Qua rommel hebben wij de volgende afspraken; De algemene ruimtes waar wij ook gebruik van maken daar ruim je je rommel op. Op je kamer maak je zoveel zooi als je zelf wil ( en geloof me, bij mijn puber is dat veeeeeeeeeeel) maar er is geen eten en drinken op je kamer. De ramen staan altijd open voor frisse lucht. Ik kondig aan wanneer ik was, ik was dan alleen wat in de mand ligt. Op dinsdag komt de hulp. Is je kamer dan niet opgeruimt dan mag je hem zelf poetsen. Werkt hier het best. Tuurlijk vind ik die zooi vreselijk op haar kamer maar het is haar kamer, zij moet zich er prettig voelen en ik trek gewoon de deur dicht
Die "het is mijn kamer" gebruikt mijn zoon ook weleens als hij spullen van de avond ervoor niet heeft opgeruimd. Ik ben van mening dat zolang die kamer in mijn huis is en je niet meebetaald aan de hypotheek dat het nog steeds mijn kamer is en ik bepaal dat het netjes en schoon moet zijn. Deur dicht trekken kan ik gewoon niet. Ik heb dan geen rust in mijn hoofd.
Tja dat kan, ik vind het het niet waard om daar continue strijd over te hebben. Ik vind het veel waard dat zij een plek heeft waar zij zich verantwoordelijk voor voelt ( en dat opruimen daarvan komt heus wel in de loop der jaren) en zich fijn voelt zonder iedere dag gezeur daarover te hebben. Daar staat iedereen anders in. Zolang het 1x per week word schoongemaakt en er geen eten op haar kamer ligt vinden wij het best
Mijn oudste heeft het overzicht gewoon totaal niet (jongste overigens ook niet). Het is haar eigen rommel, dat klopt, maar tegelijkertijd heeft zij veel meer rust in haar hoofd als haar kamer netjes is. Dus we doen het samen; ik geef 1 overzichtelijke opdracht per keer - soms schrijf ik wat stapjes op een lijstje zodat ze kan afvinken. Bv ‘alle was in de wasmand’ en ‘alle boeken in de boekenkast’. En eens in de zoveel tijd moet ik even ‘puinruimen’ omdat ze allerlei dingetjes verzamelt (lege dozen, stenen, dopjes, veren, schroeven… kleine spulletjes gaan per verzameling in een pot in de kast, sommige dingen gaan weg). Zelf heeft ze daar het overzicht écht niet voor, en dan ligt haar kamer gewoon vol met gevonden dingetjes (die ik soms ook gewoon viezig vind), kamer volbouwen is geen optie - je moet wel plek hebben om te lopen en er wat te doen.
Dat is ook de enige manier waarop van mij hulp verwacht kan worden. Als je de troep kan maken kun je het ook opruimen. Eten en drinken mag hier niet op de slaapkamers. Dan heb ik straks geen glazen meer in de kast en kun je zwemmen in papiertjes. Slaapkamer is hier eigen verantwoordelijkheid. Ik trek de deur wel dicht als ik me er aan stoor.
Zo sta ik er ook in. En doordat ze prima op kán ruimen, dat heb ik haar in de afgelopen jaren geleerd, valt het wellicht ook best mee, al het speelgoed is al van haar kamer ed, dat scheelt een berg. Enige is dat er regelmatig overal kleren en make up liggen ed en als ze eens boven wat drinkt of eet, het glas of de beker er eeuwig blijft staan of het snoeppapiertje er blijft liggen tot zij een opruimbui krijgt of dat ik het weggooi. Haar 'dwingen' werkt hier overigens echt 0,0, tenzij het is omdat er een vriendin komt logeren en dat pas mag als het netjes en schoon is...
Dat kan mijn man ook niet. Mijn man heeft adhd en hij is juist van t contante opruimen tot ergernis aan toe. Hij kan als ik nog een toetje eet al de tafel afruimen bv. Ik ben ook benieuwd hoe dat gaat later.... onze oudste is meer mijn type....laat graag wat slingeren zeg maar...
Mijn jongste dochter heeft ook behoorlijk wat issues, zij het van een andere orde. Dus hier is het wel af en toe ‘pick your battles’. Met betrekking tot haar kamer, laat ik het een tijdje redelijk gaan. Behalve de was, daar ben ik wel streng op. Vieze was moet in de wasmand, ik heb namelijk geen zin in een opeenstapeling van was, terwijl ik zelf het bij houdt. Dat is geen doen met 4 kinderen (waarvan 3 pubers). Dan denk ik dat ik bij ben en heb ik opeens toch 2 machines vol. Daar ga ik niet aan beginnen. Dus als er vieze was op haar grond ligt, stuur ik haar terug of als ze al op school is, gooi ik het in haar bed. En dan weet ze dat ze dat moet regelen als ze naar bed gaat. En er mogen geen etensresten op haar kamer zijn. Dus klokhuizen, bekers waar iets anders dan water in heeft gezeten, borden met kruimels, e.d. zijn een absolute no go. Alle andere zooi laat ik voor wat het is. Ik ga 1x in de twee weken stoffen en stofzuigen. Dat doen anderen vast veel vaker, maar ik heb echt geen zin om de kwesties die dat op zou leveren met mijn pubers vaker te hebben. Dus donderdag om de week moet ze haar kamer oogeruimd hebben. Anders ga ik niet stoffen en stofzuigen. En dan moet ze het dus zelf doen: opruimen, stoffen en stofzuigen. Soms waarschuw ik nog even (zoals nu net), maar dan kiest ze er toch voor om wat anders te gaan doen. Dus de kans is groot dat ik morgen niet haar kamer hoef te stoffen en stofzuigen De kamer structureel opgeruimd laten houden, begin ik niet aan. Dat levert te veel strijd op en ze kan dat ook echt niet. Dat betreft dan haar kamer. Alles wat ze op andere plekken laat slingeren, omdat ze veelal echt te lui is (ik weet dat dat niet aardig klinkt, maar dat is toch echt wat er bij haar speelt), ‘ruim’ ik op. Dat betekent dat ik het ofwel weggooi, ofwel ergens neerleg waar het mij niet in de weg ligt en ze echt moet gaan zoeken (niet heel aardig, maar het werkt ), ofwel ik wijs haar erop dat ze het snel moet opruimen (maar doet ze het dan niet dan verdwijnt het dus door mijn handen). Dat is dus een beetje afhankelijk van hetgeen ze laat slingeren. En als ze roept:’ik ben klaar met opruimen’ of ‘dat heb ik al opgeruimd’. Dan vraag ik: ‘heb je het op mijn manier opgeruimd of op jouw manier?’ Of ‘Heb je er met jouw ogen naar gekeken of met mijn ogen?’. Vindt ze heel krritant, maar dan weet ze wel dat ze nog even terug moet om haar kamer even met andere ogen moet gaan bekijken.
Hier is onze dochter zelf erg schoon ( veel meer dan ik ) dus haar kamer is heel netjes. Ze lijkt op haar oma. Alles netjes een plekje. Maar onze zoon lijkt dus op mij en daar is het een rommel. 1 keer in de week is het verplicht opruimen. Maar dat doen we dan samen. Samen alles eruit gooien...stofzuigen en daarna alles er weer in. Dat is echt nog geen 30 minuten werk. Vooral het samen doen werkt goed omdat het dan sneller gaat.
Nee, of ik moet zeggen, ik denk het niet. Nu moet er nog eea onderzocht worden bij haar, het kan ook zijn dat ze gewoon niet ziet dat dat "gek" is. Dat ze die inschatting niet kan maken. Op sociaal gebied kom ik vaak dingen tegen bij haar waarvan ik denk: jij doet dit omdat wij jou dit geleerd hebben, maar volgens mij snap je zelf niet waarom.
Hier heb je helemaal gelijk. Dat hebben we ook van begin af aan geleerd: alles een vaste plek en zodra je ergens mee klaar bent ruim je het op. Maar ze doet het gewoon niet. En als er wat kleine rommeltjes liggen en ik opper om dat alvast op te ruimen dan wordt ze heel boos, want " het is helemaal nog geen zooi" Nee dat willen we juist voorkomen, maar dat snapt zij niet. Zoon heeft dat dus wel heel erg: een opgeruimde omgeving is een opgeruimd hoofd.
Nou ging het hier al weken best aardig, maar vandaag toch weer flinke strijd. Ze had alsnog net opgeruimd. Ik ben gaan kijken en heb haar nog verteld wat ik nog wil zien, voordat ik morgen aan de slag kan gaan: Volle vuilniszak vervangen en geen losse prullen op haar bureau (ze heeft echt genoeg laatjes, bakjes e.d. om alles een vaste plek te geven). Maar uiteindelijk kreeg ik me toch een grote bek (o.a. zeikerd! ). Tja, dat vind ik dus echt onacceptabel. Dus nu mag ze morgen alsnog zelf stoffen en stofzuigen. Maar zo gaat dat meestal met haar. Het gaat een tijdje redelijk en dan gaat ze weer even haarfijn kijken waar die grenzen precies waren. Die scherpen we dan weer even aan, en dan gaat het weer een tijdje redelijk, zucht…
Herkenbaar haha.... Hier ook een die volop bezig is de grenzen te zoeken op alle vlakken ( en er net even overheen te gaan) Als er een goede ontploffing is is het weer heel even rustig maar vlak daarna begint het gewoon weer
Is het een idee om een “show de kamer van je puber zonder herkenbare items” topic te maken? Dan kan ik me alvast voorbereiden voor als het zover is ( zoon is 7) Van mezelf weet ik dat ik heeeel erg was...
@GossipGirlxoxo wij hebben ook geen kasten in de slaapkamers, maar kleding ligt gewoon bij dochter op de grond. Of in de gang, badkamer, kastenkamer, onze slaapkamer. Maar net waar ze zich om kleed. Je kan hier in huis precies zien waar puber is, ze laat nl een heel spoor achter. Ik vis het bij elkaar en gooi het zo weer in haar kamer en doe de deur dicht. Maargoed 1x per week moet ze haar kamer opruimen en schoonmaken. Voor haar doen is het dan super netjes, en ik vind het dan wel prima. Het boeit haar ook echt niet, neemt rustig vriendinnen mee naar haar kamer tussen de troep.
Lees nu dit, zo gaat het hier ook, we hebben alleen geen hulp, maar ze weet dat ik haar kamer best wil schoonmaken/houden als ze zorgt dat het netjes is, dat is het nooit dus moet ze het zelf doen.
Mijn dochter van 15 is echt een drama. Het is echt een bende. Kledingstukken over de vloer, ondergoed, bh 's, boeken, heel haar bureau staat vol met zooi. Hier hebben we een goede stok achter de deur, om de week komt mijn hulp en dan moet het opgeruimd zijn en is het dat niet dan dreig ik het te doen en dat wil ze niet omdat er ook een soort gedachte achter de zooi zit en waar ze het weer op kan bergen zonder het zoek te raken. Afspraak is wel dat alle borden, bekers beneden worden gezet en dat ik geen voedselresten wil op haar kamer maar dat doet ze gelukkig nooit want dat vind ze ook smerig. Ik haal kleding ook niet meer uit haar kamer. Moet het gewassen worden dan moet ze het zelf in de wasmand doen en blijft het op de vloer slingeren dan wordt het niet gewassen. Leert ze ook wel van. Ik was zelf ook dramatisch vroeger maar is ook wel weer goed gekomen. Soms op een zondag doen we het ook weleens samen en dan verschonen we direct samen haar bed. Dan heeft ze ieder geval de regie.
Bij Q is t ook vaak een bende. Ik controleer bijna elke dag haar kamer en ze komt niet naar beneden totdat het is opgeruimd. Af en toe controleer ik haar lades, als dat een rommel is waarschuw ik 1 keer, daarna nog niet opgeruimd gooi ik t op haar bed en moet ze t wel uitzoeken. Ze heeft wel eens geprobeerd om het weer zo in haar lade terug te doen. Heb ook gezegd dat ik t dan wel op ruim op mijn manier, met een vuilniszak. Veel frustratie maar zo is het te doen.
Heel herkenbaar Hier de regel: geen vriendjes/vriendinnetjes als je kamer een rommel is. Ik wilde van de week Savonds het raam van zoonlief open zetten, nou het was een soort WipeOut Parcour leek het wel, en denk dat ik de winnaar ben want ben heelhuids terug aangekomen bij de deur wonder boven wonder Echt een ramp die kamers. 1x in de maand moet het op zondag spik en span zijn anders gelden er straffen tot het opgeruimd is. - niet meer op een scherm - niet buiten spelen (ze zijn 9 en bijna 12) Spik en Span is hier: - speelgoed geborgen in de bakken waar het hoort - bureau leeg - grond leeg - vuile was in de wasmand(meestal een berg waar Mount Everest jaloers op kan zijn) - kledingkast netjes - bakjes/bekers in de vaatwasser
Dus dan is het meer de vraag hoe je dat het beste voor elkaar krijgt? Zou het een optie zijn om het in het avondritueel te verwerken. Dat ze er iets mee kan verdienen. Bijvoorbeeld een toeslag op haar zakgeld als het die week goed ging. Fictief geld voor een uitstapje naar keuze. Kamer/kledinggeld. Of wat extra tijd voor opblijven, spelletjes, gamen oid.