Tsja wat zal ik zeggen. Mijn man verdient stukken beter als toen wij in NL woonde, daarbij zij er 2 studio's die wij verhuren. Ik werk sinds kort op oproepbasis. Maar het leven is hier op het eiland waar wij wonen een stuk duurder. Denk aan bijvoorbeeld huur, electra en water, internet en boodschappen. Verzekering gaat weer via werk en auto betaal je 1 keer per jaar. Maar schoolgeld is hier enorm duur per jaar in vergelijking met de bijdrage in NL. Hadden wij dit inkomen in NL dan was dat ideaal geweest. Maar hier kunnen wij niet onbeperkt uitgeven. Wij moeten zeker wel opletten. Dat wil zeggen, wij hebben in de afgelopen 8 maanden dat wij hier zijn enorme financiele tegenslagen gehad, de overheid van hier en die van NL zitten in een machtsspel waardoor mijn man 12,5% moest inleveren op salaris (en geen vakantiegeld ed), door de pandemie is een baan vinden voor mij een hele uitdaging. Dus ik let nu liever op, want reserves opbouwen is door alle tegenslagen niet echt mogelijk geweest en de reserves laat ik nu liever staan. Ik heb nu een baan waar ik wat inkomen mee genereer en dat spaar ik nu liever dan dat ik het uitgeef. Ach ja.. het leed wat emigreren in een pandemie heet. Haha.. Maar goed, pretparken etc heb je hier niet, je hebt altijd zon dus uitjes zijn niet heel duur. Een strandbedje en een parasol en klaar!
Ik heb voor optie 2 gekozen. Ik vermoed dat bekenden ons onder optie 1 zouden plaatsen. Wij kunnen een nieuwe auto (of 2) kopen wanneer we willen alleen ik als het vergelijk met Selling Sunset dan is het toch echt optie 2. Ik verdien geen miljoenen per maand
Wij hebben het goed maar kunnen niet onbegrensd uitgeven. Uitjes, uit eten, vakanties boeken etc kunnen wij zonder dat wij van te voren de bankrekening hoeven te checken. Maar onbeperkt auto's kopen gaat bijvoorbeeld weer niet. Hoeft ook niet, want er moet iets te dromen blijven. En inderdaad, wat is steenrijk? Kennissen van ons staan in de quote 500 en zeuren ook gewoon over de prijs van de boodschappen hoor. Sterker nog, zij zijn meer geld bewust dan dat wij zijn. Hier in de buurt is het ook zien en gezien worden met dure aankopen, lijkt wel een soort status symbool. Eerst waren de babyblauwe mini's in en nu de zwarte porsche's. Wat dat betreft nog erger dan merkkleding op de middelbare school. Wij geven niets om auto's dus ik blijf stug een C1 rijden. Een paar jaar geleden ben ik ernstig ziek geweest, hoe cliché het ook klinkt, gezond en gelukkig zijn blijft voor mij toch echte rijkdom, dat is onbetaalbaar.
Persoonlijk vind ik wel dat je voor optie 1 mag gaan als je aan een miljoen per jaar zit qua inkomen. Ik heb nu de neiging om mijn stem van optie 2 naar optie 3 te veranderen .
@Lola1982 Hebben ze daar dan geen overheidsscholen? Wij hebben er ook aan gedacht om de kinderen op een privéschool te zetten, maar uiteindelijk toch niet gedaan (financieel kon het makkelijk, ook qua afstand maakt het niks uit). Ik wil niet dat m'n kinderen van die arrogante rijkeluiskinderen worden zoals je op die scholen hier vaak ziet (zeg niet dat het daar bij jou ook zo is hoor... Maar hier iig helaas wel). Ik herken het wel dat veel dingen veel duurder zijn dan in NL. Ook bepaalde boodschappen, hoewel sommige dingen ook weer veel goedkoper zijn. Maar als je iets van een "Nederlandse" groentensoort wil of een ander product dan tel je daar veel voor neer (mini potje augurken voor 5 euro ), dus meestal ga ik dan toch maar voor de lokale alternatieven. Kan het best missen maar vind dat dan gewoon zonde van m'n geld.
