Ik ben doktersassistente bij een kleine praktijk met nu nog 2000 patiënten en met hele fijne jonge huisartsen. Ik werk 3 ochtenden van 9.00 tot 13.00. Ga er met veel plezier naartoe.
Ik werk op de ic als vpk Op zich ga ik elke dag met plezier naar m’n werk al is het sinds de drukte rond covid wel enorm druk geweest en is daar onder het personeel nog een enorme nasleep van
Ik werk momenteel niet maar doe een opleiding en loop stage, wel in de afrondende fase. Na mijn examen in september mag ik mij lactatiekundige noemen. Of het mijn droombaan is? Qua werktijden en het mogen begeleiden van mama's en hun baby's wel. Hiervoor werkte ik als verloskundige en dat was misschien nog iets meer mijn droombaan, behalve dan die onregelmatige en lange diensten waardoor de combi met een gezin echt te zwaar werd. Lactatiekundige is in mijn ogen wat er voor nu (in ieder geval de komende 5 jaar) het dichtst bij komt. Af en toe mis ik de adrenaline van een drukke dienst of een spannende bevalling en de magie van een kindje op de wereld mogen helpen. Maar het gepuzzel om alles rond te krijgen thuis mis ik absoluut niet.
Ik heb een hele leuke baan en ga nooit met tegenzin. Na jaren bevalt het me nog heel goed. Geen dag is hetzelfde en dat maakt het werk erg leuk. Werk op afdeling spoedeisende hulp van een ziekenhuis. Enige minpuntje is het werken op onregelmatige tijden. Ik merk dat dit me nu wel steeds meer tegen begint te staan en dat ik het zwaar vindt in combinatie met een gezin.
Ik ben ZZPer en heb al jaren een hele leuke opdrachtgever waar ik graag werk. Mijn huidige 2e opdrachtgever is werkinhoudelijk veel saaier en qua rompslomp eromheen veel meer gedoe (grote overheidsorganisatie), dus daar ga ik nu na een paar maanden weer stoppen.. die combinatie van een fijne vaste stek en verder flexibiliteit vind ik heerlijk!
Ik werk in het onderwijs voor 2 verschillende verenigingen. Op 'mijn eigen school' geef ik 1 dag les aan de kleuters en 1 dag les aan een onder/midden/bovenbouw plusklas en doe ik administratieve taken. Voor de andere vereniging geef ik 2 ochtenden les aan bovenschoolse plusklassen.
Ik werk als verzorgende IG in een verzorgingshuis. Ik ben niet ongelukkig, maar ook niet meer heel gelukkig met mijn werk. Ik zou graag wat anders willen, maar heb geen idee wat. Heb me vorig jaar ingeschreven voor de opleiding doktersassistente, maar kon geen werkplek vinden. Verpleegkundige lijkt mij ook wel wat, maar bij ons is er al iemand die verpleegkundige gaat doen. En het liefst ga ik dan aan het werk in het ziekenhuis.
Ik werk in een verpleeghuis let dementerenden mensen. Heel erg leuk werk maar ik baal steeds vaker van de weekenden en feestdagen, dus mocht ik ooit iets anders gaan doen dan is dat een regelmatige baan zonder weekenden en feestdagen.
Ik werk in een verzorgingshuis met dementerenden. Zeker niet mijn droombaan aangezien het meeste schoonmaakwerk is. Daarnaast heb ik nog wat kantoorwerk en help ik vaak bij de activiteiten. Fijnste van alles is nog dat ik mijn eigen uren in kan delen, zelf vervanging regel als ik vakantie wil en makkelijk dagen en uren kan opschuiven. Als ik zou weten wat ik zou willen studeren zou ik daar zeker voor gaan Maar geen idee wat ik zou willen.
Ik werk nu 16 jaar als coördinerend verpleegkundige op een volwassenen afdeling HIC-> (gesloten opname kliniek volwassenen 18-60 jaar GGZ). Ik werk wisselend met veel plezier en ook met veel spanning/ agressie/ suïcidaliteit) . Nu vind ik het nog wel leuk maar wat in de toekomst? Ik heb werkelijk geen idee... Ik zie dit niet tot het eind van mijn carrière nog doen in ieder geval. Voor nu komt het wel goed uit. Ik heb 3 vaste werkdagen per week en 1 weekend in de maand. Mijn echtgenoot is vrachtwagenchauffeur, vertrekt op zondag en is vrijdag weer thuis dus het is fijn dat er wat dat betreft regelmaat is, en de voor en naschoolse opvang hierop is afgestemd.
Ik ben verzorgende in de thuiszorg en ben er erg gelukkig mee. De vrijheid, zelfstandigheid, contact met cliënten geeft mij veel voldoening en positieve energie. Ik heb een vast rooster waar ik erg tevreden mee ben. Helemaal happy dus, hopelijk in de toekomst wat meer werken (als kinderen wat groter zijn/man probeert wat minder te gaan werken) en liefst nog een deeltijdopleiding tot verpleegkundige. Ik werk nu gemiddeld 12 uur per week.
Is de thuiszorg niks voor je? Kan je als verzorgende zo aan t werk, maar wel weer wat anders dan verzorgingshuis. En misschien ook wel mogelijkheid tot opleiding verpleegkundige. Ik ben 2 jaar geleden van verzorgings/verpleeghuis naar thuiszorg gegaan er erg blij mee.
Ik werk als schoolleider in het basisonderwijs. Afgelopen jaar niet de meest leuke baan, want er moesten nou eenmaal impopulaire beslissingen genomen worden. Dat werd me zeker niet altijd in dank afgenomen. Daarnaast is de grens tussen werk en privé totaal verwaterd. Ik verwacht dat dit volgend schooljaar anders zal zijn. Mijn droombaan is het niet, want ik denk dat ik geen droombaan heb. Na 5 tot 7 jaar begint het bij mij altijd te kriebelen om iets anders (binnen het onderwijs) te gaan doen. Voor nu is het wel een baan waar ik normaal gesproken blij van word
Ik werk als gespecialiseerd verpleegkundige. Ik ben zeker tevreden met mijn werk. Eigenlijk zou ik het liefste nog verder willen specialiseren, maar ik zie niet in hoe ik dat ga combineren met mijn gezin. Op mijn huidige werk heb ik min of meer vaste werkdagen en dat is met drie kinderen wel heel handig. Bij een nieuwe werkgever verlies je al die privileges, zeker als leerling. Misschien later nog eens!
Ik ben juf op een basisschool. Op dit moment wel weer middenin een piekperiode. Zoveel dingen die gedaan moeten worden, dat blijft maar in mijn hoofd rondtollen. Daar ben ik echt 7 dagen per dag vrijwel constant mee bezig, in ieder geval in mijn hoofd. Dat is wel iets wat veel mensen die in het onderwijs werken, wel herkennen. Je hebt echt piekbelasting en dan is vooral de mentale belasting vrij hoog. Ik ben nu even te moe om ècht van mijn werk te genieten. Hoewel, dat is ook wel weer het mooie van onderwijs: zodra ik de groep voor mijn neus heb, valt dat allemaal weg. Dat geldt trouwens voor alles waar ik me druk over kan maken. Zodra ik voor de klas sta, vraagt dat mijn volledige focus. En daar geniet ik enorm van. Contact met de kinderen, het 'bespelen' van een groep, zien hoe kwartjes vallen. Heerlijk! Ik zeg soms wel eens grappend: ik heb het mooiste beroep ter wereld. Het is gewoon zielig dat wij zoveel vakantie hebben. Maar op dit moment weet ik wel weer waarom ik die vakantie straks weer heel hard nodig heb. Ik ben door de drukte op mijn werk nu thuis even wat minder leuk. (Is ook m'n adhd die ik dan niet meer goed onder controle houd omdat de balans weg is.) Maar goed: nog 3 weken knallen en dan nog een week 'uitwerken' voordat ik 4 weken mag gaan bijtanken. En dan heb ik ook gewoon weer zin om met het nieuwe schooljaar te starten. We hebben al een aantal afspraken gemaakt van dingen die we volgend jaar anders gaan doen. Daar krijg ik energie van. Dus ja, al met al word ik echt héél gelukkig van mijn werk. Uitgezonderd sommige periodes waarin ik gewoon echt te veel aan mijn hoofd heb om daar buiten lestijd nog van te genieten.
Grappig trouwens dat er nu vooral veel mensen uit de zorg en het onderwijs reageren. Toeval? Of omdat dit banen zijn die aan de ene kant een hoog niveau van 'zingeving' hebben, maar aan de andere kant ook bekend staan om de hoge werkdruk.
Ik werk in de ouderenzorg, niet mijn droombaan. Ik ben aan het kijken voor iets anders, maar geen idee hoe ik een opleiding moet gaan volgen met 3 kinderen en geen opvang.
Ik ben hondentrimster en heb mijn eigen salon aan huis. Mijn werk vind ik geweldig. Natuurlijk zijn er wel eens mindere dagen (vooral lastige klantjes dan) maar ik heb gelukkig de luxe ook nog dat ik kritisch kan zijn en lastposten weg kan sturen. De salon is nog groeiende en dat gaat gestaag heel goed op dit moment.
Ik werk sinds maart als dierenartsassistente. Iets wat ik altijd heb gewild maar nooit meer had verwacht omdat ik de opleiding niet heb afgemaakt door omstandigheden. Ik hou van mijn baan. Ik zit precies op de goede plek en vind het geweldig. Het is wel heel pittig, ik ga niet elke dag met vol plezier naar werk omdat er bij mij ook nog een stuk faalangst/spanning bij zit omdat ik het zo graag goed wil doen. Ze hebben me gezegd dat het ongeveer een jaar duurt voordat ik volledig ingewerkt zal zijn. Maar tegelijkertijd leer ik elke dag nieuwe dingen, en heb ik nu wel de bevestiging dat dit idd is wat bij me past en waar ik van hou.
Ik werk in de gehandicaptenzorg als persoonlijk begeleider. Ik vind het werk nog steeds leuk maar merk wel dat ik een beetje weg drijf. Bezuinigingen, administratief gedoe, roosters (worden steeds "krapper", dus geen ruimte voor ziekte of je dienst een keer weggeven), regeltjes, mentaliteit van medewerkers en bovenal: de marktwerking. Moet sneller, beter en mag zeker niet veel geld kosten. Weet niet zo goed of ik het nog jaaaaren vol ga houden. (Werk er al 15 jaar)