Ik ga me er ook maar niet meer druk om maken. Merk dat ik echt opzie tegen het maken van het menu en het aan tafel zitten. Ze zoeken het maar uit, mijn geestelijk welzijn weegt momenteel even zwaarder dan de hongerige magen als ze weer eens iets niet willen. Het was ook erg fijn om rustig mijn eten op te eten zonder dat het koud was omdat ik politieagent moet spelen.
Dames! Fijn om dit te kunnen delen en bedankt voor de herkenning en voor de aanpakken die jullie hanteren, het doet me echt deugd dat ik niet de enige ben die worstelt. Soms voelt dat zo en dit forum biedt dan echt even een steuntje. This too shall pass…
Dat vind ik momenteel lastig, we zitten al een tijdje niet meer op 1 lijn en ik kan me af en toe echt kapot ergeren aan mijn man: als ik iets simpels vraag zoals “wil jij het vuilnis even wegbrengen” krijg ik regelmatig een bijdehante opmerking zoals “doe ik niet genoeg?”. Het gaat me daar niet om en je doet heus wel genoeg maar als ik je iets vraag dan kun je ook normaal reageren. This too shall pass. I hope…
Meteen afkappen met ‘ik wil graag antwoord op mijn vraag, een simpele ja of nee volstaat’. En het daar ook bij laten. Anders verzand je al snel in een eindeloze en voora nutteloze discussie.
Wij hebben besloten het is meegenomen als ze eten, eten ze niet dan niet. Het wordt er anders echt idd niet gezelliger op. Wil je een toetje dan eet je wel netjes je bord leeg. Fijne is van kinderen ze hongeren zichzelf niet uit. Hier kan ze zo dagen niks eten en dan ineens weer gigantisch veel. Ik ga zeker niet iets anders koken, ze proeven ook altijd. Lusten ze het niet prima, maar alles wat je elke keer op je bord krijgt proef je weer. Aangezien ons smaaksysteem ook nog is zo werkt dat je pas na een aantal maal smaken soms lekker vindt. @Nina Sanders ik vraag me af hoe bestendig is om kinderen van die leeftijd straf voor een aantal dagen te geven. Omdat ze vaak het volgende moment al niet kunnen overzien. Hun overzicht voor gevolg en inzien is nog niet zo lang als dat van ons.
@Siepie85 nee niet straf geven voor een aantal dagen, maar bij blijvend niet luisteren plak ik er bijv een dag aan vast. Dat heeft hij dondersgoed door. Want hij onderhandelt nu al over wat hij moet doen om bijv. zn diertjes op donderdag wel terug te verdienen. En zn alternatief is vrijdag ochtend . Dan stelt ie zelf voor wat ie daarvoor moet doen (namelijk gehoorzamen en respect tonen) en dit gaat tegenwoordig best vaak goed. Maar soms dus ook niet
Ik blijf erbij dat gewoon consequent blijven de allerbeste aanpak is. Maar dat is soms echt niet altijd makkelijk, zeker als bijv de partner niet dezelfde aanpak hanteert. Qua eten boeit het O niks als hij zonder eten naar bed gaat. Die wordt ook niet s nachts wakker. Bij de mini vraag ik me af of hij wakker zou worden van de honger. Drinken krijgen ze uiteraard wel. Na het avondeten wel enkel water nog.
Zeker herkenbaar ook. Ook hier is t lang niet altijd gezellig…. Maar met eten, boeit het me echt niet meer. Oudste 2 eten meestal wel goed, maar als dat niet zo is, dan is t jammer. Toetjes krijgen ze hier altijd! Maar als ze goed eten, (bord dus leeg) en t gedrag per kind aanvaardbaar was, (goed is t zelden helaas) dan krijgen ze dingetjes in hun toetje, dat kan zijn, speculaas bolletjes, chocolade bolletjes, of smarties, of aardbei saus, of slagroom, best wel variaties dus. Zo niet dan krijgen ze dus niks erin, dat weten ze hier heel goed, en dat werkt hier dus heel goed. Z eet momenteel heel slecht, maar ja das een fase….
Wat ik hier merk met E en die is alweer5… tijd gaat veel te snel, dat als ze soms bepaalt gedrag laten zien ze het ook niet altijd onder controle hebben. Die emotie regulatie is nog niet 100% ontwikkeld. Vanochtend is ze letterlijk huilend de auto in gesleept, was heel gezellig hier. Het toen gelaten en ook geen straf want ze had haar eigen emoties niet meer onder controle. Toen ik met haar T ging halen hebben we rustig gesproken en hoe we het anders konden doen. En soms idd verbazen ze je met wat ze ineens in willen gaan zetten ter onderhandeling. Dat is altijd het moeizame er nog aan, ene keer lijkt het heel wijs en de andere keer echt helemaal niet. heb er bijv voor gekozen vanavond om t met vriendlief naar bad te sturen heb ik even paar spelletjes met haar gedaan. ja en idd je kan eten tijdens de maaltijd daar buiten nope. Dan had je net moeten eten toen had je geen honger dan nu geen lekkere dingen.