Dit zijn de gewone overheidsscholen. Ze vragen er veel voor. Echt bizar als je bedenkt dat er veel armoede hier is. Misschien hebben ze voor de arme wel een regeling. Laatst zijn er voor de arme kinderen schooluniformen gedoneerd! Je hebt ook prive scholen voor duizenden dollars per jaar. Die zit hier beneden aan de heuvel. Maar geen haar op mijn hoofd. Gewoon tussen de normale bevolking. Dus ik snap je gevoel. Jaaaa hier ook idd. Ik laat sommige producten uit principe staan. Ik weiger om heel veel euro's te betalen aan producten die ik in NL voor een schijntje kan kopen. Alles is import hier dus alles lekker prijzig. Maar idd sommige producten zoals fastfoof ketens, haarverf, sigaretten, alcohol (behalve wijn) kosten hier echt amper wat. De markten gaan langzamerhand weer open dus wellicht is de groente en het fruit daar goedkoper. Maar 16 dollar (omgerekend bijna 14 euro) betaal ik echt niet voor een pond aardbeien! Kan te gek ook! Bezine is trouwens ook goedkoop, laatst omgerekend 0,94 euro cent per liter!
14 euro voor een pond aardbeien... Ik dacht dat 2 euro voor 'n kilo al duur was Zag trouwens vandaag ook okra voor 15 euro per kilo, koekoek! Ik denk trouwens dat alcohol hier wel erg duur is, is ook moeilijk verkrijgbaar natuurlijk. In ieder geval niet in de gewone winkels en supermarkten. Haarverf is idd ook spotgoedkoop, mijn man grapt vaak dat daar vast overheidssubsidie op zit, gezien al die geblondeerde dames die je hier ziet. Scholen hier zijn allemaal gratis (behalve de privéscholen dus), maar dingen als boeken, schriften/schoolspullen en uniform e.d moeten wel weer zelf aangeschaft worden. Dat is trouwens niet vreselijk duur ofzo, maar voor arme mensen (die er hier veel zijn) natuurlijk wel. Laatst moest H een speciale map kopen voor Franse les, dat kostte 3 euro ofzo. Ze zei toen dat een meisje uit haar klas dus niet met zo'n map naar school was gekomen omdat haar ouders dat niet konden betalen. Als je zoiets hoort realiseer ik me wel hoe ontzettend goed we het hebben.
Als we iets willen kopen hoef ik niet na te denken of het kan (ook niet bij een auto bijvoorbeeld) maar onbegrensd is het niet. Maar voor 2 parttimers met een koophuis zitten we er enorm goed bij en hoeven we ons geen zorgen te maken over geld. Dus ben voor optie 2 gegaan.
Wauw ook bizar!! 15 euro per kilo. Hier kan ik wel weer goedkoop producten kopen waar je in NL veel voor betaald bij de toko. En dan gewoon in de supermarkt. Ik gebruik veel Salt fish, spot goedkoop en heerlijk! Ja dat is hier ook zo al die extra aanschaffen, boekje hier en daar. Uniformen. Straks afscheid voor groep 8 betaal je 50 dollar voor, afscheid kleuters 20 dollar. Heb je een kopie nodig voor de inschrijving hier 5 dollar per kopie. Haha. Ze verzinnen steeds weer wat. En inderdaad hier ook kinderen die geen eten mee hebben van thuis. Omdat ze er niet zijn, kapotte en versleten uniformen, maandverband krijgen ze van de juf. Echt ik mag ondanks alle tegenslagen zo niet klagen. Hier kun je op school eten kopen. Op bijvoorbeeld Johnny cake, pizza, soms kip en patat. Ik vind dat zo sneu voor de kinderen die het geld niet hebben. Mijn kinderen kopen ook niet altijd wat ivm allergieën gaat dat gewoon niet en dan bedenk ik mij dat mijn kinderen ook niet zielig zijn als de 'hele' klas iets lekkers koopt. Ik moet er niet te lang bij stil staan. Anders voorzie ik straks de hele klas van pizza. Haha.
Ik sta hier een beetje dubbel in. Ik kan me wel voorstellen dat het voor mensen die echt moeite hebben met leren echt wel lastiger is om aan een goed betaalde baan te komen. Ik snap het ook als dat dan oneerlijk voelt. Aan de andere kant werd ik door veel mensen gek aangekeken toen ik ging studeren. Hoezo wilde ik de boeken in? Daar was toch niks aan. Gewoon lekker stappen etc. Ik vond dat toen best moeilijk. Na mijn studie heb ik een half jaar gratis gewerkt om genoeg werkervaring op te kunnen doen om er tussen te komen. Vervolgens heel veel overuren, veel uren blijven werken ook toen ik kinderen kreeg, burn out etc. Iedere keer stond iedereen klaar met een mening. Hier dus steeds al genoeg oordelen en meningen. Nu heb ik een redelijk salaris, maar ik ben met je eens dat het zeker niet zo is dat als je maar een hoog schooldiploma hebt het je aan komt waaien. Aan de andere kant heb ik wel het gevoel dat ik geluk heb dat ik goed kan leren. Ik heb ook geluk gehad dat er mensen waren die me een kans gaven ondanks dat mijn situatie als kind en jongere heel negatief was. En ik denk ook dat sommige mensen ondanks hard werken of hard hun best doen gewoon echt pech hebben.
Optie 2. Wij hebben weinig omkijken naar geld, en als we iets zien dan kunnen we het gewoon kopen. We sparen meer dan voldoende en houden daarnaast nog ruim genoeg over om heerlijk van te leven. Zie onszelf als welvarend.
Ja ik heb hetzelfde als jij. Mijn man is de zuinige hier. Dat heeft hij ook heel erg van huis mee gekregen. Ze hadden het prima daar hoor, maar mijn schoonvader vindt alles te duur. Mijn man heeft ook jaren moeite gehad met uitgeven: op een terrasje...nee joh, waarom betaal je 2 euro voor een cola als het bij de aldi 60 cent voor een fles is Hij deed het wel hoor, maar ik wist wel dat hij het niks vond. De laatste jaren is dat echt veranderd. Nu is hij degene die bij een uitje eerst in de horeca gaat zitten om koffie te bestellen.
Dank je wel, heel soms denk ik wel eens pfff, ik wil ook graag... maar meestal is onze situatie gewoon oke. Maar merkte bij mijzelf dat alles altijd naar zoon gaat en ik voor mijzelf al snel denk ach kan nog wel een keer, dus ik heb begin van het jaar een extra spaarpotje aangemaakt voor mijzelf, als ik geld overhou doordat iets mee valt of omdat ik toch ergens iets extra van kreeg dan gaat dat nu naar een potje met mijn naam erop om ook eens wat extra voor mijzelf te kunnen doen. En ik doe geregeld mee met winacties via fb of nieuwsbrieven en win geregeld wat dus dat is dan mooi meegenomen . Ik denk dat je financiele gevoel echt een gevoel is er zijn zoveel belangrijkere dingen in het leven, als gezondheid, veilig zijn, een huis hebben, eten, fijne vrienden, en gelukkig zijn met wat je hebt, als je tevreden bent dan is er zoveel moois in de wereld.
Mag ik zo vrij zijn te vragen wat jullie dan doen voor werk? Ik ben altijd zo benieuwd bij bv grote huizen met 2 mooie dure auto's en een zwembad in de tuin, wat die mensen voor beroep hebben Je hoeftniet te antwoorden natuurlijk