Vrij maar met vluchten. (Scheiding/Scheiden)

Idd nog 1 week. Alleen gisteren ineens weer ellende met ex.
Hij had al over van alles rondom de kinderen (uiteraard want hij mocht me alleen benaderen als het om de kinderen gaat) gemaild. Hij heeft vakantie dus wil hij de kinderen bij zich.
Vervolgens belt hij me s avonds rond 19 uur of ik de mail al gelezen heb. Dat hij inmiddels ook een advocaat gesproken heeft. Ik heb gezegd de mail te gaan lezen en terug te bellen. (Van veilig thuis moet ik namelijk zijn mails beantwoorden en de telefoon opnemen) Terug gebeld zijn stem klonk al gelijk intimiderend. Hij vertelde dat hij van de advocaat hoorde dat zolang ik geen eigen huis heb het ouderschapsplan niet telt en de kinderen naar hem moesten. Ik ben al het gedoe wat en vroeg: Dus jij wilt dat ik morgen de kinderen naar jou breng? (Had ik helemaal geen zin in maar dacht 'dan is het maar voor een weekje)
Nee dat moest dezelfde avond nog. Anders komt hij persoonlijk mét de advocaat de kinderen halen. Gezegd prima ik breng ze. Ex benadrukte met boze stem: 'Mét alle spullen'.
Vrouw hier heeft me rustig geholpen wat echt op hulp leek en dit keer geen bemoeizucht. Het is echt niet goed voor de kinderen ze nu stel op sprong te brengen. Vooral dochter is nog maar de vraag of die wilde.
Veilig thuis gebeld. Die zeiden dat als ik zelf niets van de advocaat van ex gehoord heb ik daarin niet hoef mee te gaan. Plus een advocaat kijkt niet naar het belang van de kinderen.
Daarna politie gebeld. Die gaven het door aan het basis team. Zodra hij voor de deur stond kon ik 112 bellen.
Ex een mail gestuurd dat ik overlegt heb met veilig thuis en de kinderen niet komen. Omdat ik zelf niets van de advocaat gehoord heb.
Ook dat hij zelf ook naar veilig thuis mag bellen.
Veilig thuis heeft mij uitgelegd dat als hij hun belt ze hem gaan overtuigen in het belang van de kinderen te denken.
Dochter gaf al aan dat ze niet wilde en alweer via app ruzie had met haar vader waarin hij had gezegd dat hij haar weg zou duwen tot ze 18 was.
Zoon had inmiddels ook telefoon gehad van zijn vader. Had rode ogen van de tranen en zei tegen mij dat hij er niet tussen wilde zitten. Hem even op schoot genomen. Zoon zei 'Ik mag er niet met jou over praten en ik wil niet dat je hem mailt dat ik dit nu tegen jou zeg.' Hem uitgelegd dat hij gewoon hier blijft en straks naar bed gaat. Hem zijn mobiel gepakt en gezegd dat het rustiger is als hij zijn mobiel even niet gebruikt.
Dit leek hij te accepteren maar pakte deze later wel en zei: 'Ik wil wel met papa praten ik mis hem.'
Zat daarna in de gang te bellen. (Ik heb voor de zekerheid de voordeur op slot gedaan zodat mocht ex via de telefoon zeggen dat hij er bijna is zoon niet snel naar buiten kan rennen)
Zoon keek steeds boos naar mij en wilde met rust gelaten worden. Was met zijn vader aan het bellen.
Ik maak me enorm zorgen. In de afgelopen maanden al appjes voorbij zien komen zeker in het begin met: "Komt goed jongen. Vertel maar alles aan papa. Papa gaat het melden en dan kun jij gewoon bij papa wonen."
Wie weet wat hij nu allemaal. 'Afgesproken' heeft met zoon. Toen zoon op bed lag zag je hem gewoon tobben maar zei niets. Hem gevraagd of hij moe was 'Ja ik ben wel moe maar ik wil gewoon niet...' Hij stopte met praten en draaide zich van mij weg.
Ik voel hem mij ontglippen en kan niets doen. Kinderen moeten vrij zijn in contact opnemen met de andere ouder. Ik weet dat als zoon bij ex is Ex wel de mobiel heeft van zoon en mij ook berichten stuurt namens zoon in de trant "Ik mag bij papa blijven". "Joepie morgen kom jij mijn spullen brengen".
Heb ook die Whatsapp al een paar keer geblokkeerd. Dus zoon kan niet zomaar contact met met maken en ik niet met hem. Zoon kan verdrietig worden als hij ziet dat ik hem geblokkeerd heb en hij snapt dan niet waarom. Vandaag maar weer bellen als eerste maar naar onze contact persoon van CJG want die neemt het nu over van veilig thuis. Ex had trouwens tegen CJG gezegd geen hulp te willen omdat hij prima de kinderen aan kon. Dus hebben we in feite ook geen hulp hoe we verder gaan als ouders en niet als partners.
Ex heeft wel bij CJG zijn zorg geuit over dat ik de kinderen niet aan kan en mij door hun in een hoekje laat drukken. (Gelukkig heb ik daar zelf ook hulp in gevraagd)
Het ergste is op zo een moment komt hij volstrekt redelijk en wijs over alsof hij de liefhebbende vader en ex is die het beste met mij voor heeft. Hij zegt dan ook dat ik een hele lieve moeder ben maar daarover wel zorgen heeft.
Ik reken er maar op dat ik zoon straks kwijt ben. Zoon heeft ook gezegd dat hij als hij 12 is bij vader gaat wonen. Zoon weet niet van mij dat je vanaf 12 dat zou kunnen dus zal zijn vader het hem ingefluisterd hebben. Ex toont heel dubbel. Stimuleert zoon ook weer dat mama ook van hem houdt etc. Dat deed hij naar zoon als ik erbij was. Zegt tegen veilig thuis dat hij dat doet. Ik weet haast wel zeker dat zoon echt hele verwarrende boodschappen van ex krijgt.
Zolang bij ex gebleven omdat ik niet wilde kiezen welk kind de grootste schade van mijn weg gaan zou ondervinden. Vaak naar mijn lieve zoon gekeken. Die zou volledig ingepakt en door ex beïnvloed worden. Wat ik nu ook zie gebeuren. Zo vaak toch door gezet hem gebleven. Toen kon het niet meer. Ik kan mijn kind niet beschermen door mezelf door een andere man in opdracht van mijn ex seksueel te laten misbruiken. Mijn lieve zoon is hier nu volledig de dupe van en ik kan hem niet helpen. Ze gaan namelijk ook uit van wat ex verteld. En kunnen echt nog niet heel veel doen blijkbaar.
O ja. Verder had ex mij via een sms laten weten dat ik al die ellende met de instanties op moet lossen. Als hij nog 1 keer door een hulpinstantie gebeld wordt neemt hij een ander nummer en kan ik hem helemaal niet meer bereiken mijn probleem. Hij maakt alleen het traject met veilig thuis af omdat dit moet.
Daarvoor heeft hij al een paar keer aangegeven dat hij een ander mail adres gaat gebruiken zodat ik niet meer kan mailen en wel moet bellen.

