Ja, ik snap ook niet waarom je per se je kind moet leren om met alcohol om te gaan als die nog geen 18 is. Hier streven we naar 18. Als hij 16 is en heel de klas blijkt te mogen drinken, dan gaan we nog wel eens het gesprek aan. Maar ik weet niet of ik hem alcohol zal gaan geven op een feestje.
Ik zeg het nu, ik weet niet hoe de situatie is als mijn zoon 16 is, maar zoals het er nu naar uitziet, zal ik geen alcohol serveren op feestjes bij ons thuis. Ik vind het belangrijk dat ze inzien dat je het ook gezellig kunt hebben zonder alcohol. Misschien ben ik dan ook wel zo'n vervelende ouder die niet direct staat te springen als mij gevraagd wordt of we het goed vinden als op het feestje alcohol geschonken wordt. Ik snap die noodzaak gewoon echt niet.
Dat kan, als je als ouder van plan bent om je kind nooit ergens heen te laten gaan, niet te laten ‘chillen’ met vrienden waardoor het sociaal buiten de boot valt, niet naar feestjes mag etc. Want kinderen, ook onder de 18, komen gewoon aan drank. Punt. Dat kunnen ze, hoezeer supermarkten en horeca dat ook indammen. Er is altijd een mogelijkheid. En dan drinken ze op straat, want ‘peer pressure’, doen stiekem en nemen deel aan het verkeer. Dat vind ik persoonlijk een groter risico dan in huiselijke sferen af en toe ja zeggen. Dus ja, je hebt gelijk. Maar je staat er misschien niet helemaal bij stil dat je een kind niet tot zijn/haar 18e onder een gouden stolp kunt bewaren…
Maar in de winkel komen ze niet meer zo gemakkelijk aan drank. Dan moeten het wellicht ouders zijn die het faciliteren. Ik hoop eigenlijk dat ouders van het vriendengroepje er hetzelfde instaan als wij. Misschien wishful thinking, maar ik vind het ook weer van de zotte om er standaard vanuit te gaan dat ze toch wel aan alcohol kunnen komen en dat je dan als ouder het dan ook maar faciliteert. Ik hoop echt dat er over een aantal jaar het zo goed als vanzelfsprekend is dat je niet drinkt voor je 18e én dat ouders het ook niet goed vinden als ze eerder gaan drinken. Maar als ik zie hoe gewoon wijn nu is onder volwassenen, dan vrees ik dat dat wel niet zo zou zijn.
Nou nou, ‘dat als ouder maar faciliteren’ komt over alsof de ouders wel even een drankvoorraad aanleggen voor hun minderjarige kroost. Hoeveel zestienjarigen ken jij die níét een achttienjarige in hun vriendenclubje hebben zitten? Of eentje die als caissière bij de Jumbo werkt en een oogje toeknijpt? Ze komen aan alcohol als ze dat willen en het merendeel van de pubers van die leeftijd wil dat. Dat is nu eenmaal een gegeven. En het merendeel van het deel dat dat niet zo nodig hoeft, doet dan onder peer pressure alsnog mee. Dat is ze niet kwalijk te nemen. Waren wij vroeger zelf van die heilige boontjes? Ik snap je wishful thinking, heus. En in een ideale wereld wellicht…………tien jaar geleden zou ik hetzelfde hebben gezegd. Sinas? Als je tien bent. Cola? Als je twaalf bent. En daar kom je als ouder nog wel mee weg. Maar ze worden ook dertien veertien vijftien zestien. Ze gaan hun eigen plan trekken en dat is heel gezond. Maar er zijn altijd keerzijdes en dit idealisme heb ik ook wel losgelaten. Dus voor mij: liever gecontroleerd leren omgaan mét, dan rigoureus vasthouden aan Nix18.
Maar je kunt toch minstens uitgaan van dat ze pas mogen drinken als ze 18 zijn? Als je nu al een houding hebt dat je het goed vindt als ze 16 zijn, wat stellen grenzen dan nog voor?
Nee hoor, dat kunnen vrienden die iets ouder zijn ook gewoon doen. Daar heb je dus als ouder weinig zicht op. Waarmee ik niet wil zeggen dat je als ouder je kind maar van alcohol moet voorzien. Maar ik vind het toch ook behoorlijk naïef om te denken dat een 16-jarige alleen via ouders aan alcohol kan komen… De leeftijdsverschillen op de middelbare school kunnen natuurlijk steeds meer uit een gaan lopen. Waar bv 12-jarigen misschien nog voornamelijk met 12-jarigen omgaan. Kan een 16-jarige makkelijk vrienden van 18 à 19 jaar hebben. En dan zijn er ook bij die al een rijbewijs hebben etc. En het volgende probleem is dat er ook feestjes bij jongeren kunnen zijn (al dan niet over de 18) waar alcohol geschonken wordt. Mijn oudste dochter heeft al een paar keer verteld dat haar wat te drinken werd aangeboden, en dat een ouder vroeg of ze dat ook van ons mocht. Nou is mijn dochter daar dus heel open over en heeft (als het goed is) daar op geantwoord dat ze dat niet mag. Maar genoeg pubers die daar hun kans gaan pakken. (Ik heb een 12-jarige rondlopen bij wie ik een hele andere keuze ga verwachten dan haar zus). En ouders hebben dan ook niet altijd onderling overleg meer, dus die controle valt ook weg. Zo ken ik de ouders van de vrienden van dochter helemaal niet. Ze is op een leeftijd dat ze steeds nieuwe vrienden maakt en daar sta je als ouder niet meer zo met je neus bovenop als vroeger op het schoolplein.
Ik was vroeger dus wel zo’n heilig boontje. En mijn man ook. Ging wel al uit op m’n 14de, samen met mijn oudere broer. Kreeg altijd alcohol aangeboden. (Zo irritant: wat wil jij drinken? Doe maar een cola. En dan terug komen met een glas bier...) ik weigerde altijd. Ik was net 16 en toen was ik er al klaar mee. Daarna nog maar zelden uit gegaan. Ik hoop dus maar dat ze op mij lijken...
Heb ik dat onvoldoende onderbouwd in m’n vorige berichten? Het is niet “gewoon maar oké”, maar een relaxte flexibele houding kan ook shit voorkomen. Ik heb, zoals de meeste ouders, geen kinderen die met gevouwen handjes overal “ja mama” op zeggen en altijd naar alle regeltjes luisteren. Deden ze niet toen ze twee waren, deden ze niet toen ze zes waren, deden ze niet toen ze tien waren en deden ze niet toen ze pubers waren. Wél heb ik door praten en bewustzijn kweken heel verantwoordelijke kinderen die begrijpen waarom regels regels zijn, waarom we bepaalde grenzen trekken en bovenal wat we daarmee willen bereiken. En om dat geen strafkamp te laten zijn en af en toe iets goed te vinden, hebben zij niet de drive om buitenshuis over de schreef te gaan. Kinderen wáchten niet tot ze achttien zijn. De tijd gaat ze gewoon niet snel genoeg. Kun je als ouder van vinden wat je wil, maar zo werkt het nu eenmaal. Toen ik vijftien was probeerde ik m’n id kaart te vervalsen om voor zestien door te gaan. Zelfs dát duurde me te lang. Dat móét toch herkenbaar zijn voor je? Waarom zou dat voor onze kinderen anders zijn? Dat is basic psychology…
Ik moet er wel om lachen want dat is voor mij dus echt niet herkenbaar. Sowieso alle verhalen van hoe mensen vroeger zelf waren.
Ik kan er mij nog niet veel bij inbeelden dat onze zonen hier in de tuin een pintje gaan drinken en roken. Mss dat ik ooit verander van gedacht maar voor nu denk ik dat het thuis toelaten gewoon een extra plek is waar ze het doen. Ze gaan buitenhuis wss niet meer of minder drinken omdat ze thuis ook toestemming krijgen.
Voor mij ook niet herkenbaar. Ik was misschien een brave puber en schopte nergens tegenaan en respecteerde regels. Mijn jongste is ook van de grenzen opzoeken. Wonder boven wonder gaat hij nooit over de grens heen. Dat verbaast ons zeer. Maar het begint al vroeg. We hebben ze altijd bewust gemaakt van de risico's op kinderlokkers bijvoorbeeld. We hebben telkens voorbeelden voorgelegd. Wat zou je doen als iemand je een ijsje zou aanbieden en vroeg of je mee wilde gaan om het te gaan halen? Wat zou je doen als er een brandweer aan zou komen die vroeg of je een ritje wilde maken in de brandweerauto. Wat zou je doen als een vriendje wel mee zou gaan in die brandweerauto en jou vroeg om ook in te stappen? Hoe moeilijker we het hem ook maakten, zijn antwoord was altijd dat hij eerst naar huis zou gaan om het te vragen. We merken dat door open te praten over diverse onderwerpen de kinderen best vatbaar zijn voor onze argumenten. Ze weten ook dat we ze echt niet alles verbieden als ze iets aan ons vragen. Ik hoop dat dit een sterke basis is voor straks in de puberteit. Dat niets stiekem hoeft, omdat ze bang zijn voor onze reactie of zo. Ik hoop ook dat scholen een grotere rol gaan spelen in voorlichting. En dat ze op school het gesprek kunnen aangaan en verleidingen kunnen bespreken. Het is al een hele vooruitgang dat op scholen bij feesten geen alcohol meer wordt aangeboden. Dat was in mijn tijd wel anders. Nu is er ook het beleid op de hockeyclub dat in de tijd dat de jeugd speelt, er ook geen alcohol geschonken wordt, ook niet aan ouders. Ik vind dat een goede ontwikkeling. Zo hoop ik echt dat het steeds normaler wordt dat alcohol niet per se hoort bij een feestje of zo.
Zoon van 16 drinkt nu af en toe een Radler 0.0. Zoon van 18 drinkt wel, zijn vrienden ook. Maar niemand die onder de 18 is en bij ons op bezoek is krijgt bij ons alcohol. Ook al mag hij dat van thuis wel, dan doet hij dat maar thuis.
Dít ben ik absoluut met je eens. In ‘mijn tijd’ (en ik ben pas 35) was het doodnormaal dat er op een middelbareschoolfeestje alcohol werd geschonken. Ook aan de tweede- en derdeklassers. Idem met roken: er was een rookhok op het schoolplein. Ik vind het meer dan gezond dat dit door de jaren heen veranderd is en hierin vind ik Nix18 wel dégelijk de spijker op de kop slaan. De heersende tendens verandert. Roken was vroeger stoer en tegenwoordig voor de meesten smerig en dat laten ze horen ook. Top! En ook met alcohol merk je dat er wijzer en verantwoordelijker mee om wordt gegaan. Maar dat loopt wel nog vijftien jaar achter op het fenomeen roken. Mijn man was geen heilig boontje vroeger en ik ook niet. En onze kinderen ook 8/9 niet. Toch zijn ze allemaal ontzettend anti-roken, dat zit er goed in. En op andere terreinen leren ze ook hun verantwoordelijkheid. Met seks idem: m’n oudste kwam destijds keurig samen met haar vriendje bij me om anticonceptie te bespreken. Wat jij zegt, over dingen open benaderen etc, werpt op termijn heus z’n vruchten af. En ieder op z’n eigen manier, afgestemd op wat voor kind je hebt en hoe hun (sociaal) leven er uitziet, zal dus ook naar eer en geweten omgaan met alcohol. Wij op onze manier en jij hopelijk mettertijd op de jouwe.
Ik dronk nooit als puber en jongvolwassene. Ik ben eigenlijk pas wijn gaan waarderen vanaf een jaar of 35. Daarvoor kon ik heel gelukkig worden van mijn colaatje. Ik had ook geen last van peer pressure op dat gebied. Ik had wel vrienden die stevig konden drinken, maar ik werd altijd gerespecteerd om mijn duidelijke ‘nee’. Dat is overigens wat ik heb meegekregen van thuis: durf je eigen beslissingen te maken en laat je niet aanpraten dat je niet stoer oid bent als je niet meedoet. En dat heeft mij waarschijnlijk nog het beste op dit gebied geholpen. Ik was heel standvastig en mijn vrienden wisten ook dat ik niet om te lullen was. Wij hadden trouwens op de middelbare school een ‘bierlokaal’ met schoolfeesten. Daar mocht je alleen in vanaf de 4de (ik was toen 15jr). Bizar als ik er nu over nadenk, maar toen heel normaal. Ik ben wel van de generatie waar er ook nog gewoon gerookt mocht worden in de school. We hadden docenten die tijdens de les mochten paffen en leerlingen mochten roken in de aula. Tegen de tijd dat ik een jaar of 16 was, was dat voorbij en mocht er in school niet meer gerookt worden. Docenten kregen een rookhok en leerlingen stonden buiten. Ik ben wel blij dat op dit gebied de inzichten veranderd zijn en schoolpleinen tegenwoordig ook rookvrij zij. En kinderen uit de onderbouw überhaupt niet van het plein mogen (bij de scholen die ik ken iig).
Maar zeggen dat je naar huis gaat om het te vragen en het ook daadwerkelijk doen is niet hetzelfde. Heb wel eens een filmpje op fb gezien waarbij alle kinderen met een man mee ging, die had puppy’s in de auto (was niet echt, was een test, ouders zeiden allemaal “nee dat doet hij niet” En moeilijk aan drank komen is ook niet waar, de meesten hebben nl een valse id kaart en kopen het gewoon zelf. En anders koopt een oudere vriend het voor ze. (Ik werk met een hoop pubers en krijg regelmatig de weekend avonturen te horen)
Ik zal het verbieden tot hun 18e. Van mij krijgen ze het niet. Mijn man vindt het vanaf hun 16e niet zo’n groot probleem. Dus dat zal nog wel even een strijd worden. Ik heb trouwens niet de illusie dat ze het niet gaan proberen, maar ik heb een groot ontmoedigingsbeleid. Met mijn bijna 14 jarige spreek ik er al met regelmaat over. En dan vooral wat de nadelige effecten zijn op je hersenen etc. Nu maar hopen dat het werkt.
Ik vind het naïef om te denken dat ze met 18 jaar opeens wel verantwoordelijk om kunnen gaan met drank. mijn ex vriendje mocht helemaal niets, zijn moeder had als regel dat zolang hij geen 18 was zij ALLES voor hem bepalen. Op de dag dat hij 18 werd ging hij meteen volledig naar de klote met drank en drugs, heeft jaren doorgezet puur om zijn ouders dwars te zitten Nee ik vind dat een kind inderdaad moet weten dat het ook leuk is zonder drank, maar een kind moet ook leren dat het ook leuk is MET een drankje en dat dat niet meteen coma zuipen hoeft te zijn. De 1 is verantwoordelijk genoeg met 16 de ander met 21 nog steeds niet.
Maar dat is natuurlijk ook het andere uiterste. Ik verbied mijn kinderen niet veel, maar er zijn duidelijke grenzen en er is een alcohol ontmoedigingsbeleid. Als je je dan te pletter werkt om mij dwars te zitten heb ik echt andere dingen verkeerd gedaan.