Ieder zijn/ haar eigen gevoel... Prima toch! Ik weet van mezelf dat ik een leukere moeder ben wanneer ik af en toe me time heb... Dochter heeft het ook heel fijn bij mijn man (haar vader) en ze geniet ervan wanneer ze een keertje mag logeren! Dus iedereen blij als ik af en toe me time heb! Nogmaals... iedereen moet doen waar hij/ zij zich goed bij voelt... Snap nooit zo goed waarom mensen naar anderen kijken/ wijzen... In mijn ogen is het leven en laten leven...
Ik vind dat iedereen vooral moet doen wat ze zelf wil. Ik vind juist die druk vermoeiend van de perfecte moeder moeten zijn. Vaak genoeg wordt er op social media etc gepraat over moeders die 24/7 voor hun kind klaar staan, en dat altijd met een liefdevolle glimlach. Ik moet me nog regelmatig verdedigen omdat ik het hele weekend van huis ben terwijl mijn dochter heerlijk het weekend doorbrengt bij mijn moeder. Ik ben een alleenstaande moeder en heb soms gewoon even wat tijd nodig waarin ik nìet voortdurend het eerste aanspreekpunt ben. En ja, ik ben bewust alleenstaand moeder geworden. Ik zou me er niks van aantrekken als ik jou was, overal zijn oordelen.
Zou niet zo moeten zijn dat jij je in het bijzijn van tenslotte je eigen vrienden je daarvoor moet verdedigen. Mensen horen te snappen dat een andere manier van leven/ kijk op zaken helemaal prima is. Ieder zijn eigen ding. Alleen zijn mensen over het algemeen hokjes denkers of in de zin ban hoe de maatschappij over een bepaald onderwerp denkt en bedoelen ze het waarschijnlijk ook niet persoonlijk naar jou gericht maar is dat hun tekortkoming in de manier van denken.
Je moet helemaal niks, en elke moeder doet het "fout" Prima dat jij hiervoor kiest en dat aankunt. Ik niet, ik heb ook andere dingen nodig. Beide niks mis mee lijkt me. We zijn niet allemaal gelijk, maar doen wel allemaal ons best. Laat het gaan. Sta achter je keuze.
Uit je OP kan ik niet echt halen of die vriendinnen je dan bekritiseren of aanvallen op je moederschap? Eerder dat je het gevoel hebt je te moeten verdedigen? Ik zou dan gewoon denken: "ene oor in, andere oor uit" en je niet druk om maken. Elke moeder doet haar best. En vaders ook trouwens.
Zeker herkenbaar. Ze vinden het raar dat mijn kind bijna nooit uit logeren gaat of dat hij niet vaker bij opa en oma is zodat ik kan stappen of uit eten kan etc. Ik zie er enorm tegen op als L. 4 word en hij naar school gaat. Dan in combi met mijn werk zie ik hem voor mijn gevoel bijna niet meer! Daar krijg ik ook altijd commentaar op... Dan stel ik mij aan of dan valt het allemaal wel mee. Maar zo voelt dat voor mij niet xD Laat mij met rust xD. Ik zeg toch ook niks over vrouwen die wel me time willen. Doe wat goed voor jouw is. Zonder commentaar op elkaar te leveren, van beide kanten zeg maar xD
Dit. Of gewoon een keer duidelijk zeggen dat je daar geen advies/commentaar op hoeft, dat je je hier prima bij voelt.
Ik heb juist het tegenovergestelde, ik voel en ben nog 100% mezelf, werk fulltime, maar “toevallig” ook moeder. Het moederschap definieert me niet. Ik hoef ook geen me-time met vriendinnen hoor, maar ik houd ‘mezelf’ wel nog in het oog. Maar dat is voor iedereen anders, en prima!
Ach, zo is het toch ook de andere kant op? Waarom werk je zoveel (wordt nou nooit aan mannen gevraagd), waarom wil jeiets voor jezelf, want je kinderen zijn toch het belangrijkst? Het komt altijd gewoon neer op doen wat je zelf het liefst wil en boeien wat iemand anders doet. Ik heb respect voor iedereen, ook al doen ze het anders. Ik verwacht dan dat ook wel terug.
Nee, dat bedoel ik zeker niet te zeggen! Ik vind het beide kanten op niet ok. Gewoon doen wat je het liefst zelf wil, dan is het altijd goed. Boeien wat een ander daarvan vindt. Ik krijg gelukkig weinig opmerkingen, maar als dat keer op keer zou gebeuren, zou ik daar wel wat van zeggen. Je bent aan niemand verantwoording schuldig.