 

Maandag. Nog een paar dagen. Voel me bang. Zowel voor ex. Dat wel het meest maar ook vind ik het spannend. Bang dat het toch tussen die kennissen en mij op ruzie uitdraait. Ik doe zo lief en allert mogelijk. Maar de druk om dingen alvast te moeten kopen (Gereedschap. Klopboormachine) voel ik erg. Het is zo dubbel. Er zijn dingen waar ze me echt mee helpen maar het lijkt of ze de grens niet voelen. Ik voel irritatie als ik een keer zeg iets niet te hoeven of niet wil. Vooral bij die man.
Ex. Bang wat hij deze week van plan is. Dochter wil nu niet meer naar hem toe. Misschien veranderd dat nog wel de komende dagen.
Belastinggeld moet ik nog steeds krijgen en hard nodig. Nog steeds geen bericht. Met in het vooruitzicht dat ik wellicht tóch een advocaat (en dus 300 a 400 euro aan eigen bijdrage moet betalen) maakt me misselijk en bang.
Zou ex alsnog voor die paar dagen zoon op halen of uit school halen?
Hij heeft talloze berichten via mail en sms (30) gestuurd. Gisteren met een nieuw nummer mij toch een Whatsapp gestuurd. Op het werk door collega laten checken op heftigheid. Vervolgens zelf gelezen en 1 keer beantwoord. En gezegd dat hij me verder niet op appen en ik van de week hem mail.
Daarna zijn app op stille meldingen gezet. En niet meer gelezen. Ik raak erdoor van streek.
Hoop zo dat ik toch géén advocaat moet betalen maar ik moet er wél 1 hebben voor info.
Ben ook bang voor zijn gedrag als ik daar wel alleen zit. Ik wil hem echt niet binnen hebben maar weet ook dat hij alles uit de kast zal trekken lief intimiderend etc om het voor elkaar te krijgen.
Hoop dat ik straks toch genoeg geld overhou zodat ik tot 1 juli boodschappen oppas én mijn psycholoog kan betalen. Dan maak ik gelijk een afspraak mee. Dit had zolang ik hier was geen zin. Ik kan niet leren grenzen aangeven aan anderen als die ander de macht en het recht heeft mij buiten te zetten. Ik zag het dan ook als geld verspilling om met de psycholoog in gesprek te gaan.
Ons thema van het gesprek zou 'angst' zijn. Zij gaat mij leren dat die angst nu niet meer hoeft. Alleen zolang ik bij die kennissen was voelde ik toch echt nog reden om angst te hebben voor het echt dakloos worden.

 

Nee ik heb dat echt niet nodig. Zo een actie. Ik redt het prima. Maar nu even krap omdat ik dat belastinggeld nog niet heb. 20 juli krijg ik voor 3 maanden tegelijk kindgebonden budget. En als de huur op 26te of later afgeschreven wordt heb ik ook weer 600 euro speling. Gaat nu echt even om de komende 3 weken. Heb al geleend van ouders en heb al gebruik gemaakt van rood staan.
Echt elk moment kan ik zo een pup bericht op mijn mobiel krijgen van de belasting dan ben ik er al uit.

Verder ben ik nu wel blij dat ik de telefoon gesprekken opgenomen heb. Ik hoop dat mijn psycholoog die kan beluisteren en mij dan echt theoretisch uitlegt wat er precies gebeurd in de communicatie.
Ook hoop ik dat zij wél mijn mails en appjes mee wil lezen. Als ze uitleg geeft en benoemt wat er door ex ingezet wordt zal dit mij ook rust geven.

 

Ik heb een speciale psycholoog die gespecialiseerd is in psychische mishandeling/narcisme. Aangesloten bij stichting "Het verdwenen zelf". Ik heb geen extra verzekering die daar een beetje van betaald.
2 jaar terug via reguliere zorg hulp gezocht was drama. Bracht me nog verder van mijn pad. En ik kreeg diagnose vermijdende persoonlijkheidstoornis met trekken van borderline. En een stukje dwangmatige stoornis.
Omdat ik niet zo snel was in het vertrouwen van mensen.

Die diagnose neem ik met een grote korrel zout. Ze hebben mij toen niet eens verteld waarop ze gingen testen. Als ik vroeg waarop ze mij gingen onderzoeken en in welke richting ze dachten dat het probleem wat zeiden ze: "Dat weten we niet want dát gaan we juist onderzoeken". Heel handig. Maar ze wisten echt wel van te voren dat ze me gingen onderzoeken op persoonlijkheid stoornissen.
Vandaar nooit meer. Ik raakte door de gesprekken meer van streek als dat het hielp.

Gisteren nog een lesje hoe ga je met je kinderen om gehad van die kennissen. Hun vielen veel dingen op. Was moe. Ging elke middag naar bed (Doe ik ook om het nog vol te houden) als kinderen iets zeggen reageer ik soms niet terwijl hun denken: Hier moet je juist op reageren. Etc.
Kinderen zijn opener als ik er niet ben. Nou gelukkig had ik oxazepam op. Zulke gesprekken drijven me tot wanhoop omdat ik al de hele dag bezig ben met wat ik doe en hoe ik me gedraag hoe mijn kinderen doen hoe ik tegen de kinderen doe om niet de hele dag door te horen te krijgen wat ik anders moet doen. Ik heb gewoon mijn eigen opvoedstijl die is anders dan die van hun. De kinderen zijn in feite hun moeder al plots kwijt geraakt omdat ik mijn stijl volledig om moest gooien. Ik ben een type die meer zorgt dan delegeert. Natuurlijk kan ik daarin veranderen maar er zijn toch echt meer dan 1 opvoedstijlen en op school nooit heen klachten gehoord van de kinderen. Oudste dochter stond bekend als zorgzaam etc.

