Ik heb er nul begrip voor, zeker in deze tijd. Denk dat het bij veel ouders verkeerd valt, bij ons in ieder geval wel. Misschien zijn ze vergeten dat we maandenlang doorbetaald hebben voor opvang die we niet af konden nemen. De FNV weet wel hoe ze er weer voor zorgen dat een beroepsgroep positief in het nieuws komt en de tekorten worden opgelost. Not. Zinnige reactie van Vegter maar ondertussen is het beeld wel weer geschetst, dit gaat de branche niet helpen. Net als bij de leraren, die komen ook nooit meer van dat stempel af.
Kunnen we volgende week weer last minute dingen gaan regelen. En dat terwijl ik hun salaris niet kan verhogen, of de werkdruk kan verlichten of een extra medewerker voor ze kan aannemen. Ik hoop dat we het weer kunnen opvangen met een oma of door het thuiswerken. Of dat we geluk hebben en ze een andere dag dan onze opvang dag gaan staken.
idd de leraren hebben op deze manier bij ons ook wel wat sympathie verloren. En precies de afgelopen lockdownweken kan de werkdruk alleen maar heel laag zijn geweest. ik denk dat op dit moment genoeg andere beroepsgroepen ook wel even toe zijn aan wat minder werkdruk.
Ik ben wel benieuwd hoe jullie denken dat dit wel opgelost kan worden. Want dit is niet gister ontstaan. Ik ben 11 jaar geleden gestopt om dezelfde reden. De tijd van vragen en afwachten is wel voorbij.
Dus leerkrachten en pm'ers moeten dan gewoon doorgaan vind jij? Want ook voor de leerkrachten veranderden eerdere "vriendelijkere" acties niets. Opgeven dan maar? Dan werkt er binnen een aantal jaar niemand meer in deze sectoren, hoe los jij dat dan op, of is het dan jouw probleem niet meer?
volgens mij hebben werkgevers al allerlei mooie plannen op tafel gelegd. Zo lees ik het in iedergeval in het openingsbericht. Je krijgt niet altijd alles wat je wilt van je werkgever. Maar er waren al behoorlijke stappen in salaris (reeds doorgevoerd) en veranderingen in andere zaken geboden.
En toen kwam corona en was alles anders. Dat maakt echt wel heel veel verschil vind ik. Dus hoe het wel opgelost kan worden? Accepteren, voor nu. Blijven praten. Constructief meedenken. Maar nu zeker niet staken.
Nee, ik heb daar geen volledig zicht op. Ik weet alleen dat ze de kinderen iig 1 keer per jaar observeren en een verslag schrijven. Voor mij is het belangrijk dat ik begrip kan krijgen voor de staking. Dat lukt me alleen als ik weet wat er aan de hand is (ik ben niet zo iemand die het maar aanneemt dat het daadwerkelijk zo is) en wat er allemaal al gedaan is om de werkdruk te verlagen. Of wat er voorgesteld is en hoe daarop gereageerd is. Dus welke pogingen zijn er gedaan om de werkdruk (incl administratieve last) te verminderen. Die info lees ik niet. Dan ga ik niet zomaar achter een staking staan.
Tja, die lockdowns waren niet alleen vervelend voor de ouders. Zeker juist ook voor de pm'ers. Zij hebben nl ook kinderen veelal en moesten ook doorwerken. Dan is het heel oneerlijk dat ze nu ook maar moeten blijven slikken.
Ik heb geen idee. Als ik het antwoord had geweten had wss als beleidsmedewerker ofzo gewerkt. Daarbij zijn de ouders NIET de aangewezen groep om je antwoord te zoeken. Voor nu vind ik het gewoon een ruk timing na een lange periode waarin sommige ouders het gewoon slecht hebben gehad omdat het regelen van opvang iedere keer weer een klus was of dat werken thuis met kinderen gewoon drama is geweest. En dan gaan we nu diezelfde ouders gewoon weer benadelen. Ik heb gelukkig.een werkgever die daar erg flexibel in is en als mijn bso meedoet dan los ik het wel op maar van harte is het niet. Maar wat hebben "jullie" als die andere 11 jaar dan gedaan om het leed iets te verzachten? Want het is zo makkelikk wijzen en klagen maar is de beroepsgroep ook zelf eens op voorstellen en oplossingen gekomen ANDERS dan meer geld. Want volgend mijn gaat het toch om werkdruk.
Maar ouders moeten wel blijven slikken. En onze werkgevers ook. Want wij kunnen er iets aan doen? Let's agree to disagree want we gaan het (weer) niet eens worden en dat is prima hoor Ik vind staken gewoon echt zinloos omdat je er altijd de verkeerden mee raakt en niet degenen die iets kunnen veranderen. Het is als een kind dat dramt tot het zn zin krijgt. Dat vind ik altijd al en nu zeker.
In de tijd dat ik er werkte maakte men zich sterk om van die vervelende plus/min contracten af te komen en leidsters voor vaste uren binden aan een locatie/groep. Maar daar was gewoon geen geld voor. De locatie en groepsgebonden uren waren veel te weinig. Helaas zullen er net als bij de leerkrachten destijds een hoop mensen niet achter staan. Vaak uit het bedrijfsleven. Die hebben ook geen idee hoe het er in zulke beroepen aan toegaat.
Nee want we komen allemaal uit een ei?? Kan het ook even omdraaien... Jullie hebben ook echt geen enkel idee hoe het is in het bedrijfsleven en het constant moeten schakelen met dit soort dingen. Ik.kannje wel vertellen dat als de werkdruk bij mij een probleem.is dat mijn baas dan vraag "en wat heb je er zelf al aan gedaan"? Misschien is die vraagstelling ook iets om.naar te.kijken?
Die laatste vraag: in zorg en welzijn beroepen wordt veel meer bepaald wat je mag en wat je moet, dingen die door de overheid opgelegd worden. Bij mijn man die voor een groot internationaal bedrijf werkt gaat dat heel anders. Met een collega bespreekt hij: goh, wij zitten samen op project A, maar ik heb dat eens bekeken en dat valt reuze mee, ik kan dat wel alleen af. Maar project X waar ik alleen voor sta blijkt veel complexer dan ik dacht dus daar kan ik dan jouw hulp wel bij gebruiken. Nou zo werkt dat bv in de kinderopvang niet. De ratio wordt gewoon wettelijk vastgelegd. Zo stond ik bv op een groep van 9 peuters met 2 man die ik makkelijk in mn eentje aan had gekund. Maar moesten we met zn tweeën ook een groep van 8 baby's draaien waar wij heel erg een derde collega konden gebruiken. Maar nee, die 9 peuters mag niet alleen en die 8 baby's moet alleen. Je hebt geen enkele ruimte om hier zelf flexibel in te zijn om zo werkdruk te verlagen. Alles ligt vastgelegd, wordt gecontroleerd.
Ik roep weleens voor de gein. Wordt er ook nog iemand extra aangenomen om voor de kinderen te zorgen? Het is allemaal echt heel veel. Administratie vooral. Naast de dagelijkse routine in de tablet ( ALLES registreren, zelfs een plasluier). We moeten 2-5 foto’s per kind per dag uploaden waar allerlei eisen aan zijn verbonden. Nou reken maar uit als je 12 baby’s hebt en we moeten ook verhaaltjes schrijven. Niet; hij vond het leuk vandaag maar onderbouwd en welke ontwikkelingen er die dag zijn gestimuleerd. Dan hebben we nog het knutselen. Dat moet ook. Dan hebben we nog de thema’s. Dat moet ook. Dan hebben we nog Uk en Puk waarbij je observatielijsten bij ieder thema moet invullen en waarbij je alle doelen uit je hoofd moet weten voordat dat thema start. Die dingen moeten op minimaal 6 verschillende manieren worden aangeboden. Dan hebben we nog onze normale observaties van onze mentorkinderen en de oudergesprekken. Daarnaast moet je zelf aan de slag met een pedagogisch coach. Heb je verplichte cursussen. Iedere 6 weken een teamvergadering en iedere 4 weken een grote vergadering. Het beleid doen je ( terecht ) van voor naar achter te kennen ( dit doen wij in onze eigen tijd ) Dan moeten wij ( maar dat is verschillend per organisatie ) ook nog zelf alles schoonmaken op de groep. Iedere dag stofzuigen, dweilen, hotspots en alle bedden verschonen. En dan al het andere extra schoonmaakwerk tot aan de ramen zemen aan toe. Dus... ja. Werkdruk is zeker hoog en het wordt alleen maar meer. Een oplossing zou voor mij bijvoorbeeld zijn om een aantal zaken te kunnen doen terwijl iemand mij vervangt. Ik kan namelijk niet en voor de baby’s zorgen en observaties schrijven of mijn volgende thema voor bereiden. Salaris vind ik niet heel slecht.
Maar dat is juist het “dwangmiddel” dat er mensen in de problemen komen doordat ze er niet zijn en daardoor het sneller gaan toegeven.
Ja het is echt vrij pittig. En dan mensen die roepen; de pm’ers hebben het rustig gehad in de Corona tijd. Nou.. laat ik maar even wijselijk mijn mond hierover dicht houden. Ik ben vandaag weer 10 uur op mijn werk geweest. Ga zo nog een beleidstuk doorlezen én daarna nog een vergadering in. Geeft niks, hoort bij mijn werk. Maar het is gewoon heel erg veel naast dat je voor baby’s zorgt. Geef ons gewoon allemaal een uurtje of 2 per week die we flexibel zelf in mogen delen om alle administratie te doen. Het kan zo simpel zijn. Oh en vrij vragen. Kan ook bijna nooit. Enkel 3 weken in de grote vakantie. Maar andere vakanties een week vrij.. kan dus nooit.
Ik vind de hoeveelheid administratie niet passen bij het beroep. Gewoon absurd, daarvoor ben je dit werk niet gaan doen. Ik vraag mij ook werkelijk af of dit de kwaliteit van opvang ten goede komt met allemaal uitgebluste medewerkers. Ik ben heel benieuwd hoe het hele stakingsverhaal vorm gaat krijgen, maar mijn steun hebben jullie!