Zo herkenbaar dit! Ik dacht altijd een geweldige moeder te worden, alles voor mijn kinderen te doen etc. Tot er een pnd en een zorgenkind bij kwam kijken. Toen is mijn beeld over het moederschap echt veranderd. Mijn werk heb ik nu nodig om soms juist even op te laden. Dus wees jij blij met wat je hebt, wees dankbaar over hoe het bij jou loopt. Andere moeders hebben zo hun eigen redenen om het te doen zoals zij het doen.
Ik heb respect voor jou dat je dat kunt. Ik heb persoonlijk wel die me-time nodig , vind het heerlijk om af en toe geen mama te zijn. ( nou moet ik eerlijk zeggen dat ik het moederschap sowieso soms als erg zwaar ervaar ) En ook dat is helemaal prima. Zou zo mooi zijn als iedereen elkaar gewoon eens respecteerde ipv kritiek geven. We doen het op onze eigen manier en hebben allemaal onze eigen behoeftes als het op het ouderschap aankomt.
Pak je het niet te persoonlijk op? ik heb echt t idee dat men steeds onzekerder is, waarom willen voldoen aan het perfecte plaatje? Waarom je zo druk maken om wat anderen doen en vinden? Er is geen perfect plaatje. Die wat bij jou past en wat anderen doen? Moeten zij weten. Ik heb werk nodig, af en toe tijd voor mezelf en vooral mijn kindjes veel bij me. Deze combi maakt mij blij. En dat is wat ik veel vrienden zie doen. Hun eigen leven inplannen, doen waar ze gelukkig van worden. We kunnen het hier prima over hebben, discussiëren zelfs zonder oordelen of iemand met een naar gevoel achter laten. leef en laat leven. Je hoeft niet overal iets van te vinden.
Ik herken het helemaal niet. Maar dat wil niet zeggen dat jouw gevoel niet even valide is als dat van mij. We zijn allemaal anders. Ik vind het ouderschap heerlijk, maar ook erg intensief. Als ik tijd voor mezelf heb, bijvoorbeeld als ze op school zijn, dan kan ik mijn batterij weer opladen om er vol voor hun te zijn.
Ik vraag me eigenlijk wel af, waarom er nu weer door meerderen benoemd moet worden dat werkende moeders (of moeders die veel me time hebben) ook commentaar krijgen. Dat vraagt ts helemaal niet. En het helpt haar ook niet. Het feit dat anderen ook commentaar krijgen zorgt er niet voor dat zij er geen last meer van heeft.
Ik vind mijzelf een moeder, vrouw van en een collega. Maar mijn IK ben ik heel lang kwijt geweest en juist nu zoekende naar wie ik ben en de balans hier in. Dus ik heb wel tijd nodig om mijzelf (terug) te vinden en hoe iedereen dat noemt moeten ze zelf weten maar ik ben dankbaar dat ik tijd krijg en ook weet te pakken om mijzelf te vinden.
Zou me er niks van aantrekken. Moeders hebben nou eenmaal snel hun mening klaar over andere moeders, zeker als het afwijkt van hun eigen "normale" situatie. Ik persoonlijk heb wel "me-time" nodig. Mijn oudste heeft 2 stoornissen en dat is jarenlang erg zwaar geweest. Als ik die "me-time" niet had gepakt, of af en toe alleen met man op pad had gegaan zonder haar, was ik er aan onderdoor gegaan. Ergens ben ik wel jaloers op moeders die de "me-time" niet missen. Lijkt me oprecht heerlijk om zonder dat te kunnen genieten. Wil niet zeggen dat ik niet geniet van mijn kinderen hoor! Juist wel, maar wel in een bepaalde balans met privé en werk.
Ik bedoelde daarmee dat er altijd wel wat is, dat het nooit goed is voor sommigen, maar dat ze zich daar niks van aan moet trekken. Dat iedereen het nou eenmaal anders doet en dat dat prima is. Ik zeg daarmee niet dat dat soort opmerkingen die ze krijgt ok zijn.
Gewoon even een vraagje: Wat doe jij dan met je vriendinnen als die wel aangeven het leuk te vinden avondje zonder kinderen uit eten te gaan/shoppen oid. Ga je dan nooit mee? Je bent moeder dat klopt maar dat is 1 rol in je leven, wat je nu zaait op allerlei vlakken oogst je later als de kinderen ouder en zelfstandig zijn. Zaai je niets,valt er ook niets te oogsten. Je kinderen vliegen voor je t weet uit of hebben je niet 24/7 meer nodig, wat ben je dan nog als je je nu alleen moeder voelt en je je tot die rol beperkt nu?