Nog een paar dagen. Gisteren de vele mails van ex met angst en beven gelezen. Viel nog redelijk mee. Echt heel wisselend. Hij heeft nu een nieuw nummer zodat veilig thuis en jeugdzorg hem niet meer kan bereiken. Grote kans dat hij straks wel weer gewoon contact heeft en tegenover hun zegt dat hij door een reden een ander nummer moest nemen.
Én hij gaat internationaal rijden.

De angst blijft een beetje maar dat hij straks buitenland gaat rijden is zó lekker.
Hij gaf nog steeds via mijn Google Maps zijn locatie aan staan. Dit geblokkeerd. Hopelijk ziet hij dat en snapt hij dat ik ook dat niet hoef. Als ik het liet doen kan hij de conclusie trekken dat ik toch nog iets voor hem voel.
Nu heb ik ook Google van mijn zoon op mijn mobiel ingelogd staan en daar heeft hij van de week zijn locatie op aan staan. Ex weet niet dat ik ook op mijn mobiel ingelogd sta op account van zoon.
Maar ik vind het wel fijn om af en toe te kunnen kijken waar hij is. Hoe verder weg hoe beter. Al is er geen afstand als het gaat om Whatsapp en mail en die kunnen er ook enorm inhakken. Zeker hoe hij af en toe met mijn dochter omgaat. (Dochter zit op een soort feestje bij vriendin. Krijgt ineens een boos appje: "Jij gaat nu naar binnen naar huis zolang jou moeder moeilijk blijft doen blijf jij binnen en ga je niet meer s avonds naar buiten ik ben je vader en ik ben baas en beslis daarover".
Daarnaast dan het beïnvloeden van zoon. Heel wisselend dus heel verwarrend.

 

https://kirstenregtop.com/woorden-kunnen-wapens-zijn/

Mooi artikel. Ik ben echt niet totaal berooid. Maar voor anderen is er dus een fonds waardoor ze niet hoeven te betalen. Dat zijn gevallen die er echt vele malen erger aan toe zijn dan ik.
Het is echt nog de vraag in hoeverre mijn ex een narcistische persoonlijkheid heeft. Ik zie wel gedrag wat erbij past.
Maar de mensen die wel die stoornis hebben zijn vreselijk en richten enorme schade aan. Ik denk dat ik daar een beetje van heb ervaren en dat het bij velen nog vele malen erger is.

 

Eindelijk ja. En zo gek dat het nu toch voelt alsof het snel gegaan is.
Eergisteren eindelijk een dochter die zich durfde te uiten. Huilde en zei hier zo zwaar te hebben. Vooral als ik weg was werd ze op haar gedrag aangesproken (ze schreeuwt hier nooit alleen is ze terug getrokken en zit veel op haar kamer daar werd ze op aangesproken) en dat ze dan echt gemeen doen. Voorbeelden heb ik gehoord en kan ze alleen maar gelijk geven. Vooral omdat de terug koppeling die ik dan van hun kreeg die details niet bevatten en het op een liefdevol gesprek ging.
Ze voelde zich ook schuldig dat ze alleen tegen mij schreeuwt en kattig doet. Ze huilde toen nog harder omdat ze het van zichzelf niet eerlijk vond.
Ik heb haar uitgelegd dat dat juist hoort bij de pubertijd en je juist bij degene waar je jezelf veilig voelt dat durft dat ik dat weet en ik dat helemaal niet als gemeen zie maar als heel gezond normaal puber gedrag. Juist dat gedrag is belangrijk in de groei naar volwassen worden.
Het was heerlijk om weer eens een open meisje te hebben. Daarvoor echt al wel geprobeerd te praten maar steeds gaf ze boos aan nergens over te willen praten. Dit toen ook niet geforceerd.

Vandaag hopelijk een fijne ontspannen dag. Het is zeker niet allemaal slecht hier en mijn waardering is groot. Het is lood zwaar wat hun gedaan hebben en voor mij de weg naar vrijheid. Maar hoop dat ik mezelf straks weer gewoon volwassen kan voelen.