Gaan voor een 3e kindje 2021

spannend, misschien ben ik het even kwijt, maar wanneer wil je een test doen als dit zo blijft

 

ik vond het zelf juist wel fijn om te weten wanneer de ovulatie was. En daarna wist je gewoon de komende week hoef ik er niks van te verwachten en dat gaf me rust. Na die week werd ik pas wat onrustig. Behalve deze zwangerschap want toen had ik ineens allemaal tekens haha en heb ik wel eerder getest

Anders vraag je je de hele cyclus af wanneer was mij eisprong, daarna weet je niet waar je aan toe bent wanneer je ongesteld moet worden en of hoop kan hebben op een zwangerschap. Als je heel stipt bent elke maand snap ik dat je geen ovulatietesten hoeft/wilt, maar als er zoveel verschil in zit als bij jou zou ik dat wel fijn vinden. Ik heb het bijv 1 maand gedaan zodat ik een beetje wist hoe en wat maar ik ben heel stipt dus kan het gewoon door trekken naar de volgende maand.

 

Fijn dat je weer een cyclus en eisprong hebt gehad en mooi dat jullie weer naar de toekomst kijken! Wanneer jullie er klaar voor zijn, hoop ik dat je snel mooi nieuws kan delen en dat dat een mooie zwangerschap is met +/- 8 maanden later het kennismaken met jullie vierde kindje ❤️

 

Als ik vanavond nog geen bruinverlies heb dan morgenochtend.. ook omdat ik morgenmiddag een teamborrel heb wil wel weten of ik veilig een drankje kan doen of dat ik aan het water moet
Morgen of overmorgen is mijn nod, ik zou dan toch wel iets moeten zien op de test denk ik! heb een testje van action en die 2v5 Kruidvat

 

Als je het niet zat bent om regelmatig seks te hebben en het is allemaal leuk, dan zou ik zeker weg blijven van de ovulatie testen, want daar word je toch niet zwanger van. Die dingen kosten dan alleen maar geld. Met je wisselende cyclus heb je er ook niet perse wat aan, want dan ben je nog wel een tijdje onderweg om nu vast te stellen hoe lang je LF is en dus wanneer je je menstruatie zou moeten verwachten na je eisprong. Ik hoop dat jullie dat allemaal lekker bespaard blijft, je er gewoon de lol in blijft houden en snel een positieve test hebt.

 

Ik heb niet eerder getest (de afgelopen jaren) dan 11 dpo en altijd met de kruitvat. Bij zwangerschappen was het bij mij op 11 dpo wel duidelijk met een streepje (meer dan tuurstreep)

 

Hoewel bij ons niet gewenst dat er zoveel tijd tussen nummer 1 en 2 zat, moet ik eerlijk bekennen dat ik daar toch heel positief naar kijk nu. De oudste al op school en Ik heb echt de babytijd helemaal opnieuw mogen beleven in plaats van dat je toch geleefd wordt door een dreumes of peuter. De oudste heeft ook alles bewust mee kunnen maken en dat is zo gaaf! Nummer 2 heeft het idee dat iedereen een baby in zijn buik kan hebben en aait over elke buik als je vraagt “waar is de baby?” En ik vermoed dat het heel anders zal zijn met nummer drie. Veel meer spits en haast stand denk ik. Ze schelen straks iets meer dan 2 jaar.

 

ik duim voor je! kan me voorstellen dat je graag wilt weten wat je mag drinken hihi.

 

ja je gaat dan toch uit van wat de meeste 'mensen' zeggen. Echt absurd dat dit dan niet vaker benoemd wordt want nu wordt je er dood onzeker van of alles wel oke is van binnen omdat het zo afwijkt van 'het normale' (of in ieder geval wat voor normaal wordt aangenomen)

Dit is echt killing en sloopt je gewoon! Logisch dat jullie even rust willen!! En acceptatie van die angsten is goed, maar je moet wel een buffer hebben om die aan te kunnen. Dus als je voelt dat je rust nodig bent en even niet er mee bezig zijn voelt beter dan is dat precies wat je nodig bent om die buffer weer een beetje te krijgen. Fijn dat jullie daarin ook op 1 lijn zitten! Als je er beide verschillend over denkt heb je ook weer een flinke uitdaging

gefeliciteerd met je nieuwe baan! Wat fijn om zo'n gave plek te hebben gevonden waar je je zo goed voelt. Dat gaat zeker bijdragen aan positieve energie en rust voor jullie

Ik vind het zelf vreselijk dat er 5 jaar tussen gaat zitten nu, maar ja het was even niet anders. En achteraf gezien brengt me dit ook zeker voordelen. Ik had ECHT NIET zwanger willen zijn tijdens de lockdowns met 2 kids thuis om me heen! En de jongste gaat sinds okt 2020 al naar school (als er geen lockdown is haha) dus ik heb nu nog even wat meer rust gehad voor dat ik straks weer los kan met de gebroken nachten en slaapgebrek en onzekerheden die je toch altijd hebt bij een nieuwe baby en het geleefd worden.

En straks idd ook overdag alle tijd voor de baby, want ze hebben hier continu rooster. (Toen we dat nog niet hadden bleef de oudste altijd over, want dan hadden we beide geen stress rondom de middag en kon baby slapen wanneer ze moe was enz

apart is dat he dat zoiets zo onverklaarbaar hard aanwezig kan zijn!