Ja true het zijn ook nog echt kleine kinderen natuurlijk die nog steeds van alles ontdekken. De grens opzoeken is goed en dingen uitproberen ook. Daarom praat ik bijvoorbeeld ook veel met O en soms vraag ik hem bijv ook naar waarom hij iets doet en of hij wil proberen om het onder woorden te brengen. Dat lukt dan soms, soms ook niet. En vergeet ook niet om ze soms gewoon spontaan een knuffel te geven of te laten merken dat je trots bent. Want dat hebben ze ook nodig. Maar 4 jaar of 2 haar is cognitief een behoorlijk verschil en op sommige momenten mag je echt wel ingrijpen en harde grenzen stellen vind ik. Zeker met bepaalde karakter trekken als dominantie. En laten we eerlijk zijn: gaan grommen tegen je ouders of je tanden laten zien en een schop of spuugbeweging maken, en dat ook nog in het openbaar. Seriously? ik ben niet het type ouder dat in het openbaar tekeer gaat of compleet uit m'n plaat ga, dat werkt averechts. Maar o o wat zal die jongen een draai om zn oren krijgen in de auto of thuis hoor.
Bijna ook z’n plekje zoeken in de roedel lijkt haha. Heel herkenbaar allemaal hoor, E is ook een kleine Leidster op school…. Die vertelt de andere wel even wat ze allemaal moeten doen. Maar neemt juist ook weer heel schattige de nieuwe kindjes op sleep touw en legt ze alles uit. Dus de juf is op school haar tolerantie aan het vergroten als in je kan niet altijd doen wat jij wil.
Dat was ook mijn gedachte haha. Toetjes eten wij zelden. Maar het is momenteel vooral de mini die zo slecht eet. O eet eigenlijk alleen AGV. Nasi of pasta vindt hij niets vanwege de structuur.
Ja ben dus benieuwd hoe dat gaat straks. O gaat per sept naar school. Op de opvang is hij enorm bazig en vertelt de anderen wat wel en niet mag. Maar op de basisschool tijdens wenmomenten zit ie als een klein muisje met zn dinootje heel timide achter een desk en vindt ie alle kinderen zo druk. ♡ Maar positief want hij vindt t telkens wel heel leuk!
Ik heb wel ergens gelezen dat je neit moet straffen met toetjes. Dus ongeacht of er wel of niet gegeten is dien je dat altijd te geven. Weet even niet meer precies hoe en wat maar is vast makkelijk te googlen.
Dat klopt, zo hebben ze ook altijd iets binnen. Bij mijn 2 oudste werkt t toetjes systeem prima, voor Z weet ik niet of t gaat werken later, hij wil niets maar dan ook niets in zijn toetje..,,
Qua eten gaat het hier redelijk. Hij heeft favorieten zoals spaghetti en dan andere dingen eet hij ene keer wel, andere keer niet. Hij moet het ook niet opeten als hij niet wilt, daar ga ik niet kwaad om zijn. Waar ik dan wel kwaad om word, is als hij zijn gevuld bord gewoon oppakt en op de grond kapt omdat hij geen zin heeft. Niet eten, prima, al tierend zijn bord op de grond, niet ok. Soms vraagt hij ook om specifiek eten, bv yoghurt. Dan geef hij hem yoghurt, ziet hij het potje nog maar en heeft hij een absolute meltdown in zijn stoel. Daarbij durft hij gerust pot en lepel enz naar jouw hoofd gooien. Daar kan ik zo slecht tegen. Dan haal ik hem gewoon uit de stoel en uit de keuken want in zo een toestand krijg je toch niets gedaan. Mbt toetjes: wij eten hier eigenlijk nooit toetjes, toch niet gekoppeld aan het avondeten. Wel zo bv op zondag een stukje taart (maar dan alleen bij feestdagen enz). Schoonma durft wel omkopen met toetjes. "Als je je bord niet leeg eet, krijg je geen ijsje". S verstaat dit nog niet maar zijn neefjes wel en die zin geeft enkel maar tranen, stoor me er wel aan want ik wil niet dat S met toetjes wordt omgekocht. Hij moet van ons zijn bord niet leegeten en al zeker niet omdat er dan zoetigheid als beloning aan gekoppeld wordt.
Hier altijd toetje maar hebben tot nu toe ook een zeer makkelijke eter.. we genieten ervan zo lang het duurt!
Klopt dat wordt gezegd, maar hier was het dan echt ook prima ik heb geen zin in dit eten ik kan dan lekker wel mn buik vullen met een toetje. Als je geen honger hebt is er ook geen ruimte voor een toetje dan. Hier werkt het heel goed gelukkig. Zoals vanavond had ik aardbeien ze had geen zin in het eigenlijke toetje. Zag ineens die aardbeien toch nog even wat ze had laten liggen opgegeten, ze had geen zin in sperziebonen. Daarna lekker zitten smikkelen van de aardbeien.
ja klopt, volgens mij heb ik dat ook weleens gelezen. Ik dacht dat het er mee te maken had dat een toetje net zo goed onderdeel van de maaltijd is als aardappels/groente/vlees/vis en niet moet worden gezien als beloning ofzo… Bij ons krijgen de kinderen dus ook altijd een toetje, ongeacht of ze goed of slecht gegeten hebben. Eten is hier trouwens vaak vooral een drama als we eigenlijk iets te laat eten. Dan zijn ze vermoeid en duurt het soms zo verschrikkelijk lang. Soms zetten we ook gewoon een timer, is het niet op, gaat je bord weg maar krijg je wel een toetje. En de ene keer vinden ze iets heel lekker, zet je het een paar weken later weer klaar, is het opeens niet meer lekker… ach ik probeer me er niet te druk om te maken, geeft alleen maar frustraties. Ik was zelf als kind een enorm moeilijke eter, maar wat m’n ouders ook deden, niets hielp. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen.