Ik heb sowieso nog geen beslissing gemaakt. Als ik puur naar mezelf kijk zeg ik nee. Maar kijk in naar m’n kinderen en naar mogelijk weer een lockdown of ander veel te ingrijpende maatregelen zoals testen bij verkoudheid oid dan zeg ik ja. Daar wil ik mijn kinderen tegen beschermen. En nu is er geen sprake van lockdown maar worden kinderen wel steeds meer, hoe moet ik het zeggen, de dupe van het feit dat wij niet vaccineren. Als blijkt dat je straks moet testen of gevaccineerd moet zijn om naar de bioscoop of theater oid te kunnen, als de kleintjes op school al beginnen met heeft je papa een prik gehad.. Ik weet dat dat in de hogere klassen gebeurd. En ja dan ben ik bang dat er straks dingen gaan gebeuren als jij mag niet op mijn feestje komen omdat.. Je ziet het onder volwassen nu al gebeuren. Kindjes hier worden echt niet gevaccineerd. Maar ik begin dus steeds meer druk te voelen dat ik moet vaccineren om mijn kinderen leed te besparen. Niet eens Corona maar alles er omheen wel
Ik snap je twijfel wel hoor. Het is ook een moeilijke keuze. Ik heb me lang afgevraagd (en eigenlijk die ik dat nog steeds) wat gaat het op de lange termijn met mij doen? Dat weet niemand nu. Dus dat is afwachten. Maar toch heb ik gekozen voor inenten. Waarom? Idd voor mijn kinderen. Ik wil absoluut geen nieuwe schoolsluiting meer. Geen lockdown, geen grote beperkingen. Gewoon puber zijn! Ik heb 5 kinderen van 13+ jaar. Voor hen heeft deze crisis een hele grote impact. Zij hebben zoveel moeten inleveren afgelopen 1,5 jaar. Dat wil ik stoppen, voor hen! Tegelijk wonen wij in een echt christelijk dorp, zitten mijn kinderen op een christelijke school. Er zullen er in onze directe omgeving genoeg mensen zijn die, vanwege geloofsovertuiging, niet zullen prikken. Maar het is en blijft ieders eigen keuze. Ik kijk er niemand op aan.
Wij hangen daar dan gewoon veel zwaarder aan dan volwassenen. Dochter weet gewoon dat wij allebei, oma, tante, opa enzo gevaccineerd zijn. Zij zou dat best kunnen vragen, maar dat is zeker niet uit slechte bedoelingen, maar gewoon een vraag.
Echt niet gaan twijfelen hoor! Als je niet wil, wil je niet, klaar. Daarover ben je niemand verantwoording schuldig. Kinderen bedoelen het helemaal niet kwaad als ze ernaar vragen. En degene die je kind erop aankijkt is hun probleem.
Ik begrijp heel goed je twijfel. Het beeld dat er nu geschetst wordt (naar mijn gevoel dan, een ander kan dat weer anders opvatten) voor het najaar is óf weer een lockdown met afstandsonderwijs óf kinderen die gevaccineerd worden omdat de vaccinatiegraad niet hoog genoeg is. Ik vind dat ook echt weer situaties waarin de kinderen de dupe zijn en ze hebben al zo veel geleden. Toch blijf ik voorlopig bij mijn keuze om niet te vaccineren, ook niet mijn kinderen. Zoals @Liekje81 schreef, ik zou alleen kiezen voor vaccinatie omdat ík dat wil en niet omdat ik me bijna gedwongen voel vanuit omgeving / maatschappij / overheid.
Tja...dat heb je met zoveel. Dan nog heb je gewoon een eigen keuze. Druk of niet. Met je keuze moet je dan leven. Die druk is in Nederland nog mild trouwens... https://www.standaard.be/cnt/dmf20210622_92499586 Filipijnse president Duterte: ‘Ofwel neem je het vaccin, ofwel ga je de gevangenis in’
Ik snap heel goed waar je gevoel vandaan komt. Maar voor mij absoluut geen reden om het dan maar wel te doen. Integendeel, ik wordt heel dwars van zoveel druk. Ik ervaar dat ook hoor wat jij zegt, het is idioot gewoon. Dat geklets over een nieuwe lockdown en scholen weer dicht is gewoon klinklare onzin. Het is allang duidelijk dat de scholen de tweede keer alleen dicht zijn gegaan om ouders te jennen. Ze hadden heel andere keuzes kunnen maken. Dat hebben ze toen gedaan en dreigen ze weer mee om iedereen over te halen die prik te nemen. Sorry, aan dat gedragsexperiment doe ik niet mee.
Hier is dat gelukkig totaal niet herkenbaar van kleuters die erom vragen. Nu kijken wij ook nooit journaal en m'n zoontje is ook wat 'ignorant' wat betreft corona, zoals @Vero0504 ook zei. Een enkele keer vraagt hij of corona nu weg is of hij zegt iets van; Corona is stom ik ga het wegjagen'. Verder gaan we er ook niet echt op in en hebben het er ook niet vaak over thuis. Misschien ligt het er ook aan wat ze van huis meekrijgen. Ik vind het fijn dat ons zoontje er verder niet bij stilstaat. Ik persoonlijk vind dat ook niet nodig op die leeftijd om daar zo mee bezig te zijn.
Ermee bezig zijn is natuurlijk een groot woord. Maarja, ze horen er toch over op school, dan weer in quarantaine. Ik heb er veel mee te maken gehad op werk. Mondkapjes overal. Ze worden er toch mee geconfronteerd.
De mijne begroet iedereen met een mondmasker als collega. Zij is tenslotte ook "echte dokter". Heb dr maar gelaten ben er niet op ingegaan. Hoesten en niet naar school vindt ze op haar manier logisch, anders gaan andere kindjes ook hoesten en kunnen ze niet lekker slapen en dat is zielig. Was haar hele eigen invulling er aan, ik keur m goed. Quarantaine van haar klas volgde terwijl zij vanwege verkoudheid ziek was, dus die heeft zich ook niet verder verdiept. Ziek klasgenootje bleef thuis, zo zou zij niet gaan hoesten, dat was t liefste jongetje van de klas want hoesten is vervelend. (ook haar eigen invulling, vond m prima). Ze is gefascineerd door "er was eens het menselijk lichaam" overigens afweersysteem etc vindt ze helemaal gaaf. Dus bacterien en virussen zegt dr ook wel iets. Zij maakt er echt dr eigen verhaal van en vindt t absoluut niet zorgelijk maar vooral lief dat we goed voor elkaar zorgen dat we niet ziek worden en grappig dat er zo veel "echte dokters" zijn. Massaal iedereen mondmaskers af, is t spelletje weer voorbij vermoed ik maar dan hoor je haar er ook niet over. Dan wordt je gewoon vrolijk begroet en kletst ze wat ze t lekkerst vindt ofzo. Wat nou rare wereld, net zo grappig als altijd.
Op deze manier is het toch ook prima. Maar er zijn dus genoeg oudere kinderen die er dus echt last van hebben. Middelbare scholieren hier die niet meer naar school willen. Zij voelen er nl niks voor om die zelftest te doen (wat ik begrijp, want het is complete onzin) en dan komt de druk dat de docenten op school niet veilig zijn als die testen niet gedaan worden, wat opnieuw klinklare onzin is. Zelf een kind dat bang is om 1x te niezen omdat hij dan weer weggestuurd wordt bij zn vriendjes. We leven in een zieke wereld met keuzes die absoluut niet nodig waren geweest.
Mwah het is ook hoe je als ouder mee omgaat. Wij hebben al die zelftestenonzin altijd per direct ontkracht en het gaat hier wat dat betreft goed, zoon is totaal niet mee bezig. De school mag het ook niet controleren. De meeste kinderen die daar last van hebben, hebben toch ouders thuis met bepaalde coronaideeën die de spanning opvoeren.
In Noord Korea word je ook gearresteerd als je naar de lucht kijkt, dan zou je wel eens christen kunnen zijn namelijk. Wil niet zeggen dat er bepaalde dingen in NL ook erg krom zijn.
Maar die zelftests krijgen ze mee naar huis (hier althans) en kunnen ze dan zelf thuis wel of niet uitvoeren.
Klopt en de school mag het niet controleren. Hier ervaart zoon totaal geen druk, wij stapelen die zelftesten op zolder en klaar.
Ja uiteraard, dat gebeurd daar ook. Maar een kind wat gevoelig is voor al die druk heeft het hier moeilijk mee. Want: wil echt geen zelftest, maar voelt de druk als een rector benoemd dat geen docent meer veilig is als je de test niet doet. Er zijn genoeg pubers die dat naast zich neer kunnen leggen. Maar genoeg ook niet. En ze hebben al genoeg afgezien.
Ja precies. Wij gebruiken ze wel en dat is ook prima. Het moet niet zo zijn dat een leerling zich gedwongen voelt.
Ja zo. Zo gaat het hier totaal niet gelukkig. Ze krijgen ze mee, wordt verder ook niet over gediscussieerd.
Nou in een aantal gevallen kan ik absoluut beweren dat dat niet het geval is. Pubers kunnen nl heel goed voor zichzelf denken. En daarnaast zijn een aantal pubers kwetsbaar door de hele situatie. Die kunnen zaken niet goed meer overzien. Als het na de zomer zo is zie ik met onze oudste hetzelfde gebeuren. Kind heeft een eetstoornis en zit in een traject om autisme vast te stellen. Nee dan maakt het geen barst uit wat wij als ouders zeggen. Ze heeft gezien dat ik de doos vanuit mn werk zo op zolder gepleurd heb maar zij voelt die druk toch. Terwijl ik daar totaal geen last van heb.