 

Dat heeft een aantal redenen. Ik ben bijna 39, en dan gaan toch de jaren tellen. We hebben op dit moment geen extra kamer (verbouwen kan, maar pas als de kids groter zijn, want de zolder is in 2 te delen en dan heb je 2 ruime kamers, maar die ligt aan een open trap, bij de cv ketel en aan het balkon wat ik doodeng vind en daarnaast is dat nu ons kantoor, man werkt aan huis, neemt veel ruimte in beslag qua kantoor en ik nu dus ook), verhuizen is geen optie vanwege de huizenmarkt in vergelijking met wat we nu hebben en ervoor terug kunnen kopen, dus de twee kleintjes moeten een kamer samen delen en in mijn hoofd is 2/2,5 jaar het max leeftijdsverschil wat daarvoor aanvaardbaar is. Ik denk dat ook al zou het leeftijdsverschil groter zijn, het best ook wel zou kunnen, maar dat voelt voor mij minder en ik heb ook niet nog 10 jaar om het te proberen. MMM is voor mij uitgesloten. Dan zou het bij 2 blijven.

Ik was overigens klaar met 2. Ik heb altijd de wens voor een groot gezin gehad, maar heb altijd aangenomen dat het er niet meer in zou zitten en dat we met 2 klaar waren en had dat ook geaccepteerd. Man was helemaal niet klaar met 2 (of 3 of 4 etc. maar dat is een andere discussie ) en toen heb ik afgesproken dat we ervoor zouden gaan, maar met wel een harde deadline tot december 2021. We zijn ruim 2,5 bezig geweest voor nummer 2 met 2 vroege miskramen ontelbare negatieve testen, huilbuien, ruzies en zo erg dat ik er obsessief van werd en echt mezelf bijna kwijt ben geraakt. Dat wilde ik niet met nummer 3, dus vandaar de deadline en ik had eigenlijk niet verwacht dat ik zwanger zou raken binnen die deadline en dan was t ook goed geweest. Alleen toen raakte ik dus wel zwanger in december, wat helaas weer uitliep op een vroege miskraam en toen was daarna het niet meer proberen echt geen optie meer. Het voelde ook oneerlijk; 2 kinderen, 3 miskramen. Een soort onbalans. Wel met mijn man afgesproken dat als ik opnieuw zwanger zou raken en het weer mis zou gaan, ik dan echt klaar zou zijn, want hoe vroeg ook, die miskramen hebben er verschrikkelijk ingehakt en ik wilde niet nog een rijtje "sterretjes" verzamelen. maar in februari dus toch weer zwanger dat is nummer 3

 

@Zuri, wij zitten gewoon te goed om te willen verhuizen. Het is groot, alle kamers zijn groter dan gemiddeld, we hebben ook nog eens veel bergruimte (zowel op de voorzolder als aan het huis een inpandige berging vast, we hebben het naar onze zin, we wonen op 5 minuten lopen van school, in een zeer groene buurt, alle voorzieningen op loop/fietsafstand, buiten de grote stad, maar met de auto zijn we zo in Rotterdam, op 5 minuten fietsen van het treinstation. We hebben een doodlopende straat met groot speelveld voor de deur en 2.5/3 parkeerplaatsen per huis, fijne buren, geen herrie of ellende en zo kan ik nog wel even doorgaan.

We willen een extra kamer, maar niet uit de plaats waar we wonen. Voor het zelfde aantal m2 (of net iets meer) en redelijk vergelijkbare voorzieningen en ruimte voor kantoor aan huis, vergelijkbaar met wat we nu hebben mag ik nu tussen de 3,5 en 5 ton meer meebrengen voor een huis dat ook nog eens van top tot teen verbouwd moet worden. En dat geld heb ik helaas niet ergens in een kastje gevonden.

Alle andere huizen die wel bereikbaar zijn, zijn kleiner (waar we dus niks aan hebben vanwege het kantoor aan huis wat echt noodzakelijk is en niet in een kleine slaapkamer kan) en moeten we enorm inboeten op de voorzieningen.

Soms is op de schopstoel zitten wel net wat je nodig hebt. Waarschijnlijk hadden we de stap dan al lang gezet (en geprofiteerd van de enorme overwaarde en ook nog eens van onze enorm hoge hypotheek af geweest ).

 

Dat laatste speelt dus voor ons ook een grote rol. Mijn oudste heeft een gebruiksaanwijzing en komt heel goed tot zijn recht op die school, wordt volledig geaccepteerd en in zijn waarde gelaten en heeft vriendjes. Dat vinden we zoveel waard dat die beslissing alleen al zo moeilijk is. Een half jaar geleden zagen we een top huis voor een top prijs. We hebben vanwege onze zoon getwijfeld en toen was het verkocht. Ik heb verder geen binding qua werk waar ik nu woon en met thuiswerken maakt het al helemaal niet uit en dat huis lag op een prachtige plek en ook met alle voorzieningen die we nu hebben. Maar goed, dus niet gedaan vanwege de oudste en dat was dus het enige huis was echt in aanmerking had kunnen komen m.b.t. onze eisen.

Wij zijn uit Rotterdam vertrokken vanwege onze kinderwens (ik was toen net zwanger), komen uit het zuid gedeelte, dus alles over de brug was een no go, dus zijn een heel klein stukje zuidelijker gegaan maar nog dicht genoeg bij de kuip om ons thuis te voelen (althans ik want mijn man denkt bij de kuip eerder aan een badkuip, maar dat terzijde )

Wij wonen er dus nog met heel veel genot en zie mezelf dus niet vertrekken uit deze plaats, sterker nog, ik wil hooguit 1 wijk opzij of 1 naar voren, want de andere wijken trekken me al niet Dus als de buren aan de overkant verhuizen is dat waarschijnlijk het enige wat voor ons interessant is. Of ik moet de loterij winnen, dan koop ik zo'n huis een paar straten verder...

 

Lansingerland hebben we ook gekeken, maar over de brug. Konden het gewoon niet. Keken ook naar capelle, maar ook een nee. Dat tophuis stond in nieuwerkerk. Dat was bijna een ja.