Fijn dat de vruchtbare periode aangebroken is. Ik gun het je echt dat het deze ronde meteen raak is! Ik ga over een paar dagen ook dagelijks testen met de ovulatietesten. Verder voel ik me gelukkig weer helemaal goed; niet meer zo verdrietig en hormonaal zoals vorige week.
goed om te lezen zeg… ik had ook niet verwacht me nu alweer zo goed te voelen. Echt gevoel dat we door kunnen nu… ik hoop het voor ons allemaal dat het snel weer raak is.
Wat lief! Hier gaat het wel. Ik heb gelukkig ook blije momenten waarbij ik er niet aan denk. Morgen een gesprek in het ziekenhuis. Het komt maar niet op gang en is nu toch al 3 weken geleden misgegaan dus wil graag dat het voorbij is. Hopelijk kunnen ze me verderhelpen. Hoe gaat het met jou?
ik denk dat ze ook goed naar je zullen luisteren als je aan zou geven dat je pillen zou willen om het een handje te helpen. lijkt me verschrikkelijk om hierop te moeten wachten. Willen jullie meteen door als je schoon bent?
met mij gaat het lichamelijk heel goed. Mijn cyclus lijkt weer normaal en verwacht een dezer dagen een ovulatie.
Ja eens alles ok is gaan we wel door. Ik hoef niet nu onmiddelijk zwanger te zijn dus dat scheelt. Ik wil wel gewoon mijn lijf terug. En ik geniet ook van mijn leven nu met man en peuter. Wat fijn dat je wel direct richting ovulatie gaat!! Hopelijk wederom snel zwanger!
Hier is het nog een doffe ellende. Nu 14 dagen geleden dat de miskraam begon. Inmiddels een paar dagen gestopt met bloeden. Maar voel me nog hartstikke zwanger. Hcg was 6 dagen geleden 3544. Er was ook ineens een vruchtzakje te zien. Morgen weer prikken en echo. Er zal nog steeds een vruchtzakje te zien zijn waarschijnlijk want ben niks meer verloren. Ik vermoed ook dat hcg nog hoog is. Ben benieuwd! Ik wil wel zo snel mogelijk weer door ja...
hopelijk ben je toch wat verder gevorderd morgen. Laat je ons weten hoe het is gegaan? heel veel succes met de echo. Hoe laat mag je?
Dank je wel! Het was niet goed helaas. Hcg is een week gestegen van 3500 naar 4400. Vruchtzakje was ook gegroeid. Mijn lichaam heeft gewoon nog niet in de gaten dat het geen vitale zwangerschap is. Het is gelukkig geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap, dat is uitgesloten. Dus ik mag nu op het gemakje beslissen of ik af wil wachten of toch voor medicijnen ga met alle risico's van dien. Het allerbeste is om het lichaam zelf het werk te laten doen. Maar dat kan gewoon nog even duren en je voelt je er niet beter door ondertussen.
Pfff wat een lastige keuze zeg. Ik zou het er zo snel mogelijk nu toch uit willen hebben denk ik. Bah… heel veel sterkte wat zegt je gevoel nu in eerste instantie? Voor de keuze bedoel ik… waar voel je je nu het prettigst bij?
Mijn gevoel zegt heel erg dat ik mijn lijf het werk wil laten doen. Gewoon omdat dat vele malen beter is. Maar het idee dat dat nog heel lang kan duren is vervelend. Ik denk dat het een middenweg wordt: nog even wachten, en als het er half augustus nog niet is, dan toch medicijnen. Omdat ik begin september nog op vakantie moet Maar misschien ga ik wel op vakantie met veel maandverband..... ik weet het niet zo goed
Je kan ook een afspraak vastleggen bij de gyn over 3 weken: stel de opschoning is begonnen, kun je controle echo laten doen dan. Stel er is niets gebeurt, opties bekijken voor medicatie. Sterkte, rot is dat dat je niet even aan je lichaam kan doorgeven dat t niet vitaal is en afgebroken mag worden wat dat betreft.
Het liefst wel, maar als het niet zo is, is dat misschien geen ramp. Ik weet het niet. Als mijn hcg nou nog door blijft stijgen, dan ga ik me misschien nóg rotter voelen lichamelijk, en dan wil ik er misschien wel vanaf. Het komt erop neer dat je moet beslissen hoe sterk je mentaal en lichamelijk bent om dit nog langer te kunnen dragen. Voor nu denk ik dat ik dat nog wel even vol kan houden. Maar dat kan natuurlijk over een tijdje ineens anders zijn. En natuurlijk wil ik het liefst over een week al klaar zijn en doorgaan. Maar is dat de risico's waard? Toch een lastige beslissing!