Ja ze struikelt ook nog wel eens. Meest grappige is dat ze ontdekt heeft dat papa ook een gewone roepnaam heeft. Mja mama ook maar die is toch ff wat lastiger (mijn forumnaam is de afgekortte versie)
Nou op zich, bij die TLC mensen, Rosanna en .... is degene die bevallen is nu de papa en degene die vroeger een man was nu de mama. Dus op zich, het kan anders.
Louisa en Rowan Geweldig wijf is dat hoor... Kom dr geregeld tegen in de stad. Ken haar nog toen ze Lowieke was
Een vrouw kan kinderen baren en is na de geboorte de biologische moeder van het kind. Dat ze zichzelf meer man voelt en eventueel omgebouwd wordt tot man en het kind hem/haar papa/ouder/voornaam o.i.d. laat noemen verandert niks aan het type verwantschap. Dat kunnen we toch niet gaan ontkennen met z'n allen?
Mijn mond valt weer open van hoe snel een diverticulitis aanval kan komen. Zo had ik wat zeurige buikpijn gistermiddag en 3 uur later lig ik plat in bed van de pijn. Nu vanmorgen kan ik weer een beetje lopen maar man, dat doet zeer.
Dat kan natuurlijk ook. Maar feit blijft dat op het moment van bevallen hij nog echt wel een vrouw was. T is niet echt standaard zeg maar. Lijkt me dat wanneer je transgender bent en je weet dat zeker van jezelf. Dat je dan gaat starten met hormoonkuren. En niet gaat proberen zwanger te worden.
Nou dit dus. En dan heb je een kind wat vrolijk dingen kan roepen als " vroeger. Toen mijn papa nog mijn mama was ...."
Hoeveel mensen hier op het forum hebben wel niet moeite met zwanger worden? Als transgender heb je alleen maar een nog groter probleem. Als je kinderen wilt als trangender zal je of moeten adopteren(wat natuurlijk niet makkelijk is) of moeten accepteren dat dat moet via een weg die je eigenlijk niet wilt. Dat verplicht bent toch gebruik te maken van dat wat je het meeste verafschuwt. Dat je dus nog niet begint met hormoonkuren of juist stopt daarmee voor die allesbeslissende grote wens. Dat je zelfs operaties uitstelt daarvoor zodat je nog langer moet worstelen met een lichaam dat je haat. Of dat je je kinderwens moet laten varen. En ik denk dat iedereen wel weet hier hoe moeilijk dat is. Als dat laatste zo supermakkelijk was zouden dingen als ivf, adoptie ect helemaal niet bestaan. Ik hoop dat straks als mijn middelste die geboren is als meisje maar die eigenlijk een jongen is van binnen zelf die beslissing kan en mag maken. Verder blijft borstvoeding dat wat het is maar als ik zie wat een pijn het doet als mensen hem met haar aanspreken.. en dat terwijl hij pas 7 is. Dan hoop ik dat er met zijn gevoelens rekening gehouden wordt. En dat daarnaast elke persoon gewoon wordt aangesproken zoals die zich voelt. Voor mij hoeven ze de taal niet te veranderen. Persoonlijk vind ik dat behoorlijk onzin, woorden toevoegen voor diegene die dat prettig vinden zou wel fijn zijn. En daarnaast kan diegene die moeder genoemd wil worden of vader gewoon zo aangesproken blijven worden.
Dat mijn dochter zo opmerkzaam is en oog heeft voor detail. Ik heb maandag zijn stretches (gaten in oren) maatje groter gemaakt. M. zag het die avond direct. Mijn man kwam er vandaag achter omdat M. het hem vertelde haha. M. is ook op dit gebied dus echt een mini mij.
Maar op zich is de term moeder een sociaal iets. Het is niet zo dat als je een kind baart er op je lichaam komt te staan dat je moeder bent, het is een naam die wij als maatschappij eraan koppelen. En als iemand daar nou moeite mee heeft, waarom mag hij/zij/hun daar dan geen andere keuze in maken? En het gaat echt niet zo zijn dat een verloskundige op jou boos wordt als jij wel graag moeder gebruikt, zij/hij zal zelf die term ook gebruiken, maar als je nou zou aangeven dat je er om wat voor reden dan ook veel moeite mee hebt, waarom dan geen rekening houden met? Ik heb er gewoon wel een beetje moeite mee dat we voor anderen zouden beslissen waar ze wel of geen moeite mee mogen hebben. Memphis Depay kiest er bewust voor om niet zijn achternaam op zijn shirt te dragen. Daarmee wijkt hij af van de norm, maar hij schaadt er niemand mee en het geeft hem een beter gevoel, prima dan toch? Dus als ik geen moeder genoemd wil worden om wat voor reden dan ook, waarom is dat voor jou (in het algemeen) dan erg of doorgeschoten? Jij weet toch niet waarom een ander dat nodig heeft?
Ik was net in de supermarkt met m'n zoontje. Een medewerker (die ik goed ken, 20 jaar geleden werkte ik daar ook en waren we collega's) loopt langs, dus ik zeg 'hoi'. M'n zoontje roept heel enthousiast 'haai!' En hij reageert met; 'Die zwemmen in de zee.' Koekkoek, hij is 1.5 jaar! Zeg gewoon even hoi terug ipv zo'n belachelijke opmerking!
Doet me denken aan artikel in de Quest wat ik net las, over buitenlanders die hier wonen of werken en hoe zij Nederlanders zien. Daar stond op een gegeven moment dat we zo tolerant lijken aan de buitenkant, met al die verschillende culturen enzo. Maar dat als je verder kijkt we ze eigenlijk alleen maar tolereren soms, ipv echt het contact aangaan met ander culturen of zienswijzen. Treffend wel.
Dat mn dochter dr haar kort wil laten knippen en als het meezit wil doneren. Hoewel ik bang ben dat het een paar cm te kort is. Ik vind t prima, ik hou niet van heel lang haar bij kinderen en zij heeft echt dat dunne haar wat snel piekt. Dus vanmiddag gaan we naar de kapper! Bekijk bijlage 693180
Hahahaha ik vind dat wel hilarisch, omdat zo out of the blue is. Ik zou slap liggen hahaha Ik zou bij een kindje van vriendin zoeits ook wel kunnen zeggen hahaha
Hiervan: https://www.telegraaf.nl/nieuws/403316013/moeder-treurt-alle-22-genodigden-blijven-weg-van-feestje-zoon-6
Ik vraag me in dit soort gevallen altijd af wat er dan achter zit. Waarom komt er niemand en weet deze moeder dat niet eerder? Wij hebben altijd kleinere feestjes en dan krijg ik altijd te horen als er iemand wel of niet kan. Wat is hier dan gebeurd?