Nee die gevolgen (opmerkingen, betastingen, meer dan een blik) van die gevoelens vind ik niet goed. Dat geldt ook voor gothics. Vanuit evolutionair oogpunt is het juist goed dat alles wat afwijkt, je aandacht krijgt. Een oergevoel die je helpt in de flight-fright-fight reactie. Alleen vanwege de beschaving kunnen wij met deze gevoelens omgaan. Dan weet je dat je iedereen als gelijk kunt benaderen en je dus helemaal niemand hoeft buiten te sluiten.
Ze reageerde op iemand die grenzen stelt ook nav van kledingregels op school. En daarbij gaf ze geen grenzen aan. Wellicht dat ze die heeft, maar in die post is dat voor mij niet duidelijk.
nu lees ik regelmatig posts van jou, maar bij dit soort onderwerpen heb ik altijd het idee alsof je doet of je gek bent. Ik denk dat jij prima snapt dat een bikini iets heel anders is dan een tshirtje dat aan de korte kant valt.
Maar als je die gevolgen niet goed vindt, waarom moet de vrouw zich dan aanpassen? Dat je als man dan wil kijken, snap ik hoor, maar dat kan op een subtiele manier, zonder dat een vrouw er ongemakkelijk van wordt. En als je als man die gevoelens krijgt bij een bassisschoolkind, tja, wat zal ik daar van zeggen?
Dat heb ik dus helemaal nergens geschreven Ik heb zelfs letterlijk gezegd dat je je aan bepaalde maatstaven dient te houden. Dus eerst beter lezen dan altijd maar die veroordelende berichtjes plaatsen. Dat bedoel ik dus met woorden in de mond leggen. Bah bah misselijk makend. Dikke doei... negeerknop aan
Nee als de man handtastelijk wordt, dan moet natuurlijk niet de vrouw zich dan aanpassen. Maar als de vrouw met niet al te veel opzichtelijke blikken, aandacht krijgt, tja, dan vind ik dat ze daar niet boos om moet worden. Daar is ze dan wel zelf de oorzaak van. Ik weet trouwens nog niet wat ik vind van een vrouw die wordt nagefloten door bouwvakkers. Ik vind het niet nodig hier boos om te worden als vrouw, maar fluiten is misschien ook weer net te ver. Gaat er misschien ook om hoe de vrouw erbij loopt. Soms is het zien en gezien worden.
Uhm nou ik voel me het prettigst in mijn pyjambroek en een slobbertrui. Maar als ik daarin op mijn werk verschijn wordt dat niet echt gewaardeerd ben ik bang. Dus kies ik iets wat wel gepast is en waar ik mij ook goed in voel. Je kunt me niet wijs maken dat een naveltruitje het enige kledingstuk is waar een meisje zich prettig in zou voelen. Dus kiest ze een ander kledingstuk wat wel passend is bij de situatie.
Maar dat is volgens mij juist het punt; je trekt ergens een grens. Maar voor de een is dat een naveltruitje, voor de ander een spaghettibandje, en weer een ander heeft geen enkel probleem net een bikini naar school op een zomerse dag (hier dus). Als ouder is zo’n grens makkelijk te verzinnen; dit wel, dat niet. Er komt hooguit weerstand van je kind(eren). Voor een school wordt dat lastiger, hoe leg je dan die grens? Hoe verwoord je dat? Hoe handhaaf je dat? En bij weerstand gaat dat om veel meer mensen die hun stem willen laten horen.
Wat kan een man dan volgens jou dan aan dat oerinstinct (zoals ik denk dat het werkt?) Is het zo gek dat een man zich onwennig voelt? Dat doet ie toch ook niet bewust? Kan zelfs zijn dat hij er helemaal niet trots op is, of zich zelfs schaamt. Maar ja, die blik is dan al geweest.
Badkleding vs gewone kleding, dat lijkt mij toch makkelijk te handhaven? Dat lijkt mij volstrekt duidelijk en niet voor interpretatie vatbaar. Badkleding mag in de tas mee naar school wanneer dat gevraagd wordt.
Er hoeft geen enkele vrouw last te hebben van dat oerinstinct. Maar jij twijfelt al wat je vindt van fluiten, dat is geen oerinstinct meer maar bewust gedrag. En jij koppelde dat terug naar kinderen: je vond het niet oke dat kinderen al geconfronteerd worden met dat "oerinstinct". Tja iedereen die dat instinct krijgt waar er kinderen betrokken zijn moet zich laten behandelen. En als iemand dat zogenoemde oerinstinct krijgt bij een knap persoon, dan vraagt diegene daar ook zelf om? Je moet dan maar een zak over je hoofd ofzo?
Ja dát is makkelijk te bepalen, maar de rest? Hoe bepaal je (als schoolbestuur) wat gepast is en wat niet? Want iedereen kan wel roepen dat het bv bekrompen is of juist veel te vrij, uiteindelijk wil je ergens die grens trekken…
Welke rest? Mijn kinderen mogen van mij niet in een slobberjogging naar school. Maar school hoeft daar van mij geen regels over te maken. Als andere ouders dat prima vinden, be my guesr.
Hoe wil je een onbewust instinct de kop indrukken dan? Dan heb ik het bv gewoon over ‘iemand aantrekkelijk vinden’ en daardoor 3sec langer kijken. Dat moet iemand maar onderdrukken? Hoe dan? Daarbij zeg ik niet dat iemand daarin schuldig is (door bv een korte broek te dragen), maar gewoon een blik is toch niet verkeerd? Het wordt verkeerd wanneer iemand bv bepaalde opmerkingen gaat maken.
Misschien dat de man nog wel meer last heeft van zijn eigen oerinstinct... Dit kun je echt niet zomaar onderdrukken hoor. Ik zou een dochter echt willen laten realiseren wat voor gevolgen kledingkeuze heft. Komen die gevolgen nu niet, dan komen ze later wel. Maar je kunt m.i. niet doen alsof er niets aan de hand is. Waarom noem je dat iemand erom vraagt als iemand van nature mooi is? Je vraagt niet, het is iets wat een ander overkomt. Met kleding kun je wel meer invloed uitoefenen op wat je vraagt.
Je kan een hond geen biefstuk voorhouden en verwachten dat hij niet gaat kwijlen. Wat @Vogelinnetje ook al zegt, we zijn nog steeds gewoon een stel zoogdieren. Net als de rest van het dierenrijk hebben we een primitief hersengedeelte dat sterk is afgesteld op voortplanten. De neocortex is bij ons uitstekend ontwikkeld, waardoor we ons in kunnen houden. Maar dat wil niet zeggen dat dat reptielenbrein van een man zich niet voortdurend ermee bemoeit als een vrouw haar vruchtbaarheidskenmerken nadrukkelijk laat zien. Tegen iedereen die roept "viespeuken" met betrekking tot mannen die aangeven last van hun reptielenbrein te hebben in een niet-gepaste omgeving, hebben jullie het hier ook met je mannen over? De antwoorden kunnen je verrassen!
Een blik is voor mij ook niet verkeerd, maar een snelle blik heeft toch ook niemand last van? Dat merkt de persoon in kwestie ws niet eens. Iets roepen, langere tijd nakijken, dat is geen instinct meer.
En die 3 seconden is lang genoeg om goed na te denken over een reactie. Dus die reactie bepaalt uiteindelijk of iets acceptabel is of niet. Maar die 3 seconden gebeuren.