Ja, als ouder van jonge kinderen draait ook alles om hen? Zo verwonderlijk kan dat nu toch niet zijn. Als ouder kan je vaak pas op het gemak zelf iets eten als zij eten hebben (en dan nog, hangt er van af of het iets is dat ze willen). Het is toch maar een kleintje voor hen om eerst een hamburger voor beiden te voorzien en een zakje chips bij het aperitieven of iets anders dat ze lusten is toch ook zo geen moeite? Vind het eerlijk gezegd wat kinderachtig om dan maar te doen alsof ze niet mee zijn...
Dit inderdaad, je verwoord precies wat mijn gevoel erbij is. Wij hebben nu eenmaal kleine kinderen, en die vragen nu eenmaal aandacht. En dan vind ik mijn kinderen daarin absoluut niet extreem, kunnen zich aardig goed vermaken en lusten ook best veel qua eten. Maar ze zijn natuurlijk wel pas 5 en 2 en als je ons met zn allen uitnodigt is het dan zoveel moeite om ook aan hen te denken?
Wij gaan dadelijk met de auto op vakantie. Het is net iets meer dan twee uur rijden. Ik ben nog nooit zo ver weg geweest en ben bloednerveus. Heb heimwee een angststoornis waardoor autorijden voor mij echt geen pretje is en al helemaal niet zo ver weg. iemand nog tips anders dan mijn standaard ritueel van diazepam, flesje water en een boek voor de afleiding?
Oortjes om muziek te luisteren, een kussentje om eventueel tegen het venster aan te leunen, oogmasker om je volledig af te sluiten?
Ik heb er ook zo'n hekel aan. Soms vraag ik me ook echt af wat ze allemaal in die dingen smijten om te verbranden. Vreselijk. Van mij mogen ze die dingen echt verbieden.
I feel you! Spelletje voor op je telefoon? Beetje rondstruinen op internet wil ook nog wel eens helpen.
Gewoon wat van zeggen. Toen onze oudste 2 er waren, was er nog geen sprake van kinderen bij mijn zussen. Die hadden echt geen idee dat hun gekozen uur onhandig was, hun eten echt te laat kwam,... Ik heb dat allemaal een paar keer moeten zeggen voor hun euro viel . Nu hebben ze zelf kinderen en snappen ze het al veel beter
Gooi je de hamburgers voor hun ff in een koekenpan, zo moeilijk is dat niet toch? Hier wordt er gewoon rekening mee gehouden overigens, eten we allemaal wat eerder. Als ze tegen 19:00 nog niet gegeten heeft komt er ook niks meer in vanwege vermoeidheid.
Hoe zouden jullie reageren als je iemand (over een periode van enkele weken) verschillende keren om hulp vraagt, maar je krijgt amper tot geen respons. En die persoon vervolgens, wanneer de hulp niet meer nodig is, iets liefs wil doen voor je? Toen ik het appje las met het "lieve voorstel", was ik dus vooral pissig. Weken om hulp vragen, en pas als het niet meer nodig is op komen dagen? Voor mij hoeft het niet en eigenlijk wil ik gewoon een boos appje terugsturen dat als die persoon had willen helpen, die dat eerder had mogen doen. Maar ik zit nu in m'n emotie, dus laat het nog even zakken
Dit! Ik had echt in de eerste ronde een hamburger voor de kinderen opgeeist. Ik zou al een paar keer aangeven dat ze veel trek hebben in een hamburger, de kinderen dit laten zeggen werkt helemaal top. In jullie geval had ik langs de Mac gereden
Grr, even frustratie delen. Hebben we eiiiiiindelijk een afspraak voor de oudste bij de GGZ staan, is het tijdens schoolkamp Verzetten gaan we proberen, maar zal wel onmogelijk zijn.
Vandaag eindelijk de knoop doorgehakt om na herstel weg te gaan bij huidige werkgever! Geeft zoveel ademruimte.
Meen je niet! Heen en weer rijden vanaf kamp als je niet kunt verzetten? Ik zou nog zo gek zijn ook, haha.
Ja zo gek zijn wij ook hoor Het valt op de laatste kampdag, wel s ochtends om 9.00 uur al Ze gaan kijken of er nog ergens plaats is, anders gaan we heen en weer rijden.
Nee niet helemaal dus dat is spannend.. maar geloof er wel in dat wanneer je een deur sluit er zich andere openen..
Ik ben al pisnijdig als ik met pijn en moeite t huishouden doe (als is t lullig iets als de vaatwasser, soms gaat dat gewoon ff niet meer) en mn man TELKENS vraagt als ik KLAAR ben of hij kan helpen. "Nou hoeft t niet meer!!!" Zou m even laten wachten en vervolgens gewoon reageren met zoiets als "Bedankt, maar het is nu inmiddels al wel geregeld/niet meer nodig".
Maar is het zo gek dan dat mensen zonder kinderen geen idee hebben, dan is er toch niks mis mee om even de keuken in te lopen en even te vragen of ze al iets voor de kinderen hebben? Zeker als het om naaste familie gaat. Tuurlijk zou het fijn zijn als er rekening met kinderen gehouden wordt, maar bij sommigen valt t kwartje pas als ze zelf ook kinderen hebben.