Nav een ander topic (over per ongeluk een vriendschapsverzoek aan de ex van je partner sturen) vroeg ik me af hoe jullie tegen de ex van je partner aan kijken? Pure nieuwsgierigheid overigens, zelf geen problemen op dit vlak. Mijn man heeft voor mij 2 relaties gehad. De eerste van zijn 18e tot zijn 20e, haar heb ik nog nooit gezien en hij haar volgens mij ook niet meer sinds die tijd. Daarna een serieuze relatie van 5 jaar met wie hij ook geeft samengewoond. Die ex zit nog in zijn vriendengroep en zien we een paar keer per jaar met verjaardagen. Aanvankelijk was dat wel een tikkeltje awkward maar inmiddels zijn we 12 jaar verder en is zij ook getrouwd en heeft 2 kinderen. Ze is nooit echt een vriendin van me geworden maar grappig genoeg ben ik vaak wel degene die op verjaardagen met haar kletst terwijl mijn man met haar huidige man praat. En waar we beiden wel om kunnen lachen: we lijken enorm op elkaar qua uiterlijk! Zelfde postuur, haarkleur, oogkleur, kapsel en bril! Plaag mijn man wel eens dat zijn smaak qua uiterlijk in ieder geval erg consequent is. Hij zegt dan dat we qua innerlijk wél erg verschillend zijn en dat klopt. Hebben jullie contact met de ex van je partner? Goede band mee of juist niet? Vertel!
Toen ik met mijn man kreeg waren er wat mensen uit zijn vriendengroep die tegen mij zeiden dat zijn ex echt de liefde van zijn leven was en dat ze zo top was en dat hij er erg mee zat dat het uit was. Lekker onzeker begin (ook als zei mijn man van niet) Echter waren ze wel “beste vrienden” gebleven en dus zag ik haar ook vaak en hing ze ook vaak om z’n nek. Van dat laatste heb ik toen wat gezegd want dat vond ik echt irritant want ze gaf m ook een kus op z’n mond enzo. Vriendschap verwaterde, wij verhuisden, zij kreeg een vriend en een kind. Wij nu onderweg naar 3 kinderen en al 13 jaar samen. Ik geloof nu toch af IK de liefde van zijn leven ben hoor (zoals mijn man zelf altijd al zei ) Soms zie of spreek ik haar nog en dat is verder gewoon prima. Oh ja, ik lijk ook op haar! Zelfde petit bouw, blonde lange haren Alleen hebben we wel echt een ander karakter hoor! Verder heeft mijn man geen exen. En ik zie mijn exen ook vrijwel nooit uitgezonderd op straat met een kort praatje of hoi en doei.
Mijn man en ik zijn al sinds ons 21ste samen… dus zijn exen zijn meer kalverliefdes… nooit serieus mee samengewoond ofzo… Zijn ex voor mij heeft 2 jaar geduurd en zij kon destijds mijn bloed wel drinken… totaal het tegenovergestelde van mij en niet iemand met wie ik vrienden zou kunnen zijn… Ik zie haar vrijwel nooit, en mijn man heeft haar in die 15 jaar dat we samen zijn nog 2x ergens zien lopen.. mijn ex heb ik nooit meer gezien nadat we uit elkaar zijn gegaan…
De ex-vrouw van mijn man is m’n beste vriendin inmiddels. Volgende week weer eens een high tea doen. Ze is de moeder van mijn stiefkinderen, ik ben de stiefmoeder van haar kinderen. We delen een rol. Mooiste is dat het zo gegroeid is vanuit iets dat er in beginsel al wás. Tussen haar en m’n man is de relatie pas (weer) goed geworden zodra ze gingen scheiden. Er is een enorme gunfactor tussen die twee en absoluut een diepe liefde, ook al werkte het huwelijk echt voor geen meter. Ze waren gewoon geen match. Na onze eerste date kreeg ik een foto van hoe hij als extatisch blij ei thuiskwam (ze woonden nog onder één dak sliepen zelfs nog in hetzelfde bed, scheiding was officieel net een week ofzo uitgesproken) die door haar was genomen vanuit de badkuip. Zegt genoeg toch. Zij had toen al een paar maandjes weer een nieuwe relatie en is inmiddels ook met die man hertrouwd. We zijn een absolute viereenheid. Zo mooi dat dat kan, vooral voor A, J en T. Tussen haar en mij heeft mijn man - los van een paar tinderdates - nog een kortstondige relatie gehad met een oudere vrouw. Dit was in beginsel een hele diepe, intense vriendschap en ‘de vriendschap heeft een poosje een gekke periode gekend’. Dat had een begin en een einde en heeft ze beiden veel gegeven. De vriendschap is er nog steeds, al wordt die minder gecultiveerd wegens een druk leven hebben natuurlijk. En ik ken haar ook. Heel goed zelfs. Ze was op onze bruiloft en ik spreek haar geregeld via social media.
We waren allebei nog geen 18 toen het tussen ons ging rommelen en 18 toen we het officieel maakten. Er zijn dus geen echte exen...
Mijn man heeft geen ex. Ik heb wel 3 jaar verkering gehad voor ik hem leerde kennen, maar toen was ik ook pas 16, dus stelde toch niet zoveel voor.
Nee. Mijn partner heeft 1 ex gezien een keer en dat was het. Het zijn ook totaal verschillende personen. Mijn ex is echt het type waar ik altijd op viel. Slank, ietsje langer als ik, heel donker en kort haar en mijn partner is een heel stuk groter, steviger, gespierder. Echt een bulk. Lang haar, dreadlocks en donkerblond haha. Maar het karakter is wat bij mij past. Mijn ex (allemaal) waren vrij volgzaam. Weinig tegenspraak of communicatie en ik ben een behoorlijk dominante donder met een grote mond. Niet veel mannen kunnen dan aan blijkbaar maar mijn partner wel. Met zijn exen was het precies hetzelfde. De ene veel te dominant, de ander echt vreselijk volgzaam. Voor hem ben ik perfect het gemiddelde vind hij. Zijn exen ziet hij nooit meer en van 1 wil hij dat ook niet. We zijn wel eens zijn allereerste vriendin tegengekomen. Ze wilde hem altijd terug maar hij wilde haar niet, inmiddels heeft ze zelf een partner en kindje en is dat bekoeld. Ook zijn we wel eens een scharrel tegen gekomen en die reageerde zoals best veel vrouwen doen. Enorm rood hoofd, stamelen, giechelen. Mijn partner heeft bij een hoop vrouwen nogal een aantrekkingskracht om de een of andere reden. Ik lach me vaak kapot (inwendig) als een caissière of vrouw op straat niet weet hoe te reageren als hij gewoon vriendelijk reageert naar iemand. Maar contact met exen hebben we dus niet.
Ik was 15 en mijn man 18 toen wij een relatie kregen. Hier dus geen noembare exen. Voor mijn man ben ik de 1ste.
Wij zijn samen sinds ons 16e en 17e. Mijn man heeft voor mij alleen een vakantievriendinnetje gehad op zijn 14e, dus die tel ik niet mee Geen sprake van exen, dus.
Mijn man woonde samen toen ik op het toneel verscheen. We leerden elkaar heel toevallig kennen via sms en om welke reden dan ook zijn wij blijven sms'en. Ik heb dus haar partner afgenomen (iets dat ik nu 20 jaar later, nooit meer zou doen) en dat werd mij niet in dank afgenomen. Op die moment vond ik daar niet veel van, nu snap ik best dat ze mij een feeks vond. Geen contact dus en ook geen behoefte aan. Mijn man had haar wel eventjes op facebook omwille van het overlijden van haar broer ( toch ook enkele jaren mijn man zijn schoonbroer geweest) maar dat is het ook .
Mijn man heeft wel aantal exen maar ik was de eerste vrouw waarmee hij samenwoonde, trouwde, kindjes kreeg .. Hij is ook de eerste waarmee ik samenwoon. We hebben geen contact met exen, maar is ook niet nodig. Er zijn geen vriendschappen ofzo uitgekomen.
De ex van mijn vriend is echt rete irritant! Steeds belt en appt ze hem. Uiteraard maakt mijn vriend duidelijk dat hij daar niet op zit te wachten en blokkeerd haar. Vervelende is, ze heeft steeds andere nummers. Het is maar waar je steeds zin in heb denk ik dan.
Ik was 14 en mijn man 17 toen we elkaar leerden kennen. Er zijn geen exen. Alleen een vriendinnetje uit gr 7, maar bleek later op vrouwen te vallen. En bij mij waren toen d’r tijd 2 jongens die mijn aandacht wilden maar die ik zelf niet zo zag zitten. Mijn man heeft ze toen wel eens gezien.
Geen exen hier. Wij zijn samen sinds we 15 en 17 zijn. Allebei daarvoor wel een vriendje/vriendinnetje gehad maar dat noem ik geen exen.
Mijn man heeft geen noemenswaardige exen. ‘Relaties’ van ca. 4 mnd stellen niet zoveel voor. Dus geen exen waar nog contact mee is. En geen exen die ik ooit ontmoet heb.
Ik ken de ex van mijn man niet, wel zijn ex schoonouders en die vinden het zo erg dat het hun schoonzoon niet meer is. Nou je mag hem hebben hoor op de onmogelijke momenten.
Wij kenden elkaar 5 jaar voordat we een relatie kregen. Mijn man heeft voor mij voornamelijk scharrels gehad. Wel 1 langere relatie, met toendestijds een vriendin van mij. Haar spreek ik nooit meer. ik heb voor mijn man 1 langere relatie gehad. Mijn man mag mijn ex absoluut niet Ik zelf ook niet trouwens
Als een slettebak als in, ze bood zichzelf continue aan mijn vriend zodat ie haar terug zou nemen, want wat zag ie nou in mij. Zij was zoo goed in bed, dat wist ie toch wel… Echt, dat je als vrouw zo laag kan gaan triest gewoon. Inmiddels sta ik er wel boven, maar ik vond het toentertijd (20 jaar geleden ) vreselijk dat ie nog contact met haar had. Nu inmiddels spreekt ie haar nog steeds weleens geloof ik, maar dat moet ie lekker zelf weten. Inmiddels wel het vertrouwen dat ie mij toch leuker vind Zelf was ik 18 toen ik hem leerde kennen, dus verder dan een paar ‘vriendjes’ ben ik niet gekomen.
Dat flirterige en sekstalk smsen deed mijn man zijn expartner in het begin ook. Ik herinner mij nog een bericht over haar lentekriebels en vribraties en dat ze tijd had om langs te komen en dit tussen hen zou blijven.
Geen exen: ik had 1 vakantiescharrel gehad die mij uistekend zoenles gaf. Man was nog zo groen als gras en hemel wat zoende hij ook beroerd de eerste keer haha