Helaas nog niet. Klinkt een beetje gek helaas, want het is natuurlijk fijn als alles goed is Maar ergens een vinger op kunnen leggen kan ook wel heel fijn zijn. Het gekke is dat ik van alle drie mijn kinderen direct zwanger was. de eerse is zelfs door de pil heen gekomen en nummer 2 en 3 in de eerste ronde. Ik ben inmiddels helemaal onderzocht nu na de 3rde miskraam. Mijn baarmoeder is goed, schildklier goed, geen stollingsafwijkingen etc. Enige waar we nu nog op wachten is de uitslag van het chromosoomonderzoek. Dat hebben partner en ik allebei moeten laten doen dus ben benieuwd of daar wat uitkomt. Maar de gyn heeft ons al gewaarschuwd dat die kans heel groot is dat er niets gevonden wordt en dat het (en ik haat deze woorden) 'domme pech' is geweest.
Heftig hoor. Ik heb een vriendin en bij haar was het stollingsafwijking. Aan de ene kant fijn dat ze niks geks vinden maar snap idd dat je een verklaring wilt hebben.
Ja dan kan je soort van actie ondernemen he, dat gevoel een beetje. Is het bij je vriendin goedgekomen? Ik hoop het!
Wel fijn dat er niets mis blijkt, maar ergens wel hele brute pech op die manier. Hopelijk deze ronde meer geluk.
Net de inseminatie gehad. Viel mee, minder gevoelig dan toen met mijn zoontje. Nu een zwaar gevoel in mijn onderbuik, maar dat hoort er denk ik bij, had ik ook bij mijn zoontje. Nu op het wachtbankje..hopelijk gaan de dagen snel.
Gebeurde het trouwens vroeg in de zwangerschap? Mijn zus had 3 hele vroege miskramen, echt paar dagen na NOD en toevallig moest ze naar de gyn rond eisprong en die zag opeens dat ze helemaal niet genoeg baarmoederhalsslijm had voor rond de eisprong te zijn. Haar eitje had nooit kans om te nestelen. Dus dat was wel echt gek dat dit alleen maar op die dag toevallig uitkwam. Dit is vast niet wat jij hebt, maar als iemand hier op zoekt en dit tegenkomt kan het maar helpen. Was met extra hormonen in te nemen zo gepiept. Blijvend zwanger in 1e ronde na jaar proberen.
Zijn geen domme vragen. Mijn man is onvruchtbaar dus gebruiken een donor uit Denemarken. Dus zodra mijn ovulatietest positief is maak ik een afspraak en de volgende dag heb ik dan de inseminatie/iui. Het is idd gewoon sperma dat gewassen word met iets en dat word ingebracht in de baarmoeder. Al bij al duurt het allemaal maar 10 minuten en dan sta je weer buiten Ja we hebben nog 3 rietjes, of nu nog 2 van dezelfde donor. Hierna kunnen we nog 1 via iui gebruiken en de laatste mogen we voor ivf gebruiken omdat de donor opgehouden is en er geen rietjes meer zijn. Dus dan hebben we meer kans om nog een kindje van dezelfde donor te krijgen.
Wel speciaal dat je van dezelfde donor kan gebruiken zeg. Ik kan me niet voorstellen hoe dit moet voelen, maar het lijkt wel mooi.. haha vage uitleg.
Ja was ook wel even schrikken toen we erachter kwamen dat er van de donor niks meer had... Het mooist is als ze van dezelfde zouden zijn. Maar anders moet mijn man weer achter de computer duiken en een andere donor uitzoeken. Dat heeft hij vorige keer Heel goed gedaan Maar wie weet, bij mijn zoontje was het ook in 1x raak al gaan we daar dit keer niet vanuit
Mijn eerste was redelijk vroeg met 5 weken idd, de tweede was met 6 weken en de derde met 10 weken die was ook echt bij farrrrrr het meest heftig kwa bloeding en uitdrijving van het vruchtje. De eerste twee waren vergelijkbaar met een iets zwaardere ongesteldheid. de gyn heeft mijn baarmoeder bekeken rond de eisprong in April en dat zag er volgens haar goed uit. Ik gaf aan dat ik vermoedde dat mijn progestoron misschien wel laag kon zijn of iets dergelijks, maar dat scheen niet zo te zijn. Ik had ook veel gegoogled en hoopte dus ook met hromonen geholpen te kunnen worden. Maargoed we wachten nog even af Zwanger worden lukt iig echt meer dan prima, maar zwanger blijven is de opgave hier! 28 juni krijgen we de uitslag van het chromosoomonderzoek en daarna kunnen we evt weer nieuwe stappen zetten hoop ik! (of misschien zijn we dan zwanger van deze ronde )
Zo, het jaar 88 is aan de beurt voor een prik. Ik vermoed dat mijn jaar binnen week aan de beurt is maar dan weten we net wel of niet of we zwanger zijn. Opeens neemt de onzekerheid terug toe. Ik wou wel vaccineren tijdens zwangerschap, maar de wachttijden zijn nu al 2 weken. En ik zou het ergens 'fijner' vinden als het in het prille begin nog kan. Nu het in de buurt komt, zijn jullie nog zeker van je prik of niet?
Wat een bijzonder verhaal. Hoe staat je man daarin? Ik vind het zelf best lastig om daar over na te denken, zoals je ziet wil het bij ons nog niet vlotten (we weten niet of en aan wie dat ligt..) Hoe zijn jullie met het nieuws omgegaan dat je man niet vruchtbaar is (of wist hij dit al heel lang?). En is er dan contact met de donor? Of is dit anoniem en zouden jullie het vertellen aan jullie kindje(s)? Verder ben ik he-le-maal niet niewsgierig...... Sorry