheid is weer gezakt. Dat functioneert dan toch fijner. Hopelijk blijft het zo vandaag, het is nog vroeg. Morgen de echo! Vind het ook spannend!
Ik ga ook bewust optijd naar bed. Dan voel ik me een stuk beter. Alleen heel slecht geslapen en werk van 7 tot 18 en heb volle bak..dus wordt een pittig dagje.
Ja ik ben nu ook rond 9 uur al in bed te vinden. En als ik dan meteen ga slapen voel ik mij de volgende dag veel beter. Hier ook erg misselijk maar bij dochter HG gehad dus ik weet dat het nog erger kan. Maar nu vind ik het ook zwaar. Is dat gevoel alleen al dat je honger hebt maar niks wilt. Dat de hele tijd. Sta soms echt te tollen bij een client. Ik eet nu meerdere kleine porties op een dag. Dat gaat wel beter.
Ik vraag me echt af hoe jullie het doen met je werk. Ik word al moe als ik die lange teksten van jullie hier lees Vandaag weer Flink misselijk helaas. Hoe is het bij jullie dames?
Haha ik vind thuiswerken nu echt een uitkomst. Ik neem dan ook tussendoor even wat extra pauze (waar je gewoon recht op hebt als zwangere, ideaal ). Als ik een dagje naar kantoor ga, ben ik wel helemaal gesloopt. Mijn man doet nu wat extra dingen thuis. Normaal gesproken was het meer 50/50 verdeeld en nu 80/20… ik ben ‘s avonds wel helemaal op.
Werk jij niet? Bah misselijkheid is zo rot! Ik had dat gisteren echt vreselijk op mijn werk. En nu vandaag eigenlijk weer nergens last van.
Hoe gaan jullie dat met verlof doen? Hoeveel weken voor? En nemen jullie nog extra vakantie erachter. Hier helaas onbetaald ouderschapsverlof dus dat word hem niet.
Ik heb de afgelopen jaren wat verlof opgespaard, dus wil aansluitend aan het bevallingsverlof nog 5-6 weken gewoon verlof erachteraan plakken. En dan voor de zomerperiode 1 dag ouderschapsverlof (ook onbetaald) en daarna weer mijn “normale” uren werken. hoe wil jij het